Γιατί η Ευρώπη γίνεται παράδεισος για τους ψηφιακούς νομάδες

Μετά από μήνες εγκλεισμού στο γκρίζο Βερολίνο, ο Chris Bloom, προσωπικός προπονητής και μπλόγκερ, σχεδίασε την απόδραση του.

Διακινδυνεύοντας την οργή των ακολούθων του στο Instagram, που μάλλον θα τον ζήλεψαν, έκανε ένα τεστ για Covid-19, και πήρε το αεροπλάνο για τη Λισαβόνα όπου εγκαταστάθηκε στο Outsite, έναν χώρο συνεργασίας και συγκατοίκησης που στεγάζεται σε ένα όμορφο ακίνητο με μπλε και λευκά πλακάκια, και διαθέτει όλα τα απαραίτητα – σταθερό internet και καφετέρια.

Ο κ. Bloom είναι ένα από τα άτυπα μέλη μιας αυξανόμενης ταξιαρχίας ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη που εργάζονται εξ αποστάσεως ικανοποιώντας παράλληλα την αγάπη τους για αλλαγή παραστάσεων.

Ο περιπλανώμενος τρόπος ζωής είναι τόσο παλιός όσο οι φορητοί υπολογιστές και το δωρεάν διαδίκτυο, αλλά η Covid-19 του έδωσε ώθηση. Το παιχνίδι της απόδρασης από τα lockdowns ξεκίνησε νωρίτερα φέτος, καθώς οι έλεγχοι στα  σύνορα χαλάρωσαν και οι άνθρωποι εγκατέλειψαν πυκνοκατοικημένες πόλεις όπως το Βερολίνο και το Λονδίνο.

Κάποιοι κατευθύνθηκαν σε άλλες πόλεις, όπως στη Λισαβόνα και τη Μαδρίτη, οι οποίες προσέφεραν ηλιοφάνεια και πιο χαλαρά lockdowns . Άλλοι επέλεξαν απομακρυσμένα μέρη στη Μεσόγειο και στις Άλπεις.

Αν και οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν εξαιτίας της Covid-19 χαλαρώνουν πλέον παντού, η τάση συνεχίζεται καθώς πολλοί Ευρωπαίοι απορρίπτουν την παραδοσιακή ρουτίνα του γραφείου μετά από ενάμιση χρόνο απομακρυσμένης εργασίας.

Όπως το θέτει ο Yoon-Joo Jee, ένας επιχειρηματίας που πέρασε την πανδημία μεταξύ Σεούλ, Γενεύης και Λισαβόνας: «Yπάρχει ένας εθισμός στη μετακίνηση και την εξερεύνηση νέων τόπων».

Η Αμερική έχει τα καλύτερα δεδομένα αναφορικά με την άνοδο των νέων νομάδων. Πέρυσι είχε 10,9 εκατομμύρια ψηφιακούς περιπλανώμενους, από 7,3 εκατομμύρια το 2019.

Οι ακαδημαϊκοί λένε ότι ένα παρόμοιο άλμα βρίσκεται σε εξέλιξη και στην Ευρώπη, η οποία προσφέρει επίσης ηπειρωτική κλίμακα και έλλειψη εσωτερικών συνόρων, τουλάχιστον εντός της ζώνης Σένγκεν.

Οι Ευρωπαίοι που λαχταρούν αλλαγή σκηνικού μπορούν να περιφέρονται ελεύθερα από το Ελσίνκι έως τη Σεβίλλη. Στη Γαλλία, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οι αναζητήσεις στο Google για τον όρο «ψηφιακός νομάδας» έφθασαν σε ιστορικά υψηλά, ενώ αυξάνονται και στην Ισπανία και τη Γερμανία.

Οι προς εξερεύνηση προορισμοί είναι αμέτρητοι. Σύμφωνα με το Digital Nomad Index που καταρτίζει η εταιρεία τηλεπικοινωνιών CircleLoop, η οποία, μεταξύ άλλων, κατατάσσει τους προορισμούς με βάση το κόστος ενοικίασης και τη συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο, οκτώ από τις δέκα κορυφαίες χώρες για νομάδες βρίσκονται στην Ευρώπη.

Αυτός ο περιπλανώμενος τρόπος ζωής είναι πιθανό να παραμείνει και μετά την πανδημία. Η Covid-19 έχει προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στον τρόπο εργασίας των ανθρώπων, μερικές από τις οποίες θα μπορούσαν να γίνουν μόνιμες.

Πολλοί εργοδότες εισάγουν πολιτικές ευέλικτης εργασίας, οπότε δεν είναι πλέον μόνο οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες που μπορούν να δουλεύουν από κάποια παραλία. Σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών Gartner, το 2022, το ένα τρίτο των Γάλλων και των Γερμανών εργαζομένων θα εργάζονται εξ αποστάσεως. Τα ποσοστά για το 2019 ήταν 22% και 27%, αντίστοιχα.

Σε μια πρόσφατη έρευνα, το 80% των εργαζομένων που εξετάζουν έναν νέο ρόλο δήλωσαν ότι η δυνατότητα να ζουν κάπου αλλού είναι σημαντική. «Δεν νομίζω ότι το να είσαι ψηφιακός νομάδας είναι απλώς μια συγκυριακή μόδα», λέει ο Mohammad Jarrahi, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill. «Υπάρχουν κάποιες ουσιαστικές αλλαγές στα θεμέλια της εργασίας».

Το μεγαλύτερο εμπόδιο στον νομαδικό τρόπο ζωής είναι η γραφειοκρατία. Η αντιστοίχιση της φορολογίας, για παράδειγμα, είναι πολύπλοκη για όποιον μετακινείται μεταξύ διαφορετικών δικαιοδοσιών. Αλλά νέες επιχειρήσεις αναδύονται που προσπαθούν να βοηθήσουν.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ο John Lee ίδρυσε την Work From Anywhere Team, μια αγορά για φορολογικούς συμβούλους σε όλο τον κόσμο. Υποστηρίζει ότι οι νομάδες, όπως ο ίδιος, χρειάζονται ένα «Amazon φορολογικών συμβουλών».

Η πανδημία μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε, λέει ο Michael Huertas της λογιστικής εταιρείας PWC, ότι «η φορολογία που σχεδιάζεται με βάση τα εθνικά σύνορα είναι πραγματικά αρχαϊκή».

Οι μεταναστευτικοί κανόνες της Ευρώπης είναι συνήθως εχθρικοί προς τους μη Ευρωπαίους. Εντούτοις, ορισμένες κυβερνήσεις που επιθυμούν να προσελκύσουν επισκέπτες σε οικονομικά δύσκολους καιρούς, έχουν χαλαρώσει τους κανόνες για τους ψηφιακούς νομάδες.

Η Κροατία και η Εσθονία δίνουν βίζες μακράς διάρκειας για άτομα χωρίς διαβατήριο της ΕΕ που μπορούν να αποδείξουν ότι εργάζονται στο διαδίκτυο.

Στην Πορτογαλία, η περιφερειακή κυβέρνηση της Μαδέρα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, προσφέροντας δωρεάν χώρο εργασίας, εκδηλώσεις δικτύωσης και μια διαδικτυακή πύλη με πληροφορίες για πράγματα όπως τα απαραίτητα έγγραφα και οι χώροι διαμονής.

Από τότε που δημιουργήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, περισσότεροι από 9.000 άνθρωποι έχουν εγγραφεί στον ιστότοπο Digital Nomads Madeira Islands.

Τα οικονομικά οφέλη που μπορεί να προκύψουν από την προσέλκυση νομάδων είναι σαφή. Πρόκειται γενικά για ευκατάστατους ανθρώπους με σημαντική εργασιακή εμπειρία που μπορούν να εργαστούν από οπουδήποτε.

Είναι απίθανο να κλέψουν τοπικές θέσεις εργασίας, αλλά ξοδεύουν χρήματα. Στη Μαδέρα, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι ο μέσος ψηφιακός νομάδας ξοδεύει 1.800 ευρώ (2.100 δολάρια) το μήνα. Η Hannah Brown, η οποία εργάζεται για το πρόγραμμα e-Residency της Εσθονίας, λέει ότι η νέα βίζα βάζει το μικρό, περιφερειακό έθνος στο χάρτη.

Ωστόσο, ορισμένοι ντόπιοι δυσανασχετούν με τους νομάδες ανάμεσά τους. Όπως διαπίστωσαν στις επί μακρόν νομαδικές περιοχές, όπως η Γκόα και το Μπαλί, οι καλοπληρωμένοι ξένοι μπορούν να ανεβάσουν τις τιμές των ακινήτων.

Κάποιοι ζουν σε μια φούσκα, έχοντας ελάχιστη σχέση με τους ντόπιους, εκτός από εκείνους που τους σερβίρουν τον παγωμένο latte τους. Οι εντάσεις μπορεί να λειτουργήσουν και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Σε ορισμένους περιπλανώμενους εργαζόμενους δεν αρέσει να τους αποκαλούν «νομάδες», ανησυχώντας ότι αυτό τους κάνει να ακούγονται σαν να μην έχουν ρίζες. Μπορεί να αντιδρούν ακόμη περισσότερο σε μια νέα ταμπέλα που κερδίζει έδαφος.

Δεδομένου ότι τόσοι πολλοί νομάδες είναι άνδρες, εργένηδες και λάτρεις των πάρτι, οι κυνικοί έχουν αρχίσει να τους αποκαλούν «μπακουρο-μάδες» ή ακόμη και «ψηφιακούς γκομενο-μάδες».

© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά βρίσκεται στο www.economist.com

Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!