THEPOWERGAME
Σαρανταπέντε χρόνια στο επιχειρείν έχει συμπληρώσει, σύμφωνα με τον ίδιο, ο ιδρυτής της Alumil κ. Γιώργος Μυλωνάς.
Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας στον διαγωνισμό «Επιχειρηματίας της Χρονιάς» της EY, απέσπασε το βραβείο του Διεθνώς Αναπτυσσόμενου Επιχειρηματία καθώς συνεκτιμήθηκε το υψηλό ποσοστό εξωστρέφειας της εταιρείας του που ξεπερνάει το 80% και το παγκόσμιο αποτύπωμα της που εκτείνεται σε 62 χώρες μέσω 32 θυγατρικών σε όλες τις ηπείρους, 12 εργοστάσια και 2.600 εργαζόμενους.
Στην συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε μετά την βράβευση ο κ. Μυλωνάς αναφέρθηκε στην σημασία της μεταποίησης για την οικονομία μίας χώρας, σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει ισχυρή οικονομία χωρίς σημαντικό μεταποιητικό τομέα.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «η Ελλάδα δεν είναι Λουξεμβούργο, πρέπει να δούμε σε ποιους τομείς είμαστε δυνατοί στην μεταποίηση και να στραφούμε σε αυτούς». Παράλληλα απαντώντας σε σχετική ερώτηση τοποθετήθηκε σε ότι αφορά στις διαχρονικές προκλήσεις που καλείται να λύσει η χώρα σε ότι αφορά την επιχειρηματική δραστηριότητα.
Τα διαχρονικά προβλήματα της Ελλάδας που αγγίζουν και το επιχειρείν στην χώρα μας σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά είναι πολλά επέλεξε όμως να επικεντρωθεί στα τρία σημαντικότερα.
«Πρώτον, ελλιπής και κακή παιδεία, είναι η βάση του επιχειρείν, χωρίς αυτήν το μέλλον δεν μπορεί να είναι μακρύ. Δεύτερον, ελλειψη κανόνων ενώ αυτοί που υπάρχουν δεν τηρούνται, κάτι πολύ βασικό ακόμη και για τον υγιή ανταγωνισμό. Τρίτον, έλλειψη προδιαγραφών, στην Ελλάδα όλα γίνονται τυχαία και όπως το φαντάζεται ο καθένας. Αυτό μπορεί να λειτουργεί εδώ όμως δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα για την ανάπτυξη των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό.
»Η παγκοσμιοποίηση είναι δεδομένη και αυτό σημαίνει ότι μία χώρα θα πρέπει να προετοιμάσει το επιχειρείν της έτσι ώστε να μπορεί να ανταγωνιστεί τους επιχειρηματίες από τις άλλες χώρες. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να θέσεις υψηλά στάνταρντς στην ίδια σου χώρα».
Στην Ελλάδα δεν έχουμε στάνταρντς
Για να κάνει σαφέστερη την σημασία των προδιαγραφών έφερε ως παράδειγμα την Γερμανία και την ελληνική πραγματικότητα «Η αυτοκινητοβιομηχανία γιατί είναι στο πιο υψηλό επίπεδο στην Γερμανία από οποιαδήποτε άλλη χώρα; Κάθε τόσο οι προδιαγραφές, είτε αφορούν τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, είτε τις αποδόσεις των κινητήρων, είτε άλλους τομείς, ανεβαίνουν σε πιο υψηλό επίπεδο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι γερμανικές επιχειρήσεις σκύβουν το κεφάλι, πραγματοποιούν έρευνες, αναπτύσσονται, πιάνουν τα στάνταρντς και προχωράνε. Εμείς δεν έχουμε στάνταρντς στην Ελλάδα
» Για παράδειγμα στην δική μας δουλειά εάν υπάρξει ένας δημόσιος διαγωνισμός δεν θα υπάρξουν στάνταρντς και δεν θα εξετάσει κανείς αν τα κουφώματα αλουμινίου είναι κατάλληλα για την σεισμικότητα της περιοχής, τις συνθήκες ανέμου που επικρατούν, την στεγανότητα που προσφέρουν τα κουφώματα και άλλους παράγοντες.
»Θα κατέβουν δύο υποψήφιοι ο ένας θα κάνει προσφορά 100 ευρώ, ο δεύτερος 90 ευρώ και αυτός θα κερδίσει τον διαγωνισμό. Αυτό δεν με βοηθάει να γίνω εγώ καλύτερος, δεν με βοηθάει να ανεβάσω το επίπεδο μου. Και αν στην Alumil βελτιώσαμε το επίπεδο μας αυτό το οφείλουμε στο ότι ανταγωνιστήκαμε Γερμανούς, Βέλγους και άλλους λαούς οι οποίοι έχουν στάνταρντς».
Ο αθέμιτος ανταγωνισμός είναι κανόνας
Σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά ο αθέμιτος ανταγωνισμός, που είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του επιχειρείν στην χώρα μας, οφείλεται σε έναν βαθμό στην έλλειψη στάνταρντς δεν είναι όμως η μόνη αιτία του προβλήματος. «Ο αθέμιτος ανταγωνισμός στην Ελλάδα είναι ο κανόνας. Πολλές μικρές επιχειρήσεις στην χώρα μας συνεχίζουν να λειτουργούν γιατί λειτουργούν αθέμιτα. Ο μόνος τρόπος είναι το κράτος να θέτει και να τηρεί τους κανόνες.
»Στην Ελλάδα φτιάχνουμε νόμους, επεξηγηματικές διατάξεις και άλλα τα οποία στο τέλος της ημέρας δεν τηρούνται. Αυτό δημιουργεί μία διάθεση ανομίας στην αγορά καθώς και αθέμιτου ανταγωνισμού τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που προσπαθούν να είναι εντάξει τόσο με το κράτος όσο και με τους πελάτες τους» κατέληξε.