Αν δεν υπήρχαν και τα σιτηρά θα λέγαμε ότι πλέον οι αγορές δεν αντιδρούν σε τίποτα ό,τι και να συμβαίνει. Το σιτάρι λοιπόν, ξεκίνησε την εβδομάδα που πέρασε στο χαμηλότερο σημείο του πενθημέρου με 7,66 δολάρια το μπούσελ, αλλά σκαρφάλωσε στα 8,403 δολάρια το μπούσελ, κερδίζοντας 9,7% όσο γίνονταν στο παρασκήνιο διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ και της Τουρκίας για το άνοιγμα των λιμανιών της Ουκρανίας και τη μεταφορά των σιτηρών που βρίσκονται εγκλωβισμένα στις αποθήκες. Οι διαπραγματεύσεις «έτρεχαν» εδώ και δύο μήνες, αλλά είναι λογικό όταν πλησιάζει το τέλος τους να αναπτύσσεται προσμονή, ανησυχία και συνεπακόλουθα αστάθεια. Γρήγορα όμως οι τιμές που ανέβαιναν στην αρχή της εβδομάδας, αποκλιμακώθηκαν. Μένει να δούμε τι εξέλιξη θα υπάρχει, μετά τον βομβαρδισμό της Οδησσού από ρωσικούς πυραύλους, ένα 24ωρο μετά την εύθραυστη συμφωνία.
Διαψεύστηκαν και οι προσδοκίες για πτώση της τιμής του φυσικού αερίου, μετά την εκ νέου ενεργοποίηση του ρωσικού αγωγού Nord Stream 1. Η αβεβαιότητα διατηρείται. Ενδεικτικά, η γερμανική κυβέρνηση αγόρασε την Παρασκευή 30% της Uniper για να μην υπάρχει περίπτωση να καταρρεύσει, καθώς η Γερμανία αλλά και η Ευρώπη ανησυχούν ότι ο Πούτιν θα συνεχίσει να εκβιάζει. Όπως και να ‘χει, η έναρξη προμήθειας της Γερμανίας έστω και στο 40% της δυνατότητας του αγωγού, δεν ήταν δυνατόν να περνάει τόσο αδιάφορα. Διότι στο τέλος τέλος, όλο το προηγούμενο δεκαήμερο στις υπόγειες αποθήκες της Γερμανίας είχε μπει μηδέν αέριο. Τώρα μπήκαν έστω περί τα 42 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα. Ακόμη κι αυτό όμως αντί να ρίξει την τιμή κάτω από τα 154 έως 157 ευρώ/MWh που ήταν όλη την εβδομάδα, την Παρασκευή έφτασε και ξεπέρασε ακόμη και τα 160 ευρώ/Mwh.
Η «κινούμενη άμμος» στις απειλές επισιτισμού και την ενέργεια είχε ως αποτέλεσμα τη στασιμότητα στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Την Παρασκευή έκλεισαν ελαφρά ανοδικά κρατώντας όλα το μηδέν μπροστά από την υποδιαστολή. Η Φρανκφούρτη ήταν στο +0,08%, το Παρίσi ήταν στο +0,25%, το Μιλάνο στο +0,13% και η Αθήνα στο +0,47%. Και αν η Ιταλία βιώνει ήδη μια πολιτική κρίση, ούτε η Γερμανία ούτε και η Γαλλία κατάφεραν να αναθαρρήσουν από τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που αύξησε τα επιτόκια για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια και μάλιστα εντονότερα από το αναμενόμενο, δείχνοντας ότι η ΕΚΤ ενεργοποιήθηκε (έστω και αργά) κατά του πληθωρισμού. Ενδεχομένως τα χρηματιστήρια να συγκρατήθηκαν καθώς εμφανίστηκαν προσωρινά στοιχεία που έδειξαν ότι η επιχειρηματική δραστηριότητα τον Ιούλιο στην Ευρωζώνη κατέβασε ταχύτητα.
Στον αντίποδα, το πετρέλαιο φαίνεται να διατηρεί μία συνεπή γραμμή σταδιακής πτώσης της τιμής του η οποία από τα 107,1 δολάρια το βαρέλι την Τρίτη, βρέθηκε πέριξ των 104 δολαρίων την Παρασκευή αποτυπώνοντας τη γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που θέλει την παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα να συρρικνώνεται και άρα να μειώνεται η ζήτηση για πετρέλαιο από την Κίνα και την Ινδία. Την ίδια στιγμή μοιάζει να φαίνεται ότι η Ευρώπη, έστω μεσοπρόθεσμα θα καταφέρει να βρει λύσεις στην αντιμετώπιση της εξάρτησής της από τη Ρωσία για την παραγωγή ηλεκτρισμού από φυσικό αέριο, άνθρακα ή λιγνίτη και άρα δύσκολα θα στραφεί στο πετρέλαιο. Κάπως έτσι ο μαύρος χρυσός όλο τον Ιούλιο ήταν λίγο πάνω ή λίγο κάτω από τα 105 δολάρια και μάλλον θα συνεχίσει την αποκλιμάκωσή του μετά την έντονη άνοδο που έχει ξεκινήσει όσο το 2022.
