Η στάθμευση στην Αθήνα έχει πάψει να είναι μια απλή καθημερινή ανάγκη και έχει μετατραπεί σε προνόμιο. Οι θέσεις είναι δυσεύρετες, οι τιμές έχουν εκτοξευθεί και πλέον η αγορά τους θεωρείται ακόμη και επενδυτική επιλογή με σταθερή απόδοση. Στην πράξη, οι χώροι στάθμευσης ανταγωνίζονται τα μικρά διαμερίσματα σε αξία, με τις τιμές τους τα τελευταία χρόνια να έχουν πολλαπλασιαστεί, φτάνοντας σε επίπεδα που πριν από μια δεκαετία θα θεωρούνταν αδιανόητα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ενοίκια, καθώς πλέον συναντάμε τιμές άνω των 150 ευρώ τον μήνα.
Οι πιο ακριβές περιοχές
Σήμερα, με διαφορά, οι πιο ακριβές περιοχές για αγορά και ενοικίαση θέσεων στάθμευσης βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας, ενώ ακολουθούν η Κηφισιά και το κέντρο της Γλυφάδας.
Συγκεκριμένα, στο κέντρο της Αθήνας μια θέση 20 τ.μ. άλλαξε χέρια για 200.000 ευρώ, ενώ στην Κηφισιά μια θέση μόλις 18 τ.μ. άγγιξε το εξωφρενικό ποσό των 487.000 ευρώ, δηλαδή πάνω από 27.000 ευρώ το τετραγωνικό. Στο Κολωνάκι οι τιμές ξεπερνούν τα 380.000 ευρώ, ενώ στη Γλυφάδα μια θέση 12 τ.μ. πωλείται προς 50.000 ευρώ. Στο Παλαιό Φάληρο, γκαράζ 60 τ.μ. βγήκε στην αγορά με τιμή 165.000 ευρώ. Ακόμη και οι πιο «λογικές» περιπτώσεις δείχνουν την πίεση, καθώς στον Λυκαβηττό οι τιμές ανέβηκαν από 60.000 σε 70.000 ευρώ μέσα σε λίγα χρόνια, ενώ στον Νέο Κόσμο μια θέση 10 τ.μ., που κόστιζε 10.000 ευρώ το 2020, σήμερα πωλείται προς 20.000 ευρώ.
Οι τιμές στις ενοικιάσεις
Το ίδιο εκρηκτικό σκηνικό παρατηρείται και στις ενοικιάσεις. Στους Αμπελόκηπους μια θέση 25 τ.μ. κοστίζει 200 ευρώ τον μήνα, στο Παγκράτι μια θέση 19 τ.μ. φτάνει τα 230 ευρώ, ενώ στου Γκύζη μια θέση 12 τ.μ. αποφέρει 150 ευρώ. Στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας η κατάσταση ξεφεύγει: υπόγεια θέση 11 τ.μ. ενοικιάζεται για 700 ευρώ τον μήνα, περισσότερα δηλαδή από το ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος. Στα βόρεια προάστια, στο Μαρούσι, η μηνιαία τιμή αγγίζει τα 400 ευρώ, ενώ στη Γλυφάδα τα 320 ευρώ.
Γιατί εκτοξεύτηκαν οι τιμές
Η εκτόξευση των τιμών οφείλεται σε πολλούς παράγοντες που συσσωρεύτηκαν τα τελευταία χρόνια. Μετά την κρίση, το κέντρο της πόλης άρχισε να ξανακερδίζει κατοίκους και επιχειρηματίες, αυξάνοντας δραματικά τη ζήτηση για στάθμευση. Ο τουρισμός και η εμπορική δραστηριότητα έφεραν ακόμη μεγαλύτερο όγκο επισκεπτών, ενώ οι εταιρείες που παλαιότερα μίσθωναν μακροχρόνια θέσεις στράφηκαν στη χρέωση ανά ώρα, με τιμές που σε κεντρικά σημεία φτάνουν τα 20 ευρώ την ώρα.
Παράλληλα, ο παλιός κτιριακός «στόλος» της Αθήνας σπάνια περιελάμβανε υπόγεια πάρκινγκ, αφήνοντας την πόλη με δομική έλλειψη. Την ίδια στιγμή, η αύξηση των ΙΧ ανά νοικοκυριό, συχνά δύο ή και τρία, έκανε το πρόβλημα εκρηκτικό.
Η στάθμευση ως επένδυση
Οι θέσεις στάθμευσης δεν είναι πλέον μόνο ένα πρακτικό αγαθό, έχουν αναδειχθεί σε ελκυστικό επενδυτικό προϊόν. Η εξίσωση είναι απλή, αγοράζεις μια θέση με 40.000 έως 50.000 ευρώ και μπορείς να την ενοικιάσεις με 200 ευρώ τον μήνα, εξασφαλίζοντας απόδοση 4% έως 6% ετησίως, πολύ υψηλότερη από την τυπική απόδοση ενός διαμερίσματος που αγοράζεται για εκμετάλλευση.
Η ζήτηση είναι συνεχής και σπάνια υπάρχει κενή θέση για πολύ καιρό, αφού η ανάγκη για στάθμευση είναι δεδομένη και καθημερινή. Γι’ αυτό πολλοί επενδυτές αγοράζουν ακόμη και μεγάλους υπόγειους χώρους, τους οποίους στη συνέχεια χωρίζουν ή εκμισθώνουν σε περιοχές με έλλειψη, διασφαλίζοντας σταθερό εισόδημα. Για τους ίδιους λόγους, αρκετοί ιδιώτες θεωρούν πιο συμφέρουσα την αγορά μιας θέσης, παρά ενός μικρού ακινήτου, καθώς το κόστος είναι χαμηλότερο, αλλά η απόδοση πιο σίγουρη και χωρίς τα ρίσκα της κενής μίσθωσης ή της φθοράς του ακινήτου.
Υπάρχει λύση;
Το πρόβλημα δεν πρόκειται να εξαφανιστεί από μόνο του. Η εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων δείχνει ότι οι λύσεις περνούν μέσα από τον περιορισμό της κυκλοφορίας στο κέντρο, την απομάκρυνση ορισμένων υπηρεσιών και δραστηριοτήτων, την ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών και τη δημιουργία περιφερειακών χώρων στάθμευσης που θα συνδέονται με μέσα σταθερής τροχιάς.
Παράλληλα, απαιτούνται νέα κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις σε υπόγειους σταθμούς και αναπλάσεις με πρόβλεψη χώρων στάθμευσης, ώστε να περιοριστεί η ασφυξία.
Μέχρι τότε, η στάθμευση στην Αθήνα θα συνεχίσει να είναι «χρυσάφι» για όσους διαθέτουν θέσεις και βραχνάς για όσους ψάχνουν. Σε μια πόλη όπου το κάθε τετραγωνικό έχει αξία, η θέση για το αυτοκίνητο μπορεί να αποδειχθεί πιο περιζήτητη και πιο κερδοφόρα ακόμη και από το ίδιο το σπίτι.
