Σε μια εκπληκτική δήλωση, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ παραδέχτηκε πρόσφατα δημοσίως, ότι η τουρκική Πολεμική Αεροπορία έχει πλέον χάσει το 80% του έμπειρου ανθρώπινου δυναμικού της και μόνο το 20% των πιλότων και μηχανικών της είναι πλήρως επιχειρησιακοί!
Ο Χουλούσι Ακάρ έκανε αυτή την αποκάλυψη κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην εκδήλωση μνήμης που έγινε για το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016. Ο Τούρκος υπουργός είπε ότι ακόμη και πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα η τουρκική Πολεμική Αεροπορία αντιμετώπιζε προβλήματα διαθεσιμότητας έμπειρων χειριστών, επειδή πολλοί πιλότοι είχαν λάβει πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, η τουρκική κυβέρνηση απέλυσε χιλιάδες στρατιωτικούς με την κατηγορία της συμμετοχής στο κίνημα Γκιουλέν, το οποίο η Άγκυρα κατηγορεί ότι σχεδίασε και υποστήριξε την απόπειρα πραξικοπήματος. Όσον αφορά στις μαζικές διώξεις πιλότων μετά το πραξικόπημα, ο Χουλούσι Ακάρ δήλωσε ότι «…μετά τις 15 Ιουλίου, εκείνοι που πρόδωσαν εκδιώχθηκαν. Το 80% αυτών των προδοτών εκδιώχθηκαν. Τώρα δουλεύουμε με λιγότερους πιλότους, ένας δουλεύει για πέντε»!
Πάντως δια στόματος υπουργού Άμυνας τέτοιες πληροφορίες δεν ξεστομίζονται εύκολα, ακόμη κι αν ήθελε ο Ακάρ να υπεροτονίσει στη συνέχεια ότι οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε όλα τα μέτωπα για ν’ αντιμετωπίσουν, είτε αντάρτες, ή στρατιωτικές δυνάμεις δίχως αεροπορική υποστήριξη…
Σημάδια παρακμής…
Τα 5 χρόνια που πέρασαν μετά το αποτυχημένο «πραξικόπημα», άφησαν μια βαριά κληρονομιά στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα λεγόμενα του Τούρκου Υπουργού Άμυνας, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία καλείται να συνεχίσει τις παραβιάσεις στον ουρανό του Αιγαίου με το εναπομείναν 20% των έμπειρων χειριστών και μηχανικών της.
Η παραδοχή του Ακάρ, δεν αποτέλεσε έκπληξη για τα ελληνικά επιτελεία. Αντιθέτως, επιβεβαιώνει όλες τις πληροφορίες που συλλέγουν το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΑ, σχετικά με τις ελλείψεις και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τουρκική Πολεμική Αεροπορία, οι οποίες εκτός από το προσωπικό επεκτείνονται σταδιακά και στη διαθεσιμότητα των αεροσκαφών .
Τα προβλήματα της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας επιβεβαιώνονται από μια σειρά γεγονότων, όπως η παραβατική συμπεριφορά των γειτόνων στον ελληνικό ουρανό, η οποία μπορεί να έχει καταγραφεί από δεκάδες υπερπτήσεις και παραβιάσεις σε μερικές ημέρες, ωστόσο με μικρό αριθμό αεροσκαφών σε σχέση με το παρελθόν, αναλύουν στρατιωτικές πηγές του ΓΕΑ, που γνωρίζουν τα δεδομένα που αποδεικνύουν τις ποιοτικές και αριθμητικές αποκλίσεις στον αριθμό των μαχητικών που παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο. Οι καταγεγραμμένες παραβιάσεις δείχνουν την αγωνιώδη προσπάθεια της Άγκυρας να διατηρήσει τη συνέχισή τους, με τα διαθέσιμα αεροσκάφη και πληρώματα.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι παραβιάσεις στον ουρανό του Αιγαίου που πιστοποιούν τα προβλήματα της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. Οι πολυδιαφημισμένες ασκήσεις, νότια της Κρήτης, συμπεριλαμβανομένης της συνοδείας στόχου υψηλής αξίας, όπως ένα πετρελαιοφόρο KC-135 που
που κατευθύνονταν προς τη Λιβύη από ελάχιστο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών, ήταν μόνο ένα δείγμα, το οποίο αναλύθηκε ιδιαίτερα από τα ελληνικά επιτελεία. Τα συμπεράσματα ήταν ότι, πρώτον, ο αριθμός των συνοδών αεροσκαφών ήταν ελάχιστος και δεύτερον ο αριθμός εκείνων που θα έκαναν κάποια επίθεση ήταν ανύπαρκτος.
Σε άλλη περίπτωση, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία δοκίμασε το σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας εν μέσω της ελληνοτουρκικής κρίσης. Οι πτήσεις των F-16 από την Ελλάδα προς την Κύπρο, χωρίς καμία ανίχνευση από τα τουρκικά ραντάρ ή/και αντίδραση αναχαίτισης, ήταν ίσως η ισχυρότερη απόδειξη για τις ανεπάρκειες της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, ενισχύοντας το μήνυμα της αεροπορικής υπεροχής της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στο FIR Αθηνών και πέραν αυτής.
Τέλος, η συμμετοχή της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ και στα διασυμμαχικά αεροπορικά σχολεία είναι πλέον σχεδόν ανύπαρκτη.
Ακόμη δυσμενέστερη εξέλιξη για την τουρκική Πολεμική Αεροπορία είναι το γεγονός ότι η ελληνική εκσυγχρονίζεται κι ενισχύεται ακόμη περισσότερο με τα 18 πολλαπλών ρόλων αεροσκάση 4,5 γενιάς Rafale, με το πρώτο να παραδίδεται στις 21 Ιουλίου, ενώ ταυτόχρονα έχει αρχίσει να αναβαθμίζει το μεγαλύτερο μέρος του στόλου των F-16 στο πρότυπο F-16V (Block 70/72), καθώς και τα Mirage 2000-5 Mk2 για να παρατείνει την επιχειρησιακή διάρκεια ζωής τους.
Οι παραπάνω ελλείψεις που έχουν δημιουργήσει κενά στην τουρκική αεράμυνα, αποτελούν έναν από τους λόγους για τον οποίο η Άγκυρα επέμεινε να αγοράσει τους S-400 από τη Ρωσία, παρά τις αντιδράσεις και τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Ωστόσο, οι S-400 από μόνοι τους, εκτός από τα προβλήματα που δημιούργησαν, δεν αρκούν για να καλύψουν αυτά τα κενά.
Υπάρχει, επίσης, η θεωρία ότι η Τουρκία μπορεί εύκολα να αναπληρώσει οποιοδήποτε κενό στην Πολεμική της Αεροπορία, με την αποτελεσματική χρήση του ηλεκτρονικού πολέμου (EW) και τα εξελιγμένα drones που παράγονται από την τοπική αμυντική βιομηχανία.
Παρ ‘ όλα αυτά, όποιο και αν είναι το μέλλον της Τουρκικής Αεροπορίας, παραμένει απορίας άξιο το γεγονός, ότι ο Τούρκος υπουργός Άμυνας παραδέχθηκε δημόσια το μειονέκτημα της Πολεμικής Αεροπορικής, ειδικά σε μια περίοδο υψηλών εντάσεων τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Γλωσσικό ολίσθημα ή τι άλλο;
