Η παρατεταμένη πανδημία έχει διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο συνθηκών στην παγκόσμια οικονομία, το οποίο, προφανώς, επηρεάζει σημαντικά και την ελληνική βιομηχανία. Ειδικότερα:
- Σημειώνονται σημαντικές αυξήσεις τιμών με παράλληλες ελλείψεις στις πρώτες ύλες. Αυτό έχει οδηγήσει κάποιες χώρες που μπορούν να θεσμοθετήσουν ανεξάρτητα, να επιβάλουν περιορισμούς στις εξαγωγές (πχ. Ρωσία, Κίνα) , για να διασφαλίσουν την εσωτερική επάρκεια . Όλοι δε σχεδόν οι προμηθευτές απαιτούν εμπροσθοβαρείς πληρωμές, προξενώντας και χρηματοδοτικό πρόβλημα . Αυξήσεις σημειώνονται επίσης και στις τιμές της ενέργειας. Συνέπεια αυτών είναι η αύξηση συνολικότερα του πληθωρισμού ( αύξηση τιμών καταναλωτή τον Ιούλιο στην Γερμανία 3,8%, όπου η Ομοσπονδιακή Τράπεζα υπολογίζει για το 2021 πληθωρισμό μέχρι 5%, αδιανόητη εξέλιξη για την γερμανική οικονομία, στο σύνολο της ΕΕ τον Αύγουστο ο πληθωρισμός αυξήθηκε 3% ), η οποία, άρα , συμπαρασύρει το συνολικό κόστος για την βιομηχανία προς τα πάνω.
- Σημειώνονται επίσης τεράστιες αυξήσεις κόστους (σε κάποια «δρομολόγια» το κόστος έχει αυξηθεί άνω του 500%) και χρόνου, καθώς και γενικότερες δυσλειτουργίες στις μεταφορές, ιδιαίτερα στις θαλάσσιες , επιδρώντας ιδιαίτερα αρνητικά στους απομεμακρυσμένους προμηθευτές, αλλά και καθιστώντας προβληματική την τροφοδοσία απομεμακρυσμένων πελατών. Οι πιέσεις στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα είναι πρωτοφανείς. Σε πολλές περιπτώσεις επιχειρήσεις οδηγούνται σε αδυναμία παραδόσεων.
- Η όλη κατάσταση επηρεάζει προφανώς και την δυνατότητα παραδόσεων υπεργολάβων και υποπρομηθευτών.
- Παρατηρείται μειωμένη κινητικότητα , άρα και διαθεσιμότητα, ανθρώπινου δυναμικού, η οποία πλήττει κυρίως την βιομηχανία, όπου δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η εργασία από το σπίτι.
- Όλες οι ευρωπαϊκές ( και όχι μόνο) χώρες γνωρίζουν ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης, με όσα θετικά ( πχ. εξαγωγές) ή αρνητικά ( πχ. ανταγωνισμός, διαθεσιμότητα πόρων) αυτό συνεπάγεται για την ελληνική βιομηχανία.
Οι εξελίξεις αυτές έρχονται να σωρρευθούν στα προ-υφιστάμενα προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας, όπως :
- Χρόνια έλλειψη εργατοτεχνικού δυναμικού, η οποία έχει επιταθεί με την ασκούμενη επιδοματική πολιτική. Επειδή το φαινόμενο αυτό αντιμετωπίζουν και άλλες οι ευρωπαϊκές χώρες, που έχουν την δυνατότητα να παράσχουν ισχυρότερα κίνητρα, αναμένεται σταδιακό «άδειασμα» της ελληνικής αγοράς, ιδιαίτερα από ειδικευμένο ( έστω και μερικώς) προσωπικό.
- Μικρό μέγεθος
- Χαμηλή διείσδυση της τεχνολογίας και των σύγχρονων διοικητικών μεθόδων και εργαλείων.
Η διάρκεια της ανωτέρω κατάστασης παραμένει άγνωστη, δεν θα είναι πάντως μικρότερη του έτους. Άρα απαιτούνται σοβαρές και οργανωμένες ενέργειες αντιμετώπισης, όπως:
- Αναδιοργάνωση της εφοδιαστικής αλυσίδας, σε δύο επίπεδα:
Α. Στο εσωτερικό της επιχείρησης : Αναβάθμιση συστημάτων και του ανθρώπινου δυναμικού που την στελεχώνει, με την βαρύτητα του δευτέρου να έχει αυξηθεί . Αύξηση της ταχύτητας λήψης αποφάσεων για όλα τα θέματα που άπτονται όλων των κρίκων της αλυσίδας προμήθειες – παραγωγή – πωλήσεις.
Β. Στο εξωτερικό της επιχείρησης : Διεύρυνση του καταλόγου των εν δυνάμει και ενεργών προμηθευτών. Μεγαλύτερη ευελιξία στις συναλλαγές. Αξιοποίηση μακροχρόνιων συμβάσεων με αξιόπιστους προμηθευτές.
- Αναθεώρηση πολιτικής αποθεμάτων. Μία αύξηση 20-30% θεωρείται εκ των ών ουκ άνευ για την τρέχουσα περίοδο. Αυτό συνεπάγεται ανάλογη προσαρμογή δυναμικού αποθηκών και δομών διαχείρισης και βεβαίως αύξηση των αναγκών χρηματοδότησης. Κατά συνέπεια, ευνοούνται επιχειρήσεις διαθέτουσες ρευστότητα ή δυνατότητα ευχερούς χρηματοδότησης
- Αναθεώρηση τιμολογιακής πολιτικής : Η αγορά δεν αποδέχεται άμεση συσχέτιση κόστους – τιμής πώλησης. Όσοι αντέχουν σε καθυστέρηση ανατιμήσεων κερδίζουν πελάτες. Εδώ θα πρέπει να αναπροσαρμόσει και το Δημόσιο τα τιμολόγια αγοράς του : Στο νέο «Eξοικονομώ», πχ οι τιμές πρέπει να αυξηθούν κατά τουλάχιστον 30% για να ανταποκρίνονται στοιχειωδώς στην σημερινή πραγματικότητα
- Αναθεώρηση των σχέσεων με τους υπεργολάβους, καθώς και της σχέσης ιδιοπαραγωγή / εξωτερική ανάθεση
- Επιτάχυνση εφαρμογής συστημάτων “ industry 4 “ και γενικότερα επενδύσεων εκσυγχρονισμού. Εδώ πρέπει να επισημανθεί η ανάγκη να αντιμετωπισθεί θετικά από την πολιτεία η υφιστάμενη και λειτουργούσα βιομηχανία ως προς την ενίσχυση των επενδύσεων της. Οι επενδύσεις μια λειτουργούσας επιχείρησης θα αποδώσουν ταχύτερα και πολλαπλάσια σε σχέση με μια εξ ολοκλήρου νέα επένδυση, και σε θέσεις εργασίας και σε συνολικότερη απόδοση για την εθνική οικονομία. Και κάτι ακόμη : Είναι καταστροφική η αντιμετώπιση των νομίμως λειτουργουσών επιχειρήσεων στην Αττική από τον επενδυτικό νόμο. Με ποιά λογική μια επιχείρηση πχ. στο Κορωπί αντιμετωπίζεται δυσμενέστερα από μια αντίστοιχη στα Οινόφυτα; Για τις νέες επιχειρήσεις είναι κατανοητό, για τις υφιστάμενες όμως;
- Συστηματική προσπάθεια προσέλκυσης προσωπικού όλων των βαθμίδων. Στο θέμα αυτό απαιτείται η συνδρομή της κυβερνητικής πολιτικής με την μετατόπισή της από επιδοματική της ανεργίας σε ενισχυτική της απασχόλησης, καθώς και την ανασύσταση της ουσιαστικά ανύπαρκτης επαγγελματικής εκπαίδευσης, δηλ. των τεχνικών σχολών, που θα εκπαιδεύουν «μαστόρους» και τεχνίτες . Θετικά θα επιδρούσε και η (περιορισμένη χρονικά έστω) άρση των αντικινήτρων για την απασχόληση έμπειρων «συνταξιούχων».
