Αντικείμενο της νέας εγκυκλίου 2212/2021 είναι η παροχή διευκρινίσεων ως προς την έννοια της εφάπαξ αποζημίωσης για την ορθή εφαρμογή της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 – Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ-Α’167).
Με την εγκύκλιο διευκρινίζεται ότι στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 15 του ΚΦΕ περιλαμβάνεται και η εφάπαξ αποζημίωση που παρέχεται οικειοθελώς από τον εργοδότη για την κατόπιν συμφωνίας με τον μισθωτό λύση και κατάργηση της σύμβασης εργασίας εφόσον καταβάλλεται εφάπαξ και εξαιτίας της διακοπής της σχέσεως εργασίας.
Πεδίο Εφαρμογής
Εφαρμόζεται για την φορολόγηση σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 15 του ΚΦΕ της εφάπαξ αποζημίωσης που λαμβάνουν φυσικά πρόσωπα για οποιονδήποτε λόγο διακοπής της σχέσεως εργασίας ή άλλης σύμβασης.
- Με τη διάταξη της παρ. 3. του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 (ΚΦΕ) ορίζεται ότι με την επιφύλαξη της περίπτωσης σττης παρ. 1 του άρθρου 14, φορολογείται αυτοτελώς με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης, κάθε εφάπαξ αποζημίωση που παρέχεται από οποιονδήποτε φορέα και για οποιονδήποτε λόγο διακοπής της σχέσεως εργασίας ή άλλης σύμβασης, η οποία συνδέει το φορέα με τον δικαιούχο της αποζημίωσης. Ο φόρος επιβάλλεται για ποσό αποζημίωσης άνω των 60.000 ευρώ και συγκεκριμένα υπολογίζεται για ποσό αποζημίωσης από 60.000,01 έως 100.000 ευρώ με συντελεστή 10%, για ποσό αποζημίωσης από 100.000,01 έως 150.000 ευρώ με συντελεστή 20% και για ποσό αποζημίωσης άνω των 150.000 ευρώ με συντελεστή 30%. Με την ανωτέρω διάταξη, θεσπίστηκε για το συγκεκριμένο εισόδημα ειδικό, ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς, σε σχέση με τη γενική ρύθμιση της παρ. 1 του άρθρου 15 του ΚΦΕ που εφαρμόζεται για τη φορολόγηση του εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις.
- Από τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διάταξης προκύπτει ότι στο πεδίο εφαρμογής της περιλαμβάνεται κάθε αποζημίωση που καταβάλλεται εφάπαξ για οποιονδήποτε λόγο διακοπής της σχέσεως εργασίας ή άλλης σύμβασης, χωρίς να τίθεται ως προϋπόθεση η καταβολή της αποζημίωσης λόγω μονομερούς καταγγελίας της σχέσης εργασίας και χωρίς να απαιτείται να πληρούνται ειδικότερες προϋποθέσεις που τυχόν τίθενται από την εργατική νομοθεσία για την θεμελίωση της υποχρέωσης καταβολής αποζημίωσης από τον εργοδότη (ενδεικτικά πρώτο εδάφιο του άρθρου 8 του ν. 3198/1955). Συνεπώς στην έννοια της αποζημίωσης που φορολογείται με το ειδικό καθεστώς της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 15 του ΚΦΕ εντάσσεται και η αποζημίωση που παρέχεται οικειοθελώς από τον εργοδότη για την κατόπιν συμφωνίας με τον μισθωτό λύση και κατάργηση της σύμβασης εργασίας, εφόσον καταβάλλεται εφάπαξ και εξαιτίας της διακοπής της σχέσεως εργασίας.
