Η φθινοπωρινή ποδηλατάδα του Μητσοτάκη στον Ντερέ
Με πήρε πρωί πρωί με την αυγούλα η θεία μου από τα Χανιά και δεν σας κρύβω ότι, βλέποντας στην οθόνη του κινητού μου να με καλεί κυριακάτικα, ανησύχησα για την υγεία της. Σε ελάχιστα δεύτερα με αποζημίωσε και με το παραπάνω, αφού μου επιβεβαίωσε τη δυνατότητά της να κάνει δυνατό ρεπορτάζ. Πηγαίνοντας να ανάψει το καντήλι του συχωρεμένου του μπάρμπα μου (ομολογώ ότι δεν το συνηθίζει), έπεσε πάνω σε μια πομπή από… ποδήλατα. Επειδή της έκανε μια κάποια εντύπωση, άρχισε να ρωτά κάτι χωριανούς τι ήταν αυτό που έβλεπε μπροστά της. Επειδή κανείς δεν μπορούσε να το φανταστεί, πήρε κάμποση ώρα μέχρι να λυθεί το μυστήριο με τα ποδήλατα. Βλέπετε, τα παλιά τα χρόνια στα Χανιά, όταν έβλεπαν έναν μεγάλο άνθρωπο να καβαλά σέλα ποδηλάτου, είτε έβαζαν τα γέλια είτε έλεγαν «πού πάει ο κουζουλός;». Επανέρχομαι στο ρεπορτάζ της 85χρονης Χανιώτισσας, το οποίο έβγαλε λαβράκι, αφού, όπως διαπίστωσε ύστερα από αρκετή ώρα, αυτός που είχε πάρει τα βουνά (με την καλή έννοια) με τα ποδήλατα ήταν ο πολυαγαπημένος της Κυριάκος. Ναι, πολύ καλά διαβάσατε. Όπως μου είπε η θεία μου, ο πρωθυπουργός μετά το Ροδοπού (είναι ένα χωριό πάνω από το Κολυμβάρι), χθες επέλεξε μια άλλη διαδρομή, κάνοντας ποδήλατο, στο χωριό Ντερές, απολαμβάνοντας τη μοναδικότητα της φύσης και τις «φορτωμένες» (έτσι το λένε στα χωριά μας) από καρπό ελιές.
! Αν δεν το καταλάβατε και το θέλετε πιο λιανά, το Σαββατοκύριακο ο πρόεδρος Μητσοτάκης βρισκόταν στα Χανιά και ανάμεσα στα άλλα επέλεξε να κάνει ποδήλατο. Και όταν μαθαίνω ότι ο πρωθυπουργός ανεβαίνει στο ποδήλατο, το μυαλό μου πηγαίνει στον φίλο μου τον Σήφη, που, αν δεν με απατά η μνήμη μου, αυτές τις μέρες έχει γενέθλια. Για όσους δεν γνωρίζουν τον Σήφη, να σας πω ότι πρόκειται για τον διαχρονικό συμποδηλάτη του αρχηγού Κυριάκου.
Το νέο βίντεο Βάρρα (του ΟΠΕΚΕΠΕ)
Όπως έχετε διαπιστώσει, αν και ο Βάρρας του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν με πολυσυμπαθεί, χωρίς να ξέρω τους ακριβείς λόγους, εκτός από τον έναν, ότι είμαι φίλος του Βορίδη, που μας τον στέρησε από την Ελλάδα και τις πίστες, έχω κάτι κοινούς φίλους με τον σύμβουλο του προέδρου Μητσοτάκη. Αυτοί οι κοινοί φίλοι με ενημερώνουν για τη δράση του, τόσο στα social όσο και στην ομάδα που διατηρεί σε κάτι τηλεφωνικές εφαρμογές. Αν και εν ενεργεία σύμβουλος του πρωθυπουργού, ο Βάρρας χθες έστειλε στο group που διατηρεί ένα βίντεο, που βλέποντάς το κατάλαβα πόσο ανοιχτόμυαλοι είναι στην κυβέρνηση. Για να ακριβολογώ, ο καθένας κάνει του κεφαλιού του.
Ο Σέρμπος αυτοανακηρύχθηκε
Και μια και ανέφερα ότι ο καθένας κάνει του κεφαλιού του, να σας πω ότι, ενώ δεν υπάρχει καμία επίσημη ανακοίνωση σε σχέση με την ανάληψη των καθηκόντων του καθηγητή Σωτήρη Σέρμπου ως ειδικού συμβούλου εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού, ο ίδιος χθες έσπευσε να αυτοανακηρυχθεί, υπογράφοντας φαρδιά πλατιά με τη συγκεκριμένη ιδιότητα άρθρο στην «Καθημερινή». Αυτά βλέπει ο Φουσκίδης και σε πολύ λίγο θα παρουσιαστεί εκδότης στα «Παραπολιτικά», ερήμην του Κουρτάκη.
Πάρτι στου Αργυρού για την Κίμπερλι
Εκεί που επί χρόνια απολογούμουν σε κάτι καθώς πρέπει γνωστούς και φίλους μου, για το γεγονός ότι την «έβγαζα» τακτικά στα πίσω τραπέζια των μαγαζιών που τραγουδούσε ο Κωνσταντίνος Αργυρός, προχθές ήρθε η δικαίωσή μου και μάλιστα διατλαντικά. Αναφέρομαι στην πρόσκληση που απέστειλε ο γνωστός λαϊκός αοιδός μέσω της Αμερικανικής Πρεσβείας των Αθηνών για το πάρτι που διοργανώνεται (ομολογώ ότι μπερδεύτηκα ποιος) με αφορμή την άφιξη στην Αθήνα της νέας Αμερικανίδας πρέσβειρας, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Σύμφωνα με τη σχετική πρόσκληση (που επαναλαμβάνω, προωθήθηκε επίσης από την εν Ελλάδι πρεσβεία των ΗΠΑ) την ερχόμενη Κυριακή, στο «Κέντρο Αθηνών» (πάει το Μέγαρο Μουσικής) αναμένεται το καλωσόρισμα για την αγαπημένη του προέδρου Τραμπ. Να δω τον πρόεδρο Μητσοτάκη να περνά την πόρτα του συγκεκριμένου μπουζουξίδικου και να κάθεται πρώτο τραπέζι πίστα για να ακούσει τον Αργυρό και τίποτε άλλο στον κόσμο! Σε κάθε περίπτωση, κρατάω το γεγονός (γιατί περί γεγονότος πρόκειται) ότι ο λαϊκός αοιδός, από αυτούς που δεν τους λες και έντεχνους, διαμέσου της Αμερικανικής Πρεσβείας παρακαλώ, προσκαλεί πολιτικούς και επιχειρηματίες σε μια νυχτερινή μάζωξη (την παρθενική), σ ένα μπουζουξίδικο των Αθηνών, προκειμένου να υποδεχτούμε (όλοι μαζί) επισήμως ως χώρα τη νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ. Αν ζούσε η γιαγιά μου η Αργυρώ και τα έβλεπε όλα αυτά, είμαι σίγουρος ότι θα μου έλεγε το αγαπημένο της: «Τα ύστερα του κόσμου, παιδάκι μου», πασπαλίζοντας την εκτίμησή της με κάτι εκτιμήσεις αγίων, ότι θα πάρουμε πίσω την Πόλη και ότι θα δικαιωθούμε, όχι τώρα, αλλά στη Δευτέρα Παρουσία, γιατί από την Πρώτη, όπως βλέπετε, δεν τα πάμε και τόσο καλά.
Δεξίωση με δύο υπουργούς στην πρεσβεία
Με αφορμή το πάρτι του Αργυρού για την Κίμπερλι, να σας μεταφέρω και μία ακόμη πληροφορία, που θέλει τη νέα Αμερικανίδα πρέσβειρα να ξεκινά την καριέρα της στην Αθήνα με μια χαρούμενη μάζωξη στην ανακαινισμένη πρεσβευτική κατοικία. Ως γνωστόν, στις 6-7 Νοεμβρίου στην Αθήνα θα βρίσκεται ο υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ, Κρις Ράιτ, ο οποίος θα μετέχει στη Σύμπραξη για τη Διατλαντική Συνεργασία στην Ενέργεια (P-TECC). Εκείνο που ενδεχομένως να μην έχετε ακούσει (το διάβασα το Σάββατο στα ομόσταβλα «Παραπολιτικά») είναι ότι εκτός από τον ως άνω Αμερικανό κυβερνητικό αξιωματούχο, είναι πολύ πιθανόν να ξαναδούμε στην Αθήνα, για δεύτερη φορά μέσα σε ελάχιστο χρόνο, και τον υπουργό Εσωτερικών της κυβέρνησης Τραμπ και επικεφαλής του Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας, Νταγκ Μπέργκαμ. Με αφορμή, λοιπόν, την όχι και τόσο απαρατήρητη παρουσία των δύο Αμερικανών υπουργών στην Αθήνα, μαθαίνω από μια αξιόπιστη σχετικώς πηγή ότι η Κίμπερλι θα τους δεξιωθεί στην πρεσβευτική κατοικία, όπου προφανώς θα έχουν προσκληθεί κυβερνητικοί αξιωματούχοι και κάτι επιχειρηματίες που ασχολούνται με τα ενεργειακά. Αν και το έψαξα, δεν κατάφερα να μάθω αν μεταξύ των προσκεκλημένων θα βρίσκεται και ο φίλος μου ο Κωνσταντίνος Αργυρός, προκειμένου να χαλαρώσει (με την καλή έννοια πάντα) με τα τραγούδια του τους δύο Αμερικανούς υπουργούς. Να δω τον Παπασταύρου να σιγοτραγουδά με τον Ράιτ και τον Μπέργκαμ και την Κίμπερλι να λικνίζεται στους ρυθμούς του «αχ, καρδιά μου, και εγώ» και να «ξεϋπογράψουμε» τη συμφωνία με την Cevhron, να πάμε με τη Ρωσία (που ενεργούν οι Ρωσίδες) και γενικώς να εξαντλήσουμε τη διπλωματία μας στο μπουζούκι και το κλαρίνο!
Όταν ο Μπέργκαμ σηκώνει την Ελλάδα στο μπόι του ΝΑΤΟ
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τα όσα υποστήριξε ο υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ για τον ρόλο της Ελλάδας στα ενεργειακά σχέδια των Αμερικανών και δεν πίστευα στα μάτια του. Και ο λόγος που δεν πίστευα είναι όχι γιατί έχω μειωμένη όραση, αλλά επειδή επί μήνες είχα ακούσει και διαβάσει κάτι τρέλες για το πόσο δεν θέλει τον Κυριάκο ο πρόεδρος Τραμπ. Να φανταστείτε πόσο δεν τον θέλουν τον δικό μας οι Αμερικανοί, που ο Μπέργκαμ (ένας από τους σημαντικότερους υπουργούς της κυβέρνησης των ΗΠΑ) χαρακτηρίζει την ιδέα του άξονα Βορρά- Νότου, που ξεκινά από την Ελλάδα, τεράστια ευκαιρία για να σπάσει η ενεργειακή εξάρτηση της Ανατολικής Ευρώπης από τη Ρωσία. Μάλιστα, λέει ότι η εξέλιξη αυτή μπορεί να παίξει πολύ σημαντικότερο ρόλο ακόμη και από αυτόν του ΝΑΤΟ και να σταματήσει τις συγκρούσεις στα σύνορα εκείνα, που διαρκούν πάνω από έναν αιώνα. Επειδή όλα αυτά είτε δεν τα ακούμε είτε όταν τα ακούμε τα περνάμε στο ντούκου, οφείλω να παραδεχτώ ότι για να βγαίνει ο υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ και να εκθειάζει τον ρόλο της Ελλάδας, τον πρόεδρο Μητσοτάκη και να μας βάζει στο μπόι του ΝΑΤΟ, κάποιος έχει κάνει δουλίτσα και δη σοβαρή. Και έχω την αίσθηση ότι αυτός που το δούλεψε ακούει στο ονοματεπώνυμο Σταύρος Παπασταύρου ο Ά.
Οι βουλευτές στον Παπασταύρου
Με αφορμή τα παραπάνω, έμαθα και κάτι άλλα που συνδέονται με τον υπουργό Παπασταύρου, ο όποιος υπέγραψε την Παρασκευή τις τέσσερις σημαντικές υπουργικές αποφάσεις για την ανακήρυξη της Chevron ως προτιμητέου επενδυτή και αυτήν την εβδομάδα «μπαίνει» στους ρυθμούς του συνεδρίου P-TECC, καθώς θα υποδεχτεί στις 6 και 7 Νοεμβρίου δύο Αμερικανούς υπουργούς στην Αθήνα. Παρ’ όλα αυτά, τηρεί ευλαβικά την επαφή του με τους βουλευτές, προσπαθώντας να τους λύσει διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Την Παρασκευή πέρασαν την πόρτα του υπουργείου οι βουλευτές Αχαΐας Χριστίνα Αλεξοπούλου και Ιάσων Φωτήλας, μαζί με τον περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριο Φαρμάκη, και τον δήμαρχο Δυτικής Αχαΐας, Γρηγόρη Αλεξόπουλο, προκειμένου να παραστούν στις υπογραφές για τον ορισμό της Coca-Cola ως ιδιώτη αναδόχου για την άμεση αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών της Αχαΐας, παρουσία και του ΓΓ Δασών, Στάθη Σταθόπουλου, και του αν. διευθυντή Δασών, Βαγγέλη Γκουντούφα. Πρόκειται για την τρίτη σύμβαση αναδοχής που υπογράφει ο Παπασταύρου τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς είχαν προηγηθεί η Χίος και ο Φενεός Κορινθίας, περιοχές που δοκιμάστηκαν το καλοκαίρι από τις φωτιές και ήδη με τη συνεργασία ΥΠΕΝ και ιδιωτών αναδόχων έχουν ξεκινήσει τα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα, για να προλάβουν τον χειμώνα. Μάλιστα, μόλις τελείωσαν οι υπογραφές εθεάθησαν να μπαίνουν διαδοχικά στο ΥΠΕΝ ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Κούβελας, και στη συνέχεια ο βουλευτής Α’ Αθηνών, Άγγελος Συρίγος, που ως γνωστόν διατηρεί στενή σχέση με τον ΥΠΕΝ και τον έτερο κοινό τους φίλο από την Ευρωβουλή, Φρέντι Μπελέρη.
Απορίες συνταγματικής τάξης για τον Άγνωστο Στρατιώτη
Με αφορμή τα όσα κωμικοτραγικά εκτυλίσσονται τις τελευταίες μέρες, ομολογώ ενώπιόν σας ότι άρχισα να έχω κάτι ανησυχίες (εκτός από τις άλλες) συνταγματικής υφής. Οι ανησυχίες αυτές μου προκάλεσαν μια νομίζω εύλογη απορία, παρακολουθώντας την αντιπαράθεση του υπουργού Δένδια και του δημάρχου Δούκα. Αν δεν με απατά η μνήμη μου (που έχει εξασθενήσει με το πέρασμα των χρόνων), κατά τη συζήτηση της τροπολογίας για τον Άγνωστο Στρατιώτη η αντιπολίτευση κατέθεσε αίτηση να κηρυχθεί αντισυνταγματική, γιατί παραβιάζει το άρθρο 102 του Συντάγματος, που καθορίζει τις αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης, ισχυριζόμενη (η αντιπολίτευση) ότι η καθαριότητα των δημόσιων χώρων είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης και εν προκειμένω του Δήμου Αθηναίων. Η ΝΔ ως κοινοβουλευτική πλειοψηφία απέρριψε, αν δεν κάνω λάθος (γιατί κάνω πολλά τελευταία), την επίμαχη αίτηση. Μετά ήρθε ο πρόεδρος Κυριάκος, επιχειρηματολόγησε -ομολογουμένως εξαιρετικά- για την αναγκαιότητα της τροπολογίας, απόντος του αρμόδιου υπουργού, Δένδια, έγινε το σχετικό πολιτικό ζήτημα και είπαμε να πάμε παρακάτω. Και ενώ είχαν προηγηθεί τα ως άνω, την Πέμπτη, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας εξέδωσε ανακοίνωση, που ξεκινά με αναφορά στο άρθρο 102 του Συντάγματος, που ομιλεί για την αποκλειστική αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης στην καθαριότητα, εγκαλεί τον δήμαρχο Δούκα διότι δεν την ασκεί και μετά λέει ότι θα την ασκήσει το υπουργείο με ανάθεση σε ιδιωτική εταιρεία. Εδώ χρειάζονται τρεις διευκρινίσεις. Η πρώτη συνδέεται με την απόρριψη από την πλευρά της ΝΔ της αίτησης αντισυνταγματικότητας που στηριζόταν στο 102, η οποία προφανώς διέφυγε της προσοχής του υπουργού Δένδια, διαφορετικά θα απέκλεια το ενδεχόμενο να την επικαλεστεί. Η δεύτερη διευκρίνιση εστιάζεται στην αρμοδιότητα του δήμου. Αν έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα στην καθαριότητα ο Δούκας, τότε πώς ακριβώς θα κάνει παραχώρηση ο Δένδιας σε ιδιώτη; Θα ενεργήσει αντισυνταγματικά; Προφανώς, το αν ο Δούκας ασκεί ή δεν ασκεί την αρμοδιότητά του δεν δίνει στην κυβέρνηση το δικαίωμα να ενεργεί αντισυνταγματικά! Αφήστε που κάτι τέτοιο δεν θα το έκανε ούτε για πλάκα ο υπουργός Νίκος.
! Και τρίτον, τώρα που ο δήμαρχος Δούκας λέει ότι θα προσφύγει στο ΣτΕ, γιατί του αφαιρείται αντισυνταγματικά η αρμοδιότητα, πώς ακριβώς θα αντικρούσει την προσφυγή ο υπουργός, όταν έχει ακριβώς επικαλεστεί την αντισυνταγματικότητα; Με αυτά και με κάτι άλλα, διακρίνω ισχυρή και αποτελεσματική επιτελικότητα.
Η γραμματέας του Ανδρουλάκη και ο επόμενος
Αν θυμάστε, την Παρασκευή σάς είχα αποκαλύψει ότι ο πρόεδρος Ανδρουλάκης ετοιμαζόταν να καρατομήσει την επί χρόνια διευθύντριά του. Πρωί πρωί με την αυγούλα, η παλιά συνάδελφος Μουρελάτου, διαβάζοντας το σχετικό σχόλιο, έσπευδε να διευκρινίσει ότι η πρώην θα πήγαινε σε άλλη θέση, λες και καιγόμουν για το πού θα πάει η γραμματέας του αρχηγού Νικόλα. Και ύστερα από λίγο μαθαίναμε για τον επόμενο διευθυντή, τον οποίο «κούρεψε» σε ελάχιστο χρόνο ο σύντροφος Δρούζιας, που ξέρει καλύτερα και από τον Ανδρουλάκη το ΠΑΣΟΚ. Πρωί πρωί Σάββατου ο καλός συνάδελφος δημοσίευσε στο parapolitika.gr τις αναρτήσεις (σκέτα μπουμπούκια) του Παπαβασιλείου, με τις οποίες αποθέωνε μέχρι και τον Δημητριάδη του Μητσοτάκη, τον οποίο θέλει να κάνει «κομματάκια» ο Ανδρουλάκης. Αφού κατάλαβαν την ξεφτίλα που είχαν πάθει, πήραν την απόφαση και μέχρι το απόγευμα είχε παραιτηθεί ο λεγάμενος.
Παπαβασιλείου ήταν και πάει
Όπως και οι περισσότεροι από εσάς, έτσι κι εγώ τον επί 27 ώρες διευθυντή του γραφείου του προέδρου Ανδρουλάκη, Γιώργο Παπαβασιλείου, ούτε τον ήξερα και πιθανότατα πλέον ούτε προβλέπεται να τον μάθω. Δεν μπορώ, λοιπόν, να πω ούτε ότι ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για τη θέση ούτε ότι επρόκειτο για μια καταδικασμένη επιλογή. Αυτό, όμως, που ξέρω σε κάθε περίπτωση είναι ότι αν ένας άνθρωπος επιλέγεται για ένα πόστο στις 24 Οκτωβρίου και… δεν κάνει παρέλαση, κάτι έχει πάει πολύ στραβά στην τοποθέτησή του. Γιατί το να εξωθείται ένα στέλεχος σε παραίτηση μέσα σε ένα τετραήμερο (ημι)αργίας σημαίνει ότι στην «προεδρική φρουρά» είτε δεν ήξεραν το πρόσωπο που επέλεξαν είτε ήξεραν και δεν είχαν τρόπο να το προστατεύσουν. Και δεν μιλάμε για τον υπεύθυνο χαρτιού τουαλέτας, για τον διευθυντή του γραφείου του προέδρου μιλάμε.
Μια υποθετική άσκηση
Ας κάνουμε την υποθετική άσκηση ότι επιστρέφουμε στο 2021. Για να φρεσκάρω τη μνήμη σας: η Ελλάδα έχει οργανώσει ένα από τα καλύτερα συστήματα εμβολιασμού, έχει ψηφιοποιήσει υπηρεσίες που μας ταλαιπωρούσαν για δεκαετίες και έχει αποκρούσει την υβριδική εισβολή στον Έβρο. Φυσικά, δεν είναι όλα ρόδινα, αλλά η «μεγάλη εικόνα» είναι περίπου αυτή – και έτσι αναγνωρίζεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, σε ποσοστά πολύ μεγαλύτερα της εκλογικής επιρροής της Νέας Δημοκρατίας. Αντίστοιχα, η ευρύτερη Αριστερά αντιμετώπισε την πανδημία σαν ευκαιρία για επαναστατική γυμναστική, με πορείες και καταλήψεις εν μέσω lockdown – και η προσέγγισή της αυτή αποδοκιμάστηκε από την κοινωνία στις κάλπες. Σε εκείνη την περίοδο, λοιπόν, θα υπήρχε περίπτωση κάποιο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ να πιστώσει τα παραπάνω στην κυβέρνηση ή να χρεώσει τέτοιες αντικοινωνικές συμπεριφορές στην Αριστερά και να θεωρηθεί «γενίτσαρος»; Προφανώς και όχι. Οπότε, γιατί στην ευχή θεωρήθηκε σήμερα «ιδεολογικά ύποπτος» ο Γιώργος Παπαβασιλείου και εξωθήθηκε σε παραίτηση για όσα έγραφε τότε;
Πολλά τα παραδείγματα
Και για να το πάω και ένα βήμα παραπέρα, μήπως ο σύντροφος Παπαβασιλείου ήταν ο μόνος ΠΑΣΟΚος που έκανε τότε θετικά σχόλια για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ή επέκρινε την αντιπολίτευση ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί εγώ θυμάμαι την Άννα Διαμαντοπούλου να αποτελεί την πρόταση του Μητσοτάκη για ΓΓ του ΟΟΣΑ, αλλά και τον Τάκη τον Δουδωνή σε πάνελ να «βάζει πλάτη» σε κυβερνητικές επιλογές. Θυμάμαι, επίσης, τον Σταύρο Μπένο να αναλαμβάνει επικεφαλής για την υλοποίηση του σχεδίου για τη Βόρεια Εύβοια, αλλά και τον γραμματέα της ΚΟΕΣ, Γιάννη Βαρδακαστάνη, να χαρακτηρίζει ως πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία την Ψηφιακή Κάρτα Αναπηρίας που θέσπισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη ως «κάρτα αξιοπρέπειας» και «ίσως το πρώτο τόσο οριζόντιο και καθολικό μέτρο, που αφορά το σύνολο των Ατόμων με Αναπηρία». Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πολλά σχετικά παραδείγματα, και η αλήθεια είναι ότι η εξαντλητική τους απαρίθμηση δεν βοηθά σε κάτι. Ωστόσο, το ερώτημα είναι ένα και πολύ απλό: δηλαδή όλοι αυτοί έχουν θέση και ρόλο στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, αλλά ο Παπαβασιλείου πρέπει να καεί στο πυρ το εξώτερον;
Το πραγματικό πρόβλημα του αρχηγού Νίκου
Η ιστορία του Παπαβασιλείου αποτελεί, σε τελική ανάλυση, τον καθρέφτη που δείχνει το πραγματικό πρόβλημα του αρχηγού Ανδρουλάκη: ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση του Μητσοτάκη ως αυτό που πραγματικά είναι: μια κυβέρνηση που κάνει σωστά και λάθη. Για να το κάνει αυτό, πρέπει να είναι γενναία για να αναγνωρίσει τα πρώτα, μεθοδική για να αναδείξει τα δεύτερα και ξεκάθαρη, για να πει στους πολίτες πώς θα χτίσει πάνω στα μεν και πώς θα διορθώσει τα δε. Το ΠΑΣΟΚ του κραταιού Νικόλα δεν έχει τίποτε από αυτά, σε βαθμό που πλέον είναι δύσκολο για τον μέσο πολίτη να διακρίνει διαφορές σε επίπεδο ρητορικής και πολιτικής μεταξύ των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς. Και επειδή η αναγνώριση των θετικών είναι θεωρητικά η πιο εύκολη δουλειά από τις τρεις, όσο το ΠΑΣΟΚ στέκεται, στην καλύτερη, μικρόψυχο και στη χειρότερη απέναντι σε όσα έχουν πετύχει ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του εδώ και έξι χρόνια, τόσο πιο δύσκολα θα αποκτά αξιοπιστία για να ακουστούν οι θέσεις του επί των στραβών και της επόμενης μέρας.
Θλίψη για τους απόντες
Βλέποντας τις άδειες καρέκλες των επισήμων στην κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου, με έπιασε θλίψη. Όχι για τον ίδιο τον Νιόνιο, ο οποίος άλλωστε είχε τη σπάνια τύχη να αναγνωριστεί εν ζωή από το σύνολο της κοινής γνώμης. Η θλίψη μου έχει να κάνει με τη μικρότητα εκείνων που επέλεξαν να απουσιάσουν για να μη φανούν τάχα συμβιβασμένοι δίπλα στον Μητσοτάκη. Ας αφήσω έξω το ΚΚΕ, που είναι το γνωστό ΚΚΕ. Ο χριστιανέμπορος Νατσιός γιατί δεν αποχαιρέτησε τον στιχουργό που εξύψωσε την Ορθοδοξία; Οι πρόεδροι Φάμελλος και Χαρίτσης ποια τάση των αποκομμάτων τους φοβήθηκαν και δεν αποχαιρέτησαν τον άνθρωπο που έντυσε μουσικά κάθε τους πολιτική δράση; Οι οδηγίες του rebranding του συντρόφου Τσίπρα δεν έγραφαν μέσα τίποτα για το πόση αξιοπιστία θα κέρδιζε αν εμφανιζόταν για να τιμήσει έναν ενεργό πολίτη που του άσκησε σκληρή κριτική; Τα γεροντάκια του Muppet Show, Καραμανλής και Σαμαράς, έχασαν τον δρόμο ή ετοίμαζαν την επόμενη βαρυσήμαντη παρέμβασή τους; Ρητορικές όλες αυτές οι ερωτήσεις. Γιατί όσο γνωστό ήταν εδώ και χρόνια ότι ο καθένας μας βρίσκει τον εαυτό του σε ένα κομμάτι της διαδρομής του Σαββόπουλου, άλλο τόσο γνωστό είναι ότι το μόνο κοινό όλων των παραπάνω είναι η μισαλλοδοξία και η μιζέρια. Γι’ αυτό, παρά τις όποιες περιόδους που ήταν (ή είναι) στα «πάνω» τους, αργά ή γρήγορα καταλήγουν στα πολιτικά αζήτητα.
Ο Ανδρουλάκης, η Μπολόνια και η ρετσινιά
Από το απουσιολόγιο άφησα εκτός τον σύντροφο Ανδρουλάκη. Ο λόγος είναι ότι, σε αντίθεση με τους παραπάνω, ο πρόεδρος Νικόλας έστειλε, τουλάχιστον, ως εκπρόσωπό του τον Βαρδακαστάνη, που για τους επόμενους (πολλούς, κατά πώς φαίνεται) μήνες θα έχει τον τίτλο του γραμματέα της ΚΟΕΣ. Φυσικά, δεν μιλάμε για μια οποιαδήποτε κηδεία, αλλά για την εξόδιο ακολουθία ενός από τους σπουδαιότερους Έλληνες καλλιτέχνες, οπότε το ζήτημα κατά πόσο είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ να εκπροσωπείται από οποιονδήποτε άλλον εκτός του προέδρου του παραμένει. Ιδίως από τη στιγμή που η υποχρέωση που κράτησε τον κραταιό Νικόλα μακριά από το ύστατο χαίρε στον Διονύση Σαββόπουλο ήταν ότι… είχε προγραμματίσει τετραήμερη απόδραση στην Μπολόνια. Τα πράγματα, μάλιστα, έγιναν ακόμα χειρότερα για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης όταν ο φωτογραφικός φακός τον συνέλαβε το βράδυ της Παρασκευής στο γήπεδο της Βίρτους, όπου ο αγαπημένος του προέδρου Παναθηναϊκός διασύρθηκε. Γιατί το να σε χαρακτηρίσουν κάποιοι ασεβή ελπίζεις ότι ξεχνιέται. Το να σε υποψιάζονται για γκαντέμη οι δικοί σου, είναι ρετσινιά που δεν φεύγει.
Η «φλου» καταδίκη της βίας
Χθες το απόγευμα στο site του ΠΑΣΟΚ ανέβηκε μια λακωνικότατη ανακοίνωση, που ανέφερε ότι «Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Δεν έχει θέση στην κοινωνία μας και σε μια ευνομούμενη Πολιτεία δεν μπορεί να υποκαθιστά τους θεσμούς». Από τα συμφραζόμενα της επικαιρότητας μπορούμε να εικάσουμε ότι πρόκειται για τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχετικά με την επίθεση που δέχτηκαν το Σάββατο το βράδυ στο Ηράκλειο από 50 κουκουλοφόρους ο Μάκης Βορίδης και η οικογένειά του. Κάποιος κακοπροαίρετος θα παρατηρούσε ότι, όταν πρόκειται για μια τόσο απερίφραστη καταδίκη, καλό θα ήταν μνημονεύεται και το περιστατικό που καταδικάζεται. Εκτός εάν Κυριακάτικα στη Χαριλάου Τρικούπη αποφάσισαν να μας ενημερώσουν για τις θέσεις τους γύρω από τη βία. Αλλά και κακοπροαίρετος να μην είναι κανείς, θα περίμενε μια λιγότερο «φλου» καταδίκη από ένα κόμμα του οποίου τα στελέχη και τα κεντρικά γραφεία έχουν αποτελέσει μόνιμους στόχους για διάφορα «καλόπαιδα».
Οι διευκρινίσεις Βενιζέλου και τα γκάλοπ
Δεν πέρασαν απαρατήρητες οι διευκρινίσεις που έδωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στη συζήτηση του Κύκλου Ιδεών για το ότι «η χώρα έχει καταστεί μη διακυβερνήσιμη». Επειδή έγινε μεγάλη σπέκουλα από κάθε πικραμένο ότι δήθεν η χώρα διαλύεται, δεν υπάρχει κυβέρνηση, καταρρέει και τα συναφή, μεταφέρω τη νεότερη τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου για την επίμαχη δήλωση: «Όντως σε μια συζήτηση που είχαμε την περασμένη εβδομάδα με τον Γιώργο Κουβαρά στην ΕΡΤ news είπα ότι η χώρα έχει καταστεί μη διακυβερνήσιμη. Έχω εξηγήσει αναλυτικά στη συνέντευξη αυτήν την αιτιολογία της διαπίστωσής μου, δεν έχω πει ότι η χώρα στερείται κυβέρνησης, προφανώς η χώρα έχει κυβέρνηση κατά το Σύνταγμα, η οποία διαθέτει σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία…». Ας σημειώσω ότι οι διευκρινίσεις συνέπεσαν με την ολοκλήρωση του κύκλου των δημοσκοπήσεων, που έδειχναν την κυβέρνηση να σταθεροποιείται περί το 30% -άρα καμία κατάρρευση- και το ΠΑΣΟΚ να καταγράφει ένα ακόμη μείον στις επιδόσεις του.
O «Φραπές» και η επιδότηση από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης
Στο επίκεντρο της υπόθεσης του ΟΠΕΚΕΠΕ βρίσκεται και ο γνωστός «Φραπές», κατά κόσμον Γιώργος Ξυλούρης, του οποίου το όνομα ακούστηκε στην κατάθεση της Τυχεροπούλου στη Βουλή. Άρχισα, λοιπόν, να ψάχνω διάφορα και ανάμεσα σε αυτά που κατάφερα να βρω είναι ότι ο Ξυλούρης, εκτός όλων των άλλων, συμμετέχει στην εταιρεία ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΟΦΙΝΑ Ι.Κ.Ε., η οποία ιδρύθηκε το 2018 με αρχικό εταιρικό 3.800 ευρώ και τη συμμετοχή 38 εταίρων, ενώ διαχειριστής ήταν ο ίδιος. Αυτή η εταιρεία, λοιπόν, ανάμεσα στα άλλα είχε αιτηθεί στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, τον Φεβρουάριο του 2024, να λάβει χρηματοδότηση ύψους 1.758.118,80 ευρώ, έναντι συνολικού προϋπολογισμού 1.900.000 ευρώ., για «ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΖΩΩΝ». Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, στο οποίο είχε αιτηθεί τη χρηματοδότηση η συγκεκριμένη εταιρεία, εντάσσεται στη Δράση Οικονομικός Μετασχηματισμός του Αγροτικού Τομέα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το οποίο χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση – NextGeneration EU. Με απόφαση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το αίτημα ενίσχυσης απορρίφθηκε κατά την ουσιαστική αξιολόγηση, λόγω μη τήρησης προϋποθέσεων που ορίζονται στην πρόσκληση και των κριτηρίων επιλεξιμότητας.
Η εταιρεία και τα προσωπικά χρέη του ιδίου
Στη συγκεκριμένη εταιρεία, σύμφωνα με την τελευταία τροποποίηση του καταστατικού της, συμμετέχουν 41 εταίροι, ενώ ως πρόεδρος του ΔΣ και διαχειριστής φαίνεται ο Ξυλούρης.
Σύμφωνα με το καταστατικό της, σκοπός της εταιρείας είναι, εκτός όλων των άλλων, και η δυνατότητα να συμμετέχει σε διαγωνισμούς παροχής υπηρεσιών, προς εξυπηρέτηση των αγροτών του Νομού Ηρακλείου και της Κρήτης γενικότερα, όπως η διαχείριση ολοκληρωμένων προγραμμάτων επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ), η τήρηση λογιστικών βιβλίων και η παροχή λογιστικών και φοροτεχνικών υπηρεσιών και η εν γένει παροχή γεωπονικών συμβουλών σε παραγωγούς. Δηλαδή, η εταιρεία του μπορούσε να διαχειρίζεται προγράμματα επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ), ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες και απ’ ό,τι προκύπτει από το site του ΟΠΕΚΕΠΕ, η συγκεκριμένη εταιρεία λειτουργούσε ως ΚΥΔ στο Ηράκλειο της Κρήτης. Επίσης, μου λένε από το Ηράκλειο ότι ο Γιώργος Ξυλούρης έχει και πολλά χρέη ως φυσικό πρόσωπο προς το Δημόσιο, που ξεπερνούν τις 700.000. Μάλιστα, στις αρχές Αυγούστου προχώρησε στην εγγραφή υποθήκης για τα χρέη αυτά σε ένα αγροτεμάχιο ιδιοκτησίας του. Στις οφειλές του υπάρχουν μεταξύ άλλων ΕΝΦΙΑ, Εισφορές προς ΕΛΓΑ, φόρος εισοδήματος, ΦΠΑ από το 2012 μέχρι και το 2025. Ενώ είχε οφειλές πάνω από 700.000€ προς την ΑΑΔΕ, μέσω της εταιρείας στην οποία είναι πρόεδρος και διαχειριστής ζητούσε χρηματοδότηση ύψους 1.800.000 ευρώ.
Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Λιβανός, και το «παιχνίδι» με την Κρήτη
Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ αναδεικνύει τις διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού κράτους, ωστόσο έχει ενδιαφέρον να εστιάσουμε σε μια σημαντική λεπτομέρεια, που ίσως να έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη αλλά και τη διάσταση που έχει λάβει… Υπάρχει η εγκύκλιος 873/2015 (Β’ 55993), σχετικά με την κατανομή των βοσκοτόπων στους κτηνοτρόφους της χώρας. Στη συγκεκριμένη εγκύκλιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και συγκεκριμένα στο άρθρο 4 παρ.7 εδ΄β οριζόταν ότι «Τυχόν απόθεμα βοσκοτόπων το οποίο εντοπίζεται στη νησιωτική Ελλάδα και την Κρήτη δεν μπορεί να κατανεμηθεί σε κτηνοτρόφους που έχουν την έδρα της εκμετάλλευσής τους είτε σε άλλο νησί είτε σε χωρική ενότητα της ηπειρωτικής Ελλάδας.» Με αυτήν την διάταξη ουσιαστικά δεν μπορούσαν οι αγρότες της Κρήτης και άλλου νησιού να δηλώσουν τυχόν απόθεμα από άλλο νησί ή περιοχή της ηπειρωτικής χώρας, διασφαλίζοντας έτσι και περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό αυτά τα φαινόμενα που ακούμε καθημερινά. Πότε καταργήθηκε η συγκεκριμένη διάταξη; Όχι πάντως επί υπουργίας Μάκη Βορίδη, αλλά επί υπουργίας Σπήλιου Λιβανού τον Οκτώβριο του 2021, ο οποίος με την εγκύκλιο 1217 (Β’4585/2021) αντικατέστησε ολόκληρη την παρ. 7 του άρθρου 4 με το εξής: «Η παρ. 7 του άρθρου 4 αντικαθίσταται ως εξής: «7. Στη Χ.Ε. 9 της Νησιωτικής Ελλάδας καθορίζεται αναλογία κατανομής κατά 10% χαμηλότερη από τη μέση αναλογία κατανομής βοσκοτόπων της χώρας, όπως υπολογίζεται στην παρ. 4.». Με αυτήν την αλλαγή μπορούσε ο καθένας να δηλώνει ό,τι θέλει και όπου θέλει.
