Λύση στο πρόβλημα της λειψυδρίας
Όπως σας είχα προαναγγείλει εδώ και κάτι μέρες, η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να δώσει λύση στο γιγαντιαίο πρόβλημα της λειψυδρίας. Λύση από τις κανονικές και άμεσες, αρκεί να πέσουν όλοι από πάνω (με την καλή έννοια), για να ολοκληρωθούν τα έργα στην ώρα τους και όχι όταν θα έχει γίνει αστερόσκονη η θεία μου από τα Χανιά. Οφείλω να παραδεχτώ ότι τα μηνύματα που προέκυψαν από τη χθεσινή παρουσίαση των έργων αντιμετώπισης της λειψυδρίας από τον πρόεδρο Μητσοτάκη, την ΕΥΔΑΠ και τον υπουργό Παπασταύρου ήταν άκρως ενθαρρυντικά. Σε τέτοιον βαθμό που νόμιζα ότι βρισκόμουν σε άλλη χώρα, αφού στη δική μας δεν συνηθίζονται οι τόσο άμεσες αποφάσεις και μάλιστα καλά σχεδιασμένες.
Η αναφορά Παπασταύρου στον πρεσβύτερο Μητσοτάκη
Κι όταν αναφέρομαι σε σχέδιο, εξυπακούεται ότι εστιάζω στην οριστική λύση για τα επόμενα 30 χρόνια στο πρόβλημα λειψυδρίας που αντιμετωπίζει η Αττική. Λύση που ακούει στο όνομα «Εύρυτος». Το εμβληματικό έργο της γενιάς μας, όπως το χαρακτήρισε και ο υπουργός Παπασταύρου, ο οποίος πρώτα είχε «τρέξει» (όσο μπορεί να τρέξει ο συγκεκριμένος με τα κιλά που κουβαλά) μια ιστορική αναδρομή μεγάλων έργων, που ξεκίνησε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το φράγμα του Μαραθώνα, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με την Υλίκη και τον Μόρνο και κατέληξε στον Κυριάκο Μητσοτάκη με τον «Εύρυτο». Για μένα, που, όμως, έχω -όπως και να το κάνουμε- μια τριβή χρόνων στα κομματικά δρώμενα, αμέσως μου τράβηξε το αυτί η ειδική αναφορά -φυσικά- στο 1990 και τη δύσκολη κατάσταση λειψυδρίας που διαχειρίστηκε τότε ο πρεσβύτερος Μητσοτάκης, ο οποίος είχε εστιάσει σε ένα πρόβλημα που το βρίσκουμε μπροστά μας έπειτα από κάμποσα χρόνια. Η θεία μου, μάλιστα, ακούγοντας τον υπουργό Σταύρο, θυμήθηκε τον αγώνα και συνάμα την αγωνία του παλιού Μητσοτάκη να μην ξεμείνουν από νερό τα νησιά. Στο πλαίσιο αυτό, στα Χανιά έφτιαξε λιμνοδεξαμενές, φράγματα και φυσικά τον ΟΑΔΥΚ, έναν οργανισμό που διαχειριζόταν αποκλειστικά και μόνο τα νερά.
Η μεγάλη ηλικία
Στην αναφορά του Παπασταύρου στον πρεσβύτερο Μητσοτάκη στάθηκε λίγο αργότερα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, λέγοντας ότι «και για εμάς που μεγαλώσαμε και θυμόμαστε καλά -είμαστε, ναι, κ. υπουργέ, αυτής της ηλικίας- τη μεγάλη κρίση ύδρευσης της Αττικής στις αρχές της δεκαετίας του ’90, οφείλουμε να λάβουμε υπόψη την πραγματικότητα των αποφάσεων που πάρθηκαν τότε και την ανάγκη να μη βρεθούμε ποτέ ξανά σε μια τέτοια κατάσταση, να τρέχουμε καμπάνιες, όπως το “Προσέχουμε για να έχουμε”, και να ζητάμε ουσιαστικά από τους πολίτες να περιορίσουν την κατανάλωση, προκειμένου να μην ξεμείνει η Αττική από νερό». Πάντως, εκτός από τη λύση για την υδροδότηση της Αθήνας, αυτό που κρατώ από τη χθεσινή εκδήλωση είναι η αποκάλυψη του προέδρου Μητσοτάκη ότι είναι αυτής της ηλικίας. Μιας μεγαλύτερης δηλαδή, αφού σε λίγο, αν και δεν του φαίνεται (όπως φαίνεται στον συμμαθητή του Παπασταύρου), θα βάλει μπροστά τον αριθμό 6.
Επτά λέξεις μόνο
Σας έγραφα χθες ότι η απουσία των πρώην προέδρων Καραμανλή και Σαμαρά από την εκδήλωση του Δένδια στο Πεντάγωνο ήταν ίσως η λιγότερο κακή επιλογή που είχαν – σε σχέση πάντα με το να εμφανιστούν κάνοντας μουτράκια. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί ότι η επιλογή τους ήταν κακή. Και φαίνεται ότι στο Μαξίμου έχουν αποφασίσει να μη χαριστούν άλλο στα γεροντάκια του Muppet Show, αντιμετωπίζοντάς τα στο πραγματικό τους μπόι (και όχι σύμφωνα με τον ίσκιο τους, όπως τα ίδια θα ήθελαν). Σε αυτό το πλαίσιο, χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αφιέρωσε στους δύο πρώην μόλις επτά λέξεις: «Δουλειά μου είναι να σχολιάζω τις παρουσίες», ήταν τα λόγια του εκπροσώπου Μαρινάκη, στέλνοντας το μήνυμα ότι όποιος θέλει να πει κάτι για την κυβέρνηση, ας το κάνει ευθαρσώς και όχι με «ηχηρές σιωπές» και «εμφανείς απουσίες». Και, μεταξύ μας, άντε να του δώσεις άδικο.
Ο κορονοϊός και η συνέντευξη Μητσοτάκη στο Action24
Επειδή, όπως έχετε καταλάβει, έχω ξεχαστεί στο εμπάργκο μου, αφού κανείς από τους -όχι και τόσο θεοσεβούμενους- του Μαξίμου δεν έχει φιλοτιμηθεί να χτυπήσει την πόρτα του προέδρου και να του πει ότι τώρα που σταμάτησαν οι μεταναστευτικές ροές, ήρθε η ώρα να με συγχωρέσει, ψάχνω περιφερειακά να βγάζω το ψωμάκι μου. Κι όπου ψωμάκι, βλέπετε είδηση. Μια τέτοια είδηση, που έφτασε στα αυτιά μου, αφορούσε τη συνέντευξη που ήταν προγραμματισμένο να παραχωρήσει χθες ο αρχηγός Κυριάκος στο Action24 των Μπάκου, Καϋμενάκη και Εξάρχου και στην εκπομπή τις αρχαίας φιλενάδας μου Αθηναΐδας Νέγκα. Και ενώ όλα ήταν έτοιμα να γυριστεί η εκπομπή, ήρθε ο κορονοϊός να ανατρέψει τα αρχικά σχέδια, αφού, όπως έμαθα, τελικώς δεν πραγματοποιήθηκε το γύρισμα. Η θεία μου λέει: «Κάθε εμπόδιο για καλό, παιδάκι μου».
Ο Κυρανάκης είναι δεξιός και το δείχνει
Από διαστροφή χάζευα διάφορες φωτογραφίες από τις πρόσφατες εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν ανά την Επικράτεια για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Ανάμεσα στις πολλές (φωτογραφίες) ξεχώρισα αυτήν του αναπληρωτή Κυρανάκη, να καταθέτει στεφάνι στο μνημείο των ηρώων, δείχνοντας εμπράκτως τον σεβασμό του σε όσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα και την ελευθερία μας. Δεν σας κρύβω ότι διέκρινα στη φωτογραφία κάτι από αυτά που έρχονται από το μέλλον (και αναφέρομαι στο πολιτικό μέλλον). Αυτό το μέλλον που κερδίζει έδαφος όποιος, ανάμεσα στα άλλα, διακρίνεται για την ιδεολογική του καθαρότητα. Με την ευκαιρία, να σας πω ότι είδα και μια έρευνα, όπου ο Κυρανάκης σαρώνει στον Νότο, έχοντας πλασαριστεί στη δεύτερη θέση, πίσω (με την καλή πάντα έννοια) από τον υπουργό Δένδια.
Η Ντόρα πήρε το όπλο της (και εκτέλεσε τον Κικίλια)
Ομολογώ ότι δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση του υπουργού Κικίλια, ακούγοντας την Ντόρα στον Πορτοσάλτε στον ΣΚΑΪ να την πέφτει στον υπουργό Ναυτιλίας, με αφορμή την απόφασή του να διενεργήσει ΕΔΕ, για τον κατά κοινή παραδοχή αψεγάδιαστο λιμενάρχη Χανίων. Και τι δεν έσουρε στον ψηλό της κυβέρνησης η Μπακογιάννη… Από το ότι είναι αλαζόνας μέχρι κάτι άλλα, που δεν θα ήθελα να υπάρχουν γραμμένα πουθενά, μήπως και ενοχληθεί ξανά η σύζυγος του υπουργού και αρχίσω να βαράω συγγνώμες μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Πάντως, κάτι μου λέει, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς, ότι ο Κικίλιας επιδίωξε την κόντρα με την Ντόρα, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο προσφέρει υπηρεσία στον πρόεδρο Μητσοτάκη. Φυσικά, κάτι τέτοιο θα μπορούσα να το πιστέψω, αν δεν έρχονταν και οι υπόλοιποι βουλευτές των Χανίων (συμπεριλαμβανομένου του Πολάκη) να την «πέσουν» ομαδικώς στον υπουργό… Θάλασσας, επισημαίνοντας το αλαζονικό της συμπεριφοράς του. Δυστυχώς έχει πεθάνει ο Έβερτ, για να τον ρωτούσε (ο Κικίλιας) τι σημαίνει να σε κοντράρει η ψηλή – και δη σε προσωπικό επίπεδο.
Ο Πολάκης με τη μηχανή χωρίς κράνος στο πεζοδρόμιο
Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι έχουν επηρεάσει γενικώς τον πρόεδρο Πολάκη. Και αναφέρω το «πρόεδρος» γιατί όσο μικραίνει το πάλαι ποτέ ισχυρό κόμμα της Αριστεράς τόσο μεγαλώνει ο Παυλής, σε τέτοιον βαθμό που να φαντάζει ο επί γης σωτήρας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά όμως και κάτι άλλα θα φανούν στη νεκροψία, αφού επί της ουσίας μιλάμε για ένα πτώμα, όχι κόμμα, που απλά αναζητεί τον νεκροθάφτη του για να το θάψει τσάμπα. Επανέρχομαι, όμως, στην είδηση που προκύπτει από κάτι φωτογραφίες που μου έστειλε ένας φίλος μου, στις οποίες απεικονίζεται ο Πολάκης, με μηχανή, χωρίς κράνος, να πορεύεται πάνω στο πεζοδρόμιο και μάλιστα σε λωρίδα για τυφλούς. Δεν θα ήθελα να φανταστώ αν αντί του αψύ Σφακιανού στις φωτογραφίες απεικονιζόταν είτε ο Μητσοτάκης είτε ο αγαπημένος του Άδωνις. Μέχρι και την παραίτηση της κυβέρνησης θα ζητούσε ο Παυλής. Όταν όμως το κάνει ο ίδιος, πέρα βρέχει και σε όποιον αρέσει, για τους άλλους δεν θα μπορέσει. Τέτοιος μάγκας και πάνω απ’ όλα νομοταγής της Αριστεράς, που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των αδύναμων, ασχέτως του όταν δεν τον βλέπουν πορεύεται πάνω στα πεζοδρόμια και στις διαβάσεις των αναπήρων.
Έχασαν τη μιλιά τους για τα κατορθώματα του Σάντσεθ
Όπως όλοι ξέρουμε, ο πρόεδρος Ανδρουλάκης έχει κηρύξει τον ανένδοτο στην κυβέρνηση για την «ενδοτική» της στάση απέναντι στην Τουρκία. Το κάνει με κάθε ευκαιρία, ξεπερνώντας σε ρητορική ακόμα και τον γέροντα Αντώνη Σαμαρά. Να, όμως, που μια είδηση έσκασε χθες, με προέλευση την Ισπανία του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ. Αφού ξιφούλκησε κατά του Ισραήλ, χωρίς φραγμό, αφού έστειλε και πολεμικά να συνοδέψουν τον στολίσκο της Γκρέτα και των δικών μας παιδιών, μάθαμε χθες ότι η Ισπανία έκλεισε μια σημαντική συμφωνία με την Τουρκία, για την αγορά 45 εκπαιδευτικών αεροσκαφών, αξίας 3,12 δισ. ευρώ. Άλαλος ο πρόεδρος Νίκος, άφαντος ο υπεύθυνος Εξωτερικών Μάντζος, μέχρι και ο λαλίστατος Δουδωνής κατάπιε τη γλώσσα του. Βλέπεις, όταν κάνουν γκέλες οι σύντροφοι του εξωτερικού χάνουν τη λαλιά τους. Και δεν μιλάμε για μια οποιαδήποτε μπίζνα, ουσιαστικά ο σύντροφος Σάντσεθ ανοίγει την κερκόπορτα για να μπει η Τουρκία στο πρόγραμμα SAFE. Κι αυτό γιατί ο συγκεκριμένος τύπος μαχητικού από την Τουρκία ενσωματώνει τουρκικά υποσυστήματα ελέγχου στα ευρωπαϊκά πρότυπα σχεδιασμού και παραγωγής. Ό,τι χειρότερο δηλαδή για τη χώρα μας, με εμπνευστές τους σοσιαλιστές της Ισπανίας.
Σοβαρότης μηδέν από τον πρόεδρο Φάμελλο
Ότι στον ΣΥΡΙΖΑ ζουν μια παράσταση του παραλόγου από τότε που έστειλαν τα… διαβατήριά τους για ανανέωση στον Τσίπρα, το ξέρουν καλύτερα πολλοί στην Κουμουνδούρου. Κι ενώ πλέον το κόμμα κατεβαίνει σταθερά το κατώφλι του 3% στις δημοσκοπήσεις, ο πρόεδρος Φάμελλος –που έριξε τη βόμβα στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή– δήλωσε χθες πόσο ευτυχής είναι που ο ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους 11 μήνες έγινε «σοβαρό και συγκροτημένο κόμμα». «Πολλοί», πρόσθεσε, «με κατηγορούν ότι παραείμαστε σοβαροί». Ομολογώ πως με δυσκολία συγκράτησα τα γέλια μου από την πολλή…. σοβαρότητα! Πάντως, φτάνουν στ’ αυτιά μου μουρμούρες από την Κουμουνδούρου ότι ο «σοβαρός πρόεδρος» έχει ήδη κάνει το deal με τον Αλέξη για να προσχωρήσει στον νέο φορέα, ανεξάρτητα από το τι θα απογίνουν οι υπόλοιποι, πλην εξαιρέσεων. Με άλλα λόγια, ο σύντροφος Αλέξης θα κάνει αυστηρή επιλογή μεμονωμένων στελεχών από τον υπάρχοντα ΣΥΡΙΖΑ, απεμπολώντας το «σοβαρό κόμμα» στα Τάρταρα. Παστρικές δουλειές, όπως μόνο η Αριστερά ξέρει να φέρει εις πέρας.
! Πάντως, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ακούω επίσης ότι το παζάρι των επιλεγμένων μεταγραφών έχει ψωμί. Και αυτό γιατί συζητιούνται συμφωνίες όχι μόνο για τα βουλευτιλίκια όσων διασωθούν από το ναυάγιο του ΣΥΡΙΖΑ και βρουν θέση στη γαλέρα του Αλέξη, αλλά και ότι παίζεται και η τύχη του πολύτιμου περιουσιακού στοιχείου του κόμματος, που είναι το κτίριο της Κουμουνδούρου. Αυτά προς το παρόν.
Με την κηδεμόνα του
Ακούγοντας χθες την Άννα Διαμαντοπούλου, ομολογώ ότι ξανάγινα για λίγο παιδί – συγκεκριμένα, τότε που η μάνα μου πήγαινε στο σχολείο να πάρει τους βαθμούς μου και έπρεπε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα στον φυσικό μου, τον κύριο Σήφη. «Είναι καλό παιδί, προσπαθεί», ξεκινούσε κάθε φορά η μάνα μου, καταφεύγοντας στα μεγάλα μέσα: «Στα άλλα μαθήματα είναι καλός, μην του κόψετε τα φτερά». Μη σας λέω άλλο τα σώψυχά μου, αυτό μου θύμισε η ατάκα της συντρόφισσας Άννας ότι «υπάρχουν ζητήματα σε σχέση με την εικόνα του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά η εικόνα του αρχηγού είναι ένα πολύ συνολικό ζήτημα». Όπως τότε στο σχολείο, που κάθε φάλτσο μας ακολουθούσε τα στάδια προειδοποίησης – κίτρινη κάρτα – κλήση κηδεμόνα. Έτσι και ο κραταιός Νικόλας, μετά το τελευταίο ρεσιτάλ λαθών κυκλοφορεί με την κηδεμόνα του. Μόνο προσοχή, γιατί το επόμενο στάδιο προβλέπει αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος.
Ο Δούκας πάει Ρίο
Το κλίμα μεταξύ των δελφίνων του ΠΑΣΟΚ είναι τόσο κακό, που οι παροικούντες τη Χαριλάου Τρικούπη λένε χαριτολογώντας ότι προκειμένου να μη συναντηθούν οι επίδοξοι αρχηγοί, είναι ικανοί να φτάσουν στην άλλη άκρη του κόσμου. Αυτές τις κακές γλώσσες έσπευσε να επιβεβαιώσει ο αγαπημένος της στήλης, Χάρης Δούκας. Ο πρώτος δημότης της πρωτεύουσας θα είναι απών από τη συνεδρίαση της πολύπαθης Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου, γιατί θα βρίσκεται στο Ρίο. Και όταν λέω Ρίο, δεν αναφέρομαι στο καθ’ όλα γραφικό προάστιο της Πάτρας, αλλά στο… ορίτζιναλ, της Βραζιλίας! Για να μην αδικώ, όμως, τον Δούκα των Αθηνών, η απουσία του είναι καθ’ όλα δικαιολογημένη (τουλάχιστον τύποις), καθώς δεν πάει να γίνει Βραζιλιάνος με το σομπρέρο του, αλλά θα είναι ο βασικός ομιλητής στην εναρκτήρια συνεδρίαση του Παγκόσμιου Συνεδρίου Δημάρχων του Δικτύου Πόλεων C40, που διοργανώνεται εν όψει της κρίσιμης Παγκόσμιας Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Κλίμα COP30. Με αυτά και με εκείνα, αρχίζω να υποψιάζομαι ότι ο σύντροφος Χάρης δεν εποφθαλμιά την καρέκλα του αρχηγού Νίκου, αλλά την προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Αν ήμουν ΓΑΠ, θα ψαχνόμουν – αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, αυτός ο πλανήτης είναι πολύ μικρός για έναν διαγαλαξιακό Δούκα.
Πλωτά φωτοβολταϊκά από Αλαφούζο
Μετά τα κανάλια, τα ραδιόφωνα, τον Παναθηναϊκό και φυσικά τα πλοία, μαθαίνω ότι ο πρόεδρος Αλαφούζος εσχάτως άρχισε να αναπτύσσει δραστηριότητα και στα ενεργειακά. Αναφέρομαι στον Γιάννη (και όχι στον Θέμη της «Καθημερινής»), που, όπως πληροφορήθηκα, ετοιμάζει μια μπίζνα με πλωτά φωτοβολταϊκά πάρκα. Στο πλαίσιο αυτό, έχει πραγματοποιήσει διάφορες συναντήσεις, από αυτές που δείχνουν ότι μεταξύ των άλλων επιδιώκει και συμμαχίες με τους μεγάλους της ενέργειας.
Η Alter Ego στα θέατρα του Παναγιωτάκη
Τη συμμετοχή της στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας Stages Network Μονοπρόσωπη του συναγωνιστή (σε όλα τα πεδία της πραγματικής ζωής) Διονύση Παναγιωτάκη ανακοίνωσε η Alter Ego Media του προέδρου Μαρινάκη. Επειδή γνωρίζω από πρώτο χέρι τη δουλειά που έχει κάνει στα θέατρα ο Διονύσης (μας), σπεύδω να πω ότι πρόκειται για μία από τις καλές επενδυτικές κινήσεις που έχει κάνει η Alter Ego, αφού εισέρχεται σε μια επιχείρηση που πρωταγωνιστεί στο είδος της, αυτό του θεάματος. Εκείνο, ωστόσο, που με ανησυχεί είναι ότι είχα μια προφορική συμφωνία με τον Παναγιωτάκη (που δεν ξέρω αν την έχει πει στον πρόεδρο Μαρινάκη), κάθε βδομάδα να κάνω μια παράσταση, με το αζημίωτο φυσικά, κάτι σαν Κουβαράς, όχι όμως να τραγουδάω, γιατί είμαι άφωνος, εκτός από κοντός. Οπότε αυτό που είχα συμφωνήσει στο μιλητό ήταν κάτι σαν stand up comedy. Με τη βεβαιότητα ότι ο πρόεδρος Βαγγέλης θα αναγνωρίσει την προφορική συμφωνία, επιστρέφω στα άλλα, για να σας πω ότι στο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας του Διονύση Παναγιωτάκη περιλαμβάνονται δέκα ιστορικά θέατρα – Ήβη, Δημήτρης Χορν, Μικρό Χορν, Εμπορικόν, Αποθήκη, Πειραιώς 131, Embassy, Λαμπέτη, Ψυρρή και Θερινό Λαμπέτη-, καθώς και o σύγχρονος πολυχώρος πολιτισμού Stage Seven, συνολικής ετήσιας δυναμικότητας άνω των 650.000 θεατών.
