Στη Σιγκαπούρη ο Μητσοτάκης
Από την περιφερειακή πηγή που διαθέτω στο Μαξίμου πληροφορούμαι ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης την επόμενη Πέμπτη και Παρασκευή 20-21 Νοεμβρίου θα ταξιδέψει μέχρι τη μακρινή Σιγκαπούρη, όπου θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο της χώρας, Θαρμάν Σανμουγκαράτναμ (επώνυμο κανονικός σιδηρόδρομος), και τον πρωθυπουργό, Γουόνγκ, που, όπως έμαθα, είναι και φρέσκος. Ευλόγως θα αναρωτηθείτε πώς του κατέβηκε του αρχηγού Κυριάκου να «πεταχτεί» μέχρι τη Σιγκαπούρη; Ε, λοιπόν, όπως με πληροφορεί η περιφερειακή πηγή μου, θα βρεθεί εκεί με αφορμή το Bloomberg New Economy Forum. Βλέπετε, κάτι τέτοια events δεν τα χάνει ο πρόεδρος Μητσοτάκης, ακόμη κι αν χρειαστεί να ταξιδέψει μέχρι (και) το διάστημα.
Όταν ο Τσίπρας αποθέωνε τον Παππά…
Θυμάστε που σας έγραφα ότι η επιστροφή Τσίπρα αποτελεί δώρο Θεού για τον πρόεδρο Μητσοτάκη, κάτι που αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα. Τα όσα εκτυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής μέρας, με αφορμή τα εξώδικα που έστειλαν στον παλιό αγαπημένο τους, Βαξεβάνη, επειδή έκανε ο άνθρωπος τη δουλειά του, νομίζω ότι είναι ενδεικτικά του κουκλοθεάτρου που θα παιχτεί κατά το αμέσως προσεχές διάστημα. Όπως έσπευσε να μου επισημάνει ένας παλιός φίλος του αρχηγού Αλέξη, με το πόνημα που ετοιμάζει, αυτό που θα καταφέρει είναι να τσακωθεί με όποιον δεν κατάφερε να τσακωθεί τα προηγούμενα χρόνια. Όλα αυτά μένει να αποδειχτούν στο αμέσως προσεχές διάστημα, αφού τώρα έχουμε κάτι άλλα, επίσης ωραία, που νομίζω ότι εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον φιλόδοξο Τσίπρα. Για να καταλάβετε πόσο χαμένα τα έχει ο πρώην πρωθυπουργός, σπεύδω να σας αναφέρω ότι πριν από λίγο καιρό ο ίδιος που τώρα βρίζει τον Παππά, σε άλλο κείμενό του τον αποθέωνε για τον νόμο των τηλεοπτικών αδειών. Επειδή, όμως, σταθερά και διαχρονικά ζει με το ψέμα, προφανώς ξέχασε τι είχε γράψει στον πρόλογο του βιβλίου του πάλαι ποτέ πανίσχυρου υπουργού του.
…και έγραφε τον πρόλογο του βιβλίου για τις τηλεοπτικές άδειες
Ανάμεσα στα διάφορα αποσπάσματα από το βιβλίο «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας (στο Documento του Βαξεβάνη) είναι και οι αναφορές στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών και τον σχετικό διαγωνισμό που πραγματοποίησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το 2016. Ο αρχηγός Αλέξης εμφανίζεται αρκετά μετανιωμένος (βλέπετε, αν και άθεος, σε λίγο θα ξεκινήσει να εξομολογείται σε μοναχούς, μήπως και του πάρουν από πάνω τις αμαρτίες που έκανε ως πρωθυπουργός) για τους χειρισμούς που έκανε τότε, πετώντας ουσιαστικά το ανάθεμα στον τότε υπουργό Επικρατείας, Νίκο Παππά. Για όσους ενδεχομένως να μην το γνωρίζουν, οι δύο άνδρες έχουν πλέον ανύπαρκτες σχέσεις, ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως ο πρόεδρος Τσίπρας με τα όσα αναφέρει στο υπό έκδοση βιβλίο του δεν ακυρώνει τον Παππά, αλλά τον εαυτό του. Γιατί το γράφω αυτό; Διότι είναι ο ίδιος Τσίπρας που είχε γράψει τον πρόλογο στο βιβλίο του Νίκου Παππά «ΜΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΣΑΣ» (εκδόσεις Θεμέλιο/Σύγχρονη Εποχή), στο οποίο αποθέωνε τον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες. Αφού τόνιζε τη μάχη που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ κόντρα στα εκδοτικά συμφέροντα και τη διαπλοκή, υπογράμμιζε: «Ο διαγωνισμός του 2016, που επίσης βρέθηκε στο στόχαστρο όσων κρατούσαν ισχυρή γραμμή άμυνας υπέρ της ανομίας, σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε υπό αυστηρές συνθήκες διαφάνειας και με απαρέγκλιτη τήρηση της νομιμότητας και των αρχών της ισότητας και του κράτους δικαίου. Ουδείς πλέον αμφισβητεί τους κρυστάλλινους όρους του ή την άψογη διεξαγωγή του». Αυτά, λοιπόν, έγραφε μεταξύ άλλων ο Τσίπρας το 2023, αποθεώνοντας τον άλλοτε στενότερό του συνεργάτη. Δεν ξέρω αν στο πλαίσιο του rebranding ο Τσίπρας έχει κάνει στροφή 180 μοιρών, ξέρω ότι εν προκειμένω ο Παππάς θα έχει 100% δίκιο όταν τον ρωτάνε για την κριτική που του κάνει τώρα ο πρώην πρωθυπουργός, να υπενθυμίζει με νόημα όσα έγραφε ο Τσίπρας στον πρόλογο του βιβλίου του.
! Πάντως, εδώ που τα λέμε, προσωπικά δεν μου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο αρχηγός Αλέξης αλλάζει άποψη μέσα σε δύο χρόνια. Εδώ έκανε την κωλοτούμπα με το δημοψήφισμα μέσα σε έναν μήνα. Ο άνθρωπος, άλλωστε, έκανε καριέρα λέγοντας και γράφοντας ψέματα. Ε, στα πενήντα και βάλε, αν κάτι δεν ονειρεύεται, είναι να συμβιβαστεί με την αλήθεια, ακόμη κι αν αυτή τον αφορά.
Άρχισαν τα όργανα, βγήκαν τα μαχαίρια
Συνεχίζω και γράφω, λοιπόν. Πέραν των παραπάνω, οφείλω να ομολογήσω ότι ένα στραπάτσο το έπαθε ο πρόεδρος Αλέξης με τα ασφαλιστικά μέτρα του εκδοτικού οίκου της «Ιθάκης» κατά του φίλου μου Βαξεβάνη. Οι τελευταίος, απαντώντας στην κίνηση του Gutenberg για την αναδημοσίευση και την κριτική σε αποσπάσματα του προλόγου του βιβλίου, έγραψε πως «εδώ και μέρες Μέσα Ενημέρωσης δημοσιεύουν περιεχόμενο του βιβλίου που ευνοεί την ωραιοποιημένη εικόνα που επιθυμεί ο συγγραφέας και ο εκδοτικός οίκος. Ως Documento, εφημερίδα έρευνας, άποψης και διεισδυτικής ματιάς, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον Αλέξη Τσίπρα ως κονφερασιέ ή ινφλουένσερ που θέλει να πουλήσει βιβλία. Ξέρουμε ότι χαλάμε το rebranding, όχι την πώληση. Αλλά έτσι πρέπει να είναι η δημοσιογραφία. Σκύλος του δημοσίου συμφέροντος. Όχι Σκύλλα και Χάρυβδη σε ένα παραμύθι, για να περάσουμε εμείς καλά και αυτός καλύτερα». Κάπου εδώ, δηλαδή, το πλοίο του Τσίπρα ετοιμάζεται να περάσει στις Συμπληγάδες Πέτρες, όπου καραδοκούν ο Πολάκης και δεκάδες πρώην σύντροφοι για να απασφαλίσουν. Άλλοι δεν κρατιούνται και ήδη πυροβολούν. Παράδειγμα, ο Γιώργος Λακόπουλος, πάλαι ποτέ θαυμαστής του Αλέξη, που, διαβάζοντας αποσπάσματα από τον πρόλογο της «Ιθάκης» -ελπίζω να μην τον μπουζουριάσουν γι’ αυτό-, είναι καταπέλτης και μεταξύ άλλων σημειώνει: «Προς το παρόν το βιβλίο δεν φαίνεται ικανό να δεχτεί μιαν αλήθεια: ως πρωθυπουργός πέτυχε αρκετά, ως παραταξιάρχης απέτυχε σε όλα, ως αρχηγός κόμματος υπήρξε τραγικός». Κοντολογίς, άρχισαν τα όργανα και βγήκαν τα μαχαίρια.
Νιέτ από τον Αλιβιζάτο στον Τσίπρα
Καθώς περνούν οι μέρες και μαζί με τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια περιμένουμε πώς και πώς το υπόλοιπο βιβλίο του προέδρου Τσίπρα, πλην του εξωφύλλου και των διαρροών για τον πρόλογο, έρχονται στο φως οι πόρτες που έφαγε ο σύντροφος Αλέξης στην προσπάθειά του να στελεχώσει το Ινστιτούτο του με πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής. Μαθαίνω κατ’ αρχάς ότι μεγάλο μέρος των πανεπιστημιακών που απευθύνθηκε αρνήθηκε τη συμμετοχή του. Μάλιστα, μεγάλη απογοήτευση επικράτησε για τα πενιχρά αποτελέσματα στο Πάντειο, που θεωρείται προπύργιο καθηγητών που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως η πιο τρανταχτή άρνηση που εισέπραξε ήταν από τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νίκο Αλιβιζάτο. Ενεπλάκη και ο ίδιος ο Τσίπρας για να τον πείσει να συμμετάσχει στο rebranding του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στο αυτί μου έρχονται κι άλλα ωραία, τα τσεκάρω για να σας τα αποκαλύψω προσεχώς.
Τι Γουτεμβέργιος, τι Gutenberg
Το ότι το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα θα προκαλούσε «εμφύλια πάθη» (κάνω μια αναφορά και στον σύντροφο Μαραντζίδη) στους κάποτε συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναμενόμενο. Ωστόσο, το λογικό ήταν αυτό να συμβεί με την κυκλοφορία του βιβλίου και όχι νωρίτερα. Επειδή, όμως, στο πάλαι ποτέ ισχυρό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς η λογική πήγε περίπατο προτού χαθεί η εκλογική επιρροή, το κατάφεραν και αυτό. Χθες, που λέτε, ο εκδοτικός οίκος Gutenberg ανακοίνωσε ότι όσα αποσπάσματα δεν έχουν κυκλοφορήσει από τον ίδιο ή από τον Αλέξη Τσίπρα «έχουν παρανόμως αποκτηθεί μέσω υποκλοπής ηλεκτρονικών αρχείων», προχωρώντας σε νομικές ενέργειες. Λίγο αργότερα το Documento ανακοίνωσε ότι του επιδόθηκε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων από τον εκδοτικό οίκο, με την εφημερίδα του Κώστα Βαξεβάνη να ισχυρίζεται ότι σκοπός της συγκεκριμένης ενέργειας είναι «να μην κρίνει το βιβλίο». Μάλιστα, η ανακοίνωση κλείνει με τη φράση «Άλλο Ιθάκη και άλλο παραμ-Ιθάκι», προμηνύοντας πολλά ακόμα επεισόδια. Εδώ που τα λέμε, από τον Γουτεμβέργιο για δυσφήμηση της τυπογραφίας την περίμενε την κλήση στα δικαστήρια ο συναγωνιστής Κώστας, από τον Gutenberg τη βρήκε.
Στην παρουσίαση του βιβλίου Πατέλη ο Πιερρακάκης
Μπορεί να μετράμε αντίστροφα για την παρουσίαση του βιβλίου του προέδρου Τσίπρα, όπου εξιστορούνται τα γεγονότα της περιόδου 2015-2019, ωστόσο ένα (άλλο) βιβλίο που περιγράφει την αμέσως επόμενη τετραετία όχι μόνο κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό, αλλά οι παρουσιάσεις του έχουν περάσει τα ελληνικά σύνορα. Αναφέρομαι στο βιβλίο του Αλέξη Πατέλη, το οποίο παρουσιάστηκε (αν δεν το γνωρίζετε) χθες στις Βρυξέλλες, στην έδρα της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας, με ομιλητές τον πρώην επίτροπο Μαργαρίτη Σχοινά (που ήθελε να γίνει μέχρι και Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και τον μόνιμο αντιπρόσωπό μας στην ΕΕ, Ιωάννη Βράιλα. Μάλιστα, στην παρουσίαση υπήρχε και υπουργική παρουσία, καθώς ο Κυριάκος Πιερρακάκης, που βρίσκεται στην πρωτεύουσα του Βελγίου για τις συνόδους Eurogroup και ECOFIN, δεν έχασε την ευκαιρία να πάει και να τιμήσει τον παλιό συνεργάτη του προέδρου Μητσοτάκη. Όπως μαθαίνω, μια καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του Eurogroup στάθηκε αιτία ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ να φτάσει στην εκδήλωση με μικρή καθυστέρηση, ωστόσο μίλησε με θερμά λόγια για το βιβλίο και με ακόμα θερμότερα για τον Πατέλη, με τον οποίο είχαν άριστη συνεργασία όσο ο τελευταίος βρισκόταν στο Μαξίμου και, όποτε χρειαστεί, έχουν επαφή για τα θέματα του χαρτοφυλακίου του Πιερρακάκη.
Τζιτζικώστας-Παπασταύρου
Οι Βρυξέλλες είχαν χθες την τιμητική τους, αφού μπορεί το ενδιαφέρον να περιστράφηκε γύρω από το καλώδιο με τις δηλώσεις Μητσοτάκη – Χριστοδουλίδη, αλλά εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν η συνάντηση του υπουργού Παπασταύρου με τον Ευρωπαίο επίτροπο Τζιτζικώστα. Όπως με ενημέρωσε μια σχετικά καλή πηγή, οι δύο άνδρες κατάφεραν και τα είπαν σε φιλικό κλίμα εκτός συνόρων. Ο Παπασταύρου βρέθηκε στη βελγική πρωτεύουσα αυθημερόν για τη συνάντησή του με τον επίτροπο Ενέργειας, ενώ ο Τζιτζικώστας μόλις είχε επιστρέψει από το Ριάντ, όπου έδωσε το «παρών» στην 26η Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών, τη μεγαλύτερη παγκόσμια συνάντηση για τον τουρισμό. Αν και ξενυχτισμένος, δεν ήταν φειδωλός σε χαμόγελα. Η συζήτηση των δύο, που γνωρίζονται χρόνια και διατηρούν σχέση φιλίας, επικεντρώθηκε στα δίκτυα που τόσο η Επιτροπή όσο και η χώρα μας προσπαθεί να δημιουργήσει, ενεργειακά, οδικά και σιδηροδρομικά, στην ευρύτερη περιοχή του Κάθετου Διαδρόμου.
Οι ρήτρες στον ΟΤΕ για το στοιχειωμένο «ΣΥΖΕΥΞΙΣ ΙΙ» και οι διαγωνισμοί
Πολύ μεγάλη συζήτηση είχε γίνει τους τελευταίους μήνες στην αγορά για το μπλόκο που είχε φάει ο ΟΤΕ από τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς του Δημοσίου λόγω των ρητρών για το «ΣΥΖΕΥΞΙΣ ΙΙ», το μεγάλο έργο τηλεπικοινωνιακού εκσυγχρονισμού του Δημοσίου που, σε μεγάλο βαθμό, έμεινε στα χαρτιά. Η συστηματική καθυστέρηση στην παράδοση τμημάτων του «ΣΥΖΕΥΞΙΣ ΙΙ» από τον ΟΤΕ, με διάφορες δικαιολογίες και αφορμές που έδινε το «κουτσό» ελληνικό Δημόσιο, οδήγησε τελικά στην επιβολή ρητρών. Η νομοθεσία προβλέπει πως μια εταιρεία η οποία έχει φάει ρήτρες για κακοτεχνίες ή καθυστερήσεις δεν μπορεί να διεκδικήσει νέα έργα μέχρι να αποδείξει πως δεν θα επαναλάβει τα ίδια! Κι όμως, στην κυβέρνηση υπήρξε πρωτοφανής κινητοποίηση, για να βρεθεί η φόρμουλα που θα εξυπηρετούσε τον ΟΤΕ. Μάλιστα, σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο, βρέθηκε το νομικό κατασκεύασμα που θα επέτρεπε στη θυγατρική του γερμανικού ομίλου DT να συνεχίσει να διεκδικεί και να αναλαμβάνει δημόσια έργα. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ρύθμιση, ο ΟΤΕ έλαβε «επανορθωτικά μέτρα» και δεν πρόκειται να ξανακάνει τα ίδια σε άλλα έργα. Συνεπώς, μπορεί να συμμετέχει κανονικά σε διαγωνισμούς του Δημοσίου. Τώρα αν αρχίσω να απαριθμώ τα έργα που έχει αναλάβει ο ΟΤΕ και το τι συμβαίνει με τα χρονοδιαγράμματα και τις καθυστερήσεις, θα πέσει μεγάλη στενοχώρια και δεν θέλω να κακοκαρδίσω τον Νεμπή, ο οποίος προφανώς και δεν θέλει να συναντήσει την Ευρωπαία εισαγγελέα τους επόμενους μήνες.
Οι ταλαίπωροι υπεργολάβοι του ΟΤΕ
Βέβαια, εκτός από τους φορολογούμενους, που πληρώνουν κάτι παραπάνω τους Γερμανούς του ΟΤΕ για τα έργα στο ελληνικό Δημόσιο, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που τραβούν τα μαλλιά τους. Οι καθυστερήσεις του Οργανισμού (όπως άρχισαν να μου λένε από προχθές, που ξεκίνησα να γράφω) δεν περιορίζονται μόνο στις παραδόσεις των έργων, αλλά -όπως με πληροφορούν- και στις πληρωμές προς τους υπεργολάβους. Οι τελευταίοι άνοιγαν σαμπάνιες και πανηγύριζαν όταν υπέγραφαν τις υπεργολαβίες και έτρεχαν να προσλάβουν προσωπικό. Τώρα καταλαβαίνουν πως πιάστηκαν κορόιδα, γιατί ο ΟΤΕ εισπράττει με βάση τις συμβάσεις με το Δημόσιο, αλλά ξεχνάει να πληρώσει, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, τους υπεργολάβους, που ψάχνουν να βρουν ρευστότητα να πληρώσουν τους μισθούς. Η στήλη κρατάει ένα επίπεδο και δεν γράφει πώς ακριβώς λέγεται η δουλειά που κάνει ο ΟΤΕ στα έργα, αφού αυτοί που τελικά τα εκτελούν είναι οι ξεζουμισμένοι υπεργολάβοι.
! Αυτό που μπορώ να γράψω με περισσή ευκολία είναι ότι μετά την εισβολή της OLAF και τα άλλα που φτάνουν στ’ αυτιά μου για την ΕΔΕΛ, αν για κάτι είμαι σίγουρος, είναι ότι από δω και πέρα κανείς δεν θα υπογράφει για να προχωρήσουν τα έργα του ΟΤΕ. Αφήστε που εσχάτως (αλλά πολύ εσχάτως) άρχισαν να ανοίγουν κάτι (πολλά) στοματάκια…
Όταν η Χρυσίδου (της Θεσσαλονίκης) χόρευε με τον Σαμπάνη
Αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Δήμου Θεσσαλονίκης θα το ανάψει ο κορυφαίος Μακεδόνας (και όχι μόνο) ερμηνευτής Αντώνης Ρέμος. Προχθές στο Δημοτικό Συμβούλιο μια δημοτική σύμβουλος, απ’ αυτές που κάνουν καριέρα ουρλιάζοντας, η Έλλη Χρυσίδου, άρχισε να λέει ότι δεν περίμενε ο δήμαρχος Αγγελούδης να καλέσει τον Ρέμο, επισημαίνοντας ότι η εξέλιξη αυτή προσβάλλει την αισθητική της, που ούτως ή άλλως είναι προσβεβλημένη. Επειδή, όμως, το έψαξα, γιατί δεν ήθελα να μείνω με την απορία τι ακριβώς ήταν αυτό που συνετέλεσε στην προσβολή της αισθητικής της συγκεκριμένης κυρίας, βρήκα κάτι βίντεο που η ίδια χόρευε σε άναμμα δέντρου, υπό τους ήχους των τραγουδιών του Γιώργου Σαμπάνη. Επίσης, βρήκα ένα ακόμη ωραίο βίντεο, που ο εναλλακτικός Γιάννης Μπουτάρης προσφωνούσε με ιδιαίτερη χαρά τον συγκεκριμένο αοιδό. Μ’ αυτά και με κάτι άλλα, νομίζω ότι η Χρυσίδου το μόνο που κατάφερε είναι να ξεφτιλιστεί πανηγυρικά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, νομίζω ότι υπάρχει μία ακόμη λεπτομέρεια που ξέχασε να την αναφέρει η λαλίστατη δημοτική σύμβουλος. Ότι ο Σαμπάνης ακριβοπληρώθηκε από τον δήμο, ενώ ο Ρέμος κοστίζει μηδέν…
Το δημοψήφισμα στη Νέα Αριστερά και το τεχνικό πρόβλημα
Αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στη Νέα Αριστερά έχει ξεφύγει προ πολλού από τη σφαίρα του αστείου και πλέον πλησιάζει το θλιβερό. Αναφέρομαι στη διαφωνία των μεγαλοστελεχών του κόμματος (ο Θεός να το κάνει) για το αν θα σύρουν το πολιτικό τους κουφάρι στο υπό σύσταση κόμμα Τσίπρα ή αν θα συμπράξουν με άλλα αποκόμματα της (νυν και μάλλον αεί) εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Μάλιστα, στην Κεντρική Επιτροπή της Δευτέρας ο πρόεδρος Χαρίτσης έχασε την ψηφοφορία που στήθηκε, καθώς η πρόταση που υπέβαλε μαζί με τη συντρόφισσα Αχτσιόγλου για κοινό ψηφοδέλτιο των προοδευτικών δυνάμεων μειοψήφησε σε σχέση με την «καθαρή αριστερή γραμμή» της τρόικας Σακελλαρίδη – Τσακαλώτου – Φίλη. Αντί, λοιπόν, ο πρόεδρος Χαρίτσης να έχει τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να υποβάλει την παραίτησή του, ζητάει το θέμα να τεθεί σε… δημοψήφισμα, ώστε να αποφασίσουν τα μέλη της Νέας Αριστεράς. Πέρα, όμως, από τη δεδομένη αναξιοπρέπεια, η πρόταση Χαρίτση έχει ένα τεχνικής φύσεως ζήτημα: ότι τα μέλη της Νέας Αριστεράς δεν υπερβαίνουν κατά πολύ σε αριθμό τα μέλη της Κεντρικής της Επιτροπής – αν δεν ταυτίζονται κιόλας. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι είναι πιο έντιμο να το κλείσουν το μαγαζί και να «ντιλάρουν» ο καθένας εκεί που τραβάει η (πάντα αριστερή) ψυχούλα του.
Το τηλεοπτικό έγκλημα (τιμής) του Ανδρουλάκη
Ανάμεσα στα πολλά που είπε χθες ο πρόεδρος Ανδρουλάκης στους «Αταίριαστους» ήταν και κάτι αναφορές που έκανε στις πρόσφατες εξελίξεις γύρω από τις ανθρωποκτονίες και την οπλοκατοχή στην Κρήτη. Τι είπε; Ότι «έχουμε μπερδέψει τα “εγκλήματα τιμής” με τη στυγνή διαφθορά που αφορά συμμορίες, μην τα συγχέουμε όλα. Βεντέτα σημαίνει “έγκλημα τιμής”». Πραγματικά, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά με τον κραταιό Νικόλα. Ξεκινώ από τα βασικά: Νομική μπορεί να μην τελείωσα, αλλά τα παλιά τα χρόνια με τον όρο έγκλημα τιμής περιγράφαμε ένα έγκλημα μειωμένης απαξίας – σε μερικές, δε, περιπτώσεις και μειωμένου καταλογισμού στον δράστη. Από εκεί και πέρα, με δεδομένο ότι οι βεντέτες αφορούν ακριβώς ανθρωποκτονίες, είναι να απορεί κανείς αν όντως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρεί την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής ως κάτι ελαφρύτερο της διαφθοράς – αν δεν μπορεί να τα διακρίνει ή αν απλώς του ξεφεύγουν χωρίς να θέλει. Σε κάθε περίπτωση, επειδή αυτά δεν είναι καθόλου σοβαρά πράγματα, ας ρωτήσει κάποιον από τους νομικούς του επιτελείου του: τον εκπρόσωπο Τσουκαλά, τον σύντροφο Γλαβίνα ή τον υποψήφιό του στον ΔΣΑ, Μιχάλη Καλαντζόπουλο – αν μιλάει ακόμα με τον τελευταίο, γιατί πολλοί ψίθυροι φτάνουν στ’ αυτιά μου.
Περί εγκλημάτων τιμής
Επιμένω στο θέμα του «εγκλήματος τιμής» για έναν ακόμα λόγο: γιατί με αυτόν τον όρο τα παλιά τα χρόνια κυρίως περιέγραφαν όχι όποια κι όποια δολοφονία, αλλά τις δολοφονίες γυναικών από τους (ατιμασμένους) συγγενείς τους. Είναι αυτό που τα τελευταία χρόνια περιγράφεται ως γυναικοκτονία, την οποία χρησιμοποιούν διάφοροι ΠΑΣΟΚοι (και όχι μόνο) για να κάνουν φτηνή πολιτική, ζητώντας τη θέσπιση ξεχωριστού αδικήματος σε σχέση με την ανθρωποκτονία. Αλήθεια, τι θέση έχει γι’ αυτό ο πρόεδρος Ανδρουλάκης; Πιστεύει ότι πρέπει να καθιερωθεί η γυναικοκτονία ως αδίκημα ή να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται σαν «έγκλημα τιμής», λες και είμαστε στη δεκαετία του 1960; Γιατί αν είναι ακόμα έγκλημα τιμής η βεντέτα (που, μεταξύ μας, ποτέ δεν ήταν), τότε πρέπει να παραμείνει έγκλημα τιμής αυτό που πραγματικά οριζόταν ως τέτοιο.
Τα Greek statistics για τις ανθρωποκτονίες
Επειδή ως Κρητικός σιχαίνομαι τα μισόλογα και τις υπεκφυγές, αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν η ατάκα του προέδρου Ανδρουλάκη ότι «η Κρήτη έχει χαμηλότερο μέσο όρο ανθρωποκτονιών απ’ ό,τι η υπόλοιπη Ελλάδα. Δηλαδή στην Κρήτη, που αντιπροσωπεύει το 6% του συνολικού πληθυσμού, οι ανθρωποκτονίες είναι στο 2,5%». Επειδή τον τόπο μου τον πονάω και τον παρακολουθώ προσεκτικά, κάτι δεν μου πήγαινε καλά στα νούμερα του κραταιού Νικόλα. Μπήκα, λοιπόν, στις στατιστικές επετηρίδες που δημοσιεύει κάθε χρόνο η Αστυνομία και έψαξα. Έχουμε και λέμε: το 2020 από τις 81 ανθρωποκτονίες με δόλο στην Επικράτεια, στην Κρήτη τελέστηκαν οι 7 (ποσοστό 8,6%). Το 2021, 6 στις 93 (ποσοστό 6,4%). Το 2022, 7 στις 79 (ποσοστό 8,8%). Το 2023, 3 στις 71 (ποσοστό 4,2%) Και το 2024, 4 στις 74 (ποσοστό 5,4%). Ακόμα, δηλαδή, και στις χρονιές που οι ανθρωποκτονίες στην Κρήτη ήταν κάτω από την αναλογία του πληθυσμού της, ποτέ δεν έφτασαν στο 2,5% που ισχυρίστηκε χθες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μάλιστα, συνολικά την τελευταία πενταετία στην Κρήτη έχουν διαπραχθεί 27 από τις 398 ανθρωποκτονίες με δόλο, δηλαδή ποσοστό 6,7%, ήτοι 0,7% πάνω από την αναλογία του πληθυσμού της Κρήτης προς τον πληθυσμό της χώρας – ευτυχώς, αυτόν τον αριθμό τον πέτυχε ο πρόεδρος Ανδρουλάκης. Αν είναι να χαϊδεύει τα αυτιά των συμπατριωτών του με Greek statistics, καλύτερα να μην πει τίποτα.
Νέα δημοσκόπηση για τον ΔΣΑ
Εκεί που την προηγούμενη εβδομάδα έπινα έναν καφέ στο όρθιο με έναν καλό φίλο δικηγόρο, χτύπησε το τηλέφωνό του από δημοσκοπική εταιρεία που έκανε έρευνα για τις επικείμενες εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Άλλο που δεν ήθελα, έστησα αυτί να ακούσω τις ερωτήσεις, οι οποίες δεν σας κρύβω ότι ήταν αυτό που λέμε «δουλεμένες στην προπόνηση»: εμπεριστατωμένες, με έμφαση σε λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Και επειδή το να έχεις καλούς φίλους δικηγόρους είναι ευλογία, ο υπηρέτης της Θέμιδας επανήλθε, γιατί έμαθε πληροφορίες για το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης, τις οποίες και σας μεταφέρω όπως ακριβώς μου τις είπε. Η δημοσκόπηση, που λέτε, έχει δύο συμπεράσματα. Πρώτον, καθαρή πρωτιά Αναστασόπουλου στον πρώτο γύρο, με διαφορά μεγαλύτερη σε σχέση με τις δημοσκοπήσεις που είχαν κυκλοφορήσει στην πιάτσα προ μηνός περίπου. Και δεύτερον, σφαγή για τη δεύτερη θέση, την οποία διεκδικούν τέσσερις υποψήφιοι ΠΑΣΟΚικής και αριστερής προέλευσης, κάποιοι εκ των οποίων έχουν διαφορά μεταξύ τους πολύ κάτω από τα όρια του στατιστικού λάθους. Επειδή, όμως, είχα κρυφακούσει τις ερωτήσεις της δημοσκόπησης και γνώριζα ότι μετρήθηκε και η παράσταση νίκης, ρώτησα τον φίλο μου και έμαθα ότι, ανεξάρτητα από το τι τελικά θα ψηφίσουν στην κάλπη, πάνω από τους μισούς δικηγόρους της Αθήνας θεωρούν ότι ο επόμενος πρόεδρός τους θα είναι ο Αναστασόπουλος.
