Χωρίς αντίπαλο ο Μητσοτάκης
Η θεία μου, αν είχε ελεύθερη εγγονή, θα την προξένευε με σειρά προτεραιότητας είτε στον πολυαγαπημένο της Κυριάκο είτε στον συναγωνιστή Παπαχλιμίντζο, που πήρε συνέντευξη χθες (μαζί με τη Δούκα) από τον πρόεδρο Μητσοτάκη στην ΕΡΤ. Φυσικά, προσωπικά δεν παραβλέπω ότι εκτός του ότι δεν υπάρχει ελεύθερη προς «διάθεση» ανιψιά από την πλευρά της 85χρονης Χανιώτισσας, οι δύο που θα ζήλευε να τους κάνει γαμπρούς, αν για κάτι διακρίνονται, είναι ότι λατρεύουν τις συζύγους τους. Έκανα αυτόν τον πρόλογο γιατί πρωί πρωί χθες με πήρε τηλέφωνο η θεία μου, προκειμένου να μου αποθεώσει τον πρόεδρο Μητσοτάκη. «Είναι αψεγάδιαστος», έσπευσε να μου πει, έχοντας μάθει σχεδόν απέξω (αν και δεν ήταν καλή στην αποστήθιση όταν πήγαινε σχολείο) τη συνέντευξη του πρωθυπουργού. Επειδή, όμως, με έβαλε σε μια (κάποια) διαδικασία, μπήκα στον κόπο (χρέος το θεώρησα) να δω έστω και μαγνητοσκοπημένη τη συνέντευξη του αρχηγού Κυριάκου στην ΕΡΤ. Αν και, όπως έχετε αντιληφθεί, δεν χρωστάω και πολλά σ’ έναν άνθρωπο που εξακολουθεί να με έχει σε τιμωρία, δεν θα διστάσω να σας πω ότι, ακούγοντας τις απαντήσεις που έδωσε, κάτι με έκανε να πιστέψω ότι θα κερδίσει όσες εκλογές κι αν κάνει απέναντι στα τσικό της αντιπολίτευσης. Ο άνθρωπος έχει επιχειρήματα και κυρίως διά ταύτα στον λόγο του. Το βασικό, όμως, είναι ότι μιλάει για το μέλλον, όταν οι υπόλοιποι είτε κάνουν μνημόσυνα είτε μιλούν και γράφουν για το παρελθόν τους.
Οι ερωτήσεις στον Παπαχλιμίντζο
Επειδή, όμως, όπως έχετε καταλάβει, μου αρέσουν τα πιπεράτα, θα σας δώσω δυο, τρία τέτοια που προέκυψαν από τα παρασκήνια της χθεσινής παρουσίας του προέδρου Μητσοτάκη στην ΕΡΤ. Όπως με ενημέρωσε ένας φιλότιμος συνάδελφος, ο αρχηγός Κυριάκος μπήκε στο στούντιο μαζί με τον Παύλο Μαρινάκη, την Κύρα Κάπη και τον Γιώργο Ευθυμίου. Αφού είχε εισέλθει στον χώρο, βλέποντας προφανώς «κομμένο» πρωτίστως τον Παπαχλιμίντζο και δευτερευόντως τη Δούκα, έδειξε να έχει μια απορία (απ’ αυτές που έχει συχνά πυκνά ο πρωθυπουργός) για το τι ώρα ξυπνούν οι δύο παρουσιαστές. Η Δούκα του είπε ότι σηκώνεται στις 03:00, ενώ ο Παπαχλιμίντζος τον παίρνει μεσημέρι, αφού ξυπνά στις 04:00. Ο αρχηγός Κυριάκος, που είναι πρωινός τύπος, έδειξε να εντυπωσιάζεται από το «γερμανικό νούμερο» των συναδέλφων, αποκαλύπτοντας ότι ο ίδιος ξυπνά στις 06:30.
Η μπασκετική συζήτηση
Εκτός από τα παραπάνω, έγινε και μια μπασκετική κουβέντα ανάμεσα στον Μητσοτάκη και τον Παπαχλιμίντζο. Το ερέθισμα δόθηκε από μία πράσινη κούπα καφέ Milwaukee Bucks, που, όπως έμαθα, έχει κάθε μέρα μπροστά του ο παρουσιαστής της ΕΡΤ. Όταν την είδε ο αρχηγός Κυριάκος, πήρε το ερέθισμα για να κάνει ένα σχόλιο, από αυτά που δεν τα περιμένει κανείς. «Η ομάδα δεν πάει πολύ καλά φέτος», είπε, επισήμανση που έδωσε το ερέθισμα στον Παπαχλιμίντζο να ενημερώσει τον πρωθυπουργό ότι πριν από τρεις ώρες τελείωσε το ματς των Bucks, με τον Γιάννη να τραυματίζεται. Εκεί ο Μητσοτάκης έδειξε να ανησυχεί, αφού ρώταγε πόσο σοβαρός είναι ο τραυματισμός.
Ο Παππάς πληρώνεται με το ίδιο νόμισμα
Το γεγονός ότι το όνομα του Μανώλη Πετσίτη, πρώην συμμαθητή του Νικολάκη του Παππά και για μια περίοδο κομματικού παρατρεχάμενου της «συγκυβέρνησης» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενεπλάκη μέσω των ερευνών της ΕΛΑΣ στην υπόθεση «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» μεταξύ ανθρώπων του οργανωμένου εγκλήματος, ασφαλώς και δεν συνιστά τεκμήριο «ενοχοποίησης» των πολιτικών προσώπων με τα οποία ο ίδιος μπορεί να είχε «φωτογραφηθεί» ή «συναναστραφεί» μαζί τους σε προσωπική ή επαγγελματική βάση. Από χθες ο Παππάς υφίσταται τις συνέπειες της δόλιας πρακτικής που εφάρμοσε με χυδαίο τρόπο το κόμμα στο οποίο ανήκει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως επί Τσίπρα, αλλά και αργότερα, για να «χτυπήσει» τον πρόεδρο Μητσοτάκη διακινούσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γνήσιες ή πλαστές φωτογραφίες με πρόσωπα τα οποία εμπλέκονταν σε υποθέσεις ποινικού ενδιαφέροντος. Με τον τρόπο αυτόν επιχειρούσαν να αποδώσουν προσωπική ευθύνη στον Μητσοτάκη, καθώς και να του χρεώσουν πολιτική κάλυψη στην οποιαδήποτε εγκληματική συμπεριφορά ή παραβατική πράξη ανθρώπων που μπορεί να είχαν φωτογραφηθεί μαζί του ή να είχαν την ιδιότητα του κομματικού στελέχους της ΝΔ. Τώρα, που ήρθε η ώρα να πληρωθούν με το ίδιο νόμισμα, είναι λογικό να μην τους αρέσει. Ούτε και σε μένα θα άρεσε. Ωστόσο, όπως έστρωσαν κοιμούνται, αν θα κοιμούνται σε λίγο. Α! Και όταν επικαλούνται τα παιδιά και τις γυναίκες τους, καλό θα ήταν να κάνουν μια σύντομη αναζήτηση στο Διαδίκτυο για να διαπιστώσουν ότι και ο Μητσοτάκης είχε και παιδιά και σύζυγο όταν τον εμφάνιζαν σχεδόν συνεργό του Λιγνάδη. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ο Παππάς, που χθες έγινε στόχος με αφορμή την αποκάλυψη για τον Πετσίτη, διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτά τα ιδιότυπα «συμβόλαια» διαπόμπευσης των πολιτικών του αντιπάλων.
O «Φρουρός του Ωκεανού»… και οι άλλοι δύο φύλακες του Αιγαίου
Μετά τη μισή κυβέρνηση Τραμπ, ο πρόεδρος Μητσοτάκης έφερε χθες στο Αιγαίο τον «Φρουρό του Ωκεανού». Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, μην πάει ο νους σας στο κακό και θεωρήσετε ότι άρχισα να βλέπω τον Παπασταύρου ως «Φρουρό του Αιγαίου», αν και δεν σας κρύβω ότι δεν ξεχνώ την αλησμόνητη αναφορά του προέδρου Σαμαρά, όταν ο Παππάς και ο Πετσίτης κυνηγούσαν λυσσαλέα τον νυν υπουργό Ενέργειας: «Μακάρι να είχαμε δέκα Παπασταύρους». Επανέρχομαι, όμως, στην είδηση του «Φρουρού του Ωκεανού», για να σας πω ότι πρόκειται για το υπερσύγχρονο πλοίο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας (EFCA), που κατέφθασε στα Κατάπολα της Αμοργού, συμβολίζοντας την κοινή δέσμευση κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προστασία των θαλασσών. Μάλιστα, είχε και έναν ακόμη συμβολισμό, καθώς συνέπεσε με την έναρξη ισχύος του Προεδρικού Διατάγματος «Αμοργοράματος», της εμβληματικής πρωτοβουλίας των ψαράδων της Αμοργού για την προστασία του θαλάσσιου πλούτου. Έτσι, από εκεί που οι αλιείς πάλευαν -για χρόνια χωρίς το κράτος- να καθιερώσουν ένα σύστημα προστασίας, βρέθηκαν με ένα θεσπισμένο καθεστώς προστασίας και με τρία σκάφη φύλακες-αγγέλους: ένα ευρωπαϊκό, ένα του Λιμενικού και ένα του ΟΦΥΠΕΚΑ, του οργανισμού για τη φύση, το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή του ΥΠΕΝ. Η Αμοργός, όπως έμαθα, πέρα από πρωτοπόρα στην περιβαλλοντική προστασία, είναι και μέσα στα όρια του νέου Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Νότιο Αιγαίο 1-Νότιες Κυκλάδες, που αποτελεί, όπως επισήμανε ο υπουργός Παπασταύρου, μια έμπρακτη «άσκηση κυριαρχίας».
Τα (φερόμενα) likes της Τζένης
Αργά χθες το βράδυ έπεσα πάνω σε μια ανάρτηση στο Twitter, που ισχυρίζεται ότι η Τζένη Μπαλατσινού διαβάζει ειδησεογραφική σελίδα η οποία κατηγορεί μέρα και νύχτα την κυβέρνηση και τους υπουργούς του προέδρου Μητσοτάκη για σκάνδαλα. Ενίοτε, δε, συνεχίζει η ανάρτηση, η σύζυγος του υπουργού Κικίλια πατάει και like στα social media της εν λόγω σελίδας. Επειδή το τελευταίο που ήθελα ήταν να βάζω πάλι την αγαπημένη μου Τζένη στον κόπο να παίρνει τηλέφωνο τον δικηγόρο της για να μου στέλνει εξώδικα, αποφάσισα να κάνω σωστή έρευνα. Πήγα, που λέτε, στην ανάρτηση που φέρεται να έχει κάνει like η συντρόφισσα Μπαλατσινού και έψαξα. Ομολογώ ενώπιον Θεού και αναγνωστών ότι like δεν βρήκα, χωρίς, όμως, να αποκλείεται στο μεσοδιάστημα η πολυαγαπημένη μου να έσπευσε να το αποσύρει – σημειώνω ότι έκανα τον σχετικό έλεγχο έξι περίπου ώρες μετά την αρχική είδηση. Και αν, όμως, συνέβη κάτι τέτοιο, σπεύδω να πάρω ξανά το μέρος της Τζένης, λέγοντας ότι και εγώ στη θέση της θα πατούσα καρδούλες σε αναρτήσεις που βρίζουν μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει ο Κικίλιας.
Χωρίς διαγωνισμό η προμήθεια των οχημάτων στον στρατό
Υποθέτω ότι σας έχει μείνει καρφωμένο στο μυαλό το χθεσινό δημοσίευμα της στήλης σε σχέση με την αγωνία κάποιων στρατηγών να προμηθευτούν άρον άρον οι Ένοπλες Δυνάμεις οχήματα. Όπως αποδείχθηκε από κάτι τηλεφωνήματα που έλαβα, από τη βιασύνη μου υπέπεσα σε δύο ολέθρια (για το ύψος μου, που ως γνωστόν δεν είναι και το δυνατό μου σημείο) λάθη. Το ένα αφορά την αυτονόητη πεποίθησή μου ότι θα γινόταν διαγωνισμός για την πρώτη δόση της προμήθειας των φορτηγών, που ανερχόταν (η πρώτη δόση) στα 30 εκατ. ευρώ. Έκανα σφάλμα και γι’ αυτό απολογούμαι, αφού οι στρατηγοί φαίνεται ότι είχαν φροντίσει, ερήμην των Μητσοτάκη και Δένδια, να κινηθεί μια διαδικασία κάτι σαν απευθείας ανάθεση. Λογικό, αφού πού να περιμένει ο στρατός διαγωνισμούς και χρονοβόρες διαδικασίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις αρκεί μια υπογραφή για να πάρουν τη δουλειά οι ενδιαφερόμενοι, αφού, όπως κατάλαβα και πάλι εκ των υστέρων, είναι πάνω από ένας. Το δεύτερο λάθος στο οποίο υπέπεσα έχει να κάνει με τον γνωστό αυτοκινητά Πολυχρόνη Συγγελίδη, ο οποίος μου έκανε την εξαιρετική τιμή να μου τηλεφωνήσει, ξεκαθαρίζοντάς μου ότι δεν ενδιαφέρεται να προμηθεύσει κανέναν στρατό με αυτοκίνητα. Κλείνοντας το τηλέφωνο, σκέφτηκα ότι αυτοί οι στρατηγοί που ετοίμασαν τη διαδικασία-εξπρές δεν δίστασαν να «μπλέξουν» και αυτόν τον καλό άνθρωπο, που ακούει στο επώνυμο Συγγελίδης. Είναι προφανές ότι για το διπλό ολίσθημά μου απολογούμαι δημοσίως…
Η Toolbox στη διοικητική υποστήριξη της ΕΡΤ
Σε λίγο, όπως το πάει η ζωή, θα κάνω σε επεισόδια τη στήλη, αφού, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, τη μία μέρα γράφω κάτι και, τσουπ, την επομένη προκύπτουν άλλα δύο. Βλέπετε, σε κάτι τέτοιες φάσεις θυμάμαι τον αρχαίο φίλο μου, ο οποίος μου θυμίζει σε κάθε ευκαιρία ότι δύο χώρες δεν χρειάζονται μυστική υπηρεσία. Η Ελλάδα γιατί μιλάνε όλοι και η Ιαπωνία γιατί δεν μιλάει κανείς. Σας έγραφα χθες για την εταιρεία Toolbox και το ενδιαφέρον που δείχνει η OLAF για τις συμβάσεις της, που, αν καταλαβαίνω καλά, μόνο λίγες δεν είναι. Με αφορμή το αψεγάδιαστο νομοσχέδιο του εκπροσώπου Μαρινάκη για την ΕΡΤ, βρήκαν την ευκαιρία κάτι δικά μου τσακάλια να μου επισημάνουν κάτι δουλειές που έκανε η TOOLBOX επί Ζούλα στην ΕΡΤ. Η συγκεκριμένη ιστορία ξεκινά τον Μάρτιο του 2021, όταν για 12 μήνες η Toolbox ανέλαβε το έργο της παροχής υπηρεσιών υποστήριξης γραφείου, έναντι του ποσού των 59.000 ευρώ. Στις 28 Μαρτίου 2022 η Toolbox συνεχίζει το θεάρεστο έργο, αναλαμβάνοντας τη δουλειά της παροχής υποστήριξης γραφείου, έναντι του ποσού των 14.550 ευρώ, διάρκειας 3 μηνών. Στις 28 Ιουνίου 2022 η Toolbox ανακηρύχθηκε ως οριστική ανάδοχος του ανοιχτού διαγωνισμού για την παροχή υπηρεσιών υποστήριξης γραφείου για 36 μήνες, με το συνολικό αντίτιμο να ανέρχεται στο ποσόν των 171.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ. Στις 15 Οκτωβρίου η Toolbox ανέλαβε με απευθείας ανάθεση τη διοικητική υποστήριξη για 8 μήνες έναντι του ποσού των 28.500 ευρώ. Ακολούθως στις 4 Ιουνίου 2025, με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης ανέλαβε τη διοικητική υποστήριξη για 5 μήνες έναντι του ποσού των 20.000 ευρώ και πριν από λίγες ημέρες, στις 4 Νοεμβρίου 2025, αποφάσισαν να επεκτείνουν την ανάθεση αυτήν μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2025, ή εναλλακτικά έως την οριστική κατακύρωση του ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού, με το κόστος της επέκτασης να ανέρχεται σχεδόν σε 4.000 ευρώ. Όπως αντιλαμβάνεστε, πρόχειρα η συγκεκριμένη εταιρεία από το 2021 έχει βγάλει πάνω από 125.000 ευρώ με τις διαδικασίες της απευθείας ανάθεσης για τη διοικητική υποστήριξη της ΕΡΤ, ενώ παράλληλα εκκρεμεί να γίνει οριστική ανάδοχος του ίδιου έργου για 36 μήνες με 171.000 ευρώ, από τον ανοιχτό ηλεκτρονικό διαγωνισμό που έχει προκηρύξει η ΕΡΤ. Υποθέτω ότι στον διαγωνισμό που ετοιμάζουν ένας από τους βασικούς όρους θα είναι και η προϋπηρεσία σε αντίστοιχα έργα των συμμετεχόντων. Και θα γίνει αυτό, γιατί είναι κρίμα με τόση εμπειρία που έχει αποκτήσει η Toolbox με τη διαδικασία των απευθείας αναθέσεων στο τέλος να χάσει τη μεγάλη δουλειά.
Αυξάνονται τα γραφεία που επισκέπτεται η OLAF
Συνεχίζω και γράφω, αφού, όπως προκύπτει από το σχετικό ρεπορτάζ, η κατάσταση στην πληροφορική έχει ξεφύγει και τα αποτελέσματα από τις έρευνες της OLAF και της Κοβέσι λίγο απέχουν από το να είναι επιζήμια όχι μόνο για την κυβέρνηση, για τους φορείς (λέγε με «Κοινωνία της Πληροφορίας»), αλλά και για εταιρείες που έχουν εμπλακεί στις υποθέσεις που ελέγχονται μέχρι στιγμής, με πρώτο και καλύτερο τον γερμανικό ΟΤΕ. Απόδειξη για το πόσο προβληματική είναι η κατάσταση στα έργα του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και την «Κοινωνία της Πληροφορίας» είναι η προχθεσινή πρωινή επίσκεψη κλιμακίου της OLAF στον «άντρο» της πληροφορικής του δημόσιου τομέα, που είναι η Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης στην Καλλιθέα. Η πάλαι ποτέ κραταιά και πανίσχυρη δημόσια υπηρεσία πληροφορικής, που υποστήριζε όλες τις φορολογικές εφαρμογές του κράτους (σήμερα τις έχει η ΑΑΔΕ), αν και καλά πληροφορημένη, μαθαίνω ότι αιφνιδιάστηκε πλήρως από την πρωινή έφοδο του κλιμακίου της OLAF. Λογικό, αφού, όπως προκύπτει από το σχετικό ρεπορτάζ, χωρίς πολλά πολλά οι OLAFίτες ανέβηκαν στον τέταρτο όροφο, εγκαταστάθηκαν στη μεγάλη αίθουσα των συσκέψεων με το οβάλ γραφείο, απέναντι από το γραφείο του γενικού γραμματέα, Δημοσθένη Αναγνωστόπουλου, και άρχισαν να ζητάνε έγγραφα και στοιχεία από τους εμβρόντητους υπαλλήλους, που έτρεχαν και δεν έφταναν. Φυσικά, ενημερώθηκαν ο υπουργός Παπαστεργίου και ο γενικός γραμματέας, ο οποίος δεν πήγε στο επίσημο γραφείο του στο υπουργείο, αλλά έτρεχε άρον άρον στην Καλλιθέα. Σύμφωνα με την πηγή μου, οι OLAFίτες ψάχνουν στοιχεία από έργα που έχουν άμεση σχέση όχι μόνο με την «Κοινωνία της Πληροφορίας» και με την Toolbox του Κώστα Τζοάνη, αλλά και με κάποιους διαγωνισμούς του ενός υποψηφίου αναδόχου, από τους πάρα πολλούς, που έκανε μόνη της η Γενική Γραμματεία. Και, σαν να μην έφταναν αυτά, όπως καταλαβαίνετε, στο Μαξίμου το κλίμα για την πληροφορική (γενικώς) έχει βαρύνει. Όχι μόνο για τα πεπραγμένα του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, του οποίου επαναλαμβάνω ότι ηγείται ο Παπαστεργίου, αλλά και για τους μεγάλους αναδόχους των έργων του RRF. Μάλιστα, όπως μου λένε, «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά», υπονοώντας ότι δεν θα περάσουν καλά στις παραδόσεις των έργων και στις ρήτρες που προβλέπονται από τις καθυστερήσεις.
Ο ΟΤΕ και ο διαγωνισμός του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης
Με αφορμή την κουβέντα που έχει ξεκινήσει για τον έναν διαγωνιζόμενο σε κάτι διαγωνισμούς, ζήτησα από το ψαχτήρι μου να μου βρει κάναν τέτοιον. Εσχάτως συνηθίζω κάτι τέτοιες παραγγελίες, που παραπέμπουν σε αυτές των Γερμανών τουριστών κάθε καλοκαίρι στην ταβέρνα του φίλου μου του Καστάνη, όπου παραγγέλνουν μια σαλάτα, μισή φέτα και στο τέλος ένα καλτσούνι στα τέσσερα (με την καλή πάντα έννοια). Πριν από πέντε μήνες το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης (του οποίου ηγείται ο Παπαστεργίου) δημοσίευσε Διακήρυξη Διεθνούς Ηλεκτρονικού Διαγωνισμού, με αντικείμενο την «Ένταξη φορέων Δημόσιας Διοίκησης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης 1ου βαθμού στην πλατφόρμα υποστήριξης ψηφιακών υπηρεσιών support.gov.gr του gov.gr», με συνολικό προϋπολογισμό 5.498.780 ευρώ με ΦΠΑ 24% (4.434.500,00 ευρώ πλέον ΦΠΑ 1.064.280,00 ευρώ), με τη διάρκεια της σύμβασης να ορίζεται σε 8 μήνες. Το κόστος θα χρηματοδοτηθεί, όπως προβλέπεται από τη διακήρυξη του διαγωνισμού, από το Ταμείο Ανάκαμψης. Σε αυτόν, λοιπόν, τον διαγωνισμό μοναδικός συμμετέχων ήταν ο ΟΤΕ ως Ένωση Εταιρειών με την COLLECTIVES ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ και κατέθεσαν πρόταση ύψους 4.388.100 ευρώ, 5.441.244,00 ευρώ με ΦΠΑ, δίνοντας έκπτωση περίπου 60.000 ευρώ. Με αυτόν τον τρόπο αναδείχθηκε προσωρινός ανάδοχος, όπως αναφέρει η σχετική απόφαση που έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια. Πώς και συμμετείχε μόνο ο ΟΤΕ σε αυτόν τον διαγωνισμό, είναι κάτι το οποίο προκαλεί απορίες…
Η Planet, η έφοδος της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και άλλα παραμύθια
Ανάμεσα στα πολλά που διαβάζω τις τελευταίες ώρες είναι και ένα δημοσίευμα που έφερε την υπογραφή του Τάσου Τέλογλου, σύμφωνα με το οποίο η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, εκτός από την Toolbox και τη Διαδικασία, έκανε έρευνα στη συμβουλευτική εταιρεία Planet ΑΕ για τα θέματα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Το δημοσίευμα, μάλιστα, περιελάμβανε πλήθος υπαινιγμών για έφοδο των εισαγγελέων και αναζήτηση στοιχείων σχετικά με μεγάλη και ακριβή σύμβαση του ΟΠΕΚΕΠΕ, που τάχα συνδέεται με την εταιρεία και ούτε λίγο ούτε πολύ αποτέλεσε το τεχνικό υπόβαθρο του «σκανδάλου». Ψάχνοντας δεξιά (από κει ξεκινώ μέχρι και την ψήφο μου) κι αριστερά, έμαθα ότι καμιά έρευνα δεν έκανε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στην Planet, πράγμα που σημαίνει αυτομάτως ότι κανένα στοιχείο δεν αναζήτησε. Το σημαντικότερο όλων, και αυτό έχει το ζουμί, είναι ότι η συγκεκριμένη εταιρεία διατηρεί το μοναδικό προνόμιο να μην έχει οποιαδήποτε σχέση ή σύμβαση με τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Απαγορευτικό από Ανδρουλάκη
«Απαγορευτικό» μαθαίνω ότι έχει βγάλει το ΠΑΣΟΚ στα στελέχη (ακόμα και μικρομεσαία) που θα ήθελαν να παραβρεθούν στην παρουσίαση του βιβλίου του προέδρου Τσίπρα στις 3 Δεκεμβρίου, στο θέατρο «Παλλάς». Η Χαριλάου Τρικούπη, ωστόσο, δεν έχει καθορίσει στρατηγική για το ποιος και πώς θα αποδημήσει το βιβλίο Τσίπρα. Κυρίως για την περίοδο του δημοψηφίσματος και για το αν έκανε πρόταση στη Φώφη για συγκυβέρνηση.
Η αφωνία της Μέρκελ και η kolotoumpa Τσίπρα
Καθώς διαβάζουμε και ακούμε κάθε μέρα αποσπάσματα από το βιβλίο του Αλέξη -έτσι όπως πάει θα τα ξέρουμε όλα πριν κυκλοφορήσει- φτάσαμε χθες στην επίμαχη φάση για το καταστροφικό για τη χώρα δημοψήφισμα. Καταστροφικό; Όχι βέβαια, κατά τον Αλέξη Τσίπρα ήταν απλώς σωτήριο! Πώς γίνεται το άσπρο μαύρο, μόνο ο συγγραφέας-αφηγητής της «Ιθάκης» το αποτολμά, προφανώς για να αποσείσει τις τραγικές ευθύνες, τις δικές του και του ανεκδιήγητου «Γιάνη, από την παραλίγο εκπαραθύρωσή μας από την ευρωζώνη. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Οι διάλογοι που περιγράφει ο Αλέξης με τη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Τουσκ, την πρώτη ημέρα της μαραθώνιας Συνόδου Κορυφής, είναι σε γενικές γραμμές ακριβείς, υπάρχουν και στο βιβλίο αναμνήσεων της Μέρκελ. Πάμε, λοιπόν, στη δεύτερη μέρα το πρωί, μετά την κοπιαστική διαπραγμάτευση. «Η Μέρκελ είχε αρχίσει να υποψιάζεται ότι κάτι άλλο είχα στο μυαλό μου από το πρωί», λέει ο Αλέξης Τσίπρας, με την «ιδιαίτερη συναισθηματική ευφυΐα που τη διακρίνει», όπως λέει. Ανακοινώνει στην ομήγυρη ότι θα πάρει το αεροπλάνο για Αθήνα και θα συγκαλέσει Υπουργικό Συμβούλιο. Εδώ είναι η πρώτη φορά που η Μέρκελ μένει… παγωτό. Ιδού πώς η πρώην καγκελάριος περιγράφει τις αντιδράσεις: «Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Έκανα τον γύρο του τραπεζιού και πλησίασα τον Ολάντ. Ήταν κι εκείνος έκπληκτος. Και οι δύο μας, όπως άλλωστε και οι άλλοι, είχαμε αποκομίσει σαφώς την εντύπωση πως ο Τσίπρας είχε αποδεχτεί το αποτέλεσμα των νυχτερινών διαπραγματεύσεων. Ο Τουσκ είχε επίσης μιλήσει στο ίδιο μήκος κύματος» (Α. Μέρκελ. Ελευθερία, σελ. 454). Έμ, δεν ήταν έτσι. Όλοι τους γίνονταν μάρτυρες ενός παρ’ ολίγον μοιραίου για την Ελλάδα ελιγμού του Αλέξη, που καθιερώθηκε και διεθνώς όχι ως colpo grosso, αλλά ως… kolotoumpa.
Η Μέρκελ ξαναμένει άφωνη και ο Αλέξης δίνει ρέστα
Γυρίζει, λοιπόν, ο Αλέξης, συγκαλεί Υπουργικό και ανακοινώνει τηλεφωνικά σε Μέρκελ και Ολάντ το δημοψήφισμα. Κι όταν η Μέρκελ ρωτά τι θα προτείνει η κυβέρνηση, τι απαντά ο Αλέξης; «Όχι φυσικά». Πράγματι η Μέρκελ μένει για δεύτερη φορά άφωνη – αυτήν τη δεύτερη αφωνία την εμπεριέχει ο Τσίπρας στην «Ιθάκη» του. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ή μήπως όχι; Γιατί όλο το κόλπο του Τσίπρα είναι να δείξει πως ο φοβερός του ελιγμός για δημοψήφισμα «προετοίμασε τη βάση επανεκκίνησης της διαπραγμάτευσης την επόμενη ημέρα υπό καλύτερους όρους». Ας δούμε, όμως, πώς η ίδια η πρώην καγκελάριος περιέγραψε στο βιβλίο της την επόμενη μέρα της καταστροφικής επιλογής του δημοψηφίσματος: «Την επόμενη μέρα η ελληνική Βουλή ψήφισε υπέρ της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου 2015. Το Eurogroup αρνήθηκε να παρατείνει το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης όσο δεν υπήρχε προοπτική συμφωνίας για τη συνέχισή του. Εισήχθησαν κεφαλαιακοί έλεγχοι… Οι Έλληνες πολίτες είχαν δικαίωμα ανάληψης μόνο 60 ευρώ την ημέρα ανά πελάτη. Μια τέτοια κατάσταση στη Γερμανία δεν θα μπορούσα με τίποτα να τη φανταστώ». (Α. Μέρκελ. Ελευθερία, σελ. 455). Η Μέρκελ δεν μπορούσε να τη φανταστεί, εμείς όμως τη ζήσαμε στις ουρές των ΑΤΜs, την ώρα που ο Σόιμπλε πίεζε για την έξοδό μας από την ευρώ έναντι ενός συμπαθητικού βοηθήματος…
Πώς βαφτίζεται το κρέας ψάρι
Απτόητος, όμως, ο σύντροφος Αλέξης, επιμένει στην ορθότητα της επιλογής του, λέγοντας στο σχετικό απόσπασμα που μας διάβασε χθες ότι «και μόνο η αναγγελία του δημοψηφίσματος λειτούργησε ως καταλύτης για νέες καλύτερες συνθήκες στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης». Έτσι περιγράφει το φέσι που υπέστη η χώρα μας με την επιβολή του τρίτου μνημνονίου, για το οποίο μόλις την περασμένη εβδομάδα ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας, δήλωσε, όσον αφορά το δημοψήφισμα, πως «ήταν σωστό που ο κ. Τσίπρας αποδέχθηκε τους όρους, αλλά αυτό έπρεπε να είχε γίνει 6 μήνες νωρίτερα. Του είχα τονίσει ότι αυτή η καθυστέρηση θα στοίχιζε στη χώρα 100 δισ. Είναι γεγονός ότι όταν τα λαϊκιστικά κόμματα έρχονται στην εξουσία, σε γενικές γραμμές, δεν κυβερνούν καλά και πέφτουν». Μη μας το λέτε, κύριε διοικητά! Μη μας χαλάτε το αφήγημα! Εδώ έρχονται 700 σελίδες για να μας βαφτίσουν το κρέας ψάρι, στην τσουχτερή τιμή των 28 ευρώ. Όσο για τον χαρακτηρισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ως λαϊκίστικης, πιπέρι στο στόμα!
Ο αυτοδιαχειριζόμενος Δούκας
Σε μία από τις σπάνιες φορές που ο Χάρης Δούκας καταπιάστηκε τους τελευταίους μήνες με τα καθήκοντά του, μας προσέφερε χθες μια στιγμή μαγείας. Όπως ανακοίνωσε ο πρώτος δημότης της πρωτεύουσας, ο Δήμος Αθηναίων προσκαλεί «κοινωνικούς, μη κερδοσκοπικούς φορείς της πόλης και τους φορείς της κοινωνικής οικονομίας, με δράση κοινωφελή ή που προάγει τα τοπικά συμφέροντα», να εκδηλώσουν ενδιαφέρον προκειμένου να τους παραχωρηθεί δωρεάν το κυλικείο «Εξωστρεφής», στον Λόφο του Στρέφη. Μάλιστα, προϋπόθεση για τη δωρεάν παραχώρηση θα είναι το κυλικείο να λειτουργεί με χαμηλό κόστος των προσφερόμενων ειδών και να διεξάγει στον ίδιο χώρο κοινωφελείς δράσεις, χρηματοδοτούμενες από «το όποιο οικονομικό έσοδο». Με απλά λόγια, ο Δούκας των Αθηνών χαρίζει ένα περιουσιακό στοιχείο του Δήμου στις «συλλογικότητες» (συμμορίες τις λέμε στα Φαλάσαρνα) της περιοχής, για να οργανώνουν (και να χρηματοδοτούν) με επίσημο τρόπο τις «πρωτοβουλίες» τους. Μάλιστα, επειδή στη δημοκρατική παράταξη του Δήμου Αθηναίων νοιάζονται για τη διαφάνεια, τη νομιμότητα, το κράτος δικαίου και όλα αυτά τα ωραία, στην πρόσκληση αναγράφεται φαρδιά πλατιά ότι «η αξιολόγηση των προτάσεων είναι ανέλεγκτη. Οι σχετικές αποφάσεις του Δήμου Αθηναίων δεν υπόκεινται σε κανένα ένδικο μέσο, προσφυγή ή ένδικο βοήθημα, από τα οποία ρητώς παραιτείται ο κάθε υποψήφιος αυτοδικαίως με τη συμμετοχή του στην ανοικτή πρόσκληση». Εύγε, και εις ανώτερα.
Ετοιμάζεται για πόλεμο ο Κουρέτας
Δεν είναι, όμως, μόνο ο φίλος μου ο Χάρης ο Δούκας που σηκώνει ψηλά τη σημαία της δημοκρατικής παράταξης. Από κοντά βρίσκεται και ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Δημήτρης Κουρέτας, που ξεκινά τον δικό του «ανένδοτο», προκειμένου να μην προχωρήσουν τα σχέδια της κακιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη για να καταστεί η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος. Τι μας λέει ο σύντροφος Κουρέτας; Αρχικά, τα γνωστά τετριμμένα που λέγονται σε κάθε επένδυση, ότι δηλαδή «ο Παγασητικός δεν είναι θάλασσα για να γίνει τέτοια μονάδα LNG», προβλέποντας (τι πρωτότυπο) την «καταστροφή του Παγασητικού». Ωστόσο, ο μεγάλος αυτός αυτοδιοικητικός άνδρας (που αν δεν είχε συμβεί η καταστροφή του Daniel λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, θα έψαχνε την ψήφο του) δεν έμεινε στις προειδοποιήσεις, αλλά ως καλός δημοκράτης πέρασε και στο παρασύνθημα. «Αν η κυβέρνηση προχωρήσει», λέει, «θα γίνει πόλεμος». Σε περίπτωση, δε, που νομίζετε ότι υπερβάλλει, σπεύδει ο ίδιος να διευκρινίσει ότι «δεν κάνω αστεία ή λαϊκισμό». Ο οικολογικός πόλεμος του συντρόφου Κουρέτα μού θύμισε αυτό που λέει η θεία μου από τα Χανιά για κάθε δυσκολία: «Μακριά απ’ τον κ… μας κι όπου θέλει ας είναι». Έτσι και το LNG: καλά τα φράγκα των Αμερικανών, αλλά όχι να στηθούν οι εγκαταστάσεις σε εμάς, ρε αδερφέ!
Οι τζάμπα μάγκες
Οι συγκεκριμένες συμπεριφορές Δούκα και Κουρέτα είναι κλασικά παραδείγματα του αυτοδιοικητικού «τζάμπα μάγκα»: ο μεν παριστάνει τον κινηματικό στερώντας έσοδα από τον δήμο του, ο δε αντιτίθεται στην προοπτική να έρθει στην περιφέρειά του μια επένδυση που θα μεταφραστεί σε υποδομές και εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Κοινός παρονομαστής και των δύο; Όταν δουν ότι το ταμείο γράφει «μηδέν» (και το έργο τους «υπό το μηδέν»), θα ρίχνουν το φταίξιμο στην κυβέρνηση, που αφήνει την αυτοδιοίκηση χωρίς πόρους και άλλα εμπριμέ. Σαν τον δήμαρχο Πατρέων, που πρώτα άφησε τις κακές τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την ανακατασκευή των σχολείων με το πρόγραμμα «Μαριέττα Γιαννάκου» (που κανονικά έπρεπε να γίνει με πόρους του δήμου) και μετά παρίστανε τον αγωνιστή ξηλώνοντας τις ταμπέλες του έργου. Ωστόσο, επειδή ο ανθρωπότυπος του «τζάμπα μάγκα» φορέθηκε πολύ από τη δεκαετία του ΄80 μέχρι τα μνημόνια, τα κόμματα που συνέπραξαν στην εκλογή Δούκα και Κουρέτα (δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι δυνάμεις της Αριστεράς και ο… Τσίπρας) να έχουν κατά νου ότι οι πολίτες χόρτασαν από τέτοιες συμπεριφορές. Και μην αποκλείετε ο «λογαριασμός» που κάνουν οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» να πληρωθεί πριν από τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, καθώς η εθνική κάλπη προηγείται.
Ημερήσια τζούρα Τσουκαλά
Επειδή έχω καταλάβει ότι είστε πολλοί οι αναγνώστες που έχετε ανάγκη από μια ημερήσια τζούρα Τσουκαλά, έκατσα χθες και παρακολούθησα τη συνέντευξη του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ στο «Newsroom» του ΕΡΤnews. Αρχικά, δεν σας κρύβω ότι μου προκάλεσε εντύπωση η δήλωση της φωνής του Νίκου Ανδρουλάκη ότι υπάρχει «πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα συνεχής ροή δημοσκοπήσεων». Δεν ξέρω αν από την πολλή σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων ο σύντροφος Κώστας νιώθει ήδη μια ταύτιση με τον Νίκο 13-0 Παππά, αλλά το πόσες δημοσκοπήσεις γίνονται εξαρτάται από το πόσοι ενδιαφέρονται να (πληρώσουν για να) μετρήσουν. Μια, όμως, και βρίσκονται αυτές οι κακές δημοσκοπήσεις, ο εκπρόσωπος Τσουκαλάς αποφάσισε να τις επικαλεστεί για να προβάλει το μεγαλείο του ΠΑΣΟΚ: «Σε αυτό το ρευστό σκηνικό, το να είσαι το δεύτερο κόμμα με ποσοστό περίπου 15%, αυξημένο σε σχέση με τις ευρωεκλογές, την ώρα που η Νέα Δημοκρατία έχει χάσει πάνω από 15 μονάδες από τις προηγούμενες εθνικές εκλογές, δείχνει ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για πολύ μεγαλύτερη άνοδο». Δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις σε αυτήν την κατασκευή: ότι ο σύντροφος Κώστας συγκρίνει δημοσκοπικά ποσοστά ΠΑΣΟΚ με ποσοστά ΝΔ στην κάλπη των ευρωεκλογών; Ότι απαντά σαν εμένα στα 15 μου, που έγραψα σε ένα διαγώνισμα Χημείας κάτω από τη βάση και είπα στη μάνα μου ότι και η μισή τάξη κάτω από τη βάση έγραψε; Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Οι συνομιλητές του ΠΑΣΟΚ
Συνεχίζω με λίγο ακόμα σύντροφο Τσουκαλά, γιατί στην ίδια συνέντευξη είπε κάτι πραγματικά καταπληκτικό. «Με όποιον αποδέχεται το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, θεωρεί ότι η μόνη λύση είναι η αυτόνομη κάθοδος του ΠΑΣΟΚ και συμπαρατάσσεται σε αυτήν και στηρίζει τον Νίκο Ανδρουλάκη για πρωθυπουργό, προφανώς μπορούμε να κάνουμε διάλογο. Τόσο απλά και τόσο ωραία». Κανείς δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Και το πρόβλημα είναι ότι δεν καταδέχεται να συνομιλεί με κανέναν που δεν προσχωρεί προκαταβολικά και άνευ όρων στη θέση του ΠΑΣΟΚ. Συγγνώμη, όμως, εάν κάποιος αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Νίκου Ανδρουλάκη τον επόμενο Ούλοφ Πάλμε, όπως «τόσο απλά και τόσο ωραία» αξιώνει ο σύντροφος Τσουκαλάς, ή αν κάποιος βλέπει στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ τη μόνη λύση για τη χώρα, τότε δεν χρειάζεται να συζητήσουν κάτι μαζί του, αφού συμφωνούν σε όλα! Σε μια δεύτερη ανάγνωση, το ότι το ΠΑΣΟΚ δεν συνδιαλέγεται με όποιον βρίσκεται εκτός των τειχών της Χαριλάου Τρικούπη είναι ίσως η θετική προσέγγιση του ζητήματος. Το κακό είναι ότι οι μισοί εντός του ΠΑΣΟΚ δεν αποδέχονται τα προαπαιτούμενα του συντρόφου Τσουκαλά, είτε γιατί αμφισβητούν το αρχηγικό προφίλ του Ανδρουλάκη είτε γιατί επιδιώκουν ευρύτερες συναινέσεις. Κοινώς, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν αλληλεπιδρά με κανέναν, αλλά δεν συνομιλεί με το… δικό του μισό!
