Πώς αντιμετωπίζεται στις Βρυξέλλες η επιστολή του Τραμπ προς το ΝΑΤΟ: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προκάλεσε και πάλι αναστάτωση με ανάρτησή του στο Truth Social το Σαββατοκύριακο. Ζήτησε από τις χώρες του ΝΑΤΟ να σταματήσουν πλήρως τις αγορές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου — θέτοντας τη συμμόρφωση ως προϋπόθεση για να προχωρήσει η Ουάσιγκτον με τις δικές της κυρώσεις κατά της πολεμικής μηχανής του Βλαντίμιρ Πούτιν, αναφέρει το Politico.
Η ανάρτηση έγινε δεκτή με ικανοποίηση από αξιωματούχους της ΕΕ, καθώς η Ένωση βιάζεται να ολοκληρώσει τον νέο γύρο κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Ρίχνοντας φως στις συνεχιζόμενες εισαγωγές ρωσικής ενέργειας, ο Τραμπ προσφέρει έμμεση στήριξη στις Βρυξέλλες έναντι της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας, των δύο βασικών ευρωπαϊκών πελατών της Μόσχας. Διπλωμάτες υπενθύμισαν και τις δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας Κρις Ράιτ την περασμένη Παρασκευή, ο οποίος τόνισε ότι οι δύο χώρες «απολύτως» πρέπει να τερματίσουν τις εισαγωγές.
Νέα δυναμική: «Υπάρχει μια νέα δυναμική», δήλωσε Ευρωπαίος διπλωμάτης υπό καθεστώς ανωνυμίας. «Φαίνεται πως η Ουάσιγκτον θεωρεί πλέον ότι είναι εφικτό να πιεστεί η Ρωσία σε διαπραγματεύσεις μέσω οικονομικής πίεσης».
Δύσκολο για τον Όρμπαν να πει «όχι»;
Οι πρωτεύουσες της ΕΕ έχουν παλέψει χρόνια να ξεπεράσουν τις αντιρρήσεις της Ουγγαρίας σε κάθε κίνηση που θα πίεζε τη Ρωσία ή θα ενίσχυε την Ουκρανία. Η παρέμβαση του Τραμπ είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή, καθώς έχει επανειλημμένα εξυμνήσει τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν ως τον στενότερο ιδεολογικό του σύμμαχο στην Ευρώπη.
Δύσκολο για τον Όρμπαν να πει «όχι»; Αυτή η ειδική σχέση δυσκολεύει τον Όρμπαν να αγνοήσει την έκκληση του Τραμπ να μειώσει την εξάρτηση της Ουγγαρίας από τη ρωσική ενέργεια, υποστήριξαν δύο Ευρωπαίοι διπλωμάτες, σημειώνει το Politico.
Παραδέχονται, ωστόσο, ότι δεν είναι σαφές αν τα λόγια του Τραμπ θα έχουν άμεσα αποτελέσματα, δεδομένης της βαθιάς ενεργειακής εξάρτησης της Ουγγαρίας και της σταθερής άρνησής της να διαφοροποιηθεί από τη Μόσχα.
Προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα
Οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αναγκάσει Ουγγαρία και Σλοβακία να σταματήσουν τις εισαγωγές μέσω του προγράμματος RePowerEU δεν έχουν αποδώσει μέχρι σήμερα, λόγω χρονοβόρων διαπραγματεύσεων για το πώς θα αποζημιωθούν οι δύο χώρες για το κόστος μετάβασης σε άλλους προμηθευτές.
Ακόμη πιο ανησυχητικό, λένε διπλωμάτες, είναι ότι ο Τραμπ συμπεριέλαβε στην απαίτησή του και την Τουρκία, μη μέλος της ΕΕ, σχολιάζει το Politico.
Ως μεγάλος αγοραστής ρωσικής ενέργειας μέσω του αγωγού TurkStream, η Τουρκία δεν έχει δείξει καμία πρόθεση να αποκοπεί από μια πηγή φθηνής ενέργειας.
Οι Βρυξέλλες δεν έχουν ουσιαστικά μέσα πίεσης προς την Άγκυρα, ενώ είναι αμφίβολο αν μια ανάρτηση στο Truth Social θα αρκούσε για να αλλάξει ξαφνικά η τουρκική πολιτική που στηρίζεται σε δεκάδες δισ. δολάρια ετήσιων αγορών.
Ευρωπαϊκή πίεση προς τις ΗΠΑ
Σε πρόσφατη συνάντηση στην Κοπεγχάγη, οι Ευρωπαίοι ΥΠΕΞ παρότρυναν τις ΗΠΑ να προχωρήσουν σε σκληρές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, υποστηρίζοντας ότι μόνο η Ουάσιγκτον μπορεί να πείσει τον Πούτιν να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Όμως οι ελπίδες για άμεση προώθηση των «οδυνηρών» κυρώσεων που πρότεινε ο Αμερικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ εξασθενούν. Θέτοντας τόσο υψηλό όρο για τη συμμετοχή των ΗΠΑ, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι φοβούνται ότι στην πραγματικότητα ο Τραμπ καθυστερεί τις κινήσεις για αόριστο χρόνο.
Η ΕΕ χαιρετίζει τη ρητορική μεταστροφή του Τραμπ
Με άλλα λόγια, τα δίμηνα τελεσίγραφα που έθεσε παλαιότερα ο Τραμπ (και αγνόησε) σχετικά με εκεχειρία της Ρωσίας έχουν πλέον αντικατασταθεί από αυτή τη νέα απαίτηση — που μπορεί να χρειαστούν μήνες ή χρόνια για να υλοποιηθεί, αν ποτέ γίνει εφικτό.
Στις Βρυξέλλες εκτιμούν πάντως ότι η πίεση Τραμπ ίσως βοηθήσει ώστε η Βουδαπέστη και η Μπρατισλάβα να συναινέσουν στον νέο γύρο κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Η Ευρώπη χαιρετίζει τη ρητορική μεταστροφή του Τραμπ ως προς τον τρόπο πίεσης στον Πούτιν για να τερματίσει τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας. Αυτό έρχεται έπειτα από εντατικές διπλωματικές προσπάθειες του προέδρου της Φινλανδίας Αλεξάντερ Στουμπ, του Γερμανού καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς και άλλων Ευρωπαίων ηγετών να πείσουν τον Τραμπ ότι μόνο η πίεση στη Μόσχα μπορεί να οδηγήσει σε εκεχειρία. Προς το παρόν, όμως, η αλλαγή παραμένει απλώς ρητορική.
