Η Σουηδία δεν σκοπεύει να αποφασίσει άμεσα για τη συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών 6ης γενιάς πριν από το τέλος της δεκαετίας, δήλωσε ο Υπουργός Άμυνας της χώρας, Πάλ Γιόνσον, σε συνέντευξή του στο Politico.
Η δήλωση αυτή έρχεται την ώρα που η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο να στραφεί στη Σουηδία ή ακόμα και στη Βρετανία ως εναλλακτικούς εταίρους για το Future Combat Air System (FCAS), εάν οι διαπραγματεύσεις με τη Γαλλία δεν καταλήξουν σε συμφωνία έως το τέλος του έτους.
Σουηδικές εναλλακτικές για μαχητικά αεροσκάφη
Ο Υπουργός Άμυνας της Σουηδίας επισκέφθηκε το Βερολίνο, όπου και δήλωσε ότι η Στοκχόλμη αναμένει να πάρει την τελική απόφαση για τη μελλοντική πορεία της στον τομέα των μαχητικών αεροσκαφών «μεταξύ 2028 και 2030». Παράλληλα, τόνισε ότι το νέο, βελτιωμένο μαχητικό αεροσκάφος της Σουηδίας, Gripen E, το οποίο κατασκευάζει η Saab, θα παραμείνει σε υπηρεσία τουλάχιστον μέχρι το 2050.
«Επενδύουμε σημαντικά για να διατηρήσουμε την ελευθερία επιλογής και τη δυνατότητά μας να σχεδιάζουμε αεροσκάφη, κάτι που πιστεύω ότι είναι μοναδικό», ανέφερε ο Γιόνσον. «Δεν υπάρχει άλλη χώρα με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων που να μπορεί να σχεδιάζει μαχητικά αεροσκάφη – και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διατηρήσουμε».
Η δήλωση αυτή έρχεται λίγες ημέρες μετά την αποκάλυψη ότι η Γερμανία εκφράζει απογοήτευση για την επιθυμία της γαλλικής εταιρείας Dassault να έχει μεγαλύτερο έλεγχο στο πρόγραμμα FCAS, το οποίο περιλαμβάνει Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία. Η Βερολίνο επιθυμεί να αποκτήσει σαφή εικόνα για το μείγμα της διεθνούς συνεργασίας μέχρι το τέλος του έτους, σχετικά με το πώς θα προχωρήσει το έργο αξίας 100 δισ. ευρώ και σε ποια φάση θα περάσει.
Η Σουηδία και οι στρατιωτικές δαπάνες
Όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες, ο Γιόνσον επιβεβαίωσε ότι η Σουηδία προγραμματίζει να επιταχύνει τη στρατιωτική της αναβάθμιση, με στόχο να επιτύχει τους νέους κοινούς στόχους δαπανών του ΝΑΤΟ – 3,5% του ΑΕΠ για τη βασική άμυνα και 1,5% για σχετικές επενδύσεις, σύνολο 5% – πιο γρήγορα από τις περισσότερες άλλες χώρες της Συμμαχίας. «Η Σουηδία στοχεύει να φτάσει αυτούς τους στόχους όχι το 2035, αλλά το 2030», είπε.
Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Γιόνσον τόνισε με σαφήνεια τη θέση της Σουηδίας: «Δεν υποστηρίζουμε την έκδοση κοινών ευρωπαϊκών αμυντικών ομολόγων», απαντώντας σε προτάσεις από το Παρίσι. «Αυτό πρέπει να είναι εθνική ευθύνη», ανέφερε, προσθέτοντας ότι η Σουηδία θα καταψηφίσει την πρόταση εάν φτάσει στο Συμβούλιο.
Παράλληλα, απέριψε την ενίσχυση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις διαδικασίες προμηθειών, υπογραμμίζοντας την προτίμηση της Στοκχόλμης σε οργανισμούς όπως η NATO Support and Procurement Agency και η European Defence Agency (EDA).
Σχετικά με την Ουκρανία
Αναφορικά με την υποστήριξη στην Ουκρανία, ο Γιόνσον εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τη στάση ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών. «Δεν αναλαμβάνουν όλες οι χώρες εξίσου τις οικονομικές και αμυντικές υποχρεώσεις τους όταν πρόκειται για τη στήριξη στην Ουκρανία», είπε, προσθέτοντας ότι αυτό τον ενοχλεί. «Η επιβάρυνση αυτή αναλαμβάνεται κυρίως από τις βόρειες χώρες, τις χώρες της Βαλτικής, τη Γερμανία και την Ολλανδία». Παρά το ότι η Σουηδία είναι μια από τις χώρες που βοηθούν σημαντικά την Ουκρανία, ο Γιόνσον προτιμά να βρίσκεται στο «κάτω μέρος» της λίστας, όχι στην κορυφή.
Η Σουηδία επιδιώκει μεγαλύτερη ελευθερία στον αμυντικό σχεδιασμό
Η Σουηδία παραμένει σε επιφυλακή καθώς οι εντάσεις μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας απειλούν την ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας.
Ενώ η Στοκχόλμη διατηρεί ανοιχτές τις επιλογές της για τη συμμετοχή σε προγράμματα μαχητικών αεροσκαφών, οι πολιτικές και στρατηγικές κινήσεις της επισημαίνουν την ανάγκη για μεγαλύτερη ελευθερία στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη αμυντικών ικανοτήτων, ενώ παράλληλα θέτει σαφή όρια για τις κοινές ευρωπαϊκές αμυντικές επενδύσεις και προμήθειες.
