Η Μαρίν Λεπέν εκμεταλλεύεται τη δύσκολη πολιτική συγκυρία που αντιμετωπίζει ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, καθώς ο πέμπτος πρωθυπουργός της θητείας του, ο Σεμπαστιέν Λεκορνί, δίνει μάχη να σχηματίσει σταθερή κυβέρνηση. Η επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού (RN) εντείνει τις πιέσεις για πρόωρες εκλογές, επιδιώκοντας να αποδυναμώσει περαιτέρω τον Μακρόν και να εμφανιστεί ως η μόνη αξιόπιστη εναλλακτική.
Το πολιτικό στοίχημα
Η Λεπέν έχει εναλλάξει τον τελευταίο χρόνο τη στάση της ανάμεσα στη μετριοπάθεια και την αντιπαράθεση, όμως τώρα αναπροσαρμόζει τη στρατηγική της ώστε να μεγιστοποιήσει την αδυναμία του προέδρου. Με το αφήγημα ότι ο Μακρόν και οι σύμμαχοί του ευθύνονται για τη δυσλειτουργία του πολιτικού συστήματος, επιχειρεί να συνδέσει την προεδρία του με παράλυση και κοινωνική δυσαρέσκεια.
Ο αντιπρόεδρος του RN, Λουί Αλιό, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ο κόσμος έχει βαρεθεί με αυτούς. Δεν μπορούμε να στηρίξουμε αυτή την κυβέρνηση». Η Λεπέν αναμένεται να εμφανιστεί το βράδυ της Πέμπτης σε τηλεοπτική εκπομπή, ενισχύοντας το μήνυμα ότι μόνο οι πρόωρες κάλπες μπορούν να ξεμπλοκάρουν το πολιτικό αδιέξοδο.
Το ναρκοπέδιο του προϋπολογισμού
Η πρώτη μεγάλη δοκιμασία για τον Λεκορνί είναι η παρουσίαση προϋπολογισμού που θα κατορθώσει να συγκεντρώσει στήριξη από την αντιπολίτευση, κάτι που θεωρείται δύσκολο. Προσπαθεί να προσελκύσει μετριοπαθείς αριστερούς βουλευτές, όμως οι απαιτήσεις τους είναι αυξημένες και δύσκολα θα βρεθεί κοινός τόπος.
Η πτώση της κυβέρνησης Μπαϊρού πριν λίγες εβδομάδες, όταν κόμματα απ’ όλο το πολιτικό φάσμα συνασπίστηκαν ενάντια σε ένα σχέδιο λιτότητας ύψους 44 δισ. ευρώ, δείχνει το εύθραυστο τοπίο. Ο Εθνικός Συναγερμός όχι μόνο δεν δείχνει διάθεση να στηρίξει, αλλά έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να καταψηφίσει τον Λεκόρνου, παρά τις κατά καιρούς πιο διαλλακτικές σχέσεις τους.
Η Λεπέν συνδέει την αδιάλλακτη στάση της με την οργή για πολιτικές του Μακρόν, όπως η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού, που αυξάνει σταδιακά το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 64 έτη μέχρι το 2030.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κοινωνία τείνει να συμφωνήσει με την ηγέτιδα της ακροδεξιάς. Σύμφωνα με έρευνα, 61% των πολιτών ζητούν τη διάλυση της Εθνοσυνέλευσης. Το RN, ήδη το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο, θεωρεί ότι σε νέες εκλογές θα βρεθεί ακόμα πιο κοντά στην απόλυτη πλειοψηφία.
Στις περσινές πρόωρες εκλογές, το κόμμα της Λεπέν ήρθε πρώτο στον πρώτο γύρο σε περισσότερες από τις μισές εκλογικές περιφέρειες της Γαλλίας, αλλά αποκλείστηκε από την εξουσία επειδή από την κεντροδεξιά έως την άκρα αριστερά υπήρξε μέτωπο συνεργασίας εναντίον του στον δεύτερο γύρο. Το RN πιστεύει ότι αυτή τη φορά ο συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να είναι διαφορετικός.
Για τη Λεπέν, το διακύβευμα δεν είναι μόνο πολιτικό αλλά και προσωπικό. Παραμένει σε εκκρεμότητα η έφεσή της για καταδίκη που συνδέεται με κατάχρηση ευρωπαϊκών κονδυλίων, η οποία σήμερα της απαγορεύει να είναι υποψήφια για τα επόμενα πέντε χρόνια. Η ίδια απορρίπτει την απόφαση ως πολιτικά υποκινούμενη, ενώ η κρίσιμη απόφαση αναμένεται πριν το καλοκαίρι του 2026.
Μια νέα προεκλογική εκστρατεία θα έφερνε ξανά στο προσκήνιο αυτή την υπόθεση. Σύμβουλοι της Λεπέν αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να αμφισβητήσει ευθέως την απαγόρευση και να απευθυνθεί στην κοινή γνώμη, μετατρέποντας μια νομική μάχη σε πολιτική. Το RN εξετάζει μάλιστα και το σενάριο να περάσει νόμο αμνηστίας, εφόσον εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Σενάρια κλιμάκωσης
Η Λεπέν δείχνει αποφασισμένη να πιέσει τον Μακρόν στα άκρα. Έχει χαρακτηρίσει τον Λεκόρνι ως «τελευταίο χαρτί του μακρονισμού» και αφήνει να εννοηθεί ότι, αν συνεχιστεί το πολιτικό αδιέξοδο, θα ζητήσει ακόμα και την παραίτηση του προέδρου ή τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
«Αν η διάλυση δεν είναι αρκετή, υπάρχει και η πιθανότητα παραίτησης του προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και η δυνατότητα προσφυγής σε δημοψήφισμα», δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Europe 1.
Η αλλαγή αυτή στον τόνο δείχνει πως η Λεπέν, σε αντίθεση με πέρυσι που θεωρούσε πρόωρες τέτοιες κινήσεις, τώρα πιστεύει ότι το Σύνταγμα παρέχει εργαλεία για να οδηγηθεί η χώρα σε νέα πολιτική αναμέτρηση.
