Ο Γάλλος πρωθυπουργός Σεμπαστιάν Λεκορνί κατάφερε να αποφύγει την πρώτη από τις δύο προτάσεις μομφής που υποβλήθηκαν εις βάρος της κυβέρνησής του, εξασφαλίζοντας την καθοριστική στήριξη του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Το «αντάλλαγμα» ήταν η δέσμευσή του να «παγώσει» προσωρινά τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού που είχε προωθήσει ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
Στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, η πρώτη πρόταση μομφής, που προήλθε από το κόμμα της Ανυπότακτης Γαλλίας, απορρίφθηκε, καθώς συγκέντρωσε 271 ψήφους, λιγότερες από τις 289 που απαιτούνταν για την έγκρισή της. Παρόμοιο αποτέλεσμα αναμένεται και για τη δεύτερη πρόταση μομφής, η οποία έχει κατατεθεί από το ακροδεξιό κόμμα Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν.
Η κυβέρνηση Λεκορνί, στην πρώτη της σοβαρή δοκιμασία στο κοινοβούλιο της Γαλλίας, αντιμετώπισε ταυτόχρονα δύο προτάσεις μομφής -από την άκρα δεξιά και τη ριζοσπαστική αριστερά. Ωστόσο, οι πολιτικοί παρατηρητές θεωρούσαν από την αρχή σχεδόν βέβαιη την απόρριψή τους, μετά την απόφαση των Σοσιαλιστών να μην τις υποστηρίξουν, αναγνωρίζοντας τη σημασία της αναστολής της μεταρρύθμισης στο ασφαλιστικό.
Ασκήσεις ισορροπίας Λεκορνί στη Γαλλία
Η παραμονή Λεκορνί στην εξουσία δίνει προσωρινή σταθερότητα σε μια περίοδο πολιτικής αναταραχής στη Γαλλία, η οποία λίγο έλειψε να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, την ώρα που η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα. Η σχετική ηρεμία έχει καθησυχάσει και τις αγορές, καθώς το κόστος δανεισμού για το γαλλικό δημόσιο φαίνεται να μειώνεται.
Ωστόσο, η απόφαση για «πάγωμα» της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του 2023, η οποία προέβλεπε αύξηση της κατώτατης ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη, συνεπάγεται πολιτικό πλήγμα για τον πρόεδρο Μακρόν, καθώς η εν λόγω μεταρρύθμιση ήταν βασικός πυλώνας της φιλοεπιχειρηματικής του πολιτικής. Επιπλέον, η αναστολή της έχει και σημαντικό οικονομικό κόστος: περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ το 2026 και έως 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2027, σύμφωνα με κυβερνητικές εκτιμήσεις.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στην απόρριψη των προτάσεων μομφής, υποδέχτηκε θετικά την αναστολή του ασφαλιστικού νόμου, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι η στήριξή του δεν είναι «άνευ όρων». Οι Σοσιαλιστές αντιτίθενται στα μέτρα περικοπών, όπως η παύση των αυξήσεων σε κοινωνικά επιδόματα και συντάξεις, και ξεκαθαρίζουν ότι η μη υποστήριξη της μομφής δεν σημαίνει πλήρη στήριξη της γαλλικής κυβέρνησης.
