Η πανδημία και τα πρωτοφανή μέτρα περιορισμού που εφαρμόστηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο είχαν άμεσες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία όλων των ανθρώπων και ειδικότερα των εργαζομένων, οι οποίοι κλήθηκαν αφενός να διαχειριστούν τα αυξημένα επίπεδα άγχους, θυμού και μοναξιάς που προκάλεσε ο εγκλεισμός και αφετέρου έπρεπε να παραμείνουν παραγωγικοί και προσηλωμένοι στην εργασία τους.
H έρευνα του ομίλου Adecco Global Workforce of the Future 2022 κατέγραψε ότι, παρόλο που παρατηρείται μια μικρή βελτίωση σε σχέση με το 2021, η διατάραξη της ψυχικής υγείας συνεχίζει να αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα για το εργατικό δυναμικό, καθώς 1 στους 4 εργαζομένους διεθνώς ανέφερε ότι η ψυχολογία του χειροτέρεψε τον τελευταίο χρόνο. Η Ελλάδα κατέχει τα πρωτεία σε αυτή την κατηγορία, καθώς οι Έλληνες σε ποσοστό 37% (10% πάνω από τον μέσο όρο) δηλώνουν ότι η ψυχική τους υγεία έχει χειροτερέψει τους τελευταίους 12 μήνες. Στις επόμενες θέσεις βρίσκεται η Φινλανδία με 34%, η Ισπανία με 32% και η Γαλλία με 31%.
Η ηλικιακή ομάδα που δηλώνει περισσότερο επηρεασμένη είναι οι Millennials (42%) και οι εκπρόσωποι της Γενιάς Z (40%), δηλαδή κυρίως νεότερα άτομα, ενώ πολύ μεγάλη είναι και η διαφορά στις απαντήσεις μεταξύ των στελεχών που κατέχουν θέσεις ευθύνης (45%), οι οποίοι, όπως φαίνεται, νιώθουν πολύ περισσότερο πιεσμένοι και καταβεβλημένοι από τα στελέχη που δεν έχουν θέσεις ευθύνης (29%).
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, οι εργαζόμενοι αναζητούν μια επαγγελματική στέγη που θα τους εξασφαλίζει την απαραίτητη ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Ειδικότερα, το 35% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι σκέφτονται να εγκαταλείψουν την εργασία τους στους επόμενους 12 μήνες λόγω υπερβολικού στρες και μεγάλης καταπόνησης. Επίσης, σχεδόν οι μισοί εργαζόμενοι που συμμετείχαν στην έρευνα (49%) ανησυχούν ότι θα βιώσουν επαγγελματική εξουθένωση κάποια στιγμή στο μέλλον, ενώ το 36% δήλωσε ότι βιώνει ήδη. Οι αριθμοί αυτοί είναι ιδιαίτερα ανησυχητικοί για την κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο της εργασίας επειδή ένα εργατικό δυναμικό που νιώθει ψυχολογικά καταβεβλημένο, όχι μόνο δεν είναι παραγωγικό, αλλά αναζητεί διαρκώς τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, ενισχύοντας έτσι το φαινόμενο της «Σιωπηλής Παραίτησης» που παρατηρείται σε πολλές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο σήμερα.
Σύμφωνα με τους ίδιους τους εργαζομένους, τα 3 σημαντικότερα μέτρα που μπορεί να εφαρμόσει μια επιχείρηση για να περιορίσει τα φαινόμενα επαγγελματικής εξουθένωσης και να βελτιώσει την ψυχική ευεξία των ανθρώπων της είναι τα εξής: Πρώτον, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους εργαζομένους τους να κάνουν χρήση της ετήσιας άδειάς τους για να χαλαρώνουν όποτε νιώθουν την ανάγκη (41%). Δεύτερον, οι εταιρείες οφείλουν να καλλιεργούν ένα κλίμα εμπιστοσύνης και μια υποστηρικτική κουλτούρα που θα εξασφαλίζει ότι οι εργαζόμενοι θα αισθάνονται ασφαλείς (40%). Τρίτον, οι εργοδότες θα πρέπει να επιτρέπουν στους εργαζομένους τους να απουσιάζουν ορισμένες μέρες από την εργασία τους, όταν αισθάνονται πιεσμένοι ψυχολογικά, ώστε να μπορούν να αναρρώσουν (38%).
Επίσης, από τα αποτελέσματα της έρευνας προκύπτει ότι παρά τα βήματα που έχουν γίνει για την υιοθέτηση πολιτικών που ενισχύουν την ψυχική υγεία των εργαζομένων, η εφαρμογή τους είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Συγκεκριμένα, ενώ ένας στους δυο εργαζομένους (50%) ανησυχεί ότι θα βιώσει επαγγελματική εξάντληση κάποια στιγμή στο μέλλον, μόνο το 33% εξ αυτών δήλωσαν ότι αξιοποιούν τις ημέρες της άδειάς τους για να φροντίσουν την ψυχική τους υγεία. Επίσης, μόνο το 17% των εργαζομένων απουσιάζουν από την εργασία τους όταν αισθάνονται πιεσμένοι ψυχολογικά και η πλειοψηφία συνεχίζει να εργάζεται παρά τον αρνητικό αντίκτυπο που μπορεί αυτό να έχει τόσο για την υγεία τους όσο και για την παραγωγικότητά τους.
Ο Κωνσταντίνος Μυλωνάς, Cluster Head του Ομίλου Adecco σε Ελλάδα και Βουλγαρία, δήλωσε: «Η ψυχική υγεία και ευεξία του ανθρώπινου δυναμικού αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως ζήτημα καθοριστικής σημασίας. Τα ευρήματα της παγκόσμιας έρευνας του Ομίλου Adecco Global Workforce of the Future 2022 καθιστούν επιτακτική ανάγκη την αφύπνιση των επιχειρήσεων για τις επιπτώσεις που έχει η επαγγελματική εξουθένωση και ο κλονισμός της ψυχικής υγείας των εργαζομένων τόσο στην παραγωγικότητα όσο και στην κουλτούρα των οργανισμών. Για να μετριαστεί ο κίνδυνος της “Σιωπηλής Παραίτησης”, οι εργοδότες θα πρέπει να επικοινωνούν αποτελεσματικότερα με τους ανθρώπους τους και να επενδύουν στη διαρκή εκπαίδευσή τους, δημιουργώντας ένα ασφαλές, υποστηρικτικό και βιώσιμο περιβάλλον».
