Είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας να παρατείνει τις διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία χωρίς καν να δεσμεύεται σε μια άνευ όρων 30ήμερη εκεχειρία, όπως ζητά το Κίεβο μαζί με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Εκτός από την εξάντληση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ουκρανίας και την αβεβαιότητα που υποβόσκει για τη συνέχιση της αμερικανικής βοήθειας, στα τέλη Ιουλίου λήγει η ισχύς των κυρώσεων που επέβαλε η Ε.Ε. εδώ και μια τριετία, συμπεριλαμβανομένου του παγώματος των συναλλαγματικών αποθεμάτων της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας. Οι Βρυξέλλες και τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης γνωρίζουν πως είναι μεγάλη η πιθανότητα να ασκήσει βέτο η Ουγγαρία, περιπλέκοντας ενδεχομένως τις προσπάθειες της Ευρώπης να κάμψει την επιθετικότητα του Κρεμλίνου στα εδάφη της Ουκρανίας.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δήλωσε πως ο Ρώσος ομόλογός του, Βλαντιμίρ Πούτιν, «φοβήθηκε» να συμμετάσχει στις πρώτες διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή μεταξύ των δύο εμπόλεμων πλευρών στην Κωνσταντινούπολη. Και οι ηγέτες της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Πολωνίας είπαν στον Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, και τον Ζελένσκι πως οι θέσεις των Ρώσων ήταν «απαράδεκτες». Η χαμηλή αντιπροσωπεία της Μόσχας, η οποία είχε στενά περιθώρια ελιγμών, ζήτησε να αποσυρθούν τα στρατεύματα της Ουκρανίας από το Ντόνετσκ, το Λουχάνσκ, τη Ζαπορίζια και τη Χερσώνα, περιοχές που οι Ρώσοι διεκδικούν να προσαρτήσουν εξ ολοκλήρου. Καμία συναίνεση δεν επιτεύχθηκε για εκεχειρία.
Κοινό έδαφος βρέθηκε μόνον για την ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου, που δεν περιλαμβάνει μόνον στρατιώτες, αλλά και πολίτες και παιδιά. Σε αυτήν τη φάση των διαβουλεύσεων για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ δεν έχουν κρύψει τη δυσφορία τους για τις καθυστερήσεις και τους ελιγμούς του Κρεμλίνου. Όμως, η ιδιοσυγκρασία του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, έχει αποδειχθεί αρκετά απρόβλεπτη στις 100 πρώτες ημέρες της προεδρίας του. Ας μην λησμονείται πως πριν από τη σύντομη συνάντηση του Τραμπ με τον Ζελένσκι στην κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου, η κυβέρνηση των Ρεπουμπλικανών θεωρούσε πως το Κίεβο δεν δικαιούται να έχει καν αξιώσεις. Έφτασε στο σημείο να διακόψει προσωρινά τη στρατιωτική βοήθεια και τις υπηρεσίες πληροφοριών προς τους Ουκρανούς στρατιώτες.
Ο Πούτιν κατάφερε να θέσει σε εγρήγορση τη Δύση και την τουρκική κυβέρνηση, προτείνοντας πριν από μία εβδομάδα μια απευθείας συνάντηση Ρωσίας-Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να παρακάμψει τις πιέσεις για εκεχειρία. Ακόμη και ο Τραμπ εξέτασε το ενδεχόμενο να παραστεί στις διαπραγματεύσεις, αλλά εγκατέλειψε την ιδέα, καθώς ο Ρώσος ομόλογός του δεν είχε την πρόθεση να ταξιδέψει. «Τίποτα δεν θα συμβεί εάν δεν συναντηθώ εγώ με τον Πούτιν, εντάξει;», είπε ο πρόεδρος των ΗΠΑ στο πλαίσιο της τετραήμερης περιοδείας του στα πλούσια κράτη του αραβικού κόσμου.
Αναλυτές του Atlantic Council χαρακτήρισαν την επίσκεψη του Τραμπ στη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ως μεγάλη επιτυχία. Η άρση των κυρώσεων εις βάρος της Συρίας επιδοκιμάστηκε, διότι έτσι θεωρήθηκε πως ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη αποστασιοποίηση της πολύπαθης χώρας από το καθεστώς του Κρεμλίνου, κλείνοντας έτσι τη σημαντικότερη δίοδο της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Από την άλλη πλευρά, οι δυτικές κυρώσεις δεν έχουν επιφέρει μια εξάντληση της ρωσικής οικονομίας, η οποία έχει προσανατολιστεί στον πόλεμο με την Ουκρανία. Η Μόσχα δεν λαμβάνει απλά στρατιωτικό εξοπλισμό από τη Βόρεια Κορέα, αλλά και στρατιώτες που πολεμούν στο πλευρό των Ρώσων.
Ο Μαξ Χέιστιγκς, αρθρογράφος του πρακτορείου Bloomberg και βετεράνος πολεμικός ανταποκριτής, υπολογίζει πως η Ουκρανία έχει αρκετά πυρομαχικά για να συνεχίσει να πολεμά για ακόμη ένα τετράμηνο, ενώ η Ευρώπη δεν έχει την άμεση δυνατότητα να αναπληρώσει το κενό. Οπότε, όπως φαίνεται, ο Πούτιν κρατά την τράπουλα στα χέρια του. Η Ε.Ε. ήδη διερευνά τρόπους για να παρακάμψει τον κίνδυνο άσκησης βέτο, κυρίως από την Ουγγαρία, όπως η επιβολή ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων ή δασμών που δεν χρειάζονται την έγκριση όλων των κρατών μελών, όπως είχαν αποκαλύψει οι Financial Times. Αλλά, εν τέλει, μόνον οι ΗΠΑ μπορούν να πιέσουν τον Πούτιν να συναινέσει σε μια εκεχειρία.
