Οι υπουργοί Οικονομικών και οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών των χωρών της G7 συνεδριάζουν από την Τρίτη έως την Πέμπτη στο Μπανφ του Καναδά. Οι συναντήσεις αυτές αναμένεται να καταλήξουν σε ένα κοινό ανακοινωθέν. Παρότι είναι εξαιρετικά πιθανό πως η διατύπωση σχετικά με την πολιτική ισοτιμιών θα παραμείνει αμετάβλητη, οποιαδήποτε μικρή διαφοροποίηση θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο, πιέζοντας το δολάριο εντείνοντας την ταραχή στο αμερικανικό νόμισμα στην σκιά των οικονομικών επιλογών Τραμπ που επηρεάζουν αναλόγως το ευρώ.
Τα κοινά ανακοινωθέντα της G7 και της G20 προσελκύουν όλο και μεγαλύτερη προσοχή. Κατά κανόνα, τα ανακοινωθέντα των υπουργών Οικονομικών και των διοικητών των κεντρικών τραπεζών περιλαμβάνουν αναφορές στην αγορά συναλλάγματος. Εδώ και οκτώ χρόνια, η διατύπωση περί ισοτιμιών παραμένει σταθερή, επαναβεβαιώνοντας τις δεσμεύσεις του Μαΐου του 2017.
Ποιες ήταν οι δεσμεύσεις του 2017: «Επαναβεβαιώνουμε τις υφιστάμενες δεσμεύσεις μας για καθοριζόμενες από την αγορά ισοτιμίες και στενή διαβούλευση για ενέργειες στις αγορές συναλλάγματος. Οι δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές μας παραμένουν προσανατολισμένες στην επίτευξη εγχώριων στόχων, χρησιμοποιώντας εγχώρια εργαλεία και δεν στοχεύουμε στις ισοτιμίες για λόγους ανταγωνισμού. Όλες οι χώρες οφείλουν να αποφεύγουν ανταγωνιστικές υποτιμήσεις. Η υπερβολική μεταβλητότητα και οι άτακτες κινήσεις στις ισοτιμίες μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα».
Σε αυτή τη βάση, είναι απίθανο οι αξιωματούχοι να θελήσουν να διαταράξουν την ήδη ευαίσθητη παγκόσμια αγορά, αλλά οποιαδήποτε τροποποίηση – ακόμη και ήπια – θα μπορούσε να στείλει μήνυμα ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν πιο αδύναμο δολάριο, εξηγούν αναλυτές της ING.
Στο παρελθόν, ειδικά τη δεκαετία του 1990 και του 2000, τέτοια ανακοινωθέντα χρησιμοποιούνταν για να σηματοδοτήσουν αλλαγές πολιτικής για τα νομίσματα. Είναι πιθανόν, αν και δύσκολο, το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών να προσπαθήσει να πιέσει τους εταίρους του στη G7 να αποδεχτούν μια νέα διατύπωση, που να ενθαρρύνει την ανατίμηση άλλων νομισμάτων έναντι του δολαρίου ή να συνδέει τις ισοτιμίες με τα εξωτερικά ισοζύγια.
Ωστόσο, θα ήταν δύσκολο να συναινέσει η ΕΚΤ ή οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, καθώς μια άνοδος του ευρώ θα επιδείνωνε τις ήδη υπάρχουσες εμπορικές προκλήσεις. Πάντως, η Ουάσινγκτον διαπραγματεύεται αυτή τη στιγμή εμπορικές συμφωνίες με έως και 20 χώρες και η επιρροή που ασκεί δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί.
Εν ολίγοις, οποιαδήποτε αλλαγή στη διατύπωση για τις ισοτιμίες στο επικείμενο ανακοινωθέν της G7 (αναμένεται αργά την Πέμπτη) θα αποτελεί γεγονός χαμηλής πιθανότητας αλλά υψηλής επίπτωσης – ικανό να οδηγήσει το δολάριο σε νέα πτωτική φάση, ιδίως έναντι του ευρώ και του γεν.
Το “χαμόγελο” του δολαρίου έγινε “κατσούφιασμα”
Το δολάριο κινδυνεύει με απώλειες είτε λόγω δημοσιονομικής κρίσης είτε λόγω ύφεσης, σύμφωνα με τον Τζόρτζ Σαραβέλο της Deutsche Bank.
«Ένα “δημοσιονομικό κατσούφιασμα” του δολαρίου είναι η καλύτερη απεικόνιση της κατάστασης», έγραψε τη Δευτέρα ο Τζόρτζ Σαραβέλος, επικεφαλής στρατηγικής συναλλάγματος παγκοσμίως της Deutsche Bank, εμπνεόμενος από το λεγόμενο «χαμόγελο του δολαρίου» που είχε εισάγει πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες ο Στίβεν Τζεν. Οι επικείμενες διαπραγματεύσεις για τον αμερικανικό προϋπολογισμό θα καθορίσουν σε ποιο σημείο αυτής της καμπύλης θα κινηθεί το δολάριο.
«Στο ένα άκρο βρίσκεται μια υπερβολικά χαλαρή δημοσιονομική στάση», σημείωσε ο Σαραβέλος. «Αυτό οδηγεί σε παράλληλη πτώση των αμερικανικών ομολόγων και του δολαρίου — όπως βλέπουμε ξανά».
Η απόδοση του 30ετούς αμερικανικού ομολόγου έφτασε τη Δευτέρα στο 5%, το υψηλότερο επίπεδο από τον Νοέμβριο του 2023, στον απόηχο της υποβάθμισης των ΗΠΑ από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s. Παράλληλα, ο δείκτης του δολαρίου υποχώρησε έως και 0,7%, καθώς το αμερικανικό νόμισμα αποδυναμώθηκε έναντι όλων των άλλων νομισμάτων της G10. Αν αυτή η τάση συνεχιστεί, τότε η αγορά στέλνει «σήμα απροθυμίας να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τα ελλείμματα των ΗΠΑ, με αυξανόμενο τον κίνδυνο για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα», πρόσθεσε ο Σαραβέλος.
«Στο άλλο άκρο του “κατσουφιάσματος”, βρίσκεται μια υπερβολικά απότομη δημοσιονομική σύσφιξη, η οποία μειώνει απότομα το έλλειμμα, αλλά ωθεί τις ΗΠΑ σε ύφεση και πυροδοτεί έναν βαθύ κύκλο χαλάρωσης της Fed», συμπλήρωσε. Η μέση οδός –μια “ήπια προσγείωση” της οικονομίας– θα ήταν το σενάριο που θα ευνοούσε περισσότερο το δολάριο.
Ένα νέο “αίνιγμα” τύπου Γκρίνσπαν: Γιατί δεν πέφτουν τα επιτόκια των ομολόγων
Το 2005, ο Άλαν Γκρίνσπαν χρησιμοποίησε χαρακτηριστικά τη λέξη «αίνιγμα» (conundrum) για να περιγράψει την παράδοξη άρνηση των αποδόσεων των μακροπρόθεσμων ομολόγων των ΗΠΑ να αυξηθούν, ενώ η Fed προχωρούσε σε αυξήσεις επιτοκίων.
Σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο είδος «αινίγματος». Τα οικονομικά στοιχεία έχουν εξασθενήσει σημαντικά, υποδηλώνοντας επιβράδυνση της ανάπτυξης ή και κίνδυνο ύφεσης, και παρ’ όλα αυτά η απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου δεν υποχωρεί — αντίθετα, συνεχίζει να κινείται ανοδικά.
Πρόκειται για μια παράδοξη και ανησυχητική απόκλιση, που δυσκολεύει τις αγορές να ερμηνεύσουν με σαφήνεια τη στάση των επενδυτών απέναντι στον κίνδυνο, στη νομισματική πολιτική και στη μελλοντική πορεία του πληθωρισμού.
Αναμένουμε το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης των ΗΠΑ να παραμείνει αυξημένο το 2025, στο περίπου 6,4% του ΑΕΠ, και να διαμορφωθεί κατά μέσο όρο στο 7% για την περίοδο 2026-2030, αναφέρει η Scope Ratings. Η πορεία του αμερικανικού δημοσίου χρέους και των πληρωμών τόκων αναμένεται να επιδεινωθεί, υπερβαίνοντας εκείνες άλλων ανεπτυγμένων οικονομιών, προσθέτει. Το χρέος των ΗΠΑ προβλέπεται να φτάσει στο 133% του ΑΕΠ έως το 2030, υπερβαίνοντας τις αντίστοιχες προβλέψεις μας για τη Γαλλία (122%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (111%). Οι πληρωμές τόκων θα φτάσουν κατά μέσο όρο το 12% των δημόσιων εσόδων, τουλάχιστον διπλάσιες από αυτές των συγκρίσιμων χωρών, σύμφωνα με τον οίκο αξιολόγησης.
Η διαρκώς υψηλή δημοσιονομική ανισορροπία, η αύξηση των πληρωμών τόκων και η περιορισμένη ευελιξία στον προϋπολογισμό είναι οι βασικοί παράγοντες που οδηγούν σε ανοδική πορεία τον δείκτη χρέους/ΑΕΠ της γενικής κυβέρνησης των ΗΠΑ. Αυτές οι δυναμικές αποτέλεσαν τη βάση για την απόφασή μας να διατηρήσουμε την αξιολόγηση “AA” με αρνητική προοπτική (Negative Outlook) στις 9 Μαΐου 2025, παρά την ύπαρξη σημαντικών πιστοληπτικών πλεονεκτημάτων, όπως η ανθεκτική οικονομία, οι βαθιές και ρευστές κεφαλαιαγορές και η παγκόσμια πρωτοκαθεδρία του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος.
Και η πίεση συνεχίζεται….
