Για την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) ως ένα θεσμικό αντίβαρο για την προστασία της πιο ευαίσθητης πτυχής του ιδιωτικού βίου μίλησε ο πρόεδρός της Χρήστος Ράμμος, στο 5ο Ετήσιο Φόρουμ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα με θέμα «Η ιδιωτικότητα στην ψηφιακή εποχή», που διοργάνωσε το Κέντρο για τον Ευρωπαϊκό Νομικό Πολιτισμό του ΑΠΘ.
Ξεκινώντας την εισήγησή του με την προκαταρκτική δήλωση ότι «όσα θα πω απηχούν μόνο τις προσωπικές μου επιστημονικές μου απόψεις και δεν εκφράζουν απαραίτητα την Αρχή Διασφαλίσεως Απορρήτου Επικοινωνιών», ο κ. Ράμμος υπενθύμισε ότι η προστασία του απορρήτου σε κάθε μορφής επικοινωνία που κατοχυρώνεται στο άρθρο 19 του Συντάγματος είναι «το μόνο θεμελιώδες δικαίωμα για το οποίο ο νομοθέτης χρησιμοποιεί τον όρο απολύτως απαραβίαστο».
Σχετικά με τις εγγυήσεις υπό τις οποίες η δικαστική αρχή δε δεσμεύεται από το απόρρητο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων, ο κ. Ράμμος επισήμανε ότι το Σύνταγμα θέλει εγγυήσεις, που προϋποθέτουν δύσκολες σταθμίσεις. «Κατά τη γνώμη μου σε μία δημοκρατική κοινωνία ευρωπαϊκού τύπου ως ασφάλεια πρέπει να νοηθεί η ασφάλεια των πολιτών να ζουν σε ένα δημοκρατικό καθεστώς και απολαμβάνουν των εγγυήσεων. Αυτός είναι ο τελικός σκοπός της εθνικής ασφάλειας, όλοι άλλοι υποτάσσονται. Δηλαδή ο σκοπός του συντάγματος είναι η ελευθερία. Η ασφάλεια υπηρετεί την ελευθερία και δεν είναι το αντίστροφο», εξήγησε.
Παρατήρησε δε ότι στη στάθμιση μεταξύ του δικαιώματος στο απόρρητο των επικοινωνιών και στην εθνική ασφάλεια «οι εισαγγελικές αρχές στη χώρα μας έχουν μία αυξημένη ευαισθησία στην προστασία των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και λιγότερη ευαισθησία στην προστασία σε ό,τι αφορά τις εγγυήσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων». «Δε λέω ότι δεν έχουν, αλλά ο τρόπος που αντιλαμβάνονται την νομοθεσία ένας τρόπος ο οποίος δεν κλίνει στην πλάστιγγα προς την ελευθερία, αλλά στην κατεύθυνση της ασφάλειας», πρόσθεσε.
Ο κ. Ράμμος επισήμανε ότι οι σταθμίσεις που κάνει η εισαγγελική αρχή «πρέπει από κάπου να ελέγχονται», διευκρινίζοντας ότι «η Αρχή της αναλογικότητας πρέπει να διέπει τη δράση όλων των οργάνων που ασκούν κρατική εξουσία», καθώς «αν δεν υπάρχει κριτής, τότε η δικαστική εξουσία, οι εισαγγελικοί λειτουργοί οι οποίοι έχουν την αρμοδιότητα να διατάσσουν την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών -αυτό που λέμε νόμιμη επισύνδεση – δεν έχουν κανενός είδους άλλη υποχρέωση, αρκεί απλώς να σκεφθούν οι ίδιοι και να έχουν μία αιτιολογία όταν παραλαμβάνουν τον σχετικό φάκελο γιατί δεν θα αποτυπωθεί ποτέ πουθενά, δε θα ελεγχθεί αυτό πουθενά και από καθένα», όμως «δεν νοείται στη συνταγματική τάξη να υπάρξει οποιοδήποτε όργανο που δεν έχει κανενός είδους έλεγχο στις ενέργειές του».
