Πόσο κοστίζει να θερμάνουμε το σπίτι μας τον χειμώνα; Και ποια επένδυση αξίζει τα λεφτά της; Η απάντηση σύμφωνα με τον κ. Απόστολο Ευθυμιάδη, Μηχανολόγο Μηχανικό MSc, Ενεργειακό Σύμβουλο της ΠΟΜΙΔΑ δεν είναι τόσο προφανής όσο νομίζουν πολλοί. Συγκρίνοντας εναλλακτικά σενάρια θέρμανσης για ένα παλιό διαμέρισμα στην Αθήνα αποδεικνύεται ότι η πλήρης αυτονόμηση κάθε διαμερίσματος συχνά κοστίζει πολύ και αργεί να αποσβεστεί, ενώ η πιο «έξυπνη» λύση βρίσκεται στην αναβάθμιση της κεντρικής θέρμανσης.
«Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, ασχοληθήκαμε με την κεντρική θέρμανση όσο ποτέ άλλοτε. Ψάξαμε, προτείναμε, δοκιμάσαμε κάθε νέα “οικονομική λύση” που εμφανιζόταν. Κι όμως, μέσα σε όλη αυτή τη δραστηριότητα, κανείς δεν μπήκε πραγματικά στον κόπο να δει ποιο είναι το πρόβλημα και από πού ξεκινά» σημειώνει ο κ. Ευθυμιάδης τονίζοντας πως το ζήτημα της θέρμανσης είναι πιο σύνθετο απ’ όσο φαίνεται.
Όπως εξηγεί, «για δεκαετίες, με το φθηνό πετρέλαιο, δεν υπήρχε κανένας λόγος να ψάξουμε βαθύτερα. Όταν άρχισε η ακρίβεια στα καύσιμα και το κόστος ανέβηκε, τότε φάνηκαν όλες οι αδυναμίες και αρχίσαμε να αλλάζουμε λύσεις όπως αλλάζει κανείς πουκάμισα. Λέβητες πετρελαίου, ξυλίδες (wood chips), πυλίδες (πέλετς), φυσικό αέριο, και τώρα αντλίες θερμότητας. Κάθε λίγα χρόνια, μια νέα «σωτηρία» που υπόσχεται οικονομία και αποδοτικότητα. Και κάθε φορά, νέα έξοδα , άλλοτε μέσω του “Εξοικονομώ”, άλλοτε από την τσέπη του καθενός. Στο τέλος, όμως, το ίδιο πρόβλημα μένει: πολλά διαμερίσματα μένουν χωρίς πραγματική θέρμανση, και οι άνθρωποι προσπαθούν να ζεσταθούν όπως μπορούν» σημειώνει καταλήγοντας πως «ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να ψάχνουμε την “επόμενη λύση” και να αναρωτηθούμε επιτέλους τι φταίει στη βάση του συστήματος. Γιατί, αν δεν αντιληφθούμε από πού ξεκινά το πρόβλημα, θα συνεχίσουμε να αλλάζουμε μηχανήματα , αλλά όχι νοοτροπία».
Το σημείο εκκίνησης: η παλιά κεντρική θέρμανση με πετρέλαιο
Το παράδειγμα ξεκινά από ένα τυπικό διαμέρισμα 80 τ.μ. σε πολυκατοικία της Αθήνας, χωρίς μόνωση και με παλιό καυστήρα πετρελαίου. Όπως σημειώνει ο κ. Ευθυμιάδης αυτός ο τύπος κτιρίου είναι ο πιο συνηθισμένος στις μεγάλες πόλεις, όπου χιλιάδες διαμερίσματα αντιμετωπίζουν σήμερα τα ίδια προβλήματα με το κόστος και την αποδοτικότητα της θέρμανσης. Στο παράδειγμα, το διαμέρισμα έχει δύο τοίχους σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα και δύο τοίχους κολλημένους με άλλα διαμερίσματα, όπως συμβαίνει συνήθως στην «συνεχή δόμηση» των ελληνικών πόλεων. Ένα μέρος της κατασκευής, είτε το δάπεδο είτε η οροφή, είναι επίσης εκτεθειμένο. Με βάση αυτά τα χαρακτηριστικά, οι ετήσιες απώλειες θερμότητας υπολογίζονται περίπου στις 10.400 κιλοβατώρες.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο απόδοση είναι χαμηλή (μόλις 73%) και οι απώλειες από τις σωληνώσεις μεγάλες. Το αποτέλεσμα; Κόστος θέρμανσης με πετρέλαιο ανέρχεται σε περίπου 1.650 ευρώ τον χρόνο, χωρίς καμία εξοικονόμηση. Η εγκατάσταση υπάρχει ήδη, οπότε δεν υπάρχει νέο κόστος επένδυσης – αλλά είναι η ακριβότερη επιλογή για τα νοικοκυριά.
Εναλλακτικές λύσεις και τι σημαίνουν στην πράξη
Από αυτό το σενάριο βάσης συγκρίνονται πέντε εναλλακτικές λύσεις: μετάβαση σε φυσικό αέριο, αυτονόμηση με ατομικό λέβητα ή αντλία θερμότητας, και βελτίωση της κεντρικής θέρμανσης με σύγχρονο λέβητα συμπύκνωσης ή αντλία θερμότητας σε συνδυασμό με θερμοστατικές κεφαλές και μετρητές ανά σώμα.
Αν ο καυστήρας αντικατασταθεί και η πολυκατοικία στραφεί στο φυσικό αέριο, η καύση βελτιώνεται (περίπου 90%), αλλά οι απώλειες από τις σωληνώσεις μένουν ίδιες. Στην περίπτωση που κάθε διαμέρισμα τοποθετήσει δικό του λέβητα συμπύκνωσης φυσικού αερίου, η απόδοση φτάνει το 95% και οι απώλειες μειώνονται πολύ, αφού δεν υπάρχουν κοινές σωληνώσεις. Αντίστοιχα, οι αντλίες θερμότητας έχουν ακόμη μεγαλύτερη αποδοτικότητα, παράγοντας τριπλάσια ενέργεια σε σχέση με το ρεύμα που καταναλώνουν. Αυτό ισχύει είτε όταν τοποθετηθεί αντλία θερμότητας σε κάθε διαμέρισμα ξεχωριστά, είτε όταν η πολυκατοικία κρατήσει την κεντρική θέρμανση και αντικαταστήσει τον λέβητα με αντλία θερμότητας.
Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr
