Ανησυχία για μείωση των ποσών που έχουν λαμβάνειν οι επιλέξιμες ενεργοβόρες βιομηχανίες της Ελλάδας για την αντιστάθμιση του κόστους CO2 την περίοδο 2026-2030 δημιουργεί η τροποποίηση των κατευθυντηρίων γραμμών κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων (ETS State Aid Guidelines) που «πέρασε» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου. Και τούτο διότι, όπως εξηγούν στο energygame.gr κύκλοι της ενεργοβόρου βιομηχανίας με άριστη γνώση του θέματος, η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες (τρεις για την ακρίβεια) χώρες της ΕΕ για τις οποίες ο μέγιστος συντελεστής εκπομπών CO2, ο οποίος αντανακλά το «ανθρακικό αποτύπωμα» της κάθε χώρας και στη βάση του οποίου υπολογίζεται η επιδότηση για την αντιστάθμιση του κόστους του CO2 μειώθηκε δραστικά, από 0,73 τόνους CO2/MWh προηγουμένως σε 0,58 τόνους CΟ2/MWh για την επόμενη πενταετία.
Αρμόδιες πηγές κάνουν λόγο για εξέλιξη απογοητευτική και αρνητική για την Ελλάδα και τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις της, ιδίως εάν ληφθεί υπόψη ότι για τη γειτονική Βουλγαρία -της οποίας η αγορά ηλεκτρισμού είναι συζευγμένη με τη αγορά ηλεκτρισμού της Ελλάδας- ο σχετικός συντελεστής διαμορφώνεται στο 0,91 τόνους CO2/MWh.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΒΙΚΕΝ που εκπροσωπεί την ενεργοβόρο βιομηχανία της Ελλάδας κατέθεσε τους προηγούμενους μήνες στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας μελέτες που τεκμηρίωναν ότι η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ρουμανία λειτουργούν σαν μια ενιαία, διασυνδεδεμένη αγορά ηλεκτρισμού όπου οι χονδρεμπορικές τιμές συγκλίνουν τις περισσότερες ώρες της ημέρας και δη αυτές κατά τις οποίες οι τιμές καθορίζονται από τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με ορυκτά καύσιμα. Πιο συγκεκριμένα, στη μελέτη αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι το 2024, στα Χρηματιστήρια Ενέργειας Ελλάδας και Βουλγαρίας παρατηρήθηκε σύγκλιση των τιμών της Αγοράς Επόμενης Ημέρας (DAM) σε ποσοστό 80%, ειδικά κατά τις ώρες όπου η παραγωγή από ορυκτά καύσιμα καθόριζε την τιμή της αγοράς, γεγονός που υποδεικνύει ότι η μετακύλιση του κόστους άνθρακα είναι ουσιαστικά κοινή σε ολόκληρη τη διασυνδεδεμένη περιοχή στις περιόδους που είναι κρίσιμες για τον σχετικό συντελεστή. Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι ένας ενιαίος περιφερειακός συντελεστής εκπομπών CO2 θα αντανακλούσε καλύτερα τις συνθήκες στην περιοχή.
Πλην όμως, αυτό δεν συνέβη και η μεγάλη μείωση του συντελεστή εκπομπών CO2 για την Ελλάδα -και το άνοιγμα της ψαλίδας σε σχέση με τον αντίστοιχο συντελεστή για Βουλγαρία και Ρουμανία- θέτει σε μειονεκτική θέση τις ελληνικές επιχειρήσεις για τα επόμενα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, η μείωση του συντελεστή από 0,73 σε 0,58 έως το 2030 θα γίνει βαθμιαία, αμβλύνοντας τους όποιους κραδασμούς. Θετικά αξιολογείται επίσης από την ενεργοβόρο βιομηχανία η επέκταση του καταλόγου των κλάδων που είναι επιλέξιμοι για αποζημίωση λόγω κινδύνου διαρροής άνθρακα, με την προσθήκη 20 νέων τομέων και δύο νέων υποτομέων, καθώς και η αύξηση της έντασης της ενίσχυσης από 75% σε 80% για τους «παλαιούς» κλάδους, αυτούς δηλαδή που ήταν επιλέξιμοι πριν την τροποποίηση, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται η χαλυβουργία, η βιομηχανία αλουμινίου, οι τσιμεντοβιομηχανίες, οι χαρτοποιίες, κ.α.
Διαβάστε περισσότερα στο energygame.gr
