Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται η Armani. O θάνατος του «βασιλιά» της μόδας, Τζόρτζιο Αρμάνι τον περασμένο Σεπτέμβριο, έχει προκαλέσει ντόμινο εξελίξεων, αφού η διαθήκη του εκλιπόντα, φέρνει πώληση της εταιρείας του και οι LVMH, Luxottica και L’Oréal είναι έτοιμες να πάρουν τον έλεγχο της αυτοκρατορίας της μόδας. Ο Τζόρτζιο Αρμάνι, είναι η αλήθεια, ότι υπήρξε ο άτεγκτος «φύλακας» της ανεξαρτησίας της εταιρείας του, αποφεύγοντας εξαγορές και συγχωνεύσεις.

Tζόρτζιο Αρμάνι ©EPA/DANIEL DAL ZENNARO
H ιταλική εφημερίδα Corriere Dela Sera εστίασε στο μέλλον της Armani,μετά και τις αλλαγές που επήλθαν στον ιταλικό οίκο, με την είσοδο βαριών ονομάτων της μόδας στο διοικητικό συμβούλιο, ενώ μίλησε για το μεγάλο στοίχημα των ακινήτων. Πολυτελείς κατοικίες βρίσκονται διάσπαρτες μεταξύ του Σεν Τροπέ, της Αντίγκουα και του Μπρονί. Ο ετήσιος τζίρος της Armani ανήλθε πρόσφατα κοντά στα 6 δισ. ευρώ, ενώ τα καθαρά κέρδη του ανήλθαν σε 90 εκατ. ευρώ, απασχολώντας πάνω από 7.300 εργαζομένους σε όλο τον κόσμο.
‘Οπως γράφει λοιπόν η ιταλική εφημερίδα, η μητρική εταιρεία Giorgio Armani SpA μόλις επισημοποίησε την ανανέωση του διοικητικού συμβουλίου με την είσοδο των Μάρκο Μπιντζάρι (Marco Bizzarri), (πρώην CEO της Gucci και βασικός αρχιτέκτονας της εκρηκτικής ανάπτυξης του brand την προηγούμενη δεκαετία), ο πρώην κορυφαίος στέλεχος του Armani, Τζον Χουκς (John Hooks) και ο επενδυτής Άντζελο Μοράτι (Angelo Moratti).
Armani: Το μεγάλο στοίχημα των ακινήτων
Ωστόσο η αναδιάρθρωση της μετά-Τζόρτζιο εποχής ξεκίνησε εχεμύθως, με ορισμένες καίριες αποφάσεις διακυβέρνησης και επιχειρηματικής δραστηριότητας, σε συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου στις 30 Οκτωβρίου, και στην άλλη «επαρχία» της αυτοκρατορίας: τα ακίνητα.
Δηλαδή, εκείνη την περιουσία από βίλες και ιδιοκτησίες αξίας (συμπεριλαμβανομένου του γιοτ) που συγκεντρώνονται υπό την εταιρεία «L’Immobiliare», η οποία αποτελεί έναν εντελώς αυτόνομο βραχίονα της αυτοκρατορίας και παράλληλο με την Giorgio Armani SpA. Αυτόνομο αλλά κεντρικό, τόσο που ο σχεδιαστής, ο οποίος απεβίωσε στις 4 Σεπτεμβρίου, διατήρησε μέχρι τέλους τη θέση του προέδρου καθώς και του μοναδικού εταίρου.
Στη holding της μόδας, την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου «εγκαταστάθηκε το ΔΣ —όπως ανακοίνωσε η εταιρεία— με τη νέα και οριστική του σύνθεση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ιδρυτή».
Πρόεδρος ο τελευταίος σύντροφος του Τζόρτζιο Αρμάνι, Λέο ντελ’ Όρκο (Pantaleo Dell’Orco), διευθύνων σύμβουλος ο Τζουζέπε Μαρσότσι (Giuseppe Marsocci) τα ανίψια Σιλβάνα Αρμάνι, (Silvana Armani) (αντιπρόεδρος) και Αντρέα Καμεράνα, (Andrea Camerana), ο επαναδιορισθείς Φεντερίκο Μαρκέτι (Federico Marchetti) και οι τρεις νέοι: Μπιντζάρι , Χουκς (κορυφαίο στέλεχος της Armani έως το 2011) και Μοράτι (κληρονόμος της οικογένειας των Μιλανέζων πετρελαιάδων και πρώην σύζυγος της Ρομπέρτα Αρμάνι).
Στο μεταξύ, η ανιψιά Ρομπέρτα αποχώρησε από το ΔΣ μαζί με τη Ροζάνα, αδελφή του σχεδιαστή.

Ο Τζουζέπε Μαρσότσι αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος μετά τον θάνατο του Τζόρτζιο Αρμάνι © Armani
Όμως, στις 30 Οκτωβρίου είχε ξεκινήσει και μια αναδιάρθρωση της εταιρείας ακινήτων, με ένα ΔΣ που όρισε πρόεδρο τον σύμβουλο Αντρέα Καμεράνα και αντιπρόεδρο τη νεοεισερχόμενη Σιλβάνα Αρμάνι. Οι διατάξεις της διαθήκης του σχεδιαστή άλλαξαν τον ορίζοντα της «L’Immobiliare», ειδικότερα όσον αφορά το καθεστώς επικαρπίας επί των οικιστικών ακινήτων των ελεγχόμενων εταιρειών. Ως εκ τούτου, «κρίνεται σκόπιμο να αξιολογηθεί —όπως προτείνει ο Ballestrazzi στο ΔΣ, σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης— μια εταιρική αναδιοργάνωση του προσωπικού… που ήταν μέχρι τώρα αρμόδιο για τη συντήρηση των ακινήτων», δεδομένου ότι η εταιρεία δεν θα χρειάζεται πλέον να το κάνει.
Στη Laura Tadini, κορυφαίο στέλεχος του ομίλου, μαζί με τους Daniele Ballestrazzi και Michele Tacchella, ανατέθηκαν οι εξουσίες για την αναδιοργάνωση, μεταξύ των οποίων «η μονομερής λύση σχέσεων εξαρτημένης εργασίας», «η διαπραγμάτευση και σύναψη συμβιβαστικών συμφωνιών» για την «συναινετική λύση σχέσεων εργασίας με υπαλλήλους και διευθυντικά στελέχη της εταιρείας, κάθε βαθμίδας». Για τα κίνητρα αποχώρησης εγκρίθηκε πλαφόν ενός εκατομμυρίου.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι μετά την Giorgio Armani SpA, το κύριο περιουσιακό στοιχείο της κληρονομιάς είναι το 2% της Essilux (EssilorLuxottica), αξίας 2,8 δισεκατομμυρίων σήμερα στο Χρηματιστήριο. Έπειτα υπάρχουν τα ακίνητα. Μεταξύ αυτών, το σπίτι στο Σεν Μόριτζ, που αφέθηκε ως ψιλή κυριότητα στον ανιψιό Καμεράνα, με επικαρπία στον ντελ’ Όρκο , ή τα διαμερίσματα στη Νέα Υόρκη, που προορίζονται για τον ντελ’ Όρκο και τους συγγενείς Ροζάνα, Σιλβάνα και Αντρέα Καμεράνα.
Μεγάλο μέρος του πακέτου κατοικιών και εμπορικών κτιρίων στο κέντρο του Μιλάνου (μεταξύ αυτών, η έδρα της Giorgio Armani) υπάγεται στην εταιρεία «L’Immobiliare», η οποία ελέγχει επίσης τις ιδιοκτησίες στο Σαν Τροπέ, στην Αντίγκουα, στο Μπρόνι και στην ΠαντεLLERIA. Ο σχεδιαστής όρισε ότι το 75% του κεφαλαίου πηγαίνει στους Καμεράνα, Ρσζάνα και Σιλβάνα. Το υπόλοιπο 25% θα πάει επίσης στους ίδιους, αλλά με επικαρπία στον Dell’Orco, ο οποίος θα έχει το δικαίωμα να αποκτήσει και την πλήρη κυριότητα. Ένα περίπλοκο παιχνίδι με «κουμπώματα», ώστε να μην αφεθεί τίποτα στην τύχη.
Armani: Τα κύρια σημεία της κληρονομιάς
GIORGIO ARMANI SPA
0,1% που κατείχε ήδη η Immobiliare Srl
Στο Ίδρυμα Armani πηγαίνει το 99,9% των μεριδίων.
Δικαιώματα:
Πλήρης Κυριότητα
Ψιλή Κυριότητα (χωρίς δικαιώματα ψήφου)
Επικαρπία με δικαιώματα ψήφου (του κεφαλαίου)
Η διανομή του κεφαλαίου της L’Immobiliare:
75% + 25% (με επικαρπία στον Dell’Orco)
Rosanna Armani
Andrea Camerana
Silvana Armani
Leo Dell’Orco (Επικαρπία στο 25%)
Μελλοντική Πώληση: Σε 12 μήνες (και εντός ενός έτους), το Ίδρυμα θα πρέπει να παραχωρήσει το 15% του κεφαλαίου της Armani Spa, κατά προτεραιότητα, σε έναν εκ των:
LVMH
EssilorLuxottica
L’OREAL
[Πλαίσιο: Ο διορισμός] Andrea Camerana Πρόεδρος της εταιρείας «L’Immobiliare».
Η ιστορία της Armani
Ας θυμηθούμε λίγο την ιστορία της Armani. O Τζόρτζιο Αρμανι και ο συνεργάτης του, ο αρχιτέκτονας Σέρτζιο Γκαλεότι (Sergio Galeotti) ίδρυσαν την Giorgio Armani SpA το 1975, σύμφωνα με πληροφορίες, με χρήματα από την πώληση του Volkswagen της Armani.
Η Armani υπέγραψε άδεια με την Gruppo Finanziario Tessile (GFT) το 1978. Η εταιρεία συνήψε επίσης άδεια κατασκευής και διανομής με την Simint το 1991, όταν η εταιρεία λάνσαρε την A|X Armani Exchange.
Μέχρι το 1993, το όνομα Armani εκπροσωπούνταν από 23 δικαιοδόχους και δύο μεγάλες κοινοπραξίες στην Ιαπωνία. Μέχρι τη δεκαετία του 1990, η στρατηγική της εταιρείας ήταν να ακυρώσει τις άδειες και να αναλάβει την παραγωγή εσωτερικά, σε μια προσπάθεια να ασκήσει μεγαλύτερο έλεγχο στην ποιότητα και τη διανομή. Οι συμφωνίες κατασκευής που αργότερα επανήλθαν εσωτερικά περιλαμβάνουν την εξαγορά της Antinea (1990), της Simint (1996) και της Intai (1998).
Το 2000, αφού αγόρασε εργοστάσια από την GFT, η Armani δημιούργησε μια κοινοπραξία με την Zegna για την παραγωγή και διανομή της ανδρικής συλλογής Collezioni. Η Armani αύξησε επίσης το μερίδιό της στην κοινοπραξία στην Ιαπωνία με την Itochu στο 85%.
Στις αρχές του 2000, η Armani άνοιξε πέντε μεγάλα καταστήματα σχεδιασμένα από τους Massimiliano και Doriana Fuksas, ξεκινώντας με το άνοιγμα του καταστήματος Armani/Manzoni στο Μιλάνο το 2000, το οποίο διαθέτει όλες τις μάρκες της εταιρείας. Άλλοι τέτοιοι χώροι βρίσκονται στο Χονγκ Κονγκ (Armani/Chater House, άνοιξε το 2002), στο Μόναχο (Armani/Fünf Höfe, άνοιξε το 2003), στο Τόκιο (Armani/Ginza Tower, άνοιξε το 2007) και στη Νέα Υόρκη (Armani/Fifth Avenue, άνοιξε το 2009).
Το 2002, η Armani ανακοίνωσε μια νέα κοινοπραξία με τον κατασκευαστή υποδημάτων I Guardi, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για να θέσει την παραγωγή υπό τον έλεγχό της. Ξεκινώντας από το 2007, η εταιρεία συνεργάστηκε με τη Samsung για να αναπτύξει μια σειρά ηλεκτρονικών ειδών υψηλής ποιότητας.
Τον Φεβρουάριο του 2020, η Armani ήταν η πρώτη μάρκα μόδας που αποφάσισε να κλείσει τις επιδείξεις της στο κοινό εν μέσω της έναρξης της πανδημίας COVID-19, διοργανώνοντας την εκδήλωση χωρίς κοινό.
Τον Απρίλιο του 2024, η Giorgio Armani Operations τέθηκε υπό δικαστική διαχείριση στην Ιταλία μετά από έρευνα που ισχυριζόταν ότι η εταιρεία απασχολούσε παράνομους και αδήλωτους Κινέζους εργάτες.