Έχασε εκ νέου προσφυγή στα ευρωπαϊκά δικαστήρια η Κοινοπραξία Τουριστική Λουτρακίου (καζίνο Λουτρακίου) κατά του ελληνικού Δημοσίου και της απόφασης του για την επιβολή εισιτηρίων εισόδου στα καζίνο της χώρας. Πρόκειται για μια παλιά υπόθεση που χρονολογείται από το 2009 και είναι η δεύτερη φορά που το Καζίνο Λουτρακίου χάνει την ίδια υπόθεση.
Το 2009 υπήρξε η πρώτη καταγγελία και στη συνέχεια η ελληνική πολιτεία κέρδισε τρεις φορές στα δικαστήρια της Ε.Ε. τα οποία δικαίωσαν της θέσεις του υπουργείου Οικονομικών. Μάλιστα στην τελευταία απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε. (ΓΔΕΕ) επιβάλλει στο υπερχρεωμένο καζίνο να καταβάλει τα δικαστικά έξοδα της δεύτερης καταγγελίας που πραγματοποιήθηκε το 2018.
Η υπόθεση ξεκίνησε πριν 12 χρόνια με την υποβολή καταγγελίας από το Καζίνο Λουτρακίου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην καταγγελία αυτή υποστηρίχθηκε ότι φορολογία των εισιτηρίων των καζίνο, συνιστούσε αθέμιτη κρατική ενίσχυση των καζίνο Πάρνηθας, Κέρκυρας και Θεσσαλονίκης, όλα ανταγωνιστές του καζίνο Λουτρακίου.
Η Κομισιόν, αρχικά δικαίωσε την προσφεύγουσα. Στην απόφαση της 24.05.2011 υποστήριξε ότι όντως ο τρόπος φορολόγησης των εισιτηρίων των καζίνο περιλάμβανε διακριτική φορολογική μεταχείριση υπέρ ορισμένων καζίνων η οποία προκαλούσε κρατικές ενισχύσεις που ήταν παράνομες και ασυμβίβαστες με τους κανόνες λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς.
Κατά της απόφασης της Κομισιόν στράφηκε η ελληνική κυβέρνηση. Προσέφυγε στο Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ (ΓΔΕΕ) το οποίο, με απόφαση του την 11η Σεπτεμβρίου 2014, δικαίωσε την ελληνική πολιτεία και ακύρωσε την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του 2011. Στα συμπεράσματα της απόφασης αναφέρονταν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είχε αποδείξει την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης.
Επί της απόφασής αυτής του ΓΔΕΕ η Κομισιόν άσκησε αίτηση αναίρεσης στο Δικαστήριο της ΕΕ (ΔΕΕ). Ωστόσο το δικαστήριο με τη διάταξη της 22.10.2015 απέρριψε την αίτηση αναίρεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επικύρωσε την απόφαση του ΓΔΕΕ (υπόθεση C-530/14 P) ..
Παρά όμως την δεύτερη δικαστική ήττα, τον Απρίλιο του 2017, το Καζίνο Λουτρακίου υπέβαλε νέα καταγγελία στην Επιτροπή, υποστηρίζοντας ότι το μέτρο των άνισων τιμών εισόδου ύψους 6 και 15 ευρώ αντίστοιχα για τα δημόσια και τα ιδιωτικά καζίνα, αντιβαίνει κανόνες λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς. Κατά την άποψή της προσφεύγουσας, τα τρία καζίνο απέκτησαν πλεονέκτημα αθέμιτου ανταγωνισμού, που συνίσταται σε πλεονέκτημα ελκυστικότητας που συνδέεται με τη χαμηλότερη τιμή των εισιτηρίων εισόδου, καθώς και λόγω της πρακτικής χορήγησης δωρεάν εισιτηρίων.
Αφού κάλεσε την Ελλάδα να καταθέσει παρατηρήσεις, με απόφαση της στις 09.08.2018 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε -σε αντίθεση με όσα είχε υποστηρίζει το 2011- ότι η φορολογία επί των εισιτηρίων των καζίνων στην Ελλάδα που εφαρμόσθηκε μέχρι και τον Νοέμβριο του 2012 δεν συνιστούσε κρατική ενίσχυση. Το Καζίνο Λουτρακίου ωστόσο δεν πτοήθηκε από την απόφαση και άσκησε νέα προσφυγή ζητώντας από το ΓΔΕΕ να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής του 2018.
Έτσι φτάνουμε στην απόφαση της 19.01.2022 όπου το ΓΔΕΕ απορρίπτει την προσφυγή της Κοινοπραξίας Τουριστική Λουτρακίου και επιβεβαιώνει την απόφαση της Επιτροπής του 2018.
Πάντως πολλοί είχαν αποδώσει αυτή την επιμονή της προηγούμενης διοίκησης του καζίνο Λουτρακίου στις νομικές διενέξεις με το ελληνικό Δημόσιο και τους ανταγωνιστές του και ως μια πιθανή διέξοδος από τα μεγάλα προβλήματα χρέους και βιωσιμότητας που αντιμετώπιζε εκείνη τη περίοδο και τα οποία ακόμη και σήμερα δεν έχουν ξεπεραστεί, παρόλο που έχει νέους μετόχους.
