THEPOWERGAME
Με τις τιμές του φυσικού αερίου και του ηλεκτρισμού να έχουν εκτοξευθεί σε πρωτόγνωρα επίπεδα, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα, με ρεαλιστική την προοπτική να παραμείνουν υψηλές (πάνω από 100 €/MWh στον ηλεκτρισμό) τουλάχιστον έως την άνοιξη του 2022, διάφορες κυβερνήσεις (και η ΕΕ) προσπαθούν να συγκρατήσουν το διογκούμενο κύμα των αυξήσεων στις ενεργειακές τιμές, που περνά και στις τιμές των αγαθών πρώτης ανάγκης.
Την ίδια στιγμή αυξάνονται οι φωνές υπέρ της επιτακτικής πλέον ανάγκης για άμεση υλοποίηση επενδύσεων αποθήκευσης ενέργειας μεγάλης κλίμακας στη χώρα μας, τόσο στον ηλεκτρισμό όσο και στο φυσικό αέριο ώστε να επιταχυνθεί και η διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).
«Αν είχαμε την Πράσινη Συμφωνία (Green Deal) πέντε χρόνια νωρίτερα, δεν θα ήμασταν σε αυτή τη θέση, γιατί τότε θα είχαμε λιγότερη εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, από το φυσικό αέριο» δήλωσε την Τρίτη ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Φρανς Τίμερμανς, ο αρμόδιος επίτροπος για την Κλιματική Αλλαγή. «Είδαμε στην πορεία αυτής της κρίσης των τιμών της ενέργειας, ότι οι τιμές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας παρέμειναν χαμηλές και σταθερές» είπε ο κ. Τίμερμανς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η Πράσινη Συμφωνία της Ε.Ε. έχει σαν στόχο τις μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) μέχρι το 2050, ένα σχέδιο που απαιτεί τεράστιες επενδύσεις σε ΑΠΕ και αντίστοιχες τεχνολογίες ή υποδομές. «Αντί να παραλύσουμε ή να επιβραδύνουμε τα πράγματα λόγω της αύξησης των τιμών τώρα στον τομέα της ενέργειας, θα πρέπει να επιταχύνουμε τα πράγματα στη μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έτσι ώστε οι προσιτές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να είναι διαθέσιμες για όλους…» τόνισε ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Κομισιόν.
Κρίσιμος ο ρόλος της αποθήκευσης για την ανάπτυξη των ΑΠΕ
Όμως, η συνεχώς εντεινόμενη στροφή προς τις ΑΠΕ και η ταχύρρυθμη διείσδυσή τους στο ενεργειακό ισοζύγιο, σε συνδυασμό με τον επιταχυνόμενο περιορισμό/αποκλεισμό της χρήσης υγρών και στερεών καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή, θέτει επί τάπητος την ανάγκη δημιουργίας αποθηκευτικών σταθμών μεγάλης κλίμακας. Αυτοί θα στηρίξουν αποφασιστικά το ηλεκτρικό σύστημα, που αντιμετωπίζει προβλήματα κορεσμού και ευσταθούς λειτουργίας από τη μαζική ένταξη σε αυτό μεταβλητών ΑΠΕ (αιολικών και φωτοβολταϊκών).
Το θέμα της αποθήκευσης ενέργειας, τόσο στον ηλεκτρισμό όσο και στο φυσικό αέριο, δεν αποτέλεσε δυστυχώς προτεραιότητα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010, μολονότι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας είχαν αναληφθεί στον τομέα της αποθήκευσης επενδυτικές προσπάθειες (που στη συνέχεια ωρίμασαν αδειοδοτικά).
Και αυτό παρά το γεγονός ότι όλα τα επίσημα κείμενα εθνικής ενεργειακής πολιτικής (Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός, Εθνικό Σχέδιο για τις ΑΠΕ, Εθνικά Σχέδια για την Ενέργεια και το Κλίμα), τα οποία βασίζονταν σε έγκυρες και εμπεριστατωμένες μελέτες της ΡΑΕ, του ΑΔΜΗΕ, του ΔΕΣΦΑ, του ΕΜΠ, κ.α., τόνιζαν την ανάγκη ταχύρρυθμης υλοποίησης αποθηκευτικών σταθμών, στο χρονικό ορίζοντα του 2020 και 2025.
Έτσι, η Ελλάδα δεν διαθέτει σήμερα το αναγκαίο νομοθετικό/ρυθμιστικό/χρηματοδοτικό πλαίσιο, που θα δράσει ως καταλύτης για την ταχύρρυθμη υλοποίηση σταθμών αποθήκευσης μεγάλης κλίμακας, σταθμών που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αποφασιστικό ανάχωμα στην εκρηκτική άνοδο των ενεργειακών τιμών στη χώρα μας.
Το θετικό οικονομικό αποτέλεσμα της αποθήκευσης, αποτυπώνεται στα αποτελέσματα σχετικής μελέτης του ΕΜΠ, που ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2020. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αποτελέσματα αυτά, η λειτουργία ενός αντλησιοταμιευτικού σταθμού μεγάλης κλίμακας οδηγεί σε ετήσια εξοικονόμηση σταθερού και μεταβλητού (λειτουργικού) κόστους για το εθνικό ηλεκτρικό σύστημα της τάξης των 174.000 ευρώ ανά MW ανά έτος. Στην περίπτωση του αντλησιοταμιευτικού σταθμού της Αμφιλοχίας (680 MW) που προωθεί ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, θα οδηγούσε σε μία ετήσια εξοικονόμηση 118 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό θα μπορούσε, κάθε χρόνο, να χρησιμοποιείται για την ανακούφιση των νοικοκυριών που πλήττονται από τις υπέρογκες αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.
Αντίστοιχα, στον τομέα του φυσικού αερίου, εάν για παράδειγμα είχε ολοκληρωθεί και τεθεί σε λειτουργία η υποθαλάσσια αποθήκη αερίου της Νότιας Καβάλας, θα είχαμε σήμερα ένα σημαντικό όπλο έναντι των διακυμάνσεων των διεθνών τιμών του αερίου. Με δυνατότητες για διοχέτευση περίπου 1 δισεκ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου σε δύο φάσεις το χρόνο, με τα σημερινά δεδομένα θα μπορούσαμε να καλύπτουμε περί το 20% της ζήτησης σε ετήσια βάση, σε περιόδους που οι διεθνείς τιμές του αερίου απογειώνονται. Από τα απολογιστικά στοιχεία του 2020, δηλαδή ετήσια κατανάλωση φυσικού αερίου 5,5 δισ. Nm3 (63 εκατ. θερμικές MWh) και μεσοσταθμική τιμή εισαγωγής του για το καλοκαιρινό τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2020 ίση περίπου με 6€/MWh (έναντι τιμής καλοκαιριού 2021 πάνω από 25€/MWh), μία συντηρητική εκτίμηση της εξοικονόμησης που θα μπορούσε να προκύψει, τόσο για τη χώρα (σε σκληρό συνάλλαγμα), όσο και για τους τελικούς καταναλωτές αερίου, θα ήταν: 63 εκατ. MWh x 20% x (ελάχιστη διαφορά τιμής 10€/MWh), δηλ. περίπου 120 εκατ. €/έτος.
Είναι πλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η μόνη στρατηγική που μπορεί διαχρονικά να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα τις υψηλές τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος είναι η φθηνότερη ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ και ο μετριασμός των διακυμάνσεων στις τιμές του φυσικού αερίου, που μπορούν να υλοποιηθούν μόνο με αποθήκευση μεγάλης κλίμακας: αφενός ηλεκτρισμού ώστε να μπορεί να αυξηθεί η διείσδυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα, και αφετέρου φυσικού αερίου, ώστε η χώρα μας να μην είναι έρμαιο των τιμών που διαμορφώνονται συγκυριακά στη διεθνή αγορά για το «μεταβατικό» ορυκτό καύσιμο. Για να αποκτήσουμε αποθήκευση μεγάλης κλίμακας, γρήγορα, το νομοθετικό/ρυθμιστικό/χρηματοδοτικό πλαίσιο είναι το κλειδί.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
