Την έντονη ανησυχία του εκφράζει με ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Γαλακτοκομικών Προϊόντων (ΣΕΒΓΑΠ) «για την πορεία της ανεξέλεγκτης διάδοσης της ευλογίας των αιγοπροβάτων» στη χώρα μας. Την ίδια ώρα, όπως σημειώνεται, υπονομεύεται η παραγωγή της πρώτης ύλης και επαγωγικά η παραγωγή του εθνικού προϊόντος (της φέτας) του οποίου η εξαγωγική του δυναμική ήταν μέχρι πρόσφατα σε εξαιρετικά επίπεδα.
«Την ευθύνη για αυτό το κατάντημα, στην κυριολεξία, φέρουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην ανεξέλεγκτη διακίνηση ζώων, ζωοτροφών, σφαγίων, και γενικότερα όλων των μέσων μεταφοράς του κινδύνου, δηλαδή του ιού της νόσου, χωρίς να υπακούουν στους αυστηρούς αλλά και αυτονόητους κανόνες πρόληψης» αναφέρει ο ΣΕΒΓΑΠ και συμπληρώνει:
«Η απαράδεκτη αυτή πρακτική που σήμερα υπονομεύει το μέλλον της κτηνοτροφίας και της παραγωγής σημαντικότατων προϊόντων δεν έχει έρεισμα μόνο στους παρανομούντες αλλά και στις τοπικές αρχές. Ξεκινώντας από τους δήμους έχουμε το ανήκουστο και απαράδεκτο φαινόμενο, οι περισσότεροι δήμοι, να αρνούνται να υποδείξουν σημεία ταφής των θανατωμένων ζωών καθότι ο όγκος τους έχει ξεπεράσει κατά πολύ τη δυνατότητα μεταφοράς & διαχείρισης τους ως ζωικών υποπροϊόντων. Αποτέλεσμα είναι νεκρά η θανατωμένα ζώα να μένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στα χωράφια και με τα αδέσποτα σκυλιά να μεταδίδουν την ασθένεια στην κυριολεξία παντού».
Επίσης, σημειώνει ότι «από την πλευρά των ελεγκτικών Αρχών που ανήκουν στην περιφέρεια και που θεωρητικά έχουν την κύρια ευθύνη της μη εκτροπής όλων των εμπλεκομένων από τους κανόνες πρόληψης που έχουν εκδοθεί, δυστυχώς κανένας από τους υπαίτιους δεν έχει τιμωρηθεί αυστηρά έτσι ώστε να αποτελέσει αυτό ικανό και αναγκαίο λόγο αποτροπής για τους υπολοίπους και μάλιστα από την πρώτη στιγμή. Αντιθέτως εδώ και ένα σχεδόν χρόνο, οι απολύτως ατιμώρητες αυτές ενέργειες, έγιναν καθημερινή πρακτική διαδίδοντας την νόσο προς κάθε κατεύθυνση. Σήμερα που είναι ήδη αργά οι περιφέρειες επικαλούνται την έλλειψη προσωπικού όταν οφείλουν να γνωρίζουν πολύ καλά ότι περιφρούρηση δεν επιτυγχάνεται με τους συχνούς ελέγχους αλλά με τον αυτοέλεγχο λόγω φόβου μιας αυστηρότατης τιμωρίας».
Σύμφωνα με τον ΣΕΒΓΑΠ, «οι ενέργειες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων υπολείπονται κατά πολύ των απολύτως βασικών όπως είναι η έκδοση και εφαρμογή εδώ και πολλά χρόνια σαφούς νομοθετικής υποχρέωσης για εγκατάσταση σε όλες ανεξαιρέτως τις κτηνοτροφικές μονάδες, κατάλληλου εξοπλισμού αλλά και πρακτικών βιοασφάλειας (πολύ πριν μας “επισκεφθούν” οι ζωονόσοι). Επίσης δεν μπόρεσε να συμβάλλει στον συντονισμό των δράσεων των περιφερειών και των δήμων αλλά υπό την ανοχή του εκδίδονταν αποφάσεις παρέκκλισης των κανόνων περιφρούρησης και περιορισμού της νόσου, ενδίδοντας σε τοπικές πιέσεις κτηνοτρόφων η παραγωγών ζωοτροφών».
Ο ΣΕΒΓΑΠ ζητά από τις περιφέρειες και τις ελεγκτικές τους Αρχές, τους δήμους καθώς και από το υπουργείο, «να ενεργήσουν κατάλληλα όπως προαναφέρθηκε, από το δικό τους πεδίο ευθύνης, για να αποφύγουμε την περαιτέρω δραματική διάδοση της νόσου (αν δεν είναι ήδη αργά) ή τη λύση του εμβολιασμού (που ορισμένοι απερίσκεπτα φλερτάρουν) και στην οποία θα οδηγηθούμε υποχρεωτικά αν συνεχίσουμε να αδιαφορούμε, θα έχει δραματικές επιπτώσεις όχι μόνο στην κτηνοτροφία αλλά και στην οικονομία της χώρας μας γενικότερα».
