Στο συγκοινωνιακό και πώς αυτό καθορίζει τις τιμές εστίασε, μεταξύ άλλων, ο Θεόδωρος Πελαγίδης. «Οι μισθοί είναι τοπικοί και τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία διεθνή, που σημαίνει ότι οι μισθοί καθορίζονται από την αγορά εργασίας που υπάρχει εδώ, τα χαρακτηριστικά της και την παραγωγικότητά της πρώτα απ’ όλα» δήλωσε αρχικά στο ΕΡΤnews Radio 105,8, ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, ερωτηθείς γιατί παρά την αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, την υποχώρηση του πληθωρισμού, την ενεργειακή συμφωνία, το θετικό οικονομικό περιβάλλον εν γένει, αυτό δεν έχει προβολή στην τσέπη των πολιτών.
«Άκουσα στις ειδήσεις πριν από λίγο ότι οι δρόμοι είναι κλειστοί στην ουσία. Το συγκοινωνιακό είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό για τις τιμές, για παράδειγμα, διότι οι τιμές καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό και από τα logistics. Όταν λοιπόν ένα φορτηγό αντί για δύο διαδρομές κάνει μία την ημέρα, αυτό έχει επίπτωση στις τιμές. Είναι ένα σύνολο πραγμάτων που επιβαρύνει επιπλέον» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Εξηγώντας περαιτέρω τι σημαίνει τοπικοί μισθοί, σημείωσε ότι οι μισθοί πληρώνονται τοπικά αντικατοπτρίζοντας αυτό που δίνουν στην αγορά, την αξία αυτού που δίνουν. Αντίθετα, τα αγαθά έχουν μία τιμή η οποία είναι διεθνής, δηλαδή ανταποκρίνεται στην προσφορά και τη ζήτηση τη διεθνή, όχι στο κόστος των αγαθών.
«Όταν έρχονται λοιπόν τουρίστες, άνθρωποι που μένουν στην Ελλάδα, που είναι πολλές δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο, πιέζουν τις τιμές. Ο τουρισμός δεν έχει μόνο έσοδα. Έχει και ζητήματα αυτού του τύπου» ανέφερε ο κ. Πελαγίδης.
«Άρα, υπάρχει από τη μία, ο πληθωρισμός, που πια είναι 1,7-1,9 αυτούς τους δύο μήνες ή και 2,5, να πω δε ότι στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και στις χώρες της Βαλτικής ο πληθωρισμός είναι κατά κανόνα διπλάσιος από τον μέσο όρο. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, το λέω με κάθε ειλικρίνεια και νομίζω ότι το καταλαβαίνει κάποιος. Άλλο λοιπόν ο ρυθμός και άλλο το επίπεδο, εκεί που έχει φτάσει. Η σύγκριση του επιπέδου των τιμών, πόσο κάνει ένα αγαθό με τον μισθό πράγματι έχει μια μεγάλη απόσταση και αυτό λέγεται ακρίβεια. Αυτό που λέμε στα αγγλικά, το σύνθημα με το οποίο εκλέχτηκε ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, affordability» προσέθεσε.
Ως προς το πότε μπορεί να εξομαλυνθεί αυτή η εικόνα, δήλωσε «θα περάσουν είκοσι χρόνια για να βρεθεί το χρέος εκεί που ήταν το 2008. Πρέπει να ξέρουμε ότι στα οικονομικά, ένα λάθος πληρώνεται. Δεν είναι ότι βγήκαμε από το μνημόνιο ή δεν ξέρω τι άλλο. Ένα λάθος συνεχίζει να πληρώνεται. Δίνω ένα παράδειγμα».
«Η ανάγκη που υπάρχει είναι να γίνουν επενδύσεις και να έρθουν χρήματα από το εξωτερικό στην Ελλάδα για να μπορέσει να αυξηθεί αυτό που λέμε παραγωγικότητα, δηλαδή του φυσικού κεφαλαίου.
Αυτό θα βοηθήσει τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα και μετά και του δημοσίου. Έχει μεγάλη σημασία αυτό να το καταλάβει ο κόσμος. Διαφορετικά, οποιαδήποτε αύξηση μπορεί να δοθεί, που δεν μπορεί να δοθεί στον ιδιωτικό τομέα, διότι η εταιρεία αντιμετωπίζει διεθνείς τιμές, αν αυξήσει τους μισθούς και τα κόστη, τότε μπορεί να έχει προβλήματα επιβίωσης. Επίσης, όταν δίδονται χρήματα παραπάνω, εάν δηλαδή συμβεί κάτι τέτοιο ή πολλά χρήματα παραπάνω, καταρχάς να σας πω ότι σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε αύξηση των τιμών, άρα πληθωρισμό. Δηλαδή εάν εγώ σας δώσω ένα χιλιάρικο παραπάνω, ή δύο σήμερα ξαφνικά και αυτό γενικευθεί, θα φανεί στις τιμές. Στο τέλος της ημέρας δεν θα έχετε κάποια πραγματική αύξηση. Και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Άρα είναι μια διαδρομή, ένας μαραθώνιος όπως στη ζωή. Δεν υπάρχει κάποια στιγμή που να ευτυχήσουμε όλοι μαζί. Χρειάζεται σκληρή δουλειά και πειθαρχία και καλή δουλειά και από την εκάστοτε κυβέρνηση. Διότι για να γίνουν οι δουλειές και να έρθουν οι επενδύσεις, πρέπει το επιχειρηματικό περιβάλλον να είναι πραγματικά φιλικό και υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στον κόσμο γι’ αυτό.
Αν βλέπω έναν κίνδυνο σε αυτό, είναι ότι επειδή περιορίζονται οι διεθνείς ροές κεφαλαίου με όλα αυτά που έχουν γίνει διεθνώς και αυτό φαίνεται, ο ανταγωνισμός είναι ακόμα πιο δύσκολος στο να προσελκύσουμε κεφάλαια και επενδύσεις στη χώρα μας» συμπλήρωσε ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Τι είπε ο Πελαγίδης για την πορεία της ελληνικής οικονομίας
Σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας, με αφορμή την πρόσφατη αναβάθμισή της από τον οίκο Fitch, ο κ. Πελαγίδης, σημείωσε «από το 2022 και μετά, σε επαφές που είχα στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο με τράπεζες, εταιρίες, funds έλεγα ότι, η Ελλάδα δεν μπορεί να χρεοκοπήσει ξανά εκτός και αν πυροβολήσει τα πόδια της».
Και συνέχισε λέγοντας ότι «είναι οι δικλείδες και η κατάσταση αυτή που είναι και δεν είναι τυχαίο ότι από το 2020 το 200% του ΑΕΠ χρέος έχει φτάσει σήμερα στο 145 περίπου και αναμένεται να φτάσει κάτω από το 120 στο τέλος της δεκαετίας γιατί έχουν γίνει αυτές οι ρυθμίσεις το 2018».
«Πρώτα απ’ όλα, ότι το επιτόκιο είναι σταθερό, έχει κλειδωθεί για ένα μεγάλο μέρος των ποσών που οφείλονται, ας το πούμε έτσι, με χαμηλό επιτόκιο, που σημαίνει λιγότερα χρήματα λαμβάνονται από τον προϋπολογισμό για να πληρωθούν για τοκοχρεολύσια. Υπάρχει ο πληθωρισμός, ο οποίος προστίθεται στο πραγματικό ΑΕΠ, δηλαδή λέμε η ονομαστική ανάπτυξη που βοηθάει να υποτιμηθεί επί της ουσίας το ποσό που οφείλεται. Υπάρχει η οικονομική μεγέθυνση, βεβαίως σήμερα είναι πάνω από 2% και αναμένεται να συνεχιστεί αυτό, αλλά μην ξεχνάμε ότι φτάσαμε το 2022-2023 σε ποσοστά πολύ υψηλότερα.
Και υπάρχει και η παραοικονομία, η οποία με τα νέα ψηφιακά εργαλεία αποκαλύπτεται, πράγμα το οποίο δίνει πρόσθετα έσοδα του Δημοσίου.
Και το βασικό που δεν λέγεται είναι ότι, καθώς βελτιώνεται όλο αυτό το προφίλ που σας λέω, έχει τη δυνατότητα κάθε κυβέρνηση, σύμφωνα με τα νέα κριτήρια που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να έχει ένα αυξημένο ποσοστό δαπανών ονομαστικών κάθε χρόνο. Αυτό, όταν ήμουν εγώ το 2023 στο υπουργείο Οικονομικών σαν υπηρεσιακός, ήταν 2,6% αύξηση των δαπανών των κρατικών, όπως το ακούει ο κόσμος, ονομαστικά, από τον ένα χρόνο στον άλλο και έχει ξεπεράσει το 4 -4,5%» περιέγραψε ο κ. Πελαγίδης.
«Το βασικό είναι αυτό που ειπώθηκε ότι όταν βελτιώνεται η αξιοπιστία της οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης να αποπληρώσει τα ποσά που οφείλονται, τότε και μειώνεται ο κίνδυνος και όταν μειώνεται ο κίνδυνος, χαμηλώνει και ο τόκος.
Αν υπάρχουν δύο εταιρείες, η μία δεν έχει καλή κατάσταση, η άλλη είναι σε πολύ καλή κατάσταση, θα πάρει τον ίδιο τόκο στην τράπεζα; Όχι, προφανώς. Άρα αυτή είναι η κατάσταση η οποία βελτιώνεται, έτσι η κυβέρνηση έχοντας τα χρήματα και ακολουθώντας και τις οδηγίες που δίνουν οι άνθρωποι της αγοράς και οι συμβουλευτικές, οι οποίες πάντα βοηθούν, σου λέει ότι μπορώ να αποπληρώσω κάποια χρήματα, έφτασαν αυτά το 2024 να θυμάμαι καλά περίπου γύρω στα 7,9 δισ., γύρω στα 5,5 κάθε χρόνο και οι χρηματοδοτικές ανάγκες κάθε χρόνο της κυβέρνησης είναι σχετικά χαμηλές. Είναι γύρω στα 8 δισ. Δηλαδή πρέπει να βγει στην αγορά η κυβέρνηση κάθε χρόνο να δανειστεί 8 δισ. Μη φοβάστε αυτά τα ποσά. Εάν ακούσετε τα ποσά για την Ιταλία θα καταλάβετε ότι δεν υπάρχει σχέση. Όταν φτάνει ένα ποσό τα 800 δις και τα 1 τρις κάθε χρόνο, καταλαβαίνετε ότι δεν έχει καμία σχέση» επισήμανε.
Παράλληλα, σε σχέση με τα καμπανάκια που χτύπησε ο Fitch, για ορισμένα στοιχεία στην εικόνα της οικονομίας της χώρας μας, ο κ. Πελαγίδης εξήγησε ότι πράγματι υπάρχουν ζητήματα, τα οποία είναι θεμελιώδη, όπως είναι το δημογραφικό.
«Το δημογραφικό δεν είναι μόνο ένα ζήτημα ηθικό ή ένα ζήτημα που αφορά την επιβίωση του έθνους στις επόμενες δεκαετίες. Είναι ένα ζήτημα που αφορά την αγορά εργασίας πρώτα απ’ όλα και την παραγωγή πλούτου. Ο πλούτος είναι αυτό που λέμε, μια ροή, είναι το ετήσιο εισόδημα, όχι το στοκ. Που σημαίνει ότι καθώς το χρέος υπολογίζεται και όλες οι υποχρεώσεις σαν ποσοστό αυτού που βγάζει κάθε χρόνο η χώρα, καταλαβαίνετε ότι όταν αυτό δεν υποστηρίζεται από παραγωγικές ηλικίες και αυτές, δηλαδή αυτό που λέμε το labor force, δηλαδή οι διαθέσιμοι προς εργασία άνθρωποι είναι όλο και λιγότεροι, αυτό έχει μια επίδραση στο μέγεθος αυτού που θα παραχθεί κάθε χρόνο. Αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα πάρα πολύ δύσκολο, πάρα πολύ διαρθρωτικό και επίσης δεν επιλύεται ή δεν επιλύεται καθόλου εύκολα» τόνισε καταλήγοντας.
