Σε ένα περιβάλλον που είναι ιδιαίτερα εχθρικό για το πλαστικό, η ελληνική βιομηχανία πλαστικών ειδών πρέπει να επανοποθετηθεί και να εξελιχθεί, ώστε να συνεχίσει το έργο της το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κλάδος συνεισφέρει περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ ή 1,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ, ενώ η άμεση και έμμεση απασχόληση που προσφέρει, φτάνει το 1,8% του συνολικού εργατικού δυναμικού της Ελλάδας. Αντίστοιχα η ελληνική βιομηχανία των πλαστικών είναι ιδιαίτερα εξωστρεφής και συνεισφέρει σχεδόν το 4% των συνολικών εξαγωγών της χώρας, σύμφωνα με την ίδια έρευνα.
Κλιματικός νόμος
Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδος (ΣΒΠΕ) έχει στηρίξει δημόσια την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης με τον νέο εθνικό κλιματικό νόμο, που υπερψηφίστηκε πρόσφατα και έχει ως στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 και μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα για τη χώρα μας έως το 2050.
Όπως αναφέρουν στελέχη της η ελληνική βιομηχανία πλαστικών ήδη ετοιμάζει επενδυτικά προγράμματα προκειμένου να ανταποκριθεί με τον βέλτιστο τρόπο στις προκλήσεις που επιφέρει ο κλιματικός νόμος, ο οποίος μεταξύ πολλών μέτρων που εισάγει, υποχρεώνει τις ελληνικές επιχειρήσεις να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030, κατά τουλάχιστον 30% σε σύγκριση με το έτος 2019.
Κυκλική οικονομία
Η Ελλάδα για τις ποσότητες πλαστικών συσκευασιών που δεν ανακυκλώθηκαν το 2019 καλείται να καταβάλει το ποσό των 111,2 εκατ. ευρώ. Οι πόροι προέρχονται από την επιβολή χρέωσης ύψους 800 ευρώ ανά τόνο μη ανακυκλωμένων πλαστικών, ενώ το συνολικό ποσό ενδέχεται να αυξηθεί περαιτέρω ως αποτέλεσμα αλλαγής του τρόπου μέτρησης των ποσοτήτων ανακυκλωμένων πλαστικών (σε πιστοποιημένους ανακυκλωτές και όχι στα κέντρα διαλογής).
Σύμφωνα με στελέχη της ελληνικής βιομηχανίας πλαστικών η αξιοποίηση νέων τεχνικών και τεχνολογιών θα ενισχύσουν την ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών και ενέργειας, θα αυξήσουν την αποδοτικότητα της ανακύκλωσης και επεξεργασίας, καθώς επίσης θα μειώσουν το ποσοστό των απορριμμάτων που οδηγούνται για καύση και ταφή. Επιπλέον, η βελτίωση της καθαρότητας των διαλεγμένων υλικών, η οποία μπορεί να επιτευχθεί και με τη θέσπιση συγκεκριμένων προδιαγραφών και κριτηρίων στους ανακυκλωτές, οδηγεί σε καλύτερης ποιότητας δευτερογενή υλικά.
Σε αυτή τη βάση, είναι εξαιρετικά σημαντική η εξέταση της εφαρμογής συστήματος διασφάλισης ποιότητας τόσο στην έξοδο των ΚΔΑΥ, όπου θα πιστοποιείται η ποιότητα (καθαρότητα) των δευτερογενών υλικών, όσο και στην έξοδο τις γραμμής παραγωγής των επιχειρήσεων μεταποίησης που χρησιμοποιούν δευτερογενή υλικά.
