Η Ελλάδα ανέκαμψε από την κρίση της COVID-19, ενώ δημιουργήθηκαν αρκετές νέες θέσεις εργασίας. Η αύξηση επενδύσεων και εξαγωγών, τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης, η εφαρμογή του προγράμματος Ελλάδα 2.0 Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και οι μεταρρυθμίσεις της τελευταίας δεκαετίας έχουν στηρίξει την οικονομία.
Η επίτευξη και διατήρηση μέτριου πρωτογενούς πλεονάσματος στον προϋπολογισμό, η καλύτερη στόχευση των μέτρων στήριξης της ενέργειας και η διατήρηση των δημόσιων εσόδων με παράλληλη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και βελτίωση της αποτελεσματικότητάς της θα προωθήσουν περαιτέρω ενισχύσεις τις προοπτικές της Ελλάδας να επιτύχει αξιολόγηση του δημόσιου χρέους της επενδυτικής βαθμίδας.
Ωστόσο, ο υψηλός πληθωρισμός το 2022 προκάλεσε πλήγμα στους μισθωτούς στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με έκθεση του διεθνούς Οργανισμού (Taxing Wages) που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Το διαθέσιμο εισόδημά τους συρρικνώθηκε λόγω της σημαντικής μείωσης των πραγματικών μισθών, καθώς οι αυξήσεις των ονομαστικών μισθών ήταν χαμηλότερες από τον πληθωρισμό.
Επιπλέον, το διαθέσιμο εισόδημά τους μειώθηκε λόγω της υψηλότερης συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης (tax wedge) καθώς δεν έγινε τιμαριθμική αναπροσαρμογή στις κλίμακες της φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και στα εισοδηματικά όρια για τα επιδόματα για τα παιδιά, με αποτέλεσμα κάποιοι μισθωτοί να φορολογηθούν με υψηλότερο συντελεστή ή να χάσουν τα επιδόματα.
Στην Ελλάδα, η μείωση των πραγματικών μισθών πέρυσι ανήλθε στο 7,4% και ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ μετά την Εσθονία (10%), την Τουρκία (8,8%) και την Ολλανδία (8,3%).
Ο μέσος ονομαστικός μεικτός μισθός στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 1,5% στα 19.912 ευρώ από 19.614 ευρώ το 2021, αλλά ο πληθωρισμός αυξήθηκε 9,7% και έτσι άφησε μία μεγάλη «μαύρη τρύπα» στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών. Επιπλέον, η Ελλάδα και η Ιαπωνία ήταν οι μόνες χώρες του ΟΟΣΑ που ο ονομαστικός μισθός μειώθηκε οριακά στην τριετία 2019-2022, ενώ σε όλες τις άλλες χώρες αυξήθηκε.
Τα συμπεράσματα
Τα αποτελέσματα της έκθεσης, σημειώνει ο ΟΟΣΑ, «υπογραμμίζουν τη σημασία πολιτικών για τον μετριασμό του fiscal drag». Ο Οργανισμός συγκέντρωσε στοιχεία από τις χώρες – μέλη σχετικά με τις πολιτικές αναπροσαρμογής των φορολογικών κλιμάκων, των εισφορών και των εισοδηματικών ορίων για επιδόματα που ήταν σε ισχύ το 2020, από τα οποία προκύπτουν μεγάλες διαφορές.
Σε λιγότερες από τις μισές χώρες, για την ακρίβεια σε 17, υπάρχει αυτόματη αναπροσαρμογή του συστήματος φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, ενώ σε 21 χώρες η προσαρμογή είναι στη διακριτική ευχέρεια των χωρών.
Η πλειονότητα των χωρών προχώρησαν σε προσαρμογή των ασφαλιστικών εισφορών και οι μισές σε προσαρμογή για τα επιδόματα.
Για το σύνολο των χωρών του ΟΟΣΑ, ο μέσος συντελεστής για την παραπάνω κατηγορία νοικοκυριών παρέμεινε αμετάβλητος στο 34,6%.
Για τα ζευγάρια με δύο παιδιά και έναν εργαζόμενο με μέσο μισθό, η συνολική επιβάρυνση αυξήθηκε οριακά κατά 0,03 ποσοστιαίες μονάδες στο 33,7%, ενώ στον ΟΟΣΑ αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 1,05 ποσοστιαίες μονάδες στο 25,6%.
Για παντρεμένους με δύο παιδιά, εκ των οποίων ο ένας έχει μέσο μισθό και ο άλλος το 67% του μέσου μισθού, το tax wedge αυξήθηκε κατά 1,52 ποσοστιαίες μονάδες στο 35,7%. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η αύξηση οφείλεται στο γεγονός ότι τα νοικοκυριά της κατηγορίας αυτής δεν δικαιούνταν επιδόματα παιδιών λόγω της αύξησης του μέσου μισθού. Στις χώρες του ΟΟΣΑ η μέση αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης για την κατηγορία αυτή ήταν 0,45 ποσοστιαίες μονάδες στο 29,4%.
