Σταθερή ανάπτυξη και αποκλιμάκωση των τιμών περιλαμβάνει το βασικό σενάριο του ΟΟΣΑ για την ελληνική οικονομία το 2025. Η έκθεση προβλέπει ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ κατά 2% και πληθωρισμό που υποχωρεί περαιτέρω προς τον στόχο του 2%, σε ένα περιβάλλον αυξανόμενων επενδύσεων, αλλά και εξωτερικών προκλήσεων. Παρά τις θετικές τάσεις, ο Οργανισμός επαναφέρει μια σειρά από προτάσεις, με στόχο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για πιο στοχευμένη κοινωνική πολιτική.
Η αύξηση του ΑΕΠ αναμένεται να στηριχθεί κυρίως από τις επενδύσεις, οι οποίες ενισχύονται από τις εκταμιεύσεις των Ταμείων Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, καθώς και από τη σταδιακή ανάκαμψη της κατανάλωσης, χάρη στις αυξήσεις των κατώτατων μισθών και των εισοδημάτων στον δημόσιο τομέα. Την ίδια ώρα, η επιβράδυνση των εξαγωγών -λόγω ασθενέστερης εξωτερικής ζήτησης και εμπορικών περιορισμών- μετριάζει εν μέρει τη θετική δυναμική.
Σε δημοσιονομικό επίπεδο ο ΟΟΣΑ προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 2,1% του ΑΕΠ το 2025, το οποίο εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί ελαφρώς στο 2,2% το 2026, υποστηριζόμενο από βελτιωμένη φορολογική συμμόρφωση και ισχυρότερες εισπράξεις. Παράλληλα, η δημοσιονομική πολιτική παραμένει υποστηρικτική, με τις δαπάνες από ευρωπαϊκά κονδύλια να αυξάνονται και να δημιουργούν πρόσθετο χώρο για επενδύσεις και στοχευμένες παρεμβάσεις.
Ωστόσο, ο Οργανισμός προειδοποιεί ότι οι θετικές προβλέψεις συνοδεύονται από σημαντικούς κινδύνους. Καθυστερήσεις στην υλοποίηση του σχεδίου «Ελλάδα 2.0», η πιθανή αναντιστοιχία μισθών και παραγωγικότητας και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην οικονομική δραστηριότητα συγκαταλέγονται στους βασικούς παράγοντες αβεβαιότητας.
Για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του χρέους και την ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής, ο ΟΟΣΑ τονίζει την ανάγκη επιτάχυνσης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Ξεχωρίζει η πρόταση για αναμόρφωση του καθεστώτος ΦΠΑ, με κατάργηση των μειωμένων συντελεστών που -κατά την έκθεση- ωφελούν κυρίως τα υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα, χωρίς επαρκή κοινωνική στόχευση. Οι επιπλέον δημοσιονομικοί πόροι θα μπορούσαν, όπως επισημαίνεται, να κατευθυνθούν σε ενίσχυση της απασχόλησης και σε μείωση των εισφορών για τους χαμηλόμισθους.
Στο μέτωπο της αγοράς εργασίας, η έκθεση αναδεικνύει τις αυξανόμενες ελλείψεις σε εξειδικευμένο προσωπικό ως βασικό φρένο στις επενδύσεις. Η ενίσχυση της κατάρτισης, η ευθυγράμμιση των δεξιοτήτων με τις ανάγκες της αγοράς και η εστίαση σε πολιτικές ενεργούς απασχόλησης παρουσιάζονται ως απαραίτητα βήματα για τη βιώσιμη ενίσχυση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
