*** Οι πηγές μου λένε ότι η Αθήνα, το προηγούμενο διάστημα, αντιμετώπισε ένα επιπλέον πρόβλημα στις σχέσεις της με τη Μέση Ανατολή, που ευτυχώς δεν πήρε διαστάσεις. Συγκεκριμένα, προετοιμαζόταν μια διεθνής διάσκεψη για το Παλαιστινιακό, από την οποία η Ελλάδα θα απείχε. Γιατί;
*** Επειδή δεν έχει αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως κυρίαρχο κράτος. Όπερ σημαίνει ότι στη σύνοδο θα πήγαιναν μόνο οι χώρες που έχουν προχωρήσει στη διαδικασία αναγνώρισης, και οι οποίες δεν είναι και λίγες.
*** Ωστόσο, η ιστορία είχε θετική εξέλιξη. Για κάποιον λόγο, που δεν έχω μάθει, η συνδιοργανώτρια Γαλλία αποφάσισε να κάνει πίσω. Για την ακρίβεια, θα γίνει μια συνάντηση, αλλά σε χαμηλό επίπεδο. Άρα, δεν θα της δώσει (σχεδόν) κανείς ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
*** Τις επόμενες μέρες θα πυκνώσουν οι κυβερνητικές αναφορές σε κάθε είδους «λαθρομετανάστες» και «εισβολείς», κάθε φορά που η συζήτηση θα περιστρέφεται στις προσφυγικές ροές, προς τη χώρα μας, από τη Λιβύη. Όχι τυχαία, προφανώς.
*** Οι παραπάνω δύο λέξεις είναι «κλειδιά», που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον και στην υβριδική επίθεση της Τουρκίας, μέσω του προσφυγικού, στον ποταμό Έβρο. Κατά την πρώτη τετραετία Μητσοτάκη.
*** Θυμίζω ότι ήταν η πρώτη μεγάλη κρίση που είχε διαχειριστεί ο νυν πρωθυπουργός και αντικειμενικά τα είχε πάει καλά. Το ίδιο, λοιπόν, σκοπεύει να κάνει και τώρα. Για πολλούς λόγους, εθνικούς, αλλά και… δημοσκοπικούς.
*** Τι εννοώ; Στο Μέγαρο Μαξίμου αναπολούν εκείνες τις μέρες της κρίσης στον Έβρο, όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο. Κι αυτό γιατί η αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής ως προς τη διαχείριση του προβλήματος είχε φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
*** Για την ακρίβεια, είχε καταγραφεί ακόμα και στο 80%. Όπερ σημαίνει οριζόντια και καθολική αποδοχή. Ήταν, όμως, μια σημαντική ένεση στη δημοφιλία και του ίδιου του πρωθυπουργού, που τον ωφέλησε τα μέγιστα στην πορεία. Του σμίλευσε το προφίλ.
*** Έκτοτε, δεν δόθηκαν πολλές ευκαιρίες για να γίνει κάτι ανάλογο. Και τώρα η συγκυρία «δίνει την πάσα». Μαζί δίνει την πάσα για μια επιχείρηση επανασυσπείρωσης των ψηφοφόρων της ΝΔ και επαναπροσέγγισης όσων για διάφορους λόγους απομακρύνθηκαν.
*** Εν τω μεταξύ, η παρουσία Πλεύρη στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής ευνοεί τις παραπάνω συνθήκες, ενώ στο τέλος της ημέρας στη ΝΔ διαβλέπουν και μια άλλη ευκαιρία. Ποια;
*** Θα «ακυρώσουν» στην πράξη, όπως εκτιμούν, και την προσπάθεια του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να συγκροτήσει έναν νέο κομματικό πόλο στα δεξιά της ΝΔ. Γι’ αυτό σας λέω:
*** Η αποφασιστική αντιμετώπιση του προσφυγικού ήταν (σχεδόν) μονόδρομος για το Μαξίμου και τον Μητσοτάκη. Και δεν θα άφηνε την προοπτική να πάει χαμένη.
*** Με αφορμή την προχθεσινή επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη στην Τρίπολη της Λιβύης, να σας αναφέρω εδώ και δυο λεπτομέρειες, που έχουν την αξία τους, απ’ την προηγούμενη επίσκεψή του στην Βεγγάζη. Όπου είχε συναντήσει τον στρατάρχη Χαφτάρ.
*** Η πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός ότι τότε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε συναντηθεί και με τους τρεις γιους του, οι οποίοι αποτελούν στην πραγματικότητα και το επιτελείο του. Γεγονός το οποίο δεν είχε περάσει απαρατήρητο από την Άγκυρα.
*** Η δεύτερη έχει να κάνει με το γεγονός ότι λίγες ώρες μετά, ο ένας από τους γιους του Χαφτάρ συναντήθηκε με τον επικεφαλής της ελληνικής ομογένειας στη Βεγγάζη, αλλά και με τον εκεί πρόξενό μας. Για να του ξεκαθαρίσει κάτι κρίσιμο:
*** Ότι η «απέλαση» του Ευρωπαίου επιτρόπου και των τριών υπουργών που τον συνόδευαν (μεταξύ των οποίων και ο Θάνος Πλεύρης) δεν είχε να κάνει με την Ελλάδα. Κι αυτό έγινε -προφανώς- με την εντολή του πατέρα του…
