*** Η πληροφορία έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί καταδεικνύει την εις βάθος δουλειά που κάνουν στο παρασκήνιο οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Προκειμένου να γκρεμίσουν τα τείχη που χωρίζουν την Τουρκία με κράτη τα οποία είναι εξαιρετικά επιφυλακτικά απέναντί της.
*** Λοιπόν, ασχέτως με το τι επικοινωνείται προς τα έξω, η Άγκυρα φέρεται να παρέδωσε το προηγούμενο διάστημα στο Κάιρο ηγετικά στελέχη του κινήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων. Πρόκειται για τους ορκισμένους εχθρούς του στρατηγού Σίσι.
*** Κι όχι άδικα. Ήταν αυτός που τους καθαίρεσε από την εξουσία, στην Αίγυπτο, καταλαμβάνοντάς την ο ίδιος τα τελευταία 11 χρόνια. Οι περισσότεροι από τους ηγέτες τους, όλα αυτά τα χρόνια, είχαν βρει καταφύγιο στην Τουρκία και κυρίως στην Κωνσταντινούπολη.
*** Το γεγονός είχε αποτέλεσμα ο Σίσι να αντιμετωπίζει με εχθρότητα στην αρχή και μεγάλη δυσπιστία στη συνέχεια τον Ερντογάν, ο οποίος πλασάρονταν (κι εν πολλοίς εξακολουθεί να πλασάρεται) ως προστάτης των μουσουλμάνων (και) στην Αίγυπτο.
*** Φαίνεται όμως ότι προκειμένου να τα βρει με τον Αιγύπτιο πρόεδρο, ο Ερντογάν παρέδωσε -ως ένδειξη καλής θέλησης- στελέχη του αντίπαλου κινήματος και ο Σίσι άνοιξε την αγκαλιά του στην Άγκυρα. Εννοείται βεβαίως ότι η δυσπιστία δεν έχει διαλυθεί εντελώς, όμως έχουν γίνει βήματα προόδου.
*** Θυμίζω ότι επίκεινται, μεταξύ άλλων, κοινά στρατιωτικά γυμνάσια Αιγύπτου – Τουρκίας, τα πρώτα έπειτα από πολλά χρόνια, στην Ανατολική Μεσόγειο. Και θυμίζω ότι στην πραγματικότητα αυτό που θέλει η Άγκυρα είναι να πάρει με το μέρος της το Κάιρο, ώστε να διασφαλίσει το παράνομο τουρκολυβικό σύμφωνο.
*** Τόσο απλά και τόσο… νοικοκυρεμένα. Το θέμα είναι αν θα κάνει το μεγάλο βήμα ο Σίσι. Γεγονός αποτελεί ότι η χώρα του ταλανίζεται από μεγάλη οικονομική κρίση, που έγινε ακόμα μεγαλύτερη μετά την υπολειτουργία της Διώρυγας του Σουέζ.
*** Η Αίγυπτος έχει μεγάλη ανάγκη από οικονομική βοήθεια, η Τουρκία προσφέρεται να της δώσει κι όλα αυτά υπό τη σκιά του ΔΝΤ. Που βρίσκεται στην πόρτα του Καΐρου. Κι εννοείται ότι όλα τα παραπάνω είναι σε γνώση της Αθήνας, που δεν έχει και πολλά περιθώρια για νέους διπλωματικούς ελιγμούς.
*** Με ποιον τρόπο θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να ανακόψει την πορεία του Αντώνη Σαμαρά προς τη δημιουργία νέου κόμματος; Αν και όποτε το αποφασίσει; Μόνο με έναν, λένε όσοι γνωρίζουν καλά τον πρώην πρωθυπουργό. Ποιον;
*** Αν έκανε μια δημόσια παρέμβαση, με την οποία θα αναγνώριζε-ομολογούσε τη λανθασμένη αντιμετώπισή του από το Μαξίμου. Θα μπορούσε να γίνει αυτό; Όσοι είναι σε θέση να γνωρίζουν τον Μητσοτάκη απαντούν μονολεκτικά «όχι». Ο λόγος, προφανής:
*** Ο νυν πρωθυπουργός θα ταπεινωνόταν για χάρη του πρώην. Συνεπώς, αυτή η προοπτική θα πρέπει να διαγραφεί από τα πιθανά σενάρια. Και τότε; Αν υπάρχει εκατέρωθεν καλή διάθεση, διαβεβαιώνεται αρμοδίως ότι μια κοινά αποδεκτή φόρμουλα μπορεί να βρεθεί.
*** Αν θέλετε τη γνώμη μου, κάτι τέτοιο απέχει πολύ. Ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι έκανε ένα ικανό άνοιγμα προς τον Αντώνη Σαμαρά (αλλά και τον Κώστα Καραμανλή), κάτι όμως το οποίο η άλλη πλευρά δεν αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο.
*** Συνεπώς, υπάρχει ξεκάθαρα διαφορά φάσης, την τροπή της οποίας δεν μπορεί κανείς να προβλέψει.
