*** Οι άνεμοι του πολέμου πνέουν για τα καλά πάνω από την Ευρώπη. Η προειδοποίηση της Πολωνίας προς «κάθε ενδιαφερόμενο», ότι θα καταρρίψει όποιο μαχητικό ξένης χώρας παραβιάσει τον εναέριο χώρο της, συνιστά ένα ξεκάθαρο καμπανάκι προς τη Ρωσία.
*** Επίσης, το γεγονός ότι οι Βρυξέλλες, χωρίς να το… πολυδιαφημίσουν, τρέχουν να κάνουν επιπλέον fundraising, για να ενισχύσουν την αμυντική βιομηχανία της ΕΕ, είναι ενδεικτικό των προετοιμασιών που γίνονται.
*** Όπως και το γεγονός ότι όλες οι σκανδιναβικές και βαλτικές χώρες είναι σε κατάσταση συναγερμού. Προ ημερών ανιχνεύτηκε κινητικότητα drones στα αεροδρόμια της Κοπεγχάγης και του Όσλο και αμέσως σφραγίστηκαν για ώρες.
*** Την ίδια ώρα, επτά ευρωπαϊκές χώρες της ευρύτερης περιοχής συμφώνησαν στη δημιουργία ενός «Drone Wall». Μεταξύ αυτών και μια γειτονική μας: η Βουλγαρία.
*** Το συμπέρασμα; Όλοι τελούν σε κατάσταση νευρικής κρίσης και το «λάθος» απέχει ελάχιστα από το να γίνει…
*** Εν τω μεταξύ, όλα δείχνουν ότι η υποψηφιότητα Αιγύπτιου διπλωμάτη για τη θέση του επικεφαλής της Unesco χάνει κρίσιμους συμμάχους. Ακόμα και η ελληνική πλευρά, που ήταν ένθερμη υποστηρίκτριά του, πλέον διατηρεί τις επιφυλάξεις της.
*** Ο λόγος; Η τροπή που φαίνεται να παίρνει η υπόθεση της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στη Χερσόνησο του Σινά. Η Αθήνα ανησυχεί πως όντως το Κάιρο θέλει να αξιοποιήσει τουριστικά το μοναστήρι. Πώς; Μετατρέποντάς το σε… θέρετρο.
*** Μια τέτοια εξέλιξη θα συνιστούσε casus belli για την Ελλάδα, η οποία έχει διαμηνύσει τη δυσαρέσκειά της στην Αίγυπτο. Όμως η τελευταία φαίνεται να παίρνει τις αποστάσεις της. Ο πρόεδρος Σίσι θα διαφυλάξει τον λατρευτικό χαρακτήρα της Μονής; Άγνωστο, πλέον.
*** Να ξέρετε ότι αν η Αγία Αικατερίνη γίνει απλός τουριστικός προορισμός, τότε θα τεθεί εν αμφιβόλω όλη η ελληνορθόδοξη παρουσία στην περιοχή. Από την Αλεξάνδρεια έως τα Ιεροσόλυμα.
*** Κάτι πρέπει να γίνει με την προώθηση των τουρκικών θέσεων, για κρίσιμα ζητήματα της ευρύτερης περιοχής, μέσω της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα. Ακούγεται υπερβολικό, αλλά -πιστέψτε με- δεν είναι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα;
*** Προ ημερών, και ενώ η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ετοιμαζόταν να ξεκινήσει, ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία «έριξε την ιδέα» μιας συνόδου των χωρών της ανατολικής Μεσογείου, για το θέμα των ΑΟΖ. Μέχρις εδώ, όλα καλά.
*** Όμως από τη λίστα των χωρών που θα συμμετάσχουν εξαιρεί την Κύπρο. Προφανώς, όχι επειδή έχει ο ίδιος κάτι εναντίον της Λευκωσίας, αλλά επειδή δεν το θέλει η Τουρκία. Γιατί αυτή είναι ξεκάθαρα θέση της Άγκυρας.
*** Και απορεί κανείς: είναι δυνατόν; Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ο εν λόγω πρέσβης είναι (και) προσωπικός φίλος του Αμερικανού προέδρου, Τραμπ. Με τον οποίο έχει το προνόμιο να συνομιλεί απευθείας.
*** Κι αφού σήμερα όλο το σημείωμα κινήθηκε σε αυτά τα «χωρικά ύδατα», να κλείσω με μια χρήσιμη πληροφορία. Αν ενδιαφέρεστε να συναντήσετε κάποιον Ευρωπαίο Επίτροπο, επιχειρήστε το από σήμερα. Ο λόγος;
*** Επιστρέφουν, επιτέλους, όλοι στη βάση τους. Όλη την περασμένη εβδομάδα οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονταν στη Νέα Υόρκη, για τις ανάγκες της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Το ίδιο και η ηγεσία της ΕΕ.
*** Από σήμερα, όμως, θα βρίσκονται στις Βρυξέλλες και θα έχουν να διαχειριστούν πολλές και κρίσιμες υποθέσεις. Κάποιες από αυτές, μάλιστα, θα μπορούσαν άνετα να χαρακτηρισθούν ακόμα και υπαρξιακές.
*** Ξέρω τι σας γράφω…
