Τα Eurofighter ως λύση ανάγκης για την Τουρκία, η θέση ισχύος της Ελλάδας και το μεγάλο παζάρι για την ανοικοδόμηση της Γάζας

Το ελληνικό επιχείρημα για την ένταξη της Τουρκίας στο SAFE που έχει εγκλωβίσει την Άγκυρα και οι δύο φάσεις της ανοικοδόμησης της Γάζας

Μαχητικό Eurofighter © EPA/TOMS KALNINS

*** Η Αθήνα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις όσον αφορά την εξαγορά των μαχητικών Eurofighter από την Τουρκία. Και θεωρεί ότι παρά το γεγονός ότι θα φέρουν πάνω τους τούς πυραύλους Meteor, δεν θα ανατρέψουν τις ισορροπίες στο Αιγαίο. Γιατί;

*** Τα Eurofighter είναι καθαρά λύση ανάγκης για τη γείτονα χώρα. Δεν είναι πέμπτης γενιάς, όπως τα ελληνικά Rafale, και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούν να συγκριθούν με τα ακόμα πιο εξελιγμένα F-35, που θα αρχίσει να παραλαμβάνει η ελληνική Πολεμική Αεροπορία από το 2028.

*** Μάλιστα, τα μισά από αυτά -περίπου 20- θα είναι πέραν όλων των άλλων και μεταχειρισμένα, καθώς θα τα αγοράσει από το Κατάρ και το Ομάν. Κι αυτό γιατί τα θέλει «τώρα». Εν αντιθέσει με τα άλλα 20 που θα είναι καινούργια, αλλά θα αργήσουν να πάνε στην Τουρκία.

*** Συμπέρασμα; Η Ελλάδα βρίσκεται και θα εξακολουθήσει για πολύ καιρό ακόμα να βρίσκεται σε θέση ισχύος απέναντι στην Τουρκία, σε ό,τι αφορά τον αέρα. Μάλιστα, όπως λένε πηγές που γνωρίζουν σε βάθος την κατάσταση απέναντι, οι Τούρκοι αποφεύγουν συστηματικά κάτι που έκαναν κατά κόρον στο παρελθόν.

*** Τι; Σταμάτησαν να κάνουν πτήσεις πάνω από τρίτες χώρες, παραβιάζοντας εναέριους χώρους. Από τον φόβο μην πέσουν πάνω σε ελληνικά ή ισραηλινά μαχητικά. Και περιορίζονται σε πτήσεις στα βόρεια του Ιράκ…

*** Όμως και σε διπλωματικό επίπεδο τα δεδομένα έχουν αλλάξει για την Τουρκία. Το ελληνικό επιχείρημα για την ένταξή της στο SAFE φαντάζει περίπου αχτύπητο. Τι υποστηρίζει η Αθήνα; Με δυο λόγια, τα εξής:

*** Βεβαίως και να μπουν και οι Τούρκοι στο πρόγραμμα και να τους βοηθήσουμε, αλλά υπό έναν (εύλογο) όρο: Δεν μπορούμε να τους χρηματοδοτούμε και να μας απειλούν με το casus belli. Επ’ αυτού, σοβαρός αντίλογος στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν ακούγεται.

*** Και κάπως έτσι, Βερολίνο, Βρυξέλλες και Λονδίνο τους χτυπούν το χέρι στην πλάτη, για τους πουλήσουν μαχητικά, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο, παρά μόνο να τους διαβεβαιώνουν ότι «θα πιέσουν τους Έλληνες να άρουν τον όρο».

*** Προφανώς, όμως, στο ελληνικό αντεπιχείρημα («κι εσείς θα κάνατε στη θέση μας;») δεν υπάρχει σοβαρός αντίλογος. Και κάπως έτσι, η Άγκυρα βρέθηκε εγκλωβισμένη.

*** Και κάτι, ακόμα, τελευταίο: η Αθήνα έχει ήδη ενημερώσει την Άγκυρα ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω σε αυτό το θέμα.

*** Και κάτι τελευταίο: σε (πολύ) λίγο καιρό θα ξεκινήσει το μεγάλο παζάρι για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Με τις μεγάλες δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΕ, Βρετανία) να διεκδικούν ρόλο για τις επιχειρήσεις τους. Σφήνα θα μπει σίγουρα και η Τουρκία αλλά και οι χώρες του Περσικού Κόλπου. Όμως…

*** Αυτό που μαθαίνουμε είναι ότι η επιχείρηση θα γίνει σε δύο φάσεις. Η πρώτη θα λάβει χώρα στον τομέα που ελέγχεται από το Ισραήλ. Σε αυτήν, όμως, για ευνόητους λόγους, δεν θα συμμετάσχει η Τουρκία.

*** Κι έτσι, με το «καλημέρα», χάνει ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας. Εκεί όμως θα επιχειρήσει να κάνει ένα μπάσιμο -στον βαθμό που της αναλογεί- η Ελλάδα, για λογαριασμό των δικών της επιχειρήσεων.

*** Και για να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν (κάπως) έτσι, αρκεί να σας αναφέρουμε ότι το project είναι έμπνευσης του αντιπροέδρου του Τραμπ και του γαμπρού του.