*** Κάτι περίεργοι φίλοι που έχω επιμένουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας, πέρα και μακριά από τους τίτλους και την επικαιρότητα. Και χθες με ενημέρωσαν για μια κρίσιμη εξέλιξη, που δεν φιλοξενήθηκε στα πρωτοσέλιδα, αλλά έχει τη (μεγάλη) σημασία της.
*** Περί τίνος πρόκειται; Ο λόγος αφορά την Τουρκία και το αποτύπωμά της, που αρχίζει σιγά σιγά να ξεθωριάζει. Ακόμα και σε χώρες που τις θεωρούσε περίπου προτεκτοράτο της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα;
*** Η Συρία. Μου λένε ότι δέκα μήνες μετά την απελευθέρωση της από το καθεστώς Άσαντ (όπου όντως η Άγκυρα έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στο παρασκήνιο), το τουρκικό ίχνος στη Δαμασκό -και όχι μόνο- αρχίζει να ξεθωριάζει. Επικίνδυνα.
*** Ακόμα χειρότερα; Το νέο καθεστώς της χώρας, το οποίο στηρίχθηκε από τον Ερντογάν με όλους τους τρόπους (ιδιοτελώς, εννοείται), αλληθωρίζει προς το Ισραήλ! Κυρίως, λόγω της παρουσίας του τελευταίου σε εδάφη της Συρίας.
*** Το γεγονός είχε αποτέλεσμα να συγκληθεί η τριμερής στην Ουάσιγκτον, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, της Τουρκίας και της Συρίας. Με την παρουσία του Φιντάν να αιφνιδιάζει τη Δαμασκό. Μη μου πείτε ότι η εξέλιξη δεν έχει το ενδιαφέρον της…
*** Και μια και ο λόγος στον Ερντογάν και στην παρέα του, να αναφέρω και μια άλλη κρίσιμη λεπτομέρεια, που έρχεται από «απέναντι». Σύμφωνα με αυτήν, ο βασικός λόγος που ο Τούρκος πρόεδρος κυνήγησε (κι εξακολουθεί να κυνηγά ανηλεώς) τον Ιμάμογλου είναι ο προϋπολογισμός του δήμου Κωνσταντινούπολης.
*** Υπολογίζεται ότι σε ετήσια βάση φτάνει (κρατηθείτε) στα 400 δισ. δολάρια. Και αντιστοιχεί κάπου στο ένα τρίτο του συνολικού κρατικού προϋπολογισμού της Τουρκίας. Και σ’ αυτό το μπάτζετ έκανε κουμάντο ο βασικός πολιτικός αντίπαλος του Ερντογάν.
*** Και κάπως έτσι, κατέληξε στη φυλακή. Και στην πρόταση για ποινή πάνω από 2.000 χρόνια (!), που έκανε χθες ο Τούρκος εισαγγελέας που ασχολείται με την υπόθεση.
*** Δεν είναι καθόλου εύκολο το εγχείρημα του Τσίπρα να φτιάξει κόμμα απ’ το μηδέν. Έξυπνος είναι και λογικά αρχίζει να το καταλαβαίνει και ο ίδιος. Αν μάλιστα ισχύει ότι «έφαγε» και πολλές αρνήσεις για τη στελέχωση της επιστημονικής επιτροπής του Ινστιτούτου του, τότε η κρυάδα θα πρέπει να είναι μεγαλούτσικη.
*** Κι εξηγούμαι: πριν ανακοινωθεί η σύνθεσή της, ακουγόταν ότι ο Ηλίας Μόσιαλος ήταν προ των πυλών. Ουδέν ψευδέστερον. Ο Μόσιαλος δεν άφησε την ασφάλεια του Λονδίνου και της ακαδημαϊκής καριέρας, για να έρθει στην Ελλάδα και να «κατεβάζει ιδέες» για λογαριασμό του Τσίπρα.
*** Άλλες πληροφορίες ήθελαν τον Χρήστο Ράμμο να έχει προσεγγισθεί για τον ίδιο λόγο και να έχει πει κατ’ αρχήν ναι. Άκυρον. Ο πρώην επικεφαλής της κρισιμότερης Ανεξάρτητης Αρχής δεν έδωσε ποτέ τη συγκατάθεσή του για κάτι τέτοιο.
*** Και να μη συνεχίσω αναφέροντας κι άλλα ονόματα γνωστών ακαδημαϊκών (και όχι μόνο), που υποτίθεται ότι θα έρχονταν με φόρα από τη Λεωφόρο Αμαλίας, για να στηρίξουν το όραμα του πρώην πρωθυπουργού. Γιατί δεν υπάρχει λόγος να το κάνω.
*** Με την ευκαιρία, κι αφού ο λόγος στον Αλέξη Τσίπρα, να καταθέσω εδώ και μια πρόβλεψη που κάνει επιφανές (και πολύ έμπειρο) στέλεχος της ΝΔ, για την πορεία του κόμματος του πρώην πρωθυπουργού. «Θα πάει καλά», εκτιμά. «Θα φτάσει στο 15% ή κάπου εκεί», προσθέτει.
*** Ωχ, θα πω εγώ. Γιατί στην Αμαλίας κάνουν μεγάλα όνειρα. Αν αυτό είναι το καλό, τότε δεν μπορώ να φανταστώ το μέτριο και πολύ περισσότερο το κακό σενάριο…
