*** Έχετε αναρωτηθεί γιατί ξαφνικά η Άγκυρα σηκώνει κατακόρυφα την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, λίγο πριν από την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα; Αν ναι, και σας προκαλεί την απορία, σας έχω την εξήγηση.
*** Λοιπόν, ο Τούρκος πρόεδρος έχει θεματάκια με τον κυβερνητικό εταίρο του, τον εθνικιστή Μπαχτσελί και το κόμμα του. Στις τελευταίες μετρήσεις φαίνεται να έχει πάρει πολύ πάνω του.
*** Εννοείται ότι αυτό δεν αρέσει στον Ερντογάν, που -όπως λένε από απέναντι- θέλει να τον ξεφορτωθεί. Και τι κάνει; Προετοιμάζει το έδαφος.
*** Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο ασφαλέστερος τρόπος είναι να ανέβουν οι τόνοι με τον… ασφαλέστερο εχθρό, την Ελλάδα. Έτσι ώστε, κατά κάποιον τρόπο, να «ξεδοντιαστεί» ο Μπαχτσελί μέσα στην έδρα του.
*** Όταν λοιπόν έρθει η ώρα για το «ξεφόρτωμα», δεν θα μπορεί να παίξει μπάλα στο γήπεδο που ξέρει, για τον απλό λόγο ότι θα παίζει ήδη ο Ερντογάν και το κόμμα του (ΑΚΡ). Απλά πράγματα.
*** Την ίδια ώρα, εμείς αναρωτιόμαστε: «Μα καλά, τι έπαθε ο Ερντογάν και βάζει τους δικούς του να φωνάζουν»; Και ψάχνουμε να βρούμε τα πώς και τα γιατί. Ενώ τα πράγματα είναι απλά.
*** Τώρα, αν έχετε την απορία γιατί ο Ερντογάν μείωσε σε μερικές ώρες την παρουσία του στην Αθήνα, κατά την επίσκεψή του, στις 7 Δεκεμβρίου, να σας το εξηγήσω: στο μυαλό του Τούρκου προέδρου οι ελληνοτουρκικές σχέσεις σε αυτήν τη φάση είναι δευτερεύον θέμα.
*** Ο Ερντογάν, ως γνήσιος μεγαλομανής, θεωρεί ότι πρέπει να ασχολείται με τα κρίσιμα και σημαντικά. Κι αυτά, σε αυτήν τη φάση, εξελίσσονται στη Μέση Ανατολή. Εκεί όπου επιχειρεί να το παίξει πατερούλης των απανταχού μουσουλμάνων, αλλά δεν του βγαίνει.
*** Άλλος είναι τελικά ο κρίσιμος παίχτης στην περιοχή. Ποιος; Ο πρωθυπουργός του Κατάρ. Αυτός κρατάει το κλειδί της διευθέτησης, στο παρασκήνιο. Για παράδειγμα, είναι αυτός που συντονίζει όλο το σχέδιο απελευθέρωσης των ομήρων στη Γάζα.
*** Αυτό που ήθελε να κάνει ο Ερντογάν το κάνει κάποιος άλλος. Στον οποίο -το χειρότερο- δεν μπορεί να σηκώσει ανάστημα. Γιατί; Ας όψεται η κρίση.
*** Ο Ερντογάν χρωστά πολλά (κυριολεκτικά και μεταφορικά) στους Εμίρηδες του Κατάρ. Χάρη στην οικονομική τους βοήθεια υπάρχει σήμερα. Υπήρξαν οι πιο πιστοί του σύμμαχοι, στα δύσκολα χρόνια.
*** Οπότε, τι να κάνει; Κάθεται στο περιθώριο και προς το παρόν τους «χειροκροτεί». Και τι άλλο κάνει; Περιμένει. Αν στραβώσει η δουλειά με τους Καταριανούς, να παρέμβει.
*** Και να διεκδικήσει ρόλο. Αλλά μέχρι τότε είναι στην απέξω. Άλλο τι λέει στους δικούς του, για εσωτερική κατανάλωση. Η τουρκική αντιπολίτευση, που τα ξέρει όλα αυτά, του τα χτυπάει.
*** Κι αυτό είναι που τον πληγώνει περισσότερο. Γι’ αυτό σας λέω: τι να ‘ρθει να κάνει στην Ελλάδα; Να συζητάει για το προσφυγικό;
*** Ο Μητσοτάκης στο Λονδίνο είχε τις γνωστές περιπέτειες. Όμως να μη μας διαφεύγει της προσοχής ότι έκανε και μερικά πολύ ενδιαφέροντα ραντεβού. Για νέες επενδύσεις που θέλει να φέρει στη χώρα.
*** Μόνο στο περίφημο γεύμα, στην πρεσβευτική κατοικία στο Λονδίνο, να σταθεί κανείς, μπορεί να ισχυριστεί ότι «έβγαλε τα λεφτά του». Οι αραβικές συμμετοχές ήταν πολύ υψηλού επιπέδου.
*** Τώρα, σε ό,τι αφορά τα Γλυπτά του Παρθενώνα, υπάρχουν άλλοι, πιο αρμόδιοι να σας περιγράψουν τι έγινε (και τι δεν έγινε).
*** Εγώ το μόνο που θα αναφέρω εδώ είναι ότι ο Σούνακ χάνει τις εκλογές. Έχει ανάγκη λοιπόν από μερικές εντυπωσιακές κινήσεις, που θα αναδείξουν το ηγετικό του προφίλ. Μια τέτοια λοιπόν ήταν να «κάψει» την επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα.
*** Με τον τρόπο που το έκανε. Ελπίζοντας στις ψήφους των πολύ δεξιών Βρετανών. Απλά πράγματα.
