*** Έπεσα προχθές πάνω σε μια κουβέντα για τον Στέφανο Κασσελάκη. Και με αφορμή αυτό, αναρωτήθηκα: Πού βρίσκεται αυτή η ψυχή; Πού έχει χαθεί; Αλήθεια, νοίκιασε εκείνα τα γραφεία στη λεωφόρο Αμαλίας που έλεγε; Μεταφέρθηκαν τα κεντρικά του εκεί; Αν όχι, πήγε κάπου αλλού, και πού;
*** Το μόνο που έμαθα με βεβαιότητα είναι ότι θα διοργανώσει συνέδριο. Αν ενδιαφέρεστε, στις 10 και 11 Μαΐου. Κι αν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες, μου λέτε, μαθαίνω και σας γράφω.
*** Α, και κάτι ακόμα. Μου λένε ότι κατά τη διάρκειά του θα εκλεγούν και δύο (όχι ένας) αντιπρόεδροι. Για να μην έχετε καμία αγωνία, θα σας αποκαλύψω τον έναν ή μάλλον τη μία: Θα είναι η Θεοδώρα Τζάκρη.
*** Μεταξύ μας, οποιοσδήποτε άλλος θα ήταν μεγάλη έκπληξη. Η συγκεκριμένη του έχει σταθεί όσο κανένας και καμία άλλη. Εν αντιθέσει, για παράδειγμα, με τον ναύαρχο Αποστολάκη, που τον έχει πικράνει τον πρόεδρο (κι ας μην το λέει…).
*** Διότι δεν μπορεί, κύριε, να έχεις φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και τόσο καιρό, να είσαι στους ανεξάρτητους και να μην έχεις κάνει ακόμα το μεγάλο βήμα της ένταξης στο Κίνημα Δημοκρατίας. Τι περιμένεις;
*** Αν μάλιστα ισχύουν οι πληροφορίες ότι συζητάει και με το ΠΑΣΟΚ την προοπτική της ένταξης του εκεί, τότε το χτύπημα κάτω από τη ζώνη, για τον Στέφανο, θα είναι σχεδόν καταλυτικό. Αλλά ΟΚ, πάμε παρακάτω.
*** Και ναι, η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Παύλος Γερουλάνος συμμετέχουν εδώ και μερικές ημέρες στον «Πρωινό Καφέ» του ΠΑΣΟΚ. Όποτε γίνεται, δηλαδή, γιατί την τακτικότητά του μην τη δένετε και κόμπο. Η «ώρα ΠΑΣΟΚ» στη Χαριλάου Τρικούπη είναι καθεστώς. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας.
*** Εν προκειμένω, το ζητούμενο είναι ότι ο Γερουλάνος δέχτηκε να συμμετάσχει σ’ ένα όργανο του πολύ κλειστού συστήματος του Νίκου Ανδρουλάκη. Βέβαια, υπάρχει και η άλλη ανάγνωση: ότι έτσι το ανοίγει. Αλλά μικρή σημασία έχει. Ανοίγει ή κλείνει, το θέμα είναι ότι ο Γερουλάνος δίνει το «παρών» στις πρωινές συσκέψεις.
*** Γιατί; Επειδή ο Παύλος είναι της άποψης ότι το κόμμα δεν μπορεί να κάνει εκλογές για πρόεδρο κάθε έξι μήνες. Κι επειδή, επίσης, έχω την εντύπωση ότι αυτόν τον καιρό περισσότερο του «μπαίνει στις μύτες» ο Χάρης Δούκας, παρά ο Νίκος Ανδρουλάκης. Γι’ αυτό.
*** Κάποιοι θεωρούν ότι αυτή η κίνηση συνιστά μια προσέγγιση κορυφής. «Λάθος», θα πω εγώ. Απ’ ό,τι μου λένε οι πηγές μου στη Χαριλάου Τρικούπη, αυτό που ισχύει είναι ότι Ανδρουλάκης, Διαμαντοπούλου και Γερουλάνος κατάλαβαν ότι αν δεν κατοχυρωθεί η δεύτερη θέση στις επόμενες εκλογές, τότε «το πάρτι τελειώνει».
*** Κατά συνέπεια, για ποια επόμενη ημέρα του Κινήματος θα συζητούν; Άσε που -πέραν όλων των άλλων- και οι τρεις τους συμφωνούν για το τι εστί Χάρης…
*** Κι αφού σήμερα ασχολήθηκα με τον «χώρο», να σας πληροφορήσω και για κάτι ακόμα. Ο Αλέξης Τσίπρας, αν έχετε απορίες, ετοιμάζει με τους δικούς του, αργούς, ρυθμούς και το βιβλίο του, με τις εμπειρίες του από τη διακυβέρνηση της χώρας.
*** Θα μας θυμίσει τι έγινε εκείνο το περίφημο 2015, που τρέχαμε στις τράπεζες να βγάλουμε κανένα 50άρικο, για να τη… βγάλουμε. Νερό στο αυλάκι του Μητσοτάκη θα κουβαλήσει, θα πω εγώ. Γιατί ακριβώς αυτές τις εποχές προσπαθούμε να ξεχάσουμε…
