*** Ένα κλίμα αισιοδοξίας «πιάνω» στο ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες ώρες. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι το κόμμα στις δημοσκοπήσεις της περασμένης εβδομάδας δείχνει τάσεις ανάκαμψης, την ώρα που η Πλεύση Ελευθερίας, το κόμμα της Ζωής, υποχωρεί. Αποτέλεσμα;
*** Στη Χαριλάου Τρικούπη θεωρούν ότι βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο-καμπή. Και ότι από εδώ και στο εξής το ΠΑΣΟΚ θα ανεβαίνει, αφήνοντας πίσω του μια περίοδο 8 μηνών κατά την οποία δοκιμάστηκε πολύ δημοσκοπικά.
*** Τι άλλο παρατηρούν; Ότι η μονοθεματική αντιπολίτευση δεν τους πάει. Ότι το ζήτημα της τραγωδίας των Τεμπών, όπως και παλαιότερα των υποκλοπών, όταν μονοπωλεί το ενδιαφέρον τους, το μόνο που κάνει είναι να κουβαλάει νερό στο αυλάκι της Ζωής.
*** Γεγονός αποτελεί ότι σε αυτό το συμπέρασμα έχουν καταλήξει, εδώ και καιρό, όλοι (φίλοι, αντίπαλοι, δημοσκόποι, επικοινωνιολόγοι κ.λπ.), εκτός της Χαριλάου Τρικούπη. Που εξακολουθεί να πέφτει στη μανιέρα της μονοθεματικής αντιπολίτευσης, με την πρώτη ευκαιρία.
*** Αντιθέτως, όταν ο λόγος τους διαφοροποιείται και ασκούν πολυεπίπεδη αντιπολίτευση, «αμέσως τσιμπάνε». Παράδοξο; Καθόλου. Όποιος ρίξει μια ματιά στα θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα των Ελλήνων μπορεί να καταλάβει.
*** Την ίδια ώρα, στην Κουμουνδούρου επικρατεί απελπισία. Δεν είμαι υπερβολικός. Τα ποσοστά οδηγούν στα επίπεδα του πάλαι ποτέ Συνασπισμού. Αν η υποχώρηση στις μετρήσεις συνεχιστεί, τότε σε λίγο καιρό το κόμμα θα δίνει μάχη για να μπει στη Βουλή. Κι αυτό δεν είναι υπερβολή.
*** Εν τω μεταξύ, το ενδεχόμενο της συμπόρευσης με τη Νέα Αριστερά φαίνεται να απομακρύνεται. Δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε για τα βασικά. Όπερ σημαίνει ότι η επιστροφή των Νεαριτών στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υφίσταται ως ενδεχόμενο.
*** Αυτήν τη στιγμή στο μόνο που ελπίζουν ο Φάμελλος και οι πέριξ του είναι το Συνέδριο. Παραδοσιακά «δίνει» κάτι δημοσκοπικά. Για να καταλάβετε, «έδωσε» ακόμα και στον Στέφανο, που έπειτα από πολύ καιρό φλέρταρε με το 3% στις τελευταίες μετρήσεις.
*** Κι εκεί τα πράγματα δεν τα βλέπω καθόλου καλά. Στο Κίνημα θα πρέπει να διαχειριστούν, πέραν όλων των άλλων, κι ένα μεγάλο ζήτημα: το οικονομικό. Στην περίπτωσή τους δεν υπάρχει ένεση από τον κρατικό Προϋπολογισμό. Οπότε τα λεφτά είναι από την τσέπη τους. Έως πότε όμως;
*** Και πάμε στη Ζωή. Καλή και άγια η μαχητικότητα, το πάθος και οι φωνές, αλλά αν δεν δημιουργηθεί κόμμα και γρήγορα, όλο αυτό κινδυνεύει να κουράσει και να ξεφουσκώσει. Γιατί μέχρι πότε η πρόεδρος θα τρέχει το πρωί στα δικαστήρια, το μεσημέρι στις πορείες, το απόγευμα στη Βουλή και το βράδυ στα κανάλια;
*** Από την άλλη, ακούω ότι μεταγραφές βουλευτών από άλλα κόμματα δεν θέλει να κάνει. Όσοι την προσεγγίζουν τους αντιμετωπίζει με καχυποψία. Θεωρεί ότι πηγαίνουν στο μαγαζί της για να πιάσουν «πόρτα για τον χειμώνα». Και στους περισσότερους την κλείνει κατάμουτρα.
*** Καλά-καλά ούτε εκπρόσωπο Τύπου δεν έχει. Τι να τον κάνει; Αφού η ίδια τα κάνει όλα. Ναι, αλλά έτσι ξέρει ότι κατά βάθος είναι μια persona διαμαρτυρίας και ότι κινδυνεύει όλο αυτό κάποια στιγμή να ξεφουσκώσει.
*** Μ’ αυτά και μ’ αυτά, και για να κλείσω όπως άρχισα, στο ΠΑΣΟΚ παίρνουν θάρρος. Άλλωστε, είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Και ως αξιωματική αντιπολίτευση, μέσα στον Ιούνιο ο πρόεδρός τους θα πάει στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ, για να ανακοινώσει το κυβερνητικό τους πρόγραμμα.
*** Ελπίζοντας ότι «το χαρτί τους έχει γυρίσει», οριστικά…
