Μέχρι σήμερα, δεν διαφαίνονταν έντονες ανοδικές τάσεις στους μισθούς της Ευρωζώνης, δίνοντας έτσι μεγαλύτερα περιθώρια ευελιξίας στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για την αναδίπλωση των γενναιόδωρων μέτρων στήριξης που δρομολόγησε προ διετίας για την καταπολέμηση της πανδημικής κρίσης. Καθώς, όμως, τα νοικοκυριά στην Ευρωζώνη είναι αντιμέτωπα με την άνοδο του κόστους διαβίωσης, λόγω των τεράστιων ανατιμήσεων στην ενέργεια, αυτή η συζήτηση αρχίζει να ωριμάζει όλο και πιο πολύ. Πόσο μάλλον όταν η ανεργία στην Ευρωζώνη υποχώρησε τον Μάρτιο στο ιστορικό χαμηλό του 6,8% και υπάρχουν κλάδοι που πάσχουν από ελλείψεις προσωπικού, γεγονός που δίνει διαπραγματευτική ισχύ στους εργαζόμενους.
Στο επίκεντρο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις της IG Metall, της μεγαλύτερης συνδικαλιστικής ένωσης στη Γερμανία, για μια αύξηση μισθών 8,2% όσων εργάζονται στον χαλυβουργικό κλάδο της χώρας. Οι διαπραγματεύσεις πρόκειται να ολοκληρωθούν το καλοκαίρι και αναμένεται να θέσουν τα κριτήρια για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων σε άλλους κλάδους και κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Δεδομένης της μεγάλης ανόδου των τιμών στα βιομηχανικά μέταλλα, μια μισθολογική αναπροσαρμογή θεωρείται απαραίτητη, υποστηρίζει η IG Metall παρά την αύξηση του κατώτατου μισθού στη Γερμανία από σχεδόν 10 ευρώ την ώρα στα 12 ευρώ που ισχύει από τον περασμένο Οκτώβριο.
Πτώση του ωρομίσθιου στην Ευρωζώνη σε πραγματικούς όρους το δ’ τρίμηνο του 2021
«Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, οι εργαζόμενοι δεν είναι το αίτιο του υψηλού πληθωρισμού, είναι τα θύματά του» σχολίασε η Έσθερ Λάντσς, αναπληρώτρια γενική γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, στους Financial Times. Γεγονός είναι πως οι μισθοί στην Ευρωζώνη αυξήθηκαν κατά 1,4% το δ’ τρίμηνο του περσινού έτους σε σχέση με έναν χρόνο πριν, δηλαδή αρκετά λιγότερο από τον πληθωρισμό που αντίστοιχα έφθασε το 4,6%. Δηλαδή το ωρομίσθιο υπέστη σε πραγματικούς όρους, αποκλείοντας την επίδραση του πληθωρισμού, μια πτώση της τάξεως του 3% εκείνη την περίοδο, επισημαίνεται στη βρετανική εφημερίδα.
Κατά γενική ομολογία, οι μισθοί στη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ έχουν παρουσιάσει μεγαλύτερη αύξηση απ’ ότι στην Ευρωζώνη. Παράλληλα όμως, το κόστος διαβίωσης έχει φθάσει στα ύψη σε όλες τις γωνιές του κόσμου, λόγω των τεράστιων ανατιμήσεων όχι μόνον στην ενέργεια ή τα βιομηχανικά μέταλλα, αλλά και σε βασικά τρόφιμα.
Η FNV, η μεγαλύτερη συνδικαλιστική ένωση της Ολλανδίας που εκπροσωπεί σχεδόν ένα εκατ. εργαζόμενους, διεκδικεί αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 10 ευρώ την ώρα στα 14 ευρώ. Παράλληλα, προτείνει μια θετική αναπροσαρμογή των μισθών της τάξεως των 100 ευρώ από όλες τις εταιρείες, ώστε να αντισταθμιστεί την άνοδος των δαπανών θέρμανσης, ηλεκτρικού ρεύματος και τροφίμων.
Στη Γαλλία, έχει γίνει τρεις φορές αύξηση του κατώτατου μισθού το τελευταίο 12μήνο, με μια συνολική αναπροσαρμογή της τάξεως του 5,9%. Με το ωρομίσθιο να ορίζεται τουλάχιστον στα 10,35 ευρώ, φθάνοντας τα 1.605.58 ευρώ τον μήνα, οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι ζητούν επιπλέον αύξηση κατά 20% στα 2.000 ευρώ τον μήνα.
Η ΕΚΤ εκτιμά πως φέτος οι μισθοί μπορεί να αυξηθούν έως και 3% στην Ευρωζώνη, αντανακλώντας το υψηλότερο ποσοστό 10ετίας, έναντι προβλέψεων 5,1% για τον πληθωρισμό του 2022. Εντούτοις, δεν είναι απαραίτητο πως οι διαπραγματεύσεις των συνδικαλιστικών ενώσεων θα επηρεάσουν όλους τους εργαζομένους εφόσον το ποσοστό κάλυψής τους έχει υποχωρήσει από το 24% το 2008 στο 16% πέρσι, όπως ανέφερε πρόσφατα η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS).
Παράλληλα όμως, οι πιέσεις των συνδικαλιστικών εκπροσώπων πιθανότατα να συναντήσουν την αντίσταση των εργοδοτών που είναι επίσης αντιμέτωποι με μεγάλες δαπάνες στην ηλεκτροδότηση των παραγωγικών τους μονάδων αλλά και καθυστερήσεις στην παραγωγή λόγω συσσωρευμένων προβλημάτων στις εφοδιαστικές αλυσίδες από την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ενδεικτικό είναι πως τον Απρίλιο, η γερμανική χαλυβουργία Thyssenkrupp μείωσε τις ώρες εργασίας για 1.300 εργαζόμενους. Ο λόγος ήταν η μειωμένη ζήτηση από τον κλάδο των αυτοκινητοβιομηχανιών εξαιτίας της ανεπάρκειας των τσιπ που δεν επιτρέπει την ολοκλήρωση όλης της παραγωγής.
