Μητσοτάκης στη Βουλή: “O Άγνωστος Στρατιώτης είναι ιερός χώρος, δεν ανήκει σε καμία κυβέρνηση, σε κανένα κόμμα”

«Το Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη συμβολίζει την ενότητα των Ελλήνων απέναντι σε οποιοδήποτε εθνικό εχθρό» τόνισε ο πρωθυπουργός

Κυριάκος Μητσοτάκης © ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης υπεραμύνθηκε της τροπολογίας που κατέθεσε η κυβέρνηση για το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.

«Ο χώρος του μνημείου είναι ένας ιερός χώρος συνύπαρξης, δεν ανήκει σε καμία κυβέρνηση , κανένα κόμμα, καμία οργάνωση και κανένα πρόσωπο. Αποτελεί τόπο μνήμης εκείνων που έπεσαν για την πατρίδα και πρέπει να διαφυλαχθεί» σημείωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στην ολομέλεια της Βουλής, υπογραμμίζοντας ότι «το μνήμειο πρέπει να διαφυλαχθεί».

«Την ενότητα συμβολίζει το Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη. Συμβολίζει την ενότητα των Ελλήνων απέναντι σε οποιοδήποτε εθνικό εχθρό» είπε επίσης ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε:

«Μιλάμε για τον ορισμό ενός χώρου συνύπαρξης και όχι αντιπαλότητας. Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε σήμερα με νηφαλιότητα είναι αν θέλουμε να διαφυλάξουμε αυτόν τον χαρακτήρα αυτού του χώρου. Η απόφαση της κυβέρνησης είναι καταφατική. Δεν θα επιτρέπονται στο χώρο αυτόν διαδηλώσεις άσχετες με την αποστολή τους ούτε θα γίνονται αποδεκτές διαμαρτυρίες όσο εύλογα ακούγονται τα αιτήματα ή από το πόσο δίκαιο αισθάνονται ότι έχουν οι εκφραστές των αιτημάτων. Υπάρχουν ορισμένες αλήθειες που κάποιοι θέλουν να αγνοούν:

«Πρώτον, υπάρχει επι δεκαετίες ένα θολό τοπίο ως προς τις αρμοδιότητες. Αυτό μετέτρεψε το Μνημείο σε σκηνικό κομματικής εκμετάλλευσης».

«Το Μνημείο περνά στο ΥΕΘΑ όπου πρέπει να ανήκει ένα κενοτάφιο για τον ανώνυμο μαχητή που έπεσε για την ελευθερία. Το ΥΕΘΑ θα μεριμνά για συντήρηση, φροντίδα και ανάδειξη – η Αστυνομία για προστασία του».

«Ο χώρος αυτός βρισκόταν επί δεκαετίες όμηρος επί θολού τοπίου αρμοδιοτήτων. Σταδιακά μετατράπηκε σε σκηνικό για κάθε είδους διαμαρτυρία και κάθε τύπου κομματική εκμετάλλευση».

Ο κ. Μητσοτάκης επισήμανε ότι στην πλατεία Συντάγματος ή σε άλλο δημόσιο χώρο δεν αλλάζει τίποτα και παντού επιτρέπονται ελεύθερα οι συναθροίσεις.

«Δεν μιλάμε για κανένα περιορισμό δικαιωμάτων. Μιλάμε για την αποκατάσταση των πραγμάτων και των αξιών. Οι ιεροί χώροι ανήκουν σε όλους και όχι σε αυτούς που φωνάζουν περισσότερο. Η ενότητα οφείλει να προηγείται της διαμαρτυρίας και ο σεβασμός να προηγείται των κραυγών», ανέφερε.

Δεν παρέλειψε να αφήσει αιχμές για τη στάση της αντιπολίτευσης:

O κ. Μητσοτάκης εξαπέλυσε επίθεση στα κόμματα της αντιπολίτευσης για την υπόθεση των Τεμπών κάνοντας λόγο για «αδίστακτους πολιτικούς που εκμεταλλεύθηκαν τον πόνο των συγγενών».

«Η ενότητα οφείλει να προηγείται της διαμαρτυρίας. Ο σεβασμός πρέπει να προηγείται των κραυγών. Τέτοια Μνημεία υπάρχουν σε πολλές άλλες πρωτεύουσες. Η Αψίδα του Θριάμβου. Το Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη στο Άρλιγκτον. Φαντάζεστε ότι θα μπορούσαν εκεί να βεβηλωθούν; Γιατί πρέπει η Ελλάδα να επιμένει σε μια ιδιαιτερότητα; Η ανάγκη προστασίας αυτών των μνημείων δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Αυτές οι Δημοκρατίες είναι λιγότερο Δημοκρατίες από εμάς;»

«Η Δημοκρατία και ο πατριωτισμός δεν απειλούνται όταν υπερασπίζονται τα σύνολα τους. Υπονομεύονται όμως όταν τα αμφισβητούν.

Άλλο η πλατεία των 25 χιλ τμ και άλλο το Μνημείο των 4,5 χιλ τμ.

Το Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη δεν είναι ταμπλό ανάρτησης αιτημάτων διαμαρτυριών.

Υπήρχε κ. Φάμελλε μνημείο -λιτό και διακριτικό- για τα θύματα της Μαρφίν που το κατέστρεφαν κάθε τρεις και λίγο ομάδες εξωκοινβοουλευτικής αριστεράς».

«Κανείς από εμάς δεν μπορεί να αντιληφθεί ούτε τη θλίψη ούτε την οργή τους για γονείς που έχασαν τα παιδία τους. Όμως ένα είδος ακτιβισμού στο εθνικό Μνημείο δεν υπηρετεί τα αιτήματα τους. Το αίτημα τους είναι να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη θα αποδοθεί μέσα από την Δίκη. Άκουσα ότι η κυβέρνηση υπέστη ήττα στην περίπτωση των αιτημάτων του κ. Ρούτσι για την εκταφή των οστών του παιδιού του. Η κυβέρνηση συμπάσχει με όποιο γονιό ζητά να μάθει την αλήθεια για τον θάνατο του παιδιού του. Σεβόμαστε και τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και εκφράζουμε την ικανοποίηση μας που η δικαιοσύνη έδωσε λύση στο αίτημα».

«Γεννάται και ένα άλλο εύλογο ερώτημα. Τα αιτήματα έγιναν δεκτά. Οι εκταφές έγιναν; Εύχομαι να προχωρήσουν γιατί οι γονείς πρέπει να πάρουν τις απαντήσεις που ζητούν. Με σεβασμό στους γονείς που επέλεξαν αυτό τον τρόπο διαμαρτυρίας ζητώ να αναλογιστούν μήπως δίνουν περιθώρια σε πολιτικούς αδίστακτους να οικειοποιηθούν το πένθος τους. Που όταν είδαν τα Τέμπη να φεύγουν από το φως της δημοσιότητας και τα δημοσκοπικά ποσοστά τους να πέφτουν έκαναν ότι ήταν δυνατόν να την επαναφέρουν. Φορώντας κα Κωνσταντοπούλου την μάσκα της αλληλεγγύης. Είστε εσείς οι οποίοι ενώ σήμερα 36 είναι οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση Τεμπών και 2 στελέχη της κυβέρνησης παραπέμφθηκαν στο Δικαστικό Συμβούλιο και από την άλλη πλευρά ποιοι υπάρχουν; Οι οπαδοί του ξυλολίου που αν και οι θεωρίες τους κατέρρευσαν επιχειρούν να τις αναστήσουν».

«Είναι εκείνοι που είδαν αυτή την κοινή τραγωδία ως την δική τους ευκαιρία. Είναι οι πρώτοι βέβαια που έσπευσαν στο μνημείο όχι για να θρηνήσουν αλλά να δηλητηριάσουν με στόχο την αναταραχή. Υπάρχει και κάτι άλλο: Υπάρχει σήμερα ή όχι μνημείο για τα θύματα των Τεμπών κύριοι Ανδρουλάκη Φάμελλε; Κοιτάτε τα κινητά σας. Υπάρχει. Καλαίσθητο με πρωτοβουλία του Δημάρχου Αθηναίων. Είναι στην Τεχνόπολη και αμφιβάλω αν κανείς σας το έχει επισκεφτεί».

«Εθνικό μνημείο και όχι χώρος διαμαρτυρίας»

«Αν ρωτούσαμε σήμερα την κοινωνία τι θα ήθελε να είναι σήμερα το Μνημείο Αγνώστου Στρατιώτη: ένα εθνικό μνημείο ή ένας χώρος διαμαρτυρίας είμαι σίγουρος ότι θα επέλεγαν το πρώτο.

Θεωρώ τεχνητή απόπειρα διχασμού η δήθεν διαφορά για τα ονόματα των θυμάτων – είχα υποκλιθεί μπροστά τους. Αλίμονο αν η μνήμη γραφόταν στο έδαφος και διαρκούσε όσο η μπογιά ενός σπρέι. Η μνήμη των θυμάτων θα ζει πάντα στις καρδιές όλων μας σεμνή και σιωπηλή.

Η συνέχιση του αντικυβερνητικού ακτιβισμού για το ζήτημα αυτό είναι εκ του πονηρού και φαναιρώνει την προσπάθεια κάποιων να βαφτίσουν ως έγκλημα ένα τραγικό δυστύχημα. Οι πλάκες αριστερά και δεξιά από την τιμητική φρουρά ευζώνων μας θυμίζουν τον προορισμό του Μνημείου. Είναι χαραγμένες οι μάχες που πολέμησαν οι έλληνες.

Είναι επομένως ακατανόητη η στάση ενός τμήματος αντιπολίτευσης που συντάσσεται στο παράδοξο μέτωπο της άρνησης».

«Ο κ. Δένδιας υπογράφει την τροπολογία. Απευθύνομαι στον απόντα Βελόπουλο μα είναι δυνατόν να μην θέλετε να προστατέψετε ένα εθνικό μνημείο; Τι θα πείτε στους ψηφοφόρους σας όταν θα υψώνετε τα λάβαρα;»

«Η στάση σας κ Ανδρουλάκη είναι ακατανόητη. Αναφέρονται οι βουλευτές σας σε ψευτοδίλημμα για την προστασία του εθνικού μας μνημείου. Δυστυχώς γίνεστε παρακολούθημα των πιο ακραίων φωνών. Λυπάμαι γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ούτε για τα προφανώς αυτονόητα. Σας καλώ να αναθεωρήστε την στάση σας και να συνταχθείτε με αυτό που εμείς θεωρούμε σωστό. Δεν θα σας πείσω αλλά όλοι κρινόμαστε . Κριθήκαμε και θα κριθούμε πάλι και αυτή είναι η ομορφιά της Δημοκρατίας. Κρινόμαστε κάθε ημέρα. Θέλουμε η Αθήνα να ανακτήσει το εθνικό της μνημείο. Να αποκαταστήσουμε τον χαρακτήρα που εμπνεύστηκαν οι δημιουργοί του».

Δευτερολογία του Πρωθυπουργού

«Ζήτησα τον λόγο, για να απαντήσω συγκεκριμένα στην τοποθέτηση του κ. Ανδρουλάκη, ξεκινώντας με τρεις λέξεις, κ. Ανδρουλάκη: Τρικυμία εν κρανίω».

«Έχουμε αντιπαρατεθεί πολλές φορές στο κοινοβούλιο, επιτρέψτε μου την προσωπική εκτίμηση ότι ποτέ, όσες φορές έχουμε συναντηθεί στα έδρανα της Βουλής, δεν σας είδα πιο αμήχανο. Διότι αυτά τα οποία λέγατε, πραγματικά προσπαθούσα να καταλάβω αν και με ποιο τρόπο έβγαζαν νόημα για την ουσία του ζητήματος το οποίο καλούμαστε να συζητήσουμε σήμερα».

Περιγράψατε αυτήν την τροπολογία ως περίπου μία «συνταγματική εκτροπή», εξ ου και καταθέσατε αίτηση αντισυνταγματικότητας. Στη συνέχεια μας είπατε, όμως, ότι «είναι περίπου περιττή, μιας και δεν κάνει τίποτα άλλο», θα έρθω σε αυτό, «από το να τακτοποιεί τα ζητήματα καθαριότητας του χώρου». Καταλήξτε, λοιπόν, τι από τα δύο ισχύει.

Διότι, αν καταλαβαίνω καλά από αυτό το οποίο είπατε, εσείς ουσιαστικά λέτε: καλώς κάνουμε αυτήν την παρέμβαση, κι εμείς θέλουμε να προστατεύσουμε το Μνημείο, αλλά υπάρχει ένα υφιστάμενο νομικό πλαίσιο. Κατά συνέπεια, δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι παραπάνω, διότι το ζήτημα θα μπορούσε ήδη να είχε λυθεί με τις υφιστάμενες διατάξεις.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, σε αυτό απαντά με σαφήνεια: όχι, δεν μπορούσε να είχε λυθεί. Και δεν μπορούσε να είχε λυθεί για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός ότι η κυβέρνηση έκρινε ότι ο χώρος αυτός, λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του, όπως συμβαίνει σε πολλά άλλα αντίστοιχα ιστορικά μνημεία στο εξωτερικό, χρήζει μιας ειδικής προστασίας.

Τεκμηριώθηκε και απόλυτα, γιατί αυτό είναι κάτι το οποίο είναι απολύτως συμβατό με το Σύνταγμα, αλλά και με αποφάσεις ευρωπαϊκών δικαστηρίων, που δίνουν τη δυνατότητα προστασίας τέτοιων χώρων, χωρίς να περιορίζεται το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι.

Κατά συνέπεια, τι κάνουμε εδώ; Δημιουργούμε ένα ειδικό πλαίσιο προστασίας. Και τι λέμε, για να είμαστε απολύτως σαφείς; Ότι από εδώ και στο εξής ορισμένες πράξεις, εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, ακτιβισμοί, τσαντίρια, ταμπέλες, αυτά στον συγκεκριμένο χώρο, από εδώ και στο εξής, αυτού του είδους οι ακτιβισμοί σε αυτόν τον χώρο δεν θα επιτρέπονται. Θα μπορούν κάλλιστα να γίνουν απέναντι, στη Βασιλίσσης Σοφίας, στη Λεωφόρο Αμαλίας, οπουδήποτε αλλού εκτός από αυτόν τον χώρο.

Αναφερθήκατε, όμως, και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, στο ζήτημα του ότι όλο αυτό το θέμα γίνεται γιατί πρέπει να πάει κάποιος εργολάβος να καθαρίσει τον χώρο. Σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, εάν έπρεπε να ερμηνεύσουμε τη νομοθεσία ως έχει σήμερα, ποιος έχει, κ. Ανδρουλάκη, την ευθύνη καθαρισμού του χώρου; Ο Δήμαρχος Αθηναίων, ο κ. Δούκας, ο οποίος δεν καθάρισε ποτέ τον χώρο.

Και δεν τον καθάρισε διότι ήθελε να κάνει και αυτός πολιτικό παιχνίδι. Τώρα αν ήθελε να κάνει πολιτικό παιχνίδι κάνοντάς σας αντιπολίτευση ή ήθελε να κάνει πολιτικό παιχνίδι γιατί βλέπει τον εαυτό του ως τον νέο ηγέτη της κεντροαριστεράς, δεν το γνωρίζω. Η πραγματικότητα είναι ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις, πριν ψηφιστεί αυτή η τροπολογία, την ευθύνη αυτή την έχει ο Δήμος της Αθήνας, ο οποίος πολύ απλά δεν έκανε τη δουλειά του.

Εμείς, λοιπόν, για να το επαναλάβω, έχουμε μια συγκεκριμένη αντίληψη για τον χώρο και για το πλαίσιο προστασίας του. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αναλαμβάνει και τη συντήρηση και τη φροντίδα του χώρου. Και πιστεύω ότι το Υπουργείο Άμυνας μπορεί να έχει και μία άποψη από εδώ και στο εξής για το πώς πρέπει να διαμορφωθεί αυτός ο χώρος ενδεχομένως στο μέλλον έτσι ώστε να μην τίθεται ζήτημα σύγχυσης μεταξύ του τι είναι δημόσιος χώρος και τι ακριβώς είναι το Μνημείο.

 

Απορρίφθηκαν οι ενστάσεις αντισυνταγματικότητας

Η πλειοψηφία της Βουλής απέρριψε τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας που είχαν καταθέσει για την τροπολογία από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας.