Η Νέα Αριστερά βρίσκεται πλέον σε πορεία ανοιχτής ρήξης, καθώς οι εσωτερικές αντιθέσεις γύρω από τη στρατηγική πορεία του κόμματος κορυφώνονται. Ο πρόεδρος Αλέξης Χαρίτσης επιμένει στη διεξαγωγή εσωκομματικού δημοψηφίσματος, ζητώντας από τα μέλη να αποφασίσουν αν το κόμμα θα προχωρήσει στη συγκρότηση «Λαϊκού Μετώπου» ή θα ακολουθήσει αυτόνομη πορεία.
Η διαμάχη μεταξύ των δύο βασικών τάσεων —της πλευράς Χαρίτση από τη μία και των Έφης Αχτσιόγλου, Γαβριήλ Σακελλαρίδη, Ευκλείδη Τσακαλώτου και Νίκου Φίλη από την άλλη— έχει λάβει πλέον χαρακτηριστικά ευθείας αντιπαράθεσης. Ο κ. Χαρίτσης υποστηρίζει τη συνεργασία με συγγενείς πολιτικές δυνάμεις, ακόμη και με το υπό διαμόρφωση κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, στα πρότυπα του γαλλικού Λαϊκού Μετώπου. Αντίθετα, ο κ. Σακελλαρίδης και οι σύμμαχοί του επιμένουν στη διατήρηση της πολιτικής αυτονομίας της Νέας Αριστεράς.
Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος απέρριψε την πρόταση Χαρίτση, ωστόσο ο πρόεδρος δεν κάνει πίσω. Με νέα ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, υπό τον τίτλο «Η (Νέα) Αριστερά σε σταυροδρόμι», ο κ. Χαρίτσης επανέρχεται, ζητώντας το λόγο να έχουν τα ίδια τα μέλη. «Είναι γνωστό ότι στη Νέα Αριστερά υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το πώς οφείλουμε να κινηθούμε από εδώ και πέρα. Και αυτό είναι απολύτως λογικό και θεμιτό», αναφέρει, τονίζοντας ότι «η πορεία των πραγμάτων δεν μπορεί παρά να καθοριστεί από τη βάση και τον κόσμο της Αριστεράς».
Η θέση του Χαρίτση: «Ενότητα και άνοιγμα, όχι περιχαράκωση»
Στην ανάρτησή του, ο Αλέξης Χαρίτσης επιχειρεί να προσδιορίσει το ιδεολογικό δίλημμα που διχάζει τη Νέα Αριστερά. Όπως σημειώνει, «στην Αριστερά ιστορικά υπάρχουν δύο αποκλίνουσες προσεγγίσεις»: εκείνη της αυτόνομης πορείας με καθαρό ιδεολογικό στίγμα, που ωστόσο κινδυνεύει με απομόνωση, και εκείνη των συμμαχιών με όμορες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, «όταν το κατεπείγον επιβάλλει να υπερβούμε τις διαφορές».
Ο ίδιος τοποθετείται ξεκάθαρα υπέρ της δεύτερης γραμμής: «Η θέση του ιδρυτικού συνεδρίου της Νέας Αριστεράς είναι σαφής – Λαϊκό Μέτωπο με κοινό πρόγραμμα απέναντι στο καθεστώς Μητσοτάκη και στην άνοδο της ακροδεξιάς». Ο Χαρίτσης θεωρεί ότι αυτή η στρατηγική εκφράζει το αίτημα ενότητας των αριστερών και προοδευτικών πολιτών και πως μόνο μέσα από έναν ευρύ πόλο συνεργασίας μπορεί να προκύψει πραγματική πολιτική αλλαγή.
Παράλληλα, καλεί τα μέλη να αποφασίσουν αν συμφωνούν με αυτή την κατεύθυνση. «Ίσως κάνω λάθος», γράφει, «αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το διαπιστώσουμε. Είναι ζήτημα πολιτικής εντιμότητας και κομματικής δημοκρατίας».
