Δύο υπουργοί, όπως ανακοινώθηκε επισήμως από το ευρωπαϊκό Σώμα, έχουν υποβάλει την υποψηφιότητά τους για την προεδρία του Eurogroup και ο ένας εξ αυτών είναι ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, ο Κυριάκος Πιερακάκης. Ο δεύτερος είναι ο αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης και υπουργός Προϋπολογισμού Βίνσεντ βαν Πίτεγκεμ.
Η εκλογή του νέου προέδρου θα πραγματοποιηθεί κατά την επόμενη συνεδρίαση της Ευρωομάδας στις 11 Δεκεμβρίου. Ο πρόεδρος εκλέγεται με απλή πλειοψηφία των υπουργών του Eurogroup, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο 14 της Συνθήκης για το Eurogroup, δηλαδή με τουλάχιστον 11 από τις 20 ψήφους.
Εάν κανένας από τους υποψηφίους δεν λάβει τουλάχιστον αυτή την απλή πλειοψηφία στο τέλος του πρώτου γύρου ψηφοφορίας, οι υποψήφιοι θα έχουν τη δυνατότητα να αποσύρουν την υποψηφιότητά τους. Η ψηφοφορία θα συνεχιστεί έως ότου επιτευχθεί απλή πλειοψηφία για έναν από τους υποψηφίους.
Οποιοσδήποτε υπουργός με αρμοδιότητα τα οικονομικά από κράτος μέλος της ζώνης του ευρώ μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος του Eurogroup. Ο υποψήφιος πρέπει να είναι εν ενεργεία μέλος του Eurogroup κατά τη στιγμή της εκλογής. Ο πρόεδρος εκλέγεται για θητεία δυόμισι ετών και η θητεία του μπορεί να ανανεωθεί.
Η επιστολή του Κυριάκου Πιερρακάκη
Στο δελτίο τύπου που εξέδωσε το υπουργείο οικονομικών αναφέρεται:
«Την υποψηφιότητά του για την Προεδρία του Eurogroup κατέθεσε ο Έλληνας Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης. Σε επιστολή προς τους ομολόγους του, ο κ. Πιερρακάκης υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε μια καθοριστική καμπή και ότι η ανάγκη για συντονισμένη εκτέλεση κοινών πολιτικών είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
Ο Έλληνας Υπουργός τονίζει ότι οι παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές δεν αντανακλούν πλέον τη φύση των σύγχρονων προκλήσεων, οι οποίες είναι συστημικές και απαιτούν ενιαία στρατηγική και αποτελεσματική προσέγγιση. Ο κ. Πιερρακάκης παρουσιάζει την πρότασή του για ένα Eurogroup ικανό να οδηγήσει την Ευρώπη με ενότητα, ταχύτητα και διορατικότητα, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική και πιο ανθεκτική στις προκλήσεις της επόμενης δεκαετίας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής του Έλληνα Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
«Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την Ευρώπη, το ζητούμενο που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι πώς το Eurogroup μπορεί να εξελιχθεί ώστε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας. Στην Ευρώπη δεν έλειψε ποτέ η ανάλυση αλλά τώρα χρειαζόμαστε συντονισμένη εφαρμογή. Οι προτεραιότητες είναι ξεκάθαρες και το ερώτημα που τίθεται είναι το αν μπορούμε να δράσουμε με σαφήνεια, ταχύτητα και ενότητα.
Για πολύ καιρό, οι συζητήσεις μας διαμορφώνονταν γύρω από παλιές διαχωριστικές γραμμές – Βορράς και Νότος, Ανατολή και Δύση, «λιτότητα» και «ευελιξία». Αυτές οι γραμμές κάποτε πλαισίωναν τις δημοσιονομικές συζητήσεις, αλλά πλέον δεν ανταποκρίνονται στη φύση των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε. Σήμερα, η Ευρώπη αντιμετωπίζει κοινές ανάγκες: την ενίσχυση της αμυντικής μας ικανότητας, την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς, τη διασφάλιση της τεχνολογικής κυριαρχίας και την προώθηση της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας σε μια εποχή εντεινόμενου παγκόσμιου ανταγωνισμού. Αυτές οι πιέσεις είναι συστημικές κι όχι περιφερειακές, δομικές κι όχι ιδεολογικές. Επομένως, η παρούσα συγκυρία απαιτεί ένα πλαίσιο συντονισμού πιο συνεκτικό, πιο μεθοδικά διαμορφωμένο και με σαφή στρατηγικό προσανατολισμό.
Η γεωπολιτική αβεβαιότητα της εποχής μας, που επιδεινώνεται από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις αυξανόμενες εντάσεις στην ευρύτερη γειτονιά μας, ενδυναμώνει την ανάγκη για ενότητα και ανθεκτικότητα.
Η Ευρώπη δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να αφεθεί στην αυταρέσκεια. Πρέπει να ενισχύσουμε συλλογικά τα οικονομικά, χρηματοπιστωτικά και δημοκρατικά μας θεμέλια. Με αυτό το πνεύμα και με πλήρη σεβασμό στις κοινές μας ευθύνες, θα ήθελα να υποβάλω την υποψηφιότητά μου για την προεδρία του Eurogroup.
Υπό την ηγεσία του Paschal Donohoe, το Eurogroup έχει αναδείξει την αξία της εμπιστοσύνης, του πραγματισμού και της συναίνεσης. Εάν εκλεγώ, θα διασφαλίσω τη συνέχεια αυτού του έργου, επιδιώκωντας ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια και οργάνωση στο επόμενο στάδιο. Ως υπουργοί Οικονομικών, ο καθένας από εμάς έχει αντλήσει διδάγματα από τις εθνικές του εμπειρίες και η δύναμή μας έγκειται στο να συνθέσουμε αυτά τα διδάγματα με πιο στοχευμένο και διαφανή τρόπο, διασφαλίζοντας ότι οι συλλογικές μας αποφάσεις μεταφράζονται σε ουσιαστικά αποτελέσματα για τους πολίτες μας.
Εάν μου ανατεθεί αυτή η ευθύνη, θα προτείνω τέσσερις κοινές προτεραιότητες και μία κατευθυντήρια αρχή για να διαμορφώσουμε το έργο μας:
1. Ένωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων (SIU)— Απελευθέρωση ευρωπαϊκών κεφαλαίων και επενδύσεων
Η Ευρώπη αποταμιεύει σε επίπεδα συγκρίσιμα με αυτά των ΗΠΑ, αλλά επενδύει διαρθρωτικά λιγότερο. Τα κεφάλαια υπάρχουν, αλλά παραμένουν εγκλωβισμένα σε εθνικά πλαίσια που κατακερματίζουν τη ρευστότητα και αποδυναμώνουν την αγορά.
Για να το αντιμετωπίσουμε, η Ευρώπη πρέπει να απευλευθερώσει τα κεφάλαια της εμβαθύνοντας την χρηματοπιστωτική της ολοκλήρωση, ενισχύοντας τη διασυνοριακή ρευστότητα και υποστηρίζοντας τη φυσική ενοποίηση και συνεργασία που ήδη εξελίσσεται στα τραπεζικά και χρηματιστηριακά οικοσυστήματα, όπου τέτοιες εξελίξεις ενισχύουν την ανθεκτικότητα και το βάθος τη αγοράς. Χρέος μας είναι να διασφαλίσουμε ότι οι συνθήκες επιτρέπουν σε αυτή την εξέλιξη να προχωρήσει σε κλίμακα με τρόπο που να ενδυναμώνει τη χρηματοοικονομική αρχιτεκτονική της Ευρώπης.
Ένα ενισχυμένο χρηματοπιστωτικό περιβάλλον θα ενίσχυε σημαντικά την ικανότητα της Ευρώπης να χρηματοδοτήσει την πράσινη μετάβαση, τον ψηφιακό μετασχηματισμό, την αμυντική ετοιμότητα και την καινοτομία, μειώνοντας παράλληλα την εξάρτηση από μη ευρωπαϊκά κεφάλαια. Αυτή η δουλειά πρέπει να βασιστεί σε στέρεα μακροοικονομικά θεμέλια και με πλήρη σεβασμό στο δημοσιονομικό πλαίσιο, που είναι καθοριστικό για την εμπιστοσύνη και τη βαθύτερη ολοκλήρωση.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Μάριο Ντράγκι έθεσε αυτή την πολιτική προτεραιότητα στο επίκεντρο των συστάσεών του: όχι ως τεχνική βελτίωση, αλλά ως στρατηγική αναβάθμιση που είναι σε ευθυγράμμιση με τις μακροπρόθεσμες φιλοδοξίες της Ευρώπης.
To Eurogroup είναι το φυσικό φόρουμ για την προώθηση αυτής της ατζέντας.
2. Ολοκλήρωση και στρατηγική κατεύθυνση της ενιαίας αγοράς
Η ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς παραμένει ο ισχυρότερος μοχλός ανάπτυξης της Ευρώπης. Ωστόσο, ο κατακερματισμός εξακολουθεί να επιφέρει σημαντικά οικονομικά κόστη. Όπως έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει το ΔΝΤ, οι ρυθμιστικές αποκλίσεις, τα διοικητικά βάρη και οι δυσκαμψίες των αγορών περιορίζουν την παραγωγικότητα και τις επενδύσεις σε ολόκληρη την Ένωση· μια πραγματικότητα που βιώνουμε άμεσα ως υπουργοί Οικονομικών.
Η απλούστευση διαδικασιών πρέπει συνεπώς να αποτελέσει ακόμη περισσότερο μια κοινή προτεραιότητα. Η Ευρώπη χρειάζεται πιο καθαρούς και προβλέψιμους κανόνες προκειμένου να μειώσει τα βάρη και να επιταχύνει τις επενδύσεις. Η ολοκλήρωση της Ενιαίας Αγοράς πρέπει επίσης να συνδυαστεί με στοχευμένες στρατηγικές σε τομείς όπου η κλίμακα καθορίζει την ανταγωνιστικότητα: τηλεπικοινωνίες, ψηφιακές υποδομές, πράσινες τεχνολογίες και προηγμένη μεταποίηση. Η Ευρώπη διαθέτει κορυφαίο ανθρώπινο δυναμικό και επιχειρήσεις παγκόσμιας κλάσης, αλλά χάνει δυναμική χωρίς ενιαίο κανονιστικό πλαίσιο και συντονισμένες επενδύσεις.
Επιπλέον, ανάλυση της ΕΚΤ, την οποία ανέδειξε πρόσφατα η Πρόεδρος Lagarde, έχει ποσοτικοποιήσει το πώς ο κατακερματισμός περιορίζει την αποδοτικότητα των αγορών, αποδυναμώνει την παραγωγικότητα και μειώνει τις διασυνοριακές επενδύσεις. Η ευθυγράμμιση των χρηματοοικονομικών συνθηκών της Ευρωζώνης με την πρόοδο της Ενιαίας Αγοράς είναι συνεπώς αναγκαία.
Ενώ το ECOFIN φέρει την κύρια ευθύνη, το Eurogroup μπορεί να διασφαλίσει ότι οι συνθήκες της Ευρωζώνης, η επενδυτική ικανότητα, η χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση, οι παραγωγικές δυναμικές, στηρίζουν την πρόοδο της Ενιαίας Αγοράς. Αποστολή μας είναι να συμπληρώνουμε, όχι να αναπαράγουμε, το έργο του ECOFIN, διασφαλίζοντας ότι τα πλαίσια της Ευρωζώνης επιτρέπουν στην ολοκλήρωση να εδραιωθεί.
3. Το ψηφιακό ευρώ και η τεχνολογική κυριαρχία της Ευρώπης
Οι τεχνολογικές αλλαγές αναδιαμορφώνουν το παγκόσμιο νομισματικό και χρηματοπιστωτικό τοπίο. Η ψηφιακή ταυτότητα, η τεχνητή νοημοσύνη, οι υποδομές δεδομένων και τα συστήματα πληρωμών νέας γενιάς αποτελούν πλέον μέρος της βασικής αρχιτεκτονικής της ανταγωνιστικότητας και της νομισματικής σταθερότητας.
Το ψηφιακό ευρώ πρέπει να κατανοηθεί σε αυτό το στρατηγικό πλαίσιο. Η προοπτική του εκτείνεται πολύ πέρα από τις πληρωμές: μπορεί να ενισχύσει τον διεθνή ρόλο του ευρώ, να θωρακίσει τη νομισματική κυριαρχία της Ευρώπης στην ψηφιακή εποχή, να ενισχύσει την εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα και να διασφαλίσει ότι η Ευρώπη θα παραμείνει στην πρώτη γραμμή της ασφαλούς και διαλειτουργικής ψηφιακής χρηματοοικονομικής καινοτομίας.
Η ρυθμιστική πολιτική θα είναι πάντα απαραίτητη, αλλά πρέπει να σχεδιάζεται έτσι ώστε να ενθαρρύνει την καινοτομία με τον ρυθμό που απαιτούν οι σημερινές παγκόσμιες συνθήκες, διασφαλίζοντας ότι οι δικλείδες ασφαλείας εξελίσσονται παράλληλα και όχι εις βάρος της τεχνολογικής πρόοδου, και στηρίζονται σε έξυπνη διαχείριση κινδύνων που υποστηρίζει την καινοτομία διατηρώντας παράλληλα την ανθεκτικότητα.
Καθώς η τεχνολογία καθορίζει όλο και περισσότερο την παραγωγικότητα, τον ανταγωνισμό και τη χρηματοπιστωτική κυριαρχία, το Eurogroup θα πρέπει να ασχοληθεί πιο άμεσα με αυτά τα ζητήματα. Η ανθεκτικότητα του ευρώ στη δεκαετία που έρχεται θα εξαρτηθεί όχι μόνο από τη δημοσιονομική υπευθυνότητα, αλλά και από τη συλλογική μας ικανότητα να ενσωματώσουμε την τεχνολογική πρόοδο στην ευρωπαϊκή πολιτική οικονομία με αυτοπεποίθηση και στρατηγική διορατικότητα.
4. Διαφύλαξη των οικονομικών θεμελίων της Ευρώπης
Η μακροπρόθεσμη ευημερία της Ευρώπης απαιτεί την ενίσχυση των διαρθρωτικών πυλώνων της οικονομικής μας αρχιτεκτονικής. Η μακροοικονομική σταθερότητα, τόσο η δημοσιονομική όσο και η χρηματοπιστωτική, αποτελεί τη βάση της αξιοπιστίας, των επενδύσεων και της βιώσιμης ανάπτυξης. Οι δημογραφικές αλλαγές και οι υστερήσεις στην παραγωγικότητα διαμορφώνουν περαιτέρω την αναπτυξιακή προοπτική και την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης.
Ένα Eurogroup που ασχολείται συστηματικά με αυτά τα διαρθρωτικά ζητήματα – σταθερότητα, δημογραφικό, παραγωγικότητα – θα βρίσκεται σε καλύτερη θέση να εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη ισχύ της Ευρώπης. Η αξιοπιστία σε αυτό το πλαίσιο βασίζεται στη συνεχή δημοσιονομική υπευθυνότητα και στην δίκαιη και αυστηρή εφαρμογή των κοινών κανόνων μας.
Κατευθυντήρια αρχή: Ένα Eurogroup εστιασμένo, ευέλικτo και χωρίς αποκλεισμούς
Ένα στρατηγικό Eurogroup πρέπει επίσης να είναι επιχειρησιακό, καλά προετοιμασμένο, συμπληρωματικό προς το ECOFIN και επικεντρωμένο σε ζητήματα που αφορούν αποκλειστικά την Ευρωζώνη. Η αποφυγή αλληλεπικαλύψεων είναι απαραίτητη για τη διατήρηση του ρόλου του ως φόρουμ συντονισμού και προοπτικής για τη ζώνη του ευρώ.
Πρέπει να παραμείνουμε ανοιχτοί και χωρίς αποκλεισμούς, εξασφαλίζοντας χώρο για ειλικρινή ανταλλαγή απόψεων και κοινή ευθύνη. Το Eurogroup λειτουργεί καλύτερα όταν η προσωπική εμπιστοσύνη επιτρέπει ειλικρινείς συζητήσεις και συλλογικές αποφάσεις. Σε στιγμές κρίσης, πρέπει να είμαστε σε θέση να ενεργούμε με ταχύτητα, συνοχή και ενότητα.
Ένα λειτουργικό Eurogroup είναι αυτό που θέτει μια εστιασμένη, διάφανη ατζέντα και εξασφαλίζει ότι κάθε υπουργός μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά. Το καθήκον μας είναι να μετατρέψουμε τη συλλογική σοφία της Ευρώπης σε συλλογική δράση.
Kλείνοντας, η πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας μας υπενθυμίζει τι μπορεί να επιτύχει η Ευρώπη όταν ενεργεί από κοινού. Η γενιά μου διαμορφώθηκε από μια υπαρξιακή κρίση που μας δίδαξε τη δύναμη της ανθεκτικότητας, το κόστος του εφησυχασμού, την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, και τη στρατηγική σημασία της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Αυτές οι εμπειρίες αποτελούν τη βάση για την κατανόηση του ρόλου της Ευρώπης στη διαφύλαξη της σταθερότητας και την προώθηση της προόδου. Η ιστορία μας δεν είναι απλώς εθνική, είναι βαθιά ευρωπαϊκή.
Η Ευρώπη είναι ισχυρότερη όταν κινείται με ενιαίο σκοπό και ξεκάθαρη στρατηγική κατεύθυνση. Εάν μου ανατεθεί αυτή η ευθύνη, δεσμεύομαι να διασφαλίσω ότι το Eurogroup θα λειτουργεί ως συλλογικό όργανο για τη σταθερότητα, την ανταγωνιστικότητα και τη μακροπρόθεσμη ισχύ της Ευρώπης. Η ενίσχυση των θεμελίων του ευρώ, η ενίσχυση του παγκόσμιου ρόλου του και η προετοιμασία του για την επόμενη δεκαετία απαιτούν ενότητα, σύνεση και κοινό στρατηγικό όραμα.
Με βαθιά προσήλωση στο κοινό μας ευρωπαϊκό εγχείρημα, ζητώ με σεβασμό τη στήριξή σας για την υποψηφιότητά μου ως Προέδρου του Eurogroup, ώστε μαζί να διαμορφώσουμε μια Ευρωζώνη ισχυρή, σταθερή και έτοιμη για το μέλλον προς όφελος των πολιτών μας».
Τα βιογραφικά των υποψηφίων
Κυριάκος Πιερρακάκης | Βιογραφικό Σημείωμα
Ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών της Ελλάδας και εκλεγμένο Μέλος του Κοινοβουλίου που εκπροσωπεί την Αθήνα.
Στον τρέχοντα ρόλο του, ηγείται της οικονομικής και δημοσιονομικής στρατηγικής της χώρας, με έμφαση στην ενίσχυση της δημοσιονομικής αξιοπιστίας, τον εκσυγχρονισμό της οικονομικής διακυβέρνησης και τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας. Οι προτεραιότητές του περιλαμβάνουν τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος ώστε να ενσωματώσει προηγμένες τεχνολογίες και την αντιμετώπιση των συνεπειών των δημογραφικών αλλαγών, την ενίσχυση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού σχεδιασμού, τη βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων δαπανών, την ενίσχυση της παραγωγικότητας και την προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων. Το έργο του είναι στενά ευθυγραμμισμένο με την ευρύτερη οικονομική ατζέντα της Ευρώπης, ιδίως με την προσπάθεια ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, της βαθύτερης ολοκλήρωσης και της υποστήριξης της μακροπρόθεσμης σταθερότητας στην ευρωζώνη.
Προηγουμένως, ως Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης της Ελλάδας (2019-2023), επέβλεψε έναν πανεθνικό μετασχηματισμό της δημόσιας διοίκησης, δημιουργώντας πλατφόρμες όπως το gov.gr, το Gov.gr Wallet και το MyHealth, και επεκτείνοντας σημαντικά τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις εξασφάλισαν τη συνέχεια των κρατικών λειτουργιών κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και βελτίωσαν τη θεσμική ικανότητα. Η ηγετική του θέση στον ψηφιακό τομέα οδήγησε στον διορισμό του – και στον επαναδιορισμό του – ως Προέδρου της Ομάδας Παγκόσμιας Στρατηγικής του ΟΟΣΑ (2021, 2024).
Ως Υπουργός Παιδείας (2023-2025), προώθησε μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου νομικού πλαισίου για τα ξένα πανεπιστήμια, την εγκατάσταση εθνικών ψηφιακών μαθησιακών υποδομών και πολιτικών για τη βελτίωση του μαθησιακού περιβάλλοντος, όπως η απαγόρευση των smartphones στα σχολεία σε εθνικό επίπεδο.
Νωρίτερα στην καριέρα του, υπηρέτησε ως Διευθυντής Έρευνας στη δεξαμενή σκέψης ΔιαΝΕΟσις, εργαζόμενος σε θέματα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, θεσμικής απόδοσης και χάραξης πολιτικής βασισμένης σε δεδομένα.
Κατέχει Master στη Δημόσια Πολιτική από τη Σχολή Διακυβέρνησης John F. Kennedy του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Master of Science στην Τεχνολογία και την Πολιτική από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (MIT) και Πτυχίο (Bachelor’s degree) στην Επιστήμη των Υπολογιστών από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μιλάει Αγγλικά και Γαλλικά και είναι παντρεμένος με τρία παιδιά.
Βίνσεντ βαν Πίτεγκεμ
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Προϋπολογισμού, υπεύθυνος για τη Διοικητική Απλούστευση Βέλγιο
Ο Vincent Van Peteghem (PhD) είναι Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Προϋπολογισμού, υπεύθυνος για τη Διοικητική Απλούστευση στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση του Βελγίου.
Ηγείται της δημοσιονομικής στρατηγικής ενοποίησης του Βελγίου και επιβλέπει την ευθυγράμμιση της χώρας με το αναμορφωμένο ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο. Ως ακαδημαϊκός εκπρόσωπος του Βελγίου στην Ευρωομάδα από το 2020, συμβάλλει ενεργά στις συζητήσεις για τη μακροοικονομική διακυβέρνηση, τη δημοσιονομική βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα της ευρωζώνης.
Πριν από την είσοδό του στην κυβέρνηση, ο Van Peteghem είχε μια επιτυχημένη ακαδημαϊκή καριέρα ως Καθηγητής Διοίκησης Επιχειρήσεων (Operations Management) και Διευθυντής Εκπαιδευτικής Καινοτομίας (Director of Educational Innovation) στο EDHEC Business School στη Λιλ της Γαλλίας. Εισήλθε στην πολιτική το 2016 ως Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων για τους Χριστιανοδημοκράτες, όπου έγινε βασικός εκπρόσωπος πολιτικής στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων.
Από το 2020 έως το 2025, ο Van Peteghem υπηρέτησε ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών του Βελγίου. Η εντολή του επικεντρώθηκε στον εκσυγχρονισμό του φορολογικού συστήματος, στην ενίσχυση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και στην προστασία των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και της επακόλουθης ενεργειακής κρίσης. Παρέδωσε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που απλοποίησαν το φορολογικό σύστημα, μείωσαν το φορολογικό βάρος στην εργασία και μετέφεραν τη φορολογία στον πλούτο, την κατανάλωση και τη ρύπανση.
Το 2023, όταν η μείωση της εμπιστοσύνης των αποταμιευτών δημιούργησε κινδύνους για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ο Van Peteghem έλαβε στοχευμένα μέτρα για να τονώσει τον ανταγωνισμό στον τραπεζικό τομέα. Ξεκίνησε την έκδοση ενός μονοετούς κυβερνητικού ομολόγου που έγινε η μεγαλύτερη χρηματοοικονομική πράξη στην ιστορία του Βελγίου.
Ο Van Peteghem έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Κατά τη διάρκεια της Βελγικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ το 2024, προήδρευσε του Ecofin Council και διηύθυνε αρκετές σύνθετες διαπραγματεύσεις για συμφωνίες, με κυριότερη τη συμφωνία για το αναμορφωμένο ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο.
Τον Φεβρουάριο του 2025, ορκίστηκε εκ νέου ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Προϋπολογισμού. Μαζί με τον Πρωθυπουργό, υλοποιεί επιτυχώς μια πολυετή στρατηγική δημοσιονομικής ενοποίησης και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που ανέρχεται σε €32 δισεκατομμύρια, συνδυάζοντας τη δημοσιονομική υπευθυνότητα με την ανταγωνιστικότητα, την κοινωνική προστασία και τις μακροπρόθεσμες επενδυτικές ικανότητες.
Ο Vincent Van Peteghem (1980) είναι παντρεμένος με την Evelyn και πατέρας τριών κοριτσιών: Josephine (2017), Florine (2019) και Olivia (2022).
