Δεύτερος γύρος σήμερα για την εκλογή προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ, στη σκιά μιας χωρίς προηγούμενο τοξικής αναμέτρησης των δύο υποψηφίων -του Στέφανου Κασσελάκη και της Έφης Αχτσιόγλου– και άγνωστο Χ το ύψος της προσέλευσης στις κάλπες. Ο πήχης για τη συμμετοχή είναι ήδη ψηλά από την περασμένη Κυριακή, όπου προσήλθαν 150.000 άτομα. Τώρα, προστίθενται και αυτοί που είχαν δικαίωμα ανανέωσης της εγγραφής τους στο ΣΥΡΙΖΑ -περί τους 40.000- χωρίς κανείς να γνωρίζει μέχρι σήμερα πόσοι θα το πράξουν.
Από την άλλη, είναι ένα ερώτημα εάν θα υπάρξουν απώλειες από τη συμμετοχή του πρώτου γύρου. Σε κάθε περίπτωση, η προσέλευση αναμένεται μεγάλη και το ερώτημα είναι αν οι προβλέψεις για τον κ. Κασσελάκη (44,91% την περασμένη Κυριακή) επιβεβαιωθούν ή αν η κ. Αχτσιόγλου (36,18%) θα κάνει την ανατροπή – έκπληξη.
Το πιθανότερο βεβαίως είναι πως η επικράτηση του ενός ή του άλλου υποψηφίου θα προκαλέσει τεκτονικές δονήσεις στο εσωκομματικό του ΣΥΡΙΖΑ. Δονήσεις που έγιναν ιδιαίτερα αισθητές τα τελευταία 24ωρα, καθώς ένας εμφύλιος ασυνήθιστης έντασης και τοξικότητας ακόμα και για τα δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ όρθωσε τείχη στα αντίπαλα στρατόπεδα. Οι προσωπικές επιθέσεις και προσβολές από την κορυφή μέχρι κάτω, ο πόλεμος φατριών στα social media, η εμπλοκή του ονόματος του απόντος από την εκλογική διαδικασία Αλέξη Τσίπρα έδωσαν την αίσθηση αγεφύρωτων διαφορών ανάμεσα στις ομάδες που συντάχθηκαν είτε στο πλευρό του κ. Κασσελάκη είτε της κ. Αχτσιόγλου. Επιπλέον, ο κ. Κασσελάκης συνέχισε μέχρι το τέλος να «σερφάρει» πάνω στο κύμα της επικοινωνιακής καταιγίδας που προκάλεσε η υποψηφιότητά του, την ώρα που η κ. Αχτσιόγλου επιχειρούσε να ανακτήσει το χαμένο έδαφος με παρεμβάσεις που σαφώς ενείχαν προσωπικές αιχμές κατά του κ. Κασσελάκη και των συνοδοιπόρων του.
Το κλείσιμο της κάλπης αργά το βράδυ, πέρα από κάθε συζήτηση, θα επιφέρει μια επόμενη μέρα γεμάτη «ασύμμετρες απειλές» για τον εκλεγμένο πρόεδρο, καθώς θα έχει προδιαγραφεί μια νέα, μη αντιστρεπτή, πραγματικότητα:
- Ο ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζαμε είτε ως κυβέρνηση είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση θα είναι κλινικά νεκρός. Η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα -με άγνωστες τις προθέσεις του για το πολιτικό του μέλλον- σε συνδυασμό με την απροσδόκητη για το κομματικό κατεστημένο εμφάνιση του κ. Κασσελάκη, προκάλεσε φυγόκεντρες δυνάμεις, ανέτρεψε εύθραυστες ισορροπίες, εξαφάνισε από το προσκήνιο πρωταγωνιστές των τελευταίων ημερών. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως αλλάζει, με βαριά την κληρονομιά των συνεχόμενων ηττών από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, χωρίς να έχει ως τώρα συνειδητοποιήσει και συζητήσει τα αίτια της εκλογικής του συντριβής. Το πρόβλημα είναι ότι η διάδοχη τάξη πραγμάτων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να είναι μια ακόμα πιο ασταθής και ανερμάτιστη πολιτική οντότητα. Κι ακόμα, το γεγονός ότι η τοξικότητα του ΣΥΡΙΖΑ προς την κοινωνία -έργο με τη σφραγίδα του Αλέξη Τσίπρα- τώρα εσωτερικεύεται και διαλύει σταδιακά τον υπάρχοντα κομματικό ιστό. Ο ΣΥΡΙΖΑ από αύριο πορεύεται προς μια ιδιότυπη «επανίδρυση» με άγνωστες ακόμα παραμέτρους για το ποια πορεία θα ακολουθήσει. Θα μείνει ένα μεταλλαγμένο κόμμα της Αριστεράς -λιγότερο πιθανό; Θα ανασυνταχθεί ως ένα νέο Δημοκρατικό Κόμμα; Άγνωστο. Εκτός εάν…
- Εκτός εάν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις αρκετών ότι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, ο ΣΥΡΙΖΑ βαίνει προς διάσπαση. Κι αυτό είτε με αποχώρηση μιας ισχυρής μειοψηφικής ομάδας, οπότε θα μιλάμε για κομματικό διχασμό, είτε μιας αποκοπής μερίδας στελεχών που δεν θα ανεχτούν τη νίκη του όποιου υποψήφιου -με τον κίνδυνο βέβαια να τύχουν της μοίρας της ομάδας του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Ο χρόνος μιας πιθανής διάσπασης θα είναι συνάρτηση των συσχετισμών που θα βγάλει απόψε η κάλπη, του εύρους της συμμετοχής των μελών, των πρώτων αντιδράσεων αυτών που μειοψήφησαν. Υπάρχει βέβαια και η δοκιμασία σε δεύτερο χρόνο, η διεξαγωγή δηλαδή του Συνεδρίου τον Νοέμβριο, οπότε δεν αποκλείεται να τηρηθεί στάση αναμονής.
