Ξαφνικά, στο εγχώριο φάσμα της Κεντροαριστεράς εκδηλώθηκε εδώ και λίγα 24ωρα ένας «κεραυνοβόλος έρωτας» για τον Ζοχράν Μαμντάνι, το αουτσάιντερ των Δημοκρατικών που πήρε το χρίσμα της υποψηφιότητας για τη Δημαρχία της Νέας Υόρκης. Κι αυτό, ενάντια στο «κατεστημένο» των Δημοκρατικών, που υποστήριξαν για το χρίσμα τον πρώην κυβερνήτη Άντριου Κουόμο και έχασαν κατά κράτος από έναν αντίπαλο, που μόλις λίγες εβδομάδες πριν κατέγραφε στα γκάλοπ ποσοστό της τάξης του 1%.
Γεννημένος στην Ουγκάντα, μόλις 33 ετών, μουσουλμάνος, με ανώτερες πανεπιστημιακές σπουδές, υπέρ των Παλαιστινίων, κατόρθωσε να ανατρέψει τα προγνωστικά, με μια «σοσιαλιστική» ατζέντα, που αγγίζει τη σκληρή καθημερινότητα πολλών κατοίκων της μεγαλούπολης. Τα νέα έφτασαν και στη χώρα μας και κίνησαν το ενδιαφέρον των κομμάτων στο χώρο της Κεντροαριστεράς, αρχής γενομένης από το ΠΑΣΟΚ. Ήδη κάποιες πρώτες ανεπίσημες συζητήσεις για το «φαινόμενο Μαμντάνι» έγιναν στο Συντονιστικό Πολιτικό Κέντρο του ΠΑΣΟΚ, με ορισμένα στελέχη να συνηγορούν υπέρ της ριζοσπαστικής προσέγγισης του Μαμντάνι και του ρηξικέλευθου προγράμματός του, θεωρώντας ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για μια «αριστερή στροφή» στο ΠΑΣΟΚ.
Πάντως, ο Δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας δεν περίμενε την ολοκλήρωση των ζυμώσεων και προχώρησε σε μια θερμή ανάρτηση υπέρ του Μαμντάνι: «Δημοκράτης, σοσιαλιστής, μετανάστης, μουσουλμάνος. Με τη στήριξη- κυρίως- εθελοντών, πήρε το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις επόμενες εκλογές στον δήμο της Νέας Υόρκης. Τα έβαλε με το κατεστημένο και προτείνει μεταξύ άλλων πάγωμα ενοικίων και δωρεάν λεωφορεία για να μην μπορούν, όπως λέει, να ζήσουν με αξιοπρέπεια οι Νεοϋορκέζοι στην πόλη της ανισότητας και του αποκλεισμού. Όταν οι προοδευτικές δυνάμεις λένε τα πράγματα με το όνομά τους… @ZohranKMamdani».
Σε μία παράλληλη αναζήτηση και στον σκληρά δοκιμαζόμενο αυτόν τον καιρό ΣΥΡΙΖΑ έστρεψαν την προσοχή τους στο φαινόμενο Μαμντάνι. «Ο Μαμντανί κέρδισε όλο το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος που στήριξε τον Κουόμο» έγραψε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, για να προσθέσει όμως: «Η περίπτωση Μαμντανί είναι ένα μάθημα εφαρμοσμένης ριζοσπαστικής πολιτικής. Αλλά, δυστυχώς, οι μαθητές που δεν περνούν το μάθημα είναι πια πάρα πολλοί στο λεγόμενο “προοδευτικό χώρο”».
Μιλώντας πάντως για τον «προοδευτικό χώρο» ήρθε και η πληροφορία πως και ο Αλέξης Τσίπρας παρακολουθεί από κοντά την ανοδική πορεία του Μαμντάνι. Μάλιστα, συνεργάτες του Ινστιτούτου του Αλέξη Τσίπρα υπογράμμιζαν τη στήριξη που πήρε ο υποψήφιος των Δημοκρατικών από δύο σημαιοφόρους της αριστερής πτέρυγας του κόμματος, την Αλέξια Οκάσιο-Κορτέζ και τον Μπέρνι Σάντερς, με τους οποίους ο Τσίπρας διατηρεί θερμές σχέσεις. Μάλιστα, ο Σάντερς ήταν από τους προβεβλημένους καλεσμένους του Ινστιτούτου του κ. Τσίπρα στην ημερίδα που έγινε τον περασμένο Ιούνιο στην Αθήνα.
Τι είναι όμως αυτό που συγκινεί τα κόμματα της Κεντροαριστεράς από τον ανατέλλοντα αστέρα της πολιτικής στη Νέα Υόρκη; Πρώτον, η κατακόρυφη άνοδός του σχεδόν από το πουθενά, ενάντια στο κομματικό κατεστημένο. Ο Μαμντάνι, τάραξε τα νερά των «δεδομένων» συσχετισμών, παρά τη στήριξη που είχε ο Κουόμο από πανίσχυρους οικονομικούς κύκλους και από το κομματικό κατεστημένο. Κι αυτό, χάρη σε μια επιθετική καμπάνια στα social media αλλά και τη στήριξη από νέους. Μια ένδειξη άραγε ότι και στη χώρα μας αυτό που εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις ως παγιωμένοι συσχετισμοί μπορεί να ανατραπούν με πρωτόγνωρα εργαλεία πολιτικής; Σε κάθε περίπτωση, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που «μελετούν το φαινόμενο», δεν προέρχονται στον πολιτικό στίβο με καθαρό «πολιτικό μητρώο» όπως ο Μαμντάνι…
Το δεύτερο όμως και πιο ουσιαστικό στοιχείο είναι η προγραμματική πλατφόρμα του Μαμντάνι, που σοκάρει πολλούς με το σοσιαλιστικό της πυρήνα. Ποια ήταν τα κύρια μηνύματα του υποψήφιου Δημάρχου; Γρήγορα και δωρεάν λεωφορεία, πάγωμα των εισιτηρίων του μετρό, πάγωμα των ενοικίων, δωρεάν φροντίδα παιδιών. Και όχι μόνο…
Αναφέρουμε μερικά από τα προγραμματικά του σημεία: Δημιουργία ενός Δημόσιου Οργανισμού Κατασκευής Κοινωνικής Στέγασης για την ανέγερση 200.000 προσιτών κατοικιών τα επόμενα 10 χρόνια. Διπλασιασμό της χρηματοδότησης για την ανακαίνιση των δημόσιων κατοικιών (για 400.000 ενοίκους). Αύξηση του κατώτατου μισθού της Νέας Υόρκης στα $30 την ώρα έως το 2030. Επιπλέον αύξηση 2% στη φορολογία εισοδήματος για όσους κερδίζουν άνω του $1.000.000 το χρόνο, ώστε να συγκεντρωθούν $20 δισ. Δωρεάν φοίτηση στα πολιτειακά πανεπιστήμια CUNY και SUNY.
Πρόκειται για μέτρα που ακόμα και το Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία, πέρσι, δεν τόλμησε να προτάξει. Ωστόσο, για τα κόμματα της Αριστεράς το πρόγραμμα Μαμντάνι ταιριάζει στις πολιτικές της επιλογές. «Κι εμείς έχουμε μια δουλειά: να το κάνουμε όπως ο Σάντσεθ και ο Μαμντάνι» δήλωνε ο Αλέξης Χαρίτσης, προσθέτοντας πως ο Μαμντάνι «τολμάει να δηλώνει σοσιαλιστής στη Μέκκα του καπιταλισμού και που με την υποδειγματική του καμπάνια, ανέτρεψε τα προγνωστικά και αναζωογόνησε την αμερικανική αριστερά».
Όμως για ένα πιο θεσμικό κόμμα, όπως το ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα είναι ασφαλώς πιο περίπλοκα. Στέλεχος της Χαριλάου Τρικούπη, που δεν συμμερίζεται τις διθυραμβικές εκτιμήσεις του κ. Δούκα, έλεγε πως «ασφαλώς κάποιες ιδέες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, όπως αυτές για την κατοικία, αλλά από το σημείο αυτό μέχρι να φτάσουμε σε «αντίγραφο Μαμντάνι», υπάρχει μεγάλο χάσμα. Τέτοια μέτρα στο σύνολό τους δεν μπορούν να εφαρμοστούν ούτε καν στο Δήμο της Αθήνας»…
