Σεμπαστιάν Λεκορνί: Ένας “survivor” στο τιμόνι της Γαλλίας

Ο 39χρονος Σεμπαστιάν Λεκορνί, ένας αθόρυβος, αλλά ικανός παίκτης και πιστός σύμμαχος του Μακρόν, στο τιμόνι της γαλλικής κυβέρνησης

O νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας, Σεμπαστιάν Λακορνί ©EPA/YOAN VALAT

Ο Σεμπαστιάν Λεκορνί αναλαμβάνει πρωθυπουργός της Γαλλίας, στη θέση του παραιτηθέντος Φρανσουά Μπαϊρού, μέσα σε κλίμα αναταραχής. Το κίνημα «Bloquons Tout» οργανώνει σήμερα διαδηλώσεις που θα επηρεάσουν σχολεία, περιφερειακά τρένα και αεροπορικές πτήσεις, ενώ τα εργατικά συνδικάτα έχουν προαναγγείλει μεγάλες απεργίες στις 18 Σεπτεμβρίου, καταγγέλλοντας τα σχέδια λιτότητας της κυβέρνησης.

Ποιο είναι, όμως, ο 39χρονος Λεκορνί, που γίνεται ο πέμπτος πρωθυπουργός στη Γαλλία μέσα σε δύο χρόνια; O Λεκορνί, με το παρατσούκλι «survivor», θεωρείται ένας εξαιρετικά επιδέξιος και αποτελεσματικός πολιτικός παίκτης και έχει εδραιώσει τα διαπιστευτήριά του ως πιστός σύμμαχος του Μακρόν, χτίζοντας ένα πολιτικό προφίλ που ταιριάζει πολύ με αυτό του προέδρου – ιδίως η εμπλοκή του με την πολιτική σε τοπικό επίπεδο. Παράλληλα με τον κυβερνητικό του ρόλο, υπηρετεί ως σύμβουλος στην περιφέρεια της ιδιαίτερης πατρίδας του, τη Νορμανδία, όπου περνάει τα περισσότερα Σαββατοκύριακα.

Περιγράφοντας πώς θεωρεί ότι εκτελεί τα καθήκοντά του, είχε πει: «Τα δίνω όλα και έχω πολλή ενέργεια που απαιτείται για αυτό το υπουργείο. Ευχαριστώ τον πρόεδρο της Δημοκρατίας που σε κάθε ανασχηματισμό ανανεώνει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου».

Χαμηλό δημόσιο προφίλ

Ο υπουργός διατηρεί χαμηλό δημόσιο προφίλ, αποκαλύπτοντας ελάχιστα για την προσωπική του ζωή. Ο πιστός σύντροφός του, o αγαπημένος σκύλος του Tiga, τον ακολουθεί παντού στο υπουργείο Άμυνας και συχνά επιθεωρεί τα γαλλικά στρατεύματα.

Στα 19 του χρόνια, ο Λεκορνί ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως ο νεότερος κοινοβουλευτικός βοηθός της Γαλλίας. Αρχικά μέλος του συντηρητικού κόμματος Les Républicains, εργάστηκε για να κερδίσει τον σεβασμό από όλους τους πολιτικούς χώρους – από την εξασφάλιση της εμπιστοσύνης τόσο του Εμανουέλ Μακρον όσο και της Μπριζίτ Μακρόν μέχρι τη φιλοξενία κάπως αμφιλεγόμενων δείπνων με την ακροδεξιά ηγέτιδα Μαρίν Λεπέν.

Η διατήρηση αυτής της απήχησης διευκολύνεται από την ευρεία συναίνεση στη χώρα σχετικά με την ανάγκη να γίνουν οι γαλλικές ένοπλες δυνάμεις ισχυρότερες και καλύτερα εξοπλισμένες.

Από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρους κλίμακας εισβολή της στην Ουκρανία το 2022, ο Λεκορνί – ο ίδιος έφεδρος στην Εθνική Χωροφυλακή – έχει συνδεθεί με την ενίσχυση των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων. Το 2023 έφερε στο κοινοβούλιο έναν νέο νόμο στρατιωτικού σχεδιασμού που προέβλεπε αμυντικές δαπάνες ύψους 413 δισεκατομμυρίων ευρώ από το 2024 έως το 2030.

Με σπουδές νομικής στο πανεπιστήμιο a Paris 2 Panthéon-Assas, ο γεννημένος στις 11 Ιουλίου 1986 Σεμπαστιάν Λεκορνί πήρε μια πρώτη γεύση από την πολιτική όταν σε ηλικία 19 ετών έγινε κοινοβουλευτικός βοηθός. Ωστόσο, στην ενεργό πολιτική μπήκε μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης όταν εξελέγη δήμαρχος του Βερνόν το 2014. Ακολούθησαν και άλλα πόστα, ενώ όταν το 2020 εξελέγη Γερουσιαστής άφησε τη θέση για να μπορέσει να παραμείνει υπουργός.

Στενοί δεσμοί με τον Γερμανό ομόλογό του, Μπόρις Πιστόριους

Ο Λεκορνί έχει στενούς δεσμούς με τον Γερμανό ομόλογό του, Μπόρις Πιστόριους, έναν άλλον υπουργό Άμυνας που επέζησε σε πολλούς ανασχηματισμούς. Ωστόσο, ενώ τα πηγαίνει καλά στην καλλιέργεια διμερών, προσωπικών σχέσεων, ο Γάλλος υπουργός δεν αισθάνεται άνετα στα πολυεθνικά meeting, συμπεριλαμβανομένων των συναντήσεων της ΕΕ για θέματα εξωτερικών υποθέσεων και άμυνας στις Βρυξέλλες, από τις οποίες απουσιάζει συχνά. Τον περασμένο χρόνο μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ φέρεται να του είπε να εμφανίζεται πιο συχνά στην ντε φάκτο πρωτεύουσα της ΕΕ, αποκαλύπτει το Politico.

Παράλληλα, ο Λεκορνί είναι γνωστός για την επιφυλακτικότητά του απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, με ορισμένους κύκλους να τον περιγράφουν ως «όχι πολύ Ευρωπαίο στον τρόπο σκέψης του». Η κληρονομιά του, ωστόσο, έχει ήδη αρχίσει να γράφεται, καθώς η εικόνα που θέλει να αφήσει -και πιθανότατα θα αφήσει- είναι αυτή του προσώπου του γαλλικού επανεξοπλισμού.