Υπέρμαχος μιας ειρηνικής λύσης στον αφοπλισμό του Ιράκ προ 20ετίας, ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν επιμένει και σήμερα πως η διπλωματία δεν θα πρέπει να παραγκωνίζεται όσο συνεχίζεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Τιμώμενο πρόσωπο στο The Third Thessaloniki Metropolitan Summit του Economist και του powergame.gr στη Θεσσαλονίκη, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας τονίζει πως η Ευρώπη θα πρέπει να παραμένει ανεξάρτητη, σε έναν κόσμο που τη χρειάζεται πιο πολύ από ποτέ.
Στη γνωστή ομιλία που είχε δώσει ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στα μέσα Φεβρουαρίου του 2003 ως υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας επί προεδρίας Ζακ Σιράκ, ο ντε Βιλπέν είχε προειδοποιήσει πως η επιλογή ενός πολέμου στο Ιράκ «θα εδραιώσει ένα αίσθημα αδικίας, θα επιδεινώσει τις εντάσεις και ενδεχομένως να ανοίξει τον δρόμο σε άλλες συγκρούσεις». Αποδείχθηκε πως ο λόγος του ήταν προφητικός για τις εξελίξεις που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια. Ο πόλεμος στο Ιράκ κηρύχθηκε από μια συμμαχία χωρών υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και κράτησε έως το 2011, χωρίς να έχει αποδειχθεί πως το δικτατορικό καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν συσχετιζόταν με την Αλ Κάιντα.
Σήμερα ο Ντε Βιλπέν προειδοποιεί την Ευρώπη να αποφύγει να εγκλωβιστεί σε μια πόλωση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει τη δυναμική να ενισχύσει το κλίμα κατά της Δύσης που επικρατεί στον παγκόσμιο Νότο, σύμφωνα με το επίσημο κανάλι του γαλλικού κοινοβουλίου (Public Senat).
Γεννημένος στο Ραμπάτ του Μαρόκου, ο Ντε Βιλπέν υπήρξε πρωθυπουργός της Γαλλίας από το 2005 έως το 2007. Όταν ανέλαβε καθήκοντα πρωθυπουργού στη Γαλλία, δημοσίευσε ένα βιβλίο για τις πρώτες 100 ημέρες διακυβέρνησης του Ναπολέοντα, θέτοντας τότε ψηλά τον πήχη για το μεταρρυθμιστικό έργο που αναλάμβανε να φέρει εις πέρας, σύμφωνα με το BBC. Τελικά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει ριζικές αλλαγές στην αγορά εργασίας της Γαλλίας. Δεν υπήρξε, ωστόσο, ο μοναδικός πολιτικός της χώρας του που σκόνταψε στο μονοπάτι των μεταρρυθμίσεων. Παραιτήθηκε το 2007, με τον Νικολά Σαρκοζί να εκλέγεται τελικά πρόεδρος.
Η αντιπαλότητα των δύο ανδρών ήταν εμφανής, με τον Ντε Βιλπέν να κατηγορείται πως συμμετείχε σε συνωμοσία για τη δυσφήμηση του Σαρκοζί, αν και απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες τον Ιανουάριο του 2010. Παρά τη μακρά πορεία του Ντε Βιλπέν στο διπλωματικό σώμα και την πολιτική, δεν παραμέλησε ποτέ το πάθος του για τη λογοτεχνία και τις τέχνες. «Είναι τα πράγματα που μου επιτρέπουν να αναπνέω», είχε δηλώσει πέρυσι τον Δεκέμβριο στους Financial Times. Φημίζεται για τη συλλογή έργων τέχνης, αλλά και την κλίση του στην ποίηση. Ο Ντε Βιλπέν είχε παραδεχτεί στο πρόσφατο παρελθόν πως τον περιόριζε η πολιτική ζωή, με την τέχνη να του προσφέρει διέξοδο.
