Με τη συνέντευξη Τύπου της Δευτέρας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κήρυξε άτυπα την έναρξη του προεκλογικού αγώνα.
Το θέμα, η Οικονομία, είναι στα ισχυρά του χαρτιά. Κρίνεται πετυχημένη η κυβερνητική του διαχείριση, εκ των αποτελεσμάτων. Όλοι οι οικονομικοί δείκτες ευημερούν, η ανεργία έχει υποχωρήσει αισθητά, επενδύσεις έρχονται κατά κύματα. Η χώρα διαθέτει επαρκή χρηματοδοτικά «μαξιλάρια» και εργαλεία, ενώ το δημόσιο χρέος μειώνεται ως ποσοστό του (αυξανόμενου) ΑΕΠ και δεν θα μας είναι πρόβλημα για αρκετά ακόμα χρόνια.
Στα ισχυρά του χαρτιά, η επιτυχημένη διαχείριση της ενεργειακής κρίσης, αλλά και τα γαλαντόμα βοηθήματα στους ασθενέστερους σε όλη τη διάρκεια των αλληλοδιάδοχων κρίσεων που κλήθηκε να αντιμετωπίσει. Η κοινωνία στάθηκε όρθια με αυτά.
Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη ακολούθησε μια γραμμή «γενικής ισορροπίας». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να λειτουργήσει ικανοποιητικά η διαχείριση της πλειονότητας των ζητημάτων, χωρίς σοβαρές αναταραχές. Το «μαγαζί» της χώρας δούλεψε.
Θα έλεγε κανείς ότι η γενική εικόνα έμοιασε, με την καλή διαχείριση της εποχής Σημίτη, για όσους τη θυμούνται (χωρίς τα σκάνδαλα…).
Στα ισχυρά χαρτιά της κυβέρνησης και η διαχείριση των εθνικών θεμάτων, τα ζητήματα της άμυνας, η αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας και αναθεωρητισμού. Οι συμμαχίες που πέτυχε απομένει να αποδειχθεί αν θα παραμείνουν ανθεκτικές, αλλά προς το παρόν δίνουν εμπιστοσύνη και αισιοδοξία στη χώρα.
Βέβαια, υπάρχουν και αδυναμίες. Η επιμονή στη λογική της καλής διαχείρισης δεν συνοδεύτηκε από κάτι ιδιαίτερα οραματικό και συνεγερτικό για το μέλλον, τουλάχιστον τέτοιο που να συγκινήσει τη νέα γενιά. Ένα αδύνατο σημείο για την κυβέρνηση είναι η απήχησή της στους νέους.
Πάσχει, επίσης, όπως όλοι οι ορθολογιστές και τεχνοκράτες, στην εικόνα της συναισθηματικής ταύτισης με τον μέσο άνθρωπο.
Υπάρχουν ακόμη προβλήματα με θεσμικά ζητήματα, όπως ανέδειξε και η υπόθεση των υποκλοπών.
Η συνολική εκτίμηση, παρ’ όλα αυτά, είναι θετική. Η χώρα είναι σήμερα σε πολύ καλύτερη θέση απ’ ό,τι ήταν τα τελευταία 15 χρόνια. Εκτιμώ, ελπίζω με πολλούς άλλους, ότι ο Μητσοτάκης αξίζει να έχει άλλη μια τετραετία διακυβέρνησης, με την ελπίδα να ολοκληρώσει τη σταθεροποίηση της Ελλάδας με τη συμπλήρωση μιας μεταρρυθμιστικής ατζέντας που έμεινε ημιτελής στην παρούσα τετραετία.
Από τη διακυβέρνησή του ωφελήθηκαν πολλές κοινωνικές ομάδες. Απομένει να δούμε αν θα μεταφράσουν την ωφέλειά τους αυτήν σε θετική ψήφο. Ποτέ δεν ξέρεις, καθώς οι ανάγκες των ανθρώπων πολλαπλασιάζονται καθημερινά στη δύσκολη, τεχνολογικά ασθμαίνουσα, εποχή μας. Και όλοι έχουν το αίσθημα του ανικανοποίητου των αναγκών, που ζούμε καθημερινά, σαν εφιάλτη.
