Στην κορυφή του πάνθεον των προσωπικοτήτων της εγχώριας Αριστεράς βρίσκεται, μεταξύ άλλων, ο Ηλίας Ηλίου. Η φράση του «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» είναι από τις πλέον εμβληματικές πολιτικές ρήσεις.
Τη θυμήθηκα βλέποντας τον Αλέξη Τσίπρα να διατυμπανίζει την αποχώρηση του κόμματός του από τη Βουλή έως τις εκλογές. Εκλογές που, ακόμα και σήμερα, δεν ξέρουμε αν θα γίνουν σε δύο, τρεις ή τέσσερις μήνες. Άρα, τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι κενά για άγνωστο χρονικό διάστημα!
Η Αριστερά, ακόμα και στις πιο ακραίες συνθήκες, τις εποχές των διώξεων και των εξοριών, τιμούσε όσο τίποτε άλλο τον κοινοβουλευτισμό. Η νομιμότητα, δηλαδή, ήταν το όπλο της.
Οι αριστεροί όλων των αποχρώσεων θεωρούσαν ότι όσο ισχυροποιείται η Δημοκρατία τόσο θα «προστατεύεται» η δική τους παρουσία. Όσο θα στηρίζονταν οι θεσμοί, τόσο θα αυξανόταν η δική τους επιρροή και ο ρόλος τους. Το γεγονός ότι πάντα ήταν με κοστούμι και γραβάτα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου δεν ήταν στυλιστική λεπτομέρεια, αλλά επιλογή.
Τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα γκρεμίστηκαν με τη μετεξέλιξη του Συνασπισμού σε ΣΥΡΙΖΑ. Ο πλέον θεσμικός πολιτικός χώρος της μεταπολίτευσης μετατράπηκε σε κόμμα σούπερ μάρκετ, χωρίς αρχές, γι’ αυτό και όποιος/α έβλεπε φως γινόταν από τη μια μέρα στην άλλη ΣΥΡΙΖΑ. Τα όσα θλιβερά ζήσαμε από το 2011εως το καλοκαίρι του 2015 πολλοί πιστέψαμε πως ήταν διδακτικά για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Φευ. Πάει να επαναλάβει την ίδια ιστορία, με την ίδια ακραία ρητορική και με πρακτικές που ούτε στα χρόνια που «είχαν αυταπάτες» δεν είχαν ακολουθήσει. Ήτοι, την εγκατάλειψη του Κοινοβουλίου, η οποία συνοδεύτηκε από την εξαγγελία για ανένδοτο αγώνα.
Τα remakes άλλων εποχών μόνο θυμηδία προκαλούν στους γνωρίζοντες. Η μόνιμη αποχώρηση από το Κοινοβούλιο παραπέμπει σε «γκρούπα» και όχι σε αξιωματική αντιπολίτευση που ξαναδιεκδικεί την εξουσία. Στο τελευταίο ενδεχομένως να κρύβεται το κλειδί της ερμηνείας των επιλογών του κ. Τσίπρα. Επιλογές που παραπέμπουν περισσότερο σε τζογαδόρο που παίζει το ύστατο χαρτί του, παρά σε σόφρωνα πολιτικό αρχηγό.
Διαφαίνεται πως στην Κουμουνδούρου έχουν πάρει τα (οριστικά;) μηνύματα των δημοσκοπήσεων και προσπαθούν να διασώσουν την παρτίδα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η ερμηνεία, είναι και κάτι περισσότερο. Με την αποχώρηση από τη Βουλή στοχεύουν πρωτίστως στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Γιατί πιστεύουν ότι το στριμώχνουν, επειδή -και καλά- το ταυτίζουν με τη Δεξιά. Ματαιοπονούν και κάνουν στρατηγικό λάθος. Διότι ο Ανδρουλάκης έχει δείξει πως δεν ετεροκαθορίζεται. Όποτε έπρεπε, άσκησε σφοδρότατη κριτική, είτε στον Μητσοτάκη είτε στον Τσίπρα, με την ίδια άνεση που θα μπορούσε να συμφωνήσει με τον έναν ή τον άλλον. Χωρίς δεύτερες σκέψεις, αποκλειστικά στη βάση πολιτικών θέσεων. Τώρα, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα μοιραίο λάθος. Έδωσε όλο το γήπεδο στο ΠΑΣΟΚ και κυρίως τη δυνατότητα να αποδείξει στους πολίτες ότι αυτό είναι η πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και όλα τα στελέχη του κόμματος θα το «σηκώσουν» το μπαλάκι της ευθύνης να είναι η ουσιαστική αξιωματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Άλλωστε, στα δύσκολα χρόνια της κρίσης το ΠΑΣΟΚ υπερασπίστηκε όσο κανένα άλλο κόμμα το συμφέρον του τόπου και όχι το κομματικό. Το ίδιο θα κάνει και τώρα, απέναντι στις ερεβώδεις πρακτικές της κυβέρνησης της ΝΔ με τις υποκλοπές και τις ανερμάτιστες επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα επίπεδα.
