THEPOWERGAME
Καθώς ο πλανήτης εισέρχεται στο δεύτερο έτος της πανδημίας, δύο κρίσεις βρίσκονται σε εξέλιξη. Η πιο επείγουσα και εμφανέστερη αφορά τις φτωχές χώρες όπως η Ινδία, όπου η αύξηση των κρουσμάτων της covid-19 απειλεί να καταλύσει το κράτος. Η Ινδία καταγράφει περισσότερα από 350.000 κρούσματα την ημέρα, ενώ, καθ’ όσον φαίνεται, υπάρχουν πολλά περισσότερα που δεν εντοπίζονται (βλ. Ενότητα Ασία). Ο πόνος είναι αβάσταχτος. Το οξυγόνο στα ινδικά νοσοκομεία δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες τους, ενώ τα κρεματόρια γονατίζουν.
Η άλλη κρίση είναι λιγότερο εμφανής και αφορά το μακροπρόθεσμο αποτύπωμα της ασθένειας, το οποίο γίνεται αντιληπτό σε πλούσιες χώρες όπως η Αμερική, η Βρετανία και το Ισραήλ που έχουν εμβολιάσει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στην προσπάθεια εξόδου τους από την πανδημία, αλλά πρόκειται να επηρεάσει και τις φτωχές. Το «μετά- covid-19 σύνδρομο», για να του δώσουμε μια επίσημη ονομασία, είναι το σύνολο των συμπτωμάτων που επηρεάζουν οποιοδήποτε μέρος του σώματος και παραμένουν για τουλάχιστον τρεις μήνες μετά τη νόσηση από covid. Τρία συμπτώματα ξεχωρίζουν: η δύσπνοια, η κόπωση και η «ομίχλη του εγκεφάλου» (brain fog). Στη Βρετανία τρία στα πέντε άτομα με covid μακράς διάρκειας δηλώνουν ότι οι συνηθισμένες δραστηριότητές τους έχουν ως ένα βαθμό περιοριστεί και ένα στα πέντε λέει ότι έχουν περιοριστεί «πολύ» – το οποίο μεταφράζεται στο ότι δεν μπορούν ούτε καν να έχουν μερική απασχόληση, ή να κάνουν δουλειά γραφείου.
Τα νούμερα είναι τρομακτικά. Μισό εκατομμύριο άνθρωποι στη Μεγάλη Βρετανία είχαν covid μακράς διάρκειας για περισσότερους από έξι μήνες. Οι πιθανότητες πλήρους ανάρρωσης είναι μάλλον ελάχιστες. Η συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκεται στην παραγωγική ηλικία εργασίας. Στην τελευταία καταμέτρηση (η οποία δεν λαμβάνει πλήρως υπόψη το δεύτερο κύμα της χώρας), το 1,1% του πληθυσμού της Βρετανίας είχε covid για τουλάχιστον τρεις μήνες – μια ομάδα που περιλαμβάνει το 1,5% των ατόμων σε ηλικία εργασίας. Μέχρι τότε είχε μολυνθεί το 15% περίπου του πληθυσμού της Βρετανίας. Η αναγωγή αυτού του ποσοστού στα παγκόσμια κρούσματα της covid-19, που μέχρι στιγμής ανέρχονται σε 1,2 δισεκατομμύρια, υποδηλώνει ότι περισσότερα από 80 εκατομμύρια άτομα μπορεί να έχουν ήδη covid μακράς διάρκειας.
Το κόστος της όλης κατάστασης δεν έχει ακόμη υπολογιστεί, αλλά θα είναι τεράστιο. Το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας για την Υγεία (NIHR) της Βρετανίας διαπίστωσε ότι, στο 80% των ασθενών, η ασθένεια επηρέασε την ικανότητά τους για εργασία. Πάνω από το ένα τρίτο δήλωσαν ότι είχε επιπτώσεις στα οικονομικά τους.
Προς το παρόν, ο covid μακράς διάρκειας δεν έχει θεραπεία. Αυτό που οι επιστήμονες γνωρίζουν μέχρι στιγμής για την ασθένεια δείχνει ότι πρόκειται για συνδυασμό μιας επίμονης ιογενούς λοίμωξης (για την οποία μπορεί να βρεθεί κάποια στιγμή κάποιο φάρμακο), μιας χρόνιας αυτοάνοσης διαταραχής (η οποία θα χρειαζόταν ακριβή, σύνθετη φροντίδα όπως αυτή για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα ή τη σκλήρυνση κατά πλάκας) και μιας παρατεταμένης βλάβης σε ορισμένους ιστούς που προκαλείται από την αρχική μόλυνση της covid-19. Για τις δύο πρώτες ενδέχεται να βρεθούν φάρμακα. Η Αμερική μόνο έχει επενδύσει 1,15 δισ. δολάρια στην έρευνα. Προς το παρόν, όμως, οι πάσχοντες χρειάζονται μήνες αποκατάστασης για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κατάστασή τους.
© 2021 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά βρίσκεται στο www.economist.com
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
