Θα ήταν δύσκολο να προσδιορίσει κανείς ποια ακριβώς είναι η στρατηγική της χώρας για την οικονομική ανάπτυξη, με βάση τις σύγχρονες προκλήσεις, που αλλάζουν τον παραδοσιακό κόσμο. Σίγουρα, πάντως, δεν συνιστούν στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης οι εξαγορές που σημειώνονται από το εξωτερικό, για εγχώριες εν λειτουργία επιχειρήσεις ή οι αθρόες αγορές ακινήτων και ξενοδοχείων από τα διάφορα funds. Θα ήταν αφύσικο να μη συνέβαινε κι αυτό, έπειτα από 10 χρόνια κρίσης, που οι αξίες και οι μισθοί βυθίστηκαν στα Τάρταρα. Το καυτό ζητούμενο είναι γιατί δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε, να προσελκύσουμε και (κυρίως) να υλοποιήσουμε νέες επενδύσεις, μεγάλες, πάνω στην «πράσινη» μετάβαση και τις νέες τεχνολογίες, εκεί που θα κριθεί όντως το στοίχημα της οικονομικής επιβίωσης. Αυτό το επενδυτικό-στρατηγικό έλλειμμα είναι το σημαντικότερο.
TO THE POINT
