Επικοινωνία ή δημιουργία;

Δεν είναι η πρώτη φορά στη χώρα μας που η εικόνα επιχειρείται να υποβαθμίσει την ουσία των πραγμάτων, ούτε η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην οποία συχνά συμβαίνει το δευτερεύον να υποσκελίζει το κύριο και το έλασσον να αντικαθιστά το μείζον. Είναι η εποχή του μάρκετινγκ και της επικοινωνίας, που κακώς ερμηνεύεται και αναπτύσσεται ως προτεραιότητα το «τι λες» και επαναλαμβάνεις και όχι το «τι πράττεις» και δημιουργείς, που είναι η ουσία της εξέλιξης, το μέτρο σύγκρισης και αξιολόγησης. Το παρατηρούμε και στον κόσμο των επιχειρήσεων, αλλά συμβαίνει κατά κόρον στον χώρο της πολιτικής και αφορά σχεδόν όλη την εγχώρια πολιτική τάξη. Είναι ένα πρόβλημα που αποξενώνει τους νέους και την κοινωνία από τον δημόσιο χώρο και, εν τέλει, το έλλειμμα αυτό φαλκιδεύει την οικονομική ανάπτυξη.